Ο μεγάλος μας κωμικός με το πηγαίο ταλέντο και το «χαρακτηριστικό» του ύψος, γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στην Πέτα της Άρτας.
Τελειώνοντας το γυμνάσιο πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει και μη θέλοντας να χαλάσει το χατίρι του πατέρα του που ήταν εφοριακός,γράφτηκε στην Νομική σχολή.Ποτέ όμως δε πήρε το πτυχίο του..
Από μικρό παιδί λάτρευε τον κινηματογράφο και όσο ζούσε στην Άρτα εργαζόταν στο τοπικό σινεμά αλλάζοντας τις αφίσες στα «προσεχώς», έτσι ώστε να μπορεί να παρακολουθεί δωρεάν τις ταινίες.
Στην Αθήνα ως φοιτητής,αναζήτησε δουλειά στο θέατρο ως βοηθητικός υπάλληλος.
Εκεί συναντήθηκε με τον συγγραφέα Ναπολέοντα Ελευθερίου, ο οποίος τον προσέλαβε ως αντιγραφέα θεατρικών κειμένων.
Σαν υπάλληλος ξεκίνησε η καριέρα του στο θέατρο, μέχρι που έπαιξε τον αρσιβαρίστα «Τόφαλο»,αντικαθιστώντας τον ηθοποιό που ενσάρκωνε το συγκεκριμένο ρόλο. Η απήχησή του στο κοινό….τεράστια!
Έτσι λοιπόν κατάλαβε τι πραγματικά ήθελε να κάνει στη ζωή του.
Κατόπιν,εντάχθηκε στο «μπουλούκι» του Νίκου Φέρμα και στην Μυτιλήνη τον ανακαλύπτει ο Αλέκος Σακελλάριος.
Επιστρέφουν στην Αθήνα όπου η καριέρα του μεγάλου μας ηθοποιού μόλις ξεκινάει.
Το 1959 απέκτησε δικό του θίασο με τον Γιάννη Γκιωνάκη και τον Τάκη Μηλιάδη,ενώ το 1961 δημιούργησε το θίασο «Βασίλης Αυλωνίτης-Γεωργία Βασιλειάδου-Νίκος Ρίζος», που διατηρήθηκε μέχρι το 1965 με μεγάλη επιτυχία, παρουσιάζοντας διάφορες κωμωδίες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Γερμανία για τους μετανάστες.
Ο αγαπημένος ηθοποιός συμμετείχε σε περίπου 300 ταινίες. Χαρακτηριστικές είναι οι ακόλουθες: «Η Αγνή του λιμανιού» (1952) και «Το σοφεράκι» (1953) του Γιώργου Τζαβέλλα, «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) και «Τζο, ο τρομερός» (1955) του Ντίνου Δημόπουλου, «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959) του Νίκου Τσιφόρου, «Η κόμισσα της φάμπρικας» (1969) του Ντίμη Δαδήρα, «Ο αισιόδοξος» (1973) του Κώστα Καραγιάννη, «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» (1969), «Ο γίγας της Κυψέλης» (1968), «Συμμορία εραστών» (1972) του Βαγγέλη Σερντάρη κ.ά.
Και βέβαια ήταν οι εμφανίσεις του στο σινεμά της δεκαετίας του ’80 και τις βιντεοκασέτες, όπως στις «Ένας κοντός θα μας σώσει» (1981), «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα» (1982).. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον αγαπημένο καθηγητή Ντερέκη..
Ο αξέχαστος Νίκος Ρίζος ήταν παντρεμένος με την ‘Ελσα Ρίζου με την οποία απέκτησαν έναν γιο,τον Κωνσταντίνο.
Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη στη σειρά «Ο δρόμος» του Κώστα Λυχναρά, σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη και το 1999 στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη «Η αίθουσα του θρόνου» στο Mega, όπου έμελλε να είναι και η τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση… Στις 20 Απριλίου του 1999, υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα από πνευμονικό οίδημα.
Κηδεύτηκε με πλήθος κόσμου στο Α’ Νεκροταφείο.
