O Bach συναντά τον Gershwin, δια χειρός του πλέον ανατρεπτικού βιολονίστα της εποχής μας!
Ο χαρισματικός βιολονίστας Nigel Kennedy, το «τρομερό παιδί» της κλασικής μουσικής, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σε μια μοναδική συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού θα ερμηνεύσει με τον προσωπικό, αντισυμβατικό του τρόπο έργα του J. S. Bach, αλλά και σπουδαίες τζαζ συνθέσεις του George Gershwin.
Ένας από τους κορυφαίους κλασικούς βιολονίστες της γενιάς του –ανακάλυψη του μεγάλου Yehudi Menuhin– και ο βιολονίστας με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής (η ερμηνεία του στις Τέσσερις εποχές του Vivaldi ξεπέρασε τα 3.000.000 αντίτυπα), ο Kennedy παραμένει εδώ και τριάντα χρόνια μια εκρηκτική προσωπικότητα που δεν σταματά να πειραματίζεται, μπολιάζοντας την κλασική μουσική με την τζαζ, τη ροκ και τους παραδοσιακούς ήχους, συνεργαζόμενος με καλλιτέχνες όπως ο Paul McCartney, ο Robert Plant, οι Who και η Kate Bush, παίζοντας στις μεγαλύτερες αίθουσες του κόσμου με τις σημαντικότερες ορχήστρες.
Η νέα του πρόταση με τίτλο Bach meets Kennedy meets Gershwin αποτυπώνει ακριβώς αυτόν τον διττό χαρακτήρα της ανατρεπτικής καλλιτεχνικής του προσέγγισης, ανοίγοντας έναν διάλογο ανάμεσα στο έργο του Bach (με τα έργα για βιολί του οποίου έχει ασχοληθεί επανειλημμένα στο παρελθόν, χαρίζοντας ανεπανάληπτες ερμηνείες) και στις τζαζ συνθέσεις ενός σύγχρονου κλασικού, του Gershwin, αφήνοντας πάντοτε χώρο για αυτοσχεδιασμό, ώστε να αναδυθεί το πάθος, η γοητεία και η βαθιά τεχνική που διαπνέουν και τους δύο συνθέτες. Τον Kennedy συνοδεύουν επί σκηνής διακεκριμένοι δεξιοτέχνες, όπως ο Γερμανός Rob Bussalb (κιθάρα) και οι Πολωνοί Tomasz Kupiec (κοντραμπάσο) και Beata Urbanek (τσέλο). Στο αποκορύφωμα μιας λαμπρής πορείας που δεν έχει το ανάλογό της στο στερέωμα της κλασικής μουσικής, ο Kennedy συνεχίζει με το Bach meets Gershwin τον ριζοσπαστικό δρόμο που χάραξε από τη δεκαετία του ’80, σμίγοντας την παράδοση με το σήμερα, με χαρακτηριστικότερους σταθμούς την αυτοσχεδιαστική διασκευή συνθέσεων του Jimi Hendrix (The Kennedy Experience, 1999) και των Doors (The Doors Concerto, 2000), και φυσικά τις βραβευμένες ηχογραφήσεις του έργων των Beethoven, Brahms, Bruch, Mendelssohn, Sibelius, Tchaikovsky κ.ά.
Το ταλέντο και η μουσική ιδιοφυία του του έχουν αποφέρει πολυάριθμες υποψηφιότητες στα βραβεία Grammy και κορυφαίες διακρίσεις στον χώρο της κλασικής μουσικής (Δίσκος της Χρονιάς για την ηχογράφηση του Κοντσέρτου για βιολί του Elgar το 1985 από το περιοδικό Gramophone, Βραβείο Εξαιρετικής Συμβολής στη Βρετανική Μουσική στα Brit Awards το 1997 και Καλλιτέχνης της Χρονιάς στα ίδια βραβεία το 2001, καθώς και πολλά βραβεία Echo).
Με αυτές τις αποσκευές, ο Kennedy αναμένεται να προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό –όπως άλλωστε το συνηθίζει στις ζωντανές εμφανίσεις του– μια εκρηκτική καλοκαιρινή βραδιά κάτω από την Ακρόπολη, γιορτάζοντας μια μεγάλη συνάντηση ανάμεσα στον Bach και τον Gershwin, ανάμεσα στην παράδοση και το μέλλον.
“Οι μουσικές του Gershwin έχουν τόσο πάθος, γοητεία και προσωπικότητα που μου δημιουργούν τόση απόλαυση να τις παίζω για το κοινό.”
Nigel Kennedy
Nigel Kennedy
ο «ροκ σταρ» της κλασικής μουσικής
Γεννημένος στο Μπράιτον το 1956 από οικογένεια μουσικών –ο πατέρας του ήταν πρώτος τσελίστας της Royal Philharmonic Orchestra και η μητέρα του πιανίστρια–, ο Kennedy φανέρωσε από νωρίς το σπάνιο ταλέντο του, που τον ανέδειξε σε έναν από τους πλέον προικισμένους βιολονίστες της εποχής μας κι έναν από τους δημοφιλέστερους Βρετανούς μουσικούς, ανεξαρτήτως μουσικού είδους, των τελευταίων πενήντα χρόνων. Ο Kennedy, παραμένει ο βιολονίστας με τις περισσότερες πολώσεις όλων των εποχών, ανήκοντας στην γενιά των νέων καλλιτεχνών που απολαμβάνουν την αποδοχή τόσο του κοινού της κλασσικής μουσικής, όσο και του ευρύτερου κοινού. Σε ηλικία μόλις επτά ετών τον ξεχώρισε ο διαπρεπής Αμερικανός βιολονίστας Yehudi Menuhin, ο οποίος τον έχρισε προστατευόμενό του και του προσέφερε υποτροφία για σπουδές στις ΗΠΑ.
Ο Kennedy, από την εφηβεία του ακόμα, έδειξε την αντισυμβατική του ιδιοσυγκρασία και αποστασιοποιήθηκε από το μουσικό κατεστημένο, ανακαλύπτοντας την τζαζ και την αυτοσχεδιαστική μουσική, με συνακόλουθο να λάβει την τιμητική πρόσκληση από τον κορυφαίο Γάλλο τζαζίστα Stéphane Grappelli –στενό συνεργάτη του Django Reinhardt– να εμφανιστεί μαζί του στο Carnegie Hall σε ηλικία δεκαέξι ετών. Ο νεαρός Kennedy έκανε το ντεμπούτο του στη δισκογραφία το 1984 ηχογραφώντας το Κοντσέρτο για βιολί του Elgar (Δίσκος της Χρονιάς από το περιοδικό Gramophone), όμως η καριέρα του απογειώθηκε όταν το 1989 ηχογράφησε τις Τέσσερις εποχές του Antonio Vivaldi με την English Chamber Orchestra: η ερμηνεία του αποθεώθηκε από κοινό και κριτική και ο δίσκος πούλησε περισσότερα από 3.000.000 αντίτυπα, μετατρέποντας εν μια νυκτί τον Kennedy σε διεθνή διασημότητα.
Έκτοτε, με περισσότερους από 40 δίσκους στο ενεργητικό του, ο Kennedy δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες τού καταξιωμένου βιολονίστα. Αντίθετα, η ανήσυχη προσωπικότητά του τον οδήγησε σε συνεχείς πειραματισμούς και crossover επιλογές, που έφεραν έναν νέο αέρα στη συντηρητική σκηνή της κλασικής μουσικής, ελκύοντας νέα και πολυπληθή ακροατήρια από χώρους όπως η τζαζ και η ροκ. Παράλληλα, επέκτεινε το πεδίο δράσης του στη διεύθυνση ορχήστρας, καθώς και, τα τελευταία χρόνια, στη σύνθεση. Ταυτόχρονα, η δημόσια παρουσία του, με τις κατά καιρούς τολμηρές επιλογές του –είτε σε επίπεδο ενδυμασίας, είτε σε επίπεδο ρεπερτορίου και πολιτικής τοποθέτησης– έχει δημιουργήσει ένα ευρύ και αφοσιωμένο κοινό εκατομμυρίων ακροατών σε όλον τον κόσμο, αναδεικνύοντάς τον σε μια επιδραστική προσωπικότητα της σύγχρονης μουσικής.
Ο Kennedy, τόσο ως συνθέτης αλλά και ως ερμηνευτής συνεχίζει να σπρώχνει και να ξεπερνά τα όριά του, έξω από την πεπατημένη εξερευνώντας και ανακαλύπτοντας συνεχώς νέα μουσικά εδάφη: “Μου αρέσει μερικές φορές, να παρομοιάζω την μουσική με τον πρωταθλητισμό. Βλέπεις πως οι μεγάλοι αθλητές συνεχίζουν να πιέζουν τους εαυτούς του με στόχο την συνεχή βελτίωση. Ακόμα και όταν κατακτούν την κορυφή, δεν ικανοποιούνται ποτέ, αλλά αποζητούν περισσότερα. Το ίδιο συμβαίνει λοιπόν και σε μένα. Υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να έρθουν. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος σκεπτόμενος το μέλλον.”
