Την Τρίτη στις 11 Σεπτεμβρίου ανοίγουν τα σχολεία για τη νέα σχολική χρονιά. Τι γίνεται όμως με τα πρωτάκια μας; Πώς αντιμετωπίζουμε τον φόβο τους και το άγχος μας για τον πρώτο καιρό στο μεγάλο σχολείο;

Είναι γεγονός πως η ένταξη στο δημοτικό σχολείο και ειδικά οι πρώτες μέρες, είναι πολύ σημαντικές και συνήθως τις θυμόμαστε για όλη μας την ζωή. Είναι λοιπόν αναμενόμενο πολλά παιδιά να νιώθουν φόβο και τρακ για την νέα αυτή ζωή. Οι λόγοι για τους φόβους τους είναι πολλοί. Από τις ευθύνες που θα κληθούν να αναλάβουν μέχρι την συναναστροφή τους με μεγαλύτερα, πολύ δυνατότερα, παιδιά.

 
Οι γονείς, στην προσπάθειά τους να προφυλάξουν και να προετοιμάσουν το παιδί μεταφέρουν ίσως τις δικές τους ανησυχίες. Κατά το σύνηθες, τα παιδιά που θα πάνε στην πρώτη δημοτικού έχουν ακούσει τους τελευταίους μήνες συμβουλές όπως, “σε λίγο καιρό θα πρέπει να διαβάζεις τα απογεύματα”, “να προσέχεις μην σου μιλήσει κάποιος από τα κάγκελα”, “όταν πας στο ‘μεγάλο σχολείο’ να προσέχεις μην σε ρίξουν κάτω τα μεγάλα παιδιά”, κλπ.

Τέτοιες φράσεις γεννούν φόβο και προκαλούν στο παιδί ανασφάλεια για το αν θα τα καταφέρει. Του δημιουργούνται αμφιβολίες για το αν είναι αρκετά έξυπνο, ώριμο ή δυνατό να αντεπεξέλθει στην μετάβαση από το χαλαρό περιβάλλον του νηπιαγωγείου στο πιο δομημένο περιβάλλον του δημοτικού σχολείου.
 
Ο αντίποδας στις αμέτρητες συμβουλές είναι τα αμέτρητα θετικά που πρόκειται να συμβούν. Ας τονίσουμε, λοιπόν, και το πόσο όμορφο είναι που μεγαλώνει, που θα είναι υπεύθυνο για την προσωπική του υγιεινή, για την ώρα του κολατσιού του, για τον υπέροχο, τεράστιο κόσμο που θα απλωθεί μπροστά του μόλις μάθει να διαβάζει και να γράφει, για την ελευθερία να κάνει πολλές μικρές επιλογές μόνο του μέσα στην μέρα και για όλα αυτά τα μαγικά που συμβαίνουν με την εισαγωγή μας στο “μεγάλο σχολείο”.
 
Αν παρουσιάσουμε αυτό τον καινούριο κόσμο του μεγάλου σχολείου με την μαγεία που τον χαρακτηρίζει, είναι βέβαιο πως τα παιδιά θα πάνε με ενθουσιασμό και το τρακ θα περιοριστεί μόνο στις πρώτες μέρες, μέχρι να κάνουν τους πρώτους τους φίλους.
 
Τα παιδιά θα χρειαστούν περίπου δύο με τρεις εβδομάδες να συνηθίσουν αυτή την καινούρια καθημερινότητα, και οι γονείς τον πρώτο καιρό είναι σκόπιμο να εισάγουν συνήθειες που θα περιβάλλουν τις υποχρεώσεις του σχολείου στο σπίτι. 
 

Τρία είναι τα βήματα που θα βοηθήσουν την ομαλή μετάβαση στον μαθητικό βίο.
  • Το παιδί πρέπει να συνηθίσει να κάνει τις ασκήσεις του σε συγκεκριμένο, καθαρό χώρο την ίδια ώρα κάθε μέρα.
  • Όταν ολοκληρωθεί η ώρα μελέτης, είναι σκόπιμο ο γονέας να ετοιμάζει με την βοήθεια του παιδιού την τσάντα για την επόμενη μέρα. Το παιδί θα μάθει πολύ σύντομα να το κάνει μόνο του.
  • Βοηθά πολύ να εδραιωθεί μια ρουτίνα ύπνου που θα εξυπηρετεί τις νέες πνευματικές απαιτήσεις του παιδιού.
 
Μην ξεχνάμε να υπενθυμίζουμε με ενθουσιασμό στα παιδιά μας πόσο υπερήφανοι είμαστε για αυτά. Ας μην μεταφέρουμε μέσα τους απωθημένα και απαιτήσεις στις οποίες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν ή δεν θέλουν ακόμη.
 
Καλή αρχή στα πρωτάκια μας!