“Το σύστημα θα λειτουργούσε υποδειγματικά, εάν καθετί κυλούσε σε ενεστώτα διαρκείας. Εάν δεν υπήρχε η προηγούμενη ημέρα. Εάν δεν υπήρχε η επόμενη. Οι ώρες πριν την εκδήλωση. Οι ώρες μετά την εκδήλωση. Πρωτίστως; Εάν δεν υπήρχα εγώ. Βλέπετε, το μεγάλο μυστικό…ήταν πως ο Ισίδωρος Ζουγανέλης, ο γυρολόγος της ευτυχίας, ήτανRead More →
“…Βουλγαροδασκάλα είσαι;”, τη ρώτησε κοφτά ο άντρας που μέχρι πριν της βαστούσε το λαιμό. -Ελληνίδα είμαι! Μην το ξαναπείς αυτό! αντέδρασε η Αρετή κι αγκάλιασε ακόμη πιο σφιχτά την τρομαγμένη Βάσιλκα. “Από ανίδεους Ελλαδίτες περίμενα να μπερδεύουν τη γλώσσα με την εθνική ψυχή, μα όχι κι από Μακεδόνες σαν κιRead More →
“…η φωνή που σηκώνεται στους έρημους δρόμους- η φωνή που συλλαβίζει την ίδια πάντα λέξη- η φωνή που αρνείται- είναι τα όπλα μου…”Read More →
“Ούτε στην Χρυσάνθη μιλάω. Δεν έχει σημασία, αυτή καταλαβαίνει…Ξέρει πως νιώθω πια πολύ γριά για να παλέψω ζητώντας πράγματα που οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ή, ακόμα χειρότερα, αρνούνται να καταλάβουν. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε, αρκεί που είναι εδώ, δίπλα μου, ο πιο δικός μου άνθρωπος, ξέρει να ακούει τιςRead More →
“Αγαπά πολύ το χιόνι ο πατέρας, θάβει, λέει, κάτω από το μαλακό, λευκό του στρώμα όσα έχουν ανάγκη από κούραση να κοιμηθούν κι ίσως, αλλιώς, με υγεία, ζωντανεμένα κάποτε ξυπνήσουν”.Read More →
Ένα μικρό γκόλντεν ριτρίβερ πάει πρώτη φορά για πεζοπορία και κερδίζει το βραβείο του πιο αξιαγάπητου πεζοπόρου.
