ΑΜΠΡΑΚΑΤΑΜΠΡΑ (Abracadabra)

Ο ευφάνταστος και αντισυμβατικός Ισπανός σκηνοθέτης Pablo Berger μας συστήθηκε με το εξαιρετικό Blancanieves (Χιονάτη), τη δική του λυρική εκδοχή της Χιονάτης, που ήταν η επίσημη πρόταση της Ισπανίας για Ξενόγλωσσο Όσκαρ το 2013. Στην καινούρια του ταινία, υπογράφει ένα ρετρό-ποπ, εκρηκτικό, μαγικό κινηματογραφικό roller coaster με στοιχεία μαύρης κωμωδίας, μελοδράματος και φιλμ νουάρ.

Στη θεότρελη αυτή κωμωδία, που μοιάζει με φόρο τιμής στην πληθωρική κουλτούρα του ισπανικού σινεμά, πρωταγωνιστούν οι Maribel Verdú (Θέλω και τη μαμά σου) και Antonio de la Torre (The Last Circus). Ντυμένο με μουσικές από τη δεκαετία του ’80, προικισμένο με ανεξάντλητη διάθεση για παρωδία, στολισμένο με άψογη φωτογραφία και μελετημένα σκηνικά, το Αμπρακατάμπρα είναι ένα χάρμα οφθαλμών δια χειρός ενός διαβασμένου και αιρετικού δημιουργού.

Σύνοψη:

Η Carmen (Maribel Verdú) ζει στα προάστια της Μαδρίτης με τον σύζυγο της Carlos (Antonio de la Torre). Εκείνη είναι μια συνηθισμένη νοικοκυρά, αφοσιωμένη στην οικογένεια της. Εκείνος είναι ένας εργάτης οικοδομών και οπαδός του ποδοσφαίρου που ζει και αναπνέει για τη Real Madrid. Μια μέρα, όμως, η ρουτίνα θα σπάσει για πάντα. Στη δεξίωση του γάμου του ξαδέλφου της Carmen, Pepe (Jose Mota), ένας ερασιτέχνης υπνωτιστής, κάνει επίδειξη στο κοινό. Ζητά έναν εθελοντή και ο επιφυλακτικός Carlos αποδέχεται την πρόσκληση του. Το επόμενο πρωί ο Carlos αρχίζει να συμπεριφέρεται παράξενα. Κάτι πήγε λάθος και τώρα ένα πνεύμα τον έχει στοιχειώσει. Τα ξαδέλφια ενώνουν τις δυνάμεις τους και ξεκινούν μία σουρεαλιστική έρευνα για να φέρουν τον Carlos πίσω, όσο η Carmen αρχίζει να νιώθει μία αλλόκοτη έλξη για τον «νέο» της σύζυγο.

Διάρκεια: 96’

12 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ FEELGOOD

Σημείωμα του δημιουργού Pablo Berger

Τα βλέφαρα σου βαραίνουν. Νυστάζεις. Νυστάζεις πολύ.

10: Το Αμπρακατάμπρα είναι μια υπνωτιστική κωμωδία. Κωμωδία γιατί έχει ξεκαρδιστικούς χαρακτήρες και σπαρταριστές περιπέτειες. Υπνωτιστική, γιατί το σινεμά είναι από μόνο του ένα όνειρο που βλέπουμε ξύπνιοι.

9: Είναι η ιστορία της Carmen, μιας νοικοκυράς που εφαρμόζει πιστά το ρητό «καλύτερα ο διάβολος που ξέρεις παρά αυτός που δεν ξέρεις». Αναμφίβολα, αυτός είναι ο λόγος που αγαπά τον χοντροκομμένο σύζυγο της Carlos.

8: Είναι η ιστορία ενός τρελού έρωτα. Μιας σχιζοφρενούς αγάπης. Προσωπικά, θα έκανα τα πάντα για την αγάπη… Ακόμα και να πάω στην κόλαση, γελώντας στη διαδρομή. Καλό ταξίδι!

7: Είναι η εκδίκηση της Χιονάτης. Η προηγούμενη ταινία μου, η Χιονάτη, γυρίστηκε σε ασπρόμαυρο φιλμ, αλλά το Abracadabra έχει κορεσμένα χρώματα. Η Χιονάτη ήταν βουβή, το Αμπρακατάμπρα είναι φωναχτό. Η Χιονάτη ήταν ένα gothic μελόδραμα, το Abracadabra είναι μια μαύρη κωμωδία. Και πάει λέγοντας, στο άπειρο.

6: Είναι γεμάτη συναισθήματα. Ένα βλέμμα περιέχει την πιο τολμηρή πράξη. Το χιούμορ βγαίνει από τις καταστάσεις και από τη γνήσια επιθυμία των πρωταγωνιστών να τα καταφέρουν, παρά τα εμπόδια.

5: Είναι ένα ταξίδι στη Μαδρίτη. Οι θεατές θα φάνε πρωινό στην καφετέρια στην Gran Via. Θα επισκεφτούν οικοδομές. Θα φάνε ισπανική ομελέτα σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Μαδρίτη. Το βράδυ θα χορέψουν σε μία φανταχτερή ντίσκο στο κέντρο της πόλης.

4: Είναι ένα μουσικό ντελίριο. Απίστευτες επιτυχίες από τη δεκαετία του ’80 των Mike Oldfield, Steve Miller Band, 10cc, Camilo Sesto και μουσική trap από τη βασίλισσα του είδους La Zowi είναι το soundtrack, μαζί με πρωτότυπη συμφωνική μουσική του Alfonso de Vilalonga.

3: Θα είναι ένας γάμος που τα σπάει (κυριολεκτικά). Αλλά με τη διαφορά ότι δεν χρειάζεται να πάρεις δώρο, ή να χορέψεις τα παπάκια ή να κάτσεις με τους συμπέθερους. Ο θεατής, όπως και κάθε προσκεκλημένος, θα συμμετέχει και θα είναι μάρτυρας μιας συναρπαστικής ιστορίας.

2: Είναι μία μπάμπουσκα. Δράμα μέσα σε κωμωδία, μέσα σε θρίλερ, μέσα σε ιστορία φαντασίας, μέσα σε… Ένα μείγμα ειδών που αιφνιδιάζει μέχρι τους τίτλους τέλους.

1:Είναι μια επανένωση. Η ηθοποιός Maribel Verdú, ο παραγωγός Ibon Comenzana, ο διευθυντής φωτογραφίας Kiko de la Rica, ο σχεδιαστής παραγωγής Alain Bainée, ο ενδυματολόγος Paco Delgado και πολλοί ακόμα βρέθηκαν ξανά για να παίξουν μαζί μου, δημιουργώντας κάτι πολύ διαφορετικό από τη Χιονάτη, αλλά με το ίδιο τεχνικό και καλλιτεχνικό συνεργείο.

Μια γυναίκα, δύο άντρες

Carmen

Μία νοικοκυρά από υποχρέωση. Υποχρέωση στον άντρα της Carlos, που δεν την αφήνει να δουλέψει, παρ΄ όλο που όταν γνωρίστηκαν πριν από 25 χρόνια, δούλευε σε κομμωτήριο. Χρόνια τώρα, η Carmen νιώθει αόρατη και ο Carlos μάλλον δεν θα την πρόσεχε ακόμα και αν έκανε πλαστική μύτης ή έβαφε τα μαλλιά της μπλε. Της αρέσει ο χορός, αλλά δεν μπορεί να θυμηθεί την τελευταία φορά που χόρεψε. Η κόρη της είναι η μοναδική πηγή χαράς. Αλλά δεν τη βλέπει και πολύ, γιατί η νεαρή είναι απασχολημένη να το παίζει επαναστάτρια χωρίς αιτία. Η Carmen είναι καλή γυναίκα, αλλά είναι σε κατάθλιψη και δεν το ξέρει. Ζει με την οικογένεια της σε μία γειτονιά στη Μαδρίτη, σε ένα διαμέρισμα ανάμεσα σε πολλά άλλα…

Carlos

Ζει και αναπνέει για τη Real Madrid. Δεν θεωρεί τον εαυτό του Ισπανό, αλλά φανατικό οπαδό της Μαδρίτης. Είναι ζηλιάρης, παρ’ όλο που δεν δίνει σημασία στην Carmen του. Μαζί της δεν κάνει και χώρια της δεν μπορεί. Η αδυναμία του είναι η κόρη του. Εκείνη το ξέρει και τον κάνει ό,τι θέλει. Ο Carlos δουλεύει χρόνια στην οικοδομή. Είναι εργάτης-χτίστης και τώρα χειρίζεται γερανό. Ο Carlos αγαπά τη δουλειά του, γιατί του επιτρέπει να κάθεται όλη μέρα, χωρίς να κουνιέται ο ίδιος, ενώ κουνάει πράγματα. Αντιπαθεί σφόδρα τον Pepe, τον ξάδελφο της Carmen. Δεν τον αντέχει. Θέλει να τον δείρει και αυτό είναι, κατά τη γνώμη του, η μόνη λύση.

Pepe

Μπορεί να πλησιάζει τα πενήντα, αλλά μένει με τους γονείς του. Κοιμάται στην ίδια κουκέτα που μοιραζόταν με τον αδελφό του, πριν εκείνος μετακομίσει επιτέλους. Από τότε που ήταν παιδί, ήταν ερωτευμένος με την ξαδέλφη του Carmen. Εκείνη το ξέρει, όπως και ο σύζυγος της, που φυσικά δεν ενθουσιάζεται. Έχει σπουδάσει ηλεκτρονικός, αλλά δουλεύει ως σεκιουριτάς σε ένα σούπερ μάρκετ. Φοράει μια στολή που τον κάνει να αισθάνεται σημαντικός. Αλλά αυτό που του αρέσει πιο πολύ είναι να παίρνει ληγμένα γιαούρτια στο σπίτι, όταν τελειώσει η βάρδια του. Έχει εμμονή με τους πνευματιστές από πέντε χρονών, όταν είδε έναν τύπο να λυγίζει ένα κουτάλι με τη σκέψη του στην τηλεόραση. Ακόμα κρατάει, σαν φυλαχτό, το κουτάλι που λύγισε ο ίδιος εκείνη τη μέρα. Η παρουσία του τους κάνει όλους να γελάνε.