Από τον Eretiko κριτικό Γιάννη Κρουσίνσκυ
Τούτη η κινηματογραφική μεταπολεμική οπτική του Βιτόριο Ντε Σίκα έχει σαν κύριο σκοπό να αναδείξει έναν κοινό, πανίσχυρο εχθρό στις ζωές των πολιτών. Την Αμείλικτη Φτώχεια.
Το κινηματογραφικό του σχέδιο ορίζεται από μια υπομονετική παρουσίαση, με μεθοδικές στιγμές ισορροπημένης κοινωνιολογικής αποκρυπτογράφησης ανάμεσα σε fiction περιβάλλον και καθρεπτισμό πραγματικότητας, οι οποίες διαπερνούν ειρωνικά και με πικρία το φάσμα απτής καθημερινότητας και επί της ουσίας εύστοχου ψυχισμού της τότε ιταλικής κοινωνίας.
