«Μετά το Γάμο» (After the Wedding) | 19 Δεκεμβρίου στους Κινηματογράφους από την ODEON

«Ένας διαφορετικός ορισμός για το τι είναι μια οικογένεια»

Λίγα λόγια για την ταινία

Στα περίχωρα της ερειπωμένης, αρχαίας πόλης της Καλκούτα βρίσκεται ένα ορφανοτροφείο. Η Ίζαμπελ έχει δουλέψει σκληρά για να φροντίζει τα παιδιά που ζουν εκεί. Όντας σε απελπιστική οικονομική ανάγκη για να κρατήσει το ορφανοτροφείο σε λειτουργία, έχει φαινομενικά βρει τον τέλειο ευεργέτη και πρέπει να ταξιδέψει στην Νέα Υόρκη για να συναντήσει την γυναίκα που προθυμοποιήθηκε να την βοηθήσει. Ριμέικ της ομώνυμης δανέζικης ταινίας (After the Wedding – Efter Brylluppet) της Σούζαν Μπίερ, η οποία είχε διεκδικήσει το 2007 το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Με την βραβευμένη με Όσκαρ Τζούλιαν Μουρ και την τέσσερις φορές υποψήφια για Όσκαρ Μισέλ Oυίλιαμς.

Στοιχεία παραγωγής

Όταν ο παραγωγός Τζόελ Μπ. Μάικλς (‘’Απόλυτος Τρόμος’’, ‘’Λολίτα’’) είδε την υποψήφια για Όσκαρ ταινία «Efter Brylluppet» (αγγ. μτφρ. «After the Wedding») της Δανής κινηματογραφίστριας Σούζαν Μπίερ (‘’Όσα Χάσαμε στις Φλόγες’’, ‘’Ίσως, Αύριο!’’) έμεινε έκπληκτος από το δυνατό και ανθρώπινο δραματικό στοιχείο της ταινίας. «Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την ταινία θυμάμαι πως ήταν ο τρόπος που αντιμετωπίζει τις γκρίζες πτυχές της ζωής και την ιδέα του ότι κάτι που μοιάζει ηθικά σωστό ή λάθος μπορεί να σε οδηγήσει σε λάθος συμπέρασμα. Οι άνθρωποι είναι όλοι ανεξαιρέτως ένοχοι για μικρής ή μεγάλης σημασίας εκμεταλλεύσεις, αλλά ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις το να προσαρμόζεις την αλήθεια σε αυτό που θες να πεις μπορεί να επιφέρει λάθη και ζημιωθείς στο τέλος».

Ο Μάικλς για πολύ καιρό μάχονταν να αποκτήσει τα δικαιώματα από την δανέζικη εταιρεία παραγωγής της και ύστερα από διαμάχη με μεγαλύτερες εταιρείες, τα κατάφερε να τα αποκτήσει στα μέσα του 2007. Είχε γράψει και ένα προσχέδιο του σεναρίου. Το σημαντικό ζήτημα, όμως, παρέμενε για το ποιος θα αναλάβει να το σκηνοθετήσει.

Το 2016, μετά από διάφορες επιλογές, έγινε αναφορά στον σκηνοθέτη Μπαρτ Φρέντλιχ (‘’The Rebound’’), τον οποίο γνώριζε ο παραγωγός για τις συναισθηματικές δημιουργίες του και για το ότι πρόκειται για έναν σκηνοθέτη ηθοποιών. «Ο Μπαρτ αμέσως κατάλαβε τις προθέσεις του έργου και μου μίλησε γι’ αυτό με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το οραματιζόμουν εγώ», λέει ο Μάικλς. «Στη συνέχεια κάναμε διάφορε συζητήσεις και συνειδητοποίησα πως είχε κατανοήσει πλήρως την ψυχολογία όλων των χαρακτήρων».

Ο Φρέντλιχ δηλώνει φαν των ταινιών της Μπίερ αλλά ομολογεί πως δεν είχε δει το δικό της «After the Wedding». Όταν το είδε, τον ενθουσίασε η εντατική ανάπτυξη των χαρακτήρων και ο μοντέρνος τρόπος αφήγησης του δράματος. «Είναι μια ιστορία που συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο», λέει ο Φρέντλιχ. «Με ενθουσίασε και ήθελα να εξερευνήσω περισσότερο την ανθρώπινη ευσπλαχνία και τις χαρές που παίρνουμε από τους ανθρώπους που συναντούμε στην πορεία της ζωής μας. Στο τέλος της ημέρας, είμαστε όλοι σε αυτό το ταξίδι αλλά δεν γνωρίζουμε πού ακριβώς θα μας πάει».

Πρωταγωνιστές της ιστορίας

Ένα κρίσιμο σημείο υπήρξε η επιλογή των προσώπων. Ενώ στην ταινία της Μπιέρ οι δύο πρωταγωνιστές είναι άντρες, ο Μάικλς και ο Φρέντλιχ αποφάσισαν πως η ταινία θα λειτουργήσει καλύτερα με δύο γυναίκες. Η ηθοποιός Τζούλιαν Μουρ (‘’Το Τέλος μιας Σχέσης’’, ‘’Οι Ώρες’’) – με την οποία είναι παντρεμένος ο Φρέντλιχ – θεώρησε πως ο ρόλος της Τερέσα αποτελεί μια πρόκληση για εκείνη. Ενώ εκείνος έγραφε το σενάριο, η Μουρ έδωσε συμβουλές για τους χαρακτήρες και το πώς σχετίζονται μεταξύ τους.

«Μου αρέσουν πολύ οι οικογενειακές ιστορίες και οι ταινίες που μιλούν για τις ανθρώπινες σχέσεις διότι είναι βασικά πράγματα στις ζωές μας», λέει η Μουρ. «Αυτές οι προσωπικές αφηγήσεις μου τραβούν πολύ το ενδιαφέρον». Όταν η συγγραφή του σεναρίου τελείωσε, η Τζούλιαν συμφώνησε για να συμμετέχει στην ταινία. «Η διαδικασία του κάστινγκ δεν είναι ποτέ εύκολη αλλά με τη Τζούλιαν στο έργο, τα πράγματα γίνονται ευκολότερα για τη συνέχεια. Για την ακρίβεια εκείνη και ο Μπαρτ είναι υπεύθυνοι για τη συμμετοχή της Μισέλ Ουίλιαμς και του Μπίλι Κράνταπ στην ταινία», λέει ο Μάικλς.

Ο Φρέντλιχ υποστηρίζει πως σε αυτή την ταινία είχε συγκεκριμένα πρόσωπα στο νου του όταν έγραφε ακόμα το σενάριο. Η Μισέλ Ουίλιαμς (‘’Το Μυστικό του Brokeback Mountain’’, ‘’Blue Valentine’’) αισθάνθηκε πολύ κοντά στο ρόλο λόγω του συναισθηματικού χαρακτήρα του. «Με ενδιαφέρει να υποδύομαι ρόλους που δεν έχω επιλέξει στο παρελθόν. Η Ίζαμπελ είναι ένας χαρακτήρας τόσο αληθινός που συμπάσχω απόλυτα μαζί της», λέει η Ουίλιαμς. Η ίδια μάλιστα ξεχώρισε στον χαρακτήρα της το πόσο αφοσιωμένη είναι η Ίζαμπελ στα παιδιά του ορφανοτροφείου, κάτι που ομολόγησε στον συμπαραγωγό Χάρι Φίνκελ (‘’Finding Steve McQueen’’).

Το ζήτημα της σημασίας του πατέρα έκρινε σημαντικό ο ηθοποιός Μπίλι Κράνταπ (‘’Σχεδόν Διάσημοι’’, ‘’Ο Καθοδηγητής’’), με τον οποίο ο σκηνοθέτης έκανε εκτενείς συζητήσεις ώστε να βρουν κάποιο μήνυμα στο έργο. «Οι συνεργασίες μου με τον Μπαρτ πάντα είναι εκπληκτικές. Είναι σε θέση να κατανοήσει πως ορισμένα μεγάλης σημασίας πράγματα μπορούν να συμβούν σε μικρή κλίμακα», δηλώνει ο Κράνταπ.

Στο ρόλο της Γκρέις συναντούμε την Έιμπι Κουίν (‘’Black Mirror’’). «Είναι θαυμάσια», ισχυρίζεται η Μουρ. «Παρακολούθησα τις όλες τις ακροάσεις και την ξεχώρισα αμέσως, ήταν ιδανική για το ρόλο χάρη στον αυθορμητισμό της». Η Κουίν εξομολογείται πως πέρασε αρκετές ώρες στο σπίτι του Φρέντλιχ και της Μουρ και οι συζητήσεις μαζί τους της έδωσε αρκετές πληροφορίες που ενσωμάτωσε στο ρόλο της Γκρέις.

Αισθητική της ταινίας

Η ταινία ήδη από την αρχή δείχνει την αντιπαράθεση των δύο διαφορετικών κοινωνιών: της τεράστιας φτώχειας στην Καλκούτα και τον υπερβολικό πλούτο της Νέας Υόρκης. Το πρόγραμμα των γυρισμάτων ήταν σφιχτοδεμένο και οι προϋπολογισμοί όχι και πολύ μεγάλοι αλλά οι Μάικλς, Φίνκελ και Φρέντλιχ κατάφεραν και μάζεψαν μια ικανότατη ομάδα από τεχνικούς για να δημιουργήσουν τα εκπληκτικά visuals τα οποία απεικονίζουν πανέμορφα το χάσμα ανάμεσα στις ζωές της Ίζαμπελ και της Τερέσα.

Ξεκινώντας από τις πρακτικές τοποθεσίες της Νέας Υόρκης, η location manager Τζίλιαν Στράικερ (‘’Χωρίς Μέτρο’’, ‘’Το Δείπνο’’) δούλεψε στενά με τον σκηνοθέτη και την ομάδα παραγωγής για να βρουν τους κατάλληλους χώρους που αναπαριστούν εμβληματικά τη ζωή της Τερέσα, χώροι ακριβώς αντίθετοι με εκείνους που εκπροσωπούν την Ίζαμπελ. «Ο Μπαρτ ήταν ενθουσιασμένος με τους χώρους που διαλέξαμε, ήταν κρίσιμοι για την ιστορία», λέει η Στράικερ. «Οι κατοικίες των πρωταγωνιστών έπρεπε να αντιπροσωπεύουν τους χαρακτήρες τους».

Για την οπτική ταυτότητα της ταινίας, ο Φρέντλιχ απευθύνθηκε στον διευθυντή φωτογραφίας Χούλιο Μάκατ (‘’Μόνος στο Σπίτι’’, ‘’The Life of the Party’’), με τον οποίο έχει συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν. «Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω κάποιον γνωστό μου και μπορώ να συνεννοηθώ πολύ καλύτερα», λέει ο σκηνοθέτης. «Οι ευρυγώνιες λήψεις μας ενίσχυσαν αρκετά τα δραματικά στοιχεία της ταινίας», ισχυρίζεται ο Μάκατ.

Η υπεύθυνη σχεδιασμού παραγωγής Γκρέις Γιουν (‘’Η Τελευταία Αρπαχτή, Η Διαδοχή’’), που συνεργάζεται πρώτη φορά με το Φρέντλιχ, τον εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή της συνάντησής τους. «Αμέσως κατανόησε την ιστορία και μου είπε πώς την ενέπνεε», λέει ο ίδιος. Η Γιουν χρησιμοποίησε φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψή της στην Ινδία για να διαμορφώσει κατάλληλα τις χρωματικές παλέτες στα σκηνικά, στα κοστούμια και στους χαρακτήρες. «Εστίασα κυρίως στους τόνους των χρωμάτων, θέλαμε να είναι ουδέτεροι και απαλοί», λέει η Γιουν.

Όταν η ομάδα παραγωγής ταξίδεψε στην Ινδία για να κάνει γυρίσματα, αντιμετώπισαν ένα σωρό νέες προκλήσεις. Ήταν η περίοδος των μουσώνων και η Καλκούτα ήταν εκτός ορίων. Εξασφάλισαν έτσι ένα μέρος στην πόλη Καραϊκούντι, λίγο νοτιότερα και πιο κοντά στον Ισημερινό. Παρά τις δύσκολες συνθήκες γυρισμάτων, το αποτέλεσμα έδωσε αυθεντικότητα στις σκηνές της Ίζαμπελ στο ορφανοτροφείο χαρίζοντας και περίοπτη θέση στα χρώματα. «Αν και το μέρος είχε ζέστη και μπόλικη υγρασία, καταφέραμε στο τέλος να κερδίσουμε το στοίχημα και γυρίσαμε μερικές φοβερές σκηνές», συνοψίζει ο Μάικλς.

Στοιχεία για την ταινία: