Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του  Aneesh Chaganty είναι ένα πανέξυπνο θρίλερ μυστηρίου που με όχημα την τεχνολογία και το ψηφιακό αποτύπωμα ενός εξαφανισμένου κοριτσιού ξετυλίγει μία σύγχρονη ιστορία μυστηρίου. Η ταινία διαδραματίζεται εξολοκλήρου με φόντο μια οθόνη υπολογιστή και αξιοποιεί στο μέγιστο τις πανταχού παρούσες νέες τεχνολογίες και τα μέσα δικτύωσης μέσα από ένα καταιγιστικό ρυθμό αποκαλύψεων.

 

 

Με πρωταγωνιστή έναν πατέρα που αναζητά στοιχεία για την εξαφανισμένη κόρη του, η πρωτοποριακή αυτή ταινία καταφέρνει να αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον του κοινού μέσα από τη δυνατή ερμηνεία του John Cho που δίνει συναισθηματική διάσταση στον σύγχρονο, γεμάτο μυστικά, ψηφιακό κόσμο.

 

Βραβείο Κοινού, Sundance Film Festival 2018

 

Διαβολικά έξυπνο, Screen Daily

Καινοτόμο και επιτυχημένο, Hollywood Reporter

Μια μοναδική ταινία, IndieWire

 

 

Σύνοψη

Ένα 16χρονο κορίτσι εξαφανίζεται και οι τοπικές αρχές αρχίζουν την αναζήτηση της. 37 ώρες περνάνε χωρίς κανένα στοιχείο κι έτσι ο πατέρας της αποφασίζει να ψάξει εκεί που κανείς δεν έχει στραφεί. Εκεί που κρύβονται όλα τα μυστικά σήμερα: στο laptop της κόρης του.

 

Διάρκεια: 102′

 

27 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood

 

 

Ένα σύγχρονο θρίλερ

Η ταινία ξεκίνησε όταν δύο νέοι δημιουργοί, ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Aneesh Chaganty και ο σεναριογράφος/παραγωγός Sev Ohanian θέλησαν να αφηγηθούν ένα υπερμοντέρνο θρίλερ μέσα από την τεχνολογία και τις συσκευές που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα για να επικοινωνήσουμε. Στο επίκεντρο του μυστηρίου είναι η αγαπημένη, εξαφανισμένη κόρη Margot, ο αποφασισμένος πατέρας David και η καταλυτική ντετέκτιβ Vick.

Οι τρεις τους έρχονται κοντά εξαιτίας της αιφνίδιας εξαφάνισης της Margot. Η αναζήτηση της επιστρατεύει τα μοντέρνα εργαλεία της επικοινωνίας, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα μηνύματα και τα emails. Μία ολόκληρη ζωή ξετυλίγεται μέσα από φωτογραφίες και βίντεο. Όλα στα αρχεία ενός υπολογιστή. Αλλά τα φαινόμενα απατούν. Είμαστε αυτό που κρύβουμε στις κινητές συσκευές μας, που μάλλον καλύπτουν παρά αποκαλύπτουν τελικά. Οι ψηφιακές μας περσόνες είναι επινοημένες και ο David μαθαίνει πολλά για την κόρη του με κάθε ψηφιακό στοιχείο που ανακαλύπτει. Για την αφήγηση της ιστορίας, οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν μία αφήγηση βασισμένη στις οθόνες, για να απεικονίσουν αυθεντικά τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε σήμερα και να εξερευνήσουν την πραγματικότητα της σχέσης γονιού με παιδί στην εποχή του internet.

Οι σύγχρονοι τρόποι επικοινωνίας μας δίνουν άμεσους τρόπους για να παρουσιάσουμε και να αναπροσδιορίσουμε τους εαυτούς μας. Ο ψηφιακός κόσμος είναι ιδιαίτερα ελκυστικός στους έφηβους, καθώς διευρύνει τα όρια τους και επιτρέπει να παίξουν με τις ταυτότητες τους. Η ταινία επικεντρώνεται στο ερώτημα του πόση ελευθερία πρέπει να δίνουμε σε ένα παιδί, πόση ανεξαρτησία αντέχει ένα παιδί στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το ερώτημα είναι με ποιον επικοινωνούν και πώς εξελίσσονται. Είναι ένα θρίλερ για τη μεγάλη οθόνη σε πραγματικό χρόνο, με έναν νέο τρόπο που μοιάζει την ίδια στιγμή οικείος. Υπάρχουν συσκευές που χρησιμοποιούμε όλοι κι έτσι η ταινία κερδίζει το ενδιαφέρον του κοινού. Όπως δηλώνει και το Βραβείο Κοινού στο Sundance Film Festival.

 

Το παρασκήνιο

Ο Chaganty και ο Ohanian κάνουν το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο με το Searching. Ο Chaganty δούλευε για λογαριασμό της Google στη Νέα Υόρκη, όπου δημιουργούσε περιεχόμενο για να προωθήσει ένα προϊόν της Google ως κινηματογραφικό εργαλείο. Αυτή η προϋπηρεσία καθώς και διάφορες δουλειές στη διαφήμιση του έδωσαν την εμπειρία για να σκηνοθετήσει αυτή την πρωτοποριακή ταινία που βασίζεται στη χρήση της τεχνολογίας.

Οι δύο δημιουργοί είχαν σκεφτεί την ιδέα ενός πατέρα που παραβιάζει τον υπολογιστή της εξαφανισμένης κόρης του σε μικρής διάρκειας βίντεο, ως μέρος μιας ψηφιακής ανθολογίας. Όταν τους έγινε πρόταση να γράψουν ένα σενάριο μεγάλου μήκους, άρχισαν να διανθίζουν την ιδέα με δυνατά στοιχεία, όπως τον πρόλογο που βλέπουμε στην ταινία. Πρόκειται για ένα μοντάζ από video chats, σημειώσεις σε ψηφιακά ημερολόγια, ταινιάκια τραβηγμένα στο κινητό και γραπτά μηνύματα που λένε στην ουσία την ιστορία των χαρακτήρων. Από τη γέννηση της Margot, τα πρώτα ευτυχισμένα χρόνια της οικογένειας, μέχρι τις σκοτεινές μέρες που ακολούθησαν. “Αυτή η προσέγγιση, που μεταφέρει μία ολόκληρη ζωή μέσα από τις οθόνες των συσκευών, χτίζει χαρακτήρες με τους οποίους το κοινό θα συνδεθεί και στους οποίους θα επενδύσει” σχολιάζει ο Chaganty.

Εκτός από το θέμα της σύγχρονης τεχνολογίας, η ταινία έχει έντονο μυστήριο με απρόβλεπτη τροπή και μία έντονα συναισθηματική βάση. “Θέλαμε να κάνουμε μία ταινία που θα θέλαμε να βλέπαμε και οι ίδιοι” λέει ο Chaganty. “Οι αγαπημένες ταινίες μας είναι συναρπαστικές και συναισθηματικές με πολλή αγωνία και ίντριγκα. Από την πρώτη στιγμή, θέλαμε να είναι μία ιστορία που σε απορροφά και ξεχνάς τον τρόπο που είναι δομημένη αφηγηματικά. Η βασική της πλοκή έχει όλα τα παραδοσιακά στοιχεία ενός θρίλερ μυστηρίου. Ο στόχος μας ήταν να καθρεφτίσουμε αυτά τα πράγματα που μας αρέσουν και να τα προσαρμόσουμε στην ιδέα της οθόνης των συσκευών μας” λέει ο Chaganty.

 

 

Για να προετοιμαστούν για το γύρισμα, ο Chaganty δανείστηκε ένα σύστημα που είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν στη Google το οποίο ονομάζεται prototyping.

 

“Στο prototyping, δημιουργείς μία εκδοχή της ταινίας σου πριν το γύρισμα με προσωρινό υλικό που συγκεντρώνεται από τη Google. Οπότε ο Aneesh το εφάρμοσε στην ταινία και πολύ νωρίς έκανε ολόκληρη την εκδοχή της ταινίας. Πράγμα πολύ βοηθητικό γιατί είδαμε πώς θα είναι η ταινία, πριν την γυρίσουμε κι έτσι λύσαμε πολλά προβλήματα εκ των προτέρων. Επί της ουσίας, αρχίσαμε να μοντάρουμε επτά εβδομάδες πριν το γύρισμα” εξηγεί ο Ohanian.

 

Αυτή η μίνι ταινία έδωσε στον Chaganty ανεκτίμητη πληροφορία που με τη σειρά της βοήθησε τους ηθοποιούς να αντιληφθούν αυτή τη νέα αφήγηση. Η Debra Messing που υποδύεται μία αποφασιστική ντετέκτιβ λέει σχετικά: “Μου προκάλεσε το ενδιαφέρον. Δεν μοιάζει με καμία άλλη ταινία που έχω κάνει. Είναι πολύ πρωτότυπη και συναρπαστική αυτή η προσέγγιση στην αφήγηση με έναν τόσο διαφορετικό τρόπο” εξηγεί η ηθοποιός. “Ακόμα και η ανάγνωση του σεναρίου ήταν μια διαφορετική εμπειρία. Ήταν φανερό ότι ο Aneesh ήταν ξεκάθαρος για το είδος της ταινίας που ήθελε να κάνει. Στην αρχή, έπρεπε να κάνω την υπέρβαση και μετά, στο γύρισμα, είχαμε πάντα περιθώριο να ανακαλύπτουμε καινούρια πράγματα”.

Καμία φορά, λένε, η ζωή μιμείται την τέχνη. Όπως στην ταινία η ψηφιακή επικοινωνία γίνεται η οπτική πλατφόρμα της ταινίας, έτσι και κατά την προετοιμασία της για τον ρόλο, η ηθοποιός στράφηκε στην τεχνολογία. “Η έρευνα έχει μεγάλη σημασία και δεν είχα ιδέα για τους ντετέκτιβ που αναλαμβάνουν υποθέσεις εξαφάνισης. Οπότε, μίλησα ταυτόχρονα με δύο ντετέκτιβ στο Λος Άντζελες μέσω Facetime. Ήταν καταπληκτικά, ήταν υπομονετικοί μαζί μου, μου εξήγησαν το πρωτόκολλο και τις δυναμικές ανάμεσα σε έναν ντετέκτιβ και την οικογένεια του θύματος” θυμάται η Messing.

 

 

 

Ένα διαφορετικό γύρισμα

Κι ενώ η προετοιμασία για τον ρόλο ακολούθησε το παραδοσιακό μονοπάτι, το γύρισμα ήταν αντισυμβατικό. “Την πρώτη μέρα έπαθα σοκ, γιατί είχα μία σκηνή με τον John και ποτέ δεν ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο. Ήταν απίστευτο. Ήμουν σε ένα δωμάτιο με ένα laptop και μία GoPro πάνω στο laptop. Αυτός ήταν στην άλλη μεριά του σπιτιού με το δικό του laptop και τη δική του GoPro. Και κάναμε τη σκηνή σε πραγματικό χρόνο, όπως στην πραγματική ζωή. Είχε κάτι πολύ οργανικό όλο αυτό, κάτι πολύ αληθινό. Στα κανονικά γυρίσματα, τραβάς από διαφορετικές γωνίες και κινείς την κάμερα και τα φώτα σε διάφορες μεριές” λέει η Messing.

“Μερικές φορές ο Aneesh έλεγε να κοιτάω στην κάμερα του laptop και όχι στο πρόσωπο του John όπως εμφανιζόταν στην οθόνη μου μέσω Facetime. Αυτό μοιάζει αντιδεοντολογικό, γιατί ως ηθοποιός εκπαιδεύεσαι να μην κοιτάς την κάμερα, αλλά το κάνουμε κάθε μέρα στις συσκευές μας. Οπότε, ήταν πιο ρεαλιστικό έτσι. Ήταν μία δοκιμασία για μένα” θυμάται η ηθοποιός.

Ο John Cho ενθουσιάστηκε με την προσέγγιση της ιστορίας μέσα από τις οθόνες. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός, αλλά τελικά απόλαυσε την πρόκληση αυτού του νέου φορμάτ. “Μου έκανε εντύπωση που κάποιος μπορεί να αποτυπώσει όλο το συναίσθημα με έναν γνήσιο τρόπο και αιφνιδιάστηκα ευχάριστα. Είναι σίγουρα μια πρόκληση, ο φακός είναι πολύ κοντά οπότε δεν μπορείς να είσαι ψεύτικος. Οπότε, ήταν όλο πολύ ειλικρινές. Όλα λέγονται από τη σκοπιά του David, οπότε είναι δύσκολο με την έννοια ότι δεν υπάρχουν διαφυγές, πρέπει να είσαι απίστευτα συγκεντρωμένος και παρών γιατί δεν καλύπτει κανείς τα λάθη σου. Ήταν μία πολύ έντονη εμπειρία” λέει ο Cho.

Η Michelle La παίζει τη Margot, την κόρη του David. “Η Margot είναι μία έξυπνη 16χρονη κοπέλα με πολλή ζωντάνια μέσα της. Μεγάλωσε σε μία τρυφερή οικογένεια, αλλά μέσα από την ταινία ανακαλύπτουμε ότι δυσκολευόταν να εκφράσει τον εαυτό της και να βρει τον τρόπο να ξεπεράσει τις τραγικές στιγμές της ζωής της. Ένιωσα αυτά που πέρασε. Το να είσαι 16 χρονών δεν είναι εύκολο. Πολλοί πιστεύουν ότι οι έφηβοι είναι απλώς παρεξηγημένοι, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο βάθος και το να περάσεις αυτά τα συναισθηματικά στάδια είναι μια πρόκληση” λέει η ηθοποιός.

Η La συνδέθηκε και με την αντισυμβατική τεχνική της κινηματογράφησης. “Είμαι η ίδια millennial και έχω εκτεθεί σε διάφορες τεχνολογίες. Μεγάλωσα με αυτή τη μορφή επικοινωνίας και μου φάνηκε εύκολο και φυσικό να είμαι παρούσα στη στιγμή με όλα αυτά τα gadgets στα χέρια μου” λέει η νεαρή.

 

 

Ο πυρήνας της αφήγησης ήταν επικεντρωμένος στον Cho και τη Messing, που η συνεργασία τους βασίζεται αποκλειστικά  στις οθόνες τους και αντανακλά την πορεία της ιστορίας και τη μοίρα της εξαφανισμένης Margot. “Ήμασταν τυχεροί που ο John και η Debra ήταν μαζί μας στην ταινία” λέει ο σκηνοθέτης. “Όσο κάναμε την ταινία, μαθαίναμε και πώς να την κάνουμε και καταλαβαίναμε πόσο η διαδικασία επηρέαζε τους ηθοποιούς. Ο John και η Debra ήταν πάντα στις επάλξεις”.

“Σε κάποια στιγμή έπρεπε να βασιστώ εξολοκλήρου στον σκηνοθέτη” λέει ο Cho. “Το να δουλεύεις συνέχεια με extreme close-ups ήταν παράξενο και συχνά στο γύρισμα έπρεπε να ακολουθώ τις οδηγίες του Aneesh για το πού έπρεπε να κοιτάζω. Η πιο μικρή κίνηση του βλέμματος ήταν πολύ σημαντική, γιατί έπρεπε να συγχρονίζω το βλέμμα μου με αυτό που υποτίθεται ότι ήταν στην οθόνη”.

Η ντετέκτιβ Vick από τη μεριά της ήταν αποφασισμένη να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης, έχοντας διάφορα επίπεδα στο κίνητρο της αυτό. Όλα επηρέασαν την ερμηνεία της Messing. “Είμαι μια εργαζόμενη μητέρα ενός αγοριού, οπότε αυτόματα ταυτίστηκα με τη ζωή της Vick” εξηγεί η ηθοποιός. “Ο Aneesh ήταν φοβερός γιατί απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις μου και ήταν σαν να είχα κάνει πρόβες τα πάντα πριν το γύρισμα”.

 

 

Μέρη της ταινίας έχουν γυριστεί σε iPhones, ακόμα και στο κινητό του σκηνοθέτη. Πολλά διαφορετικά media έχουν επιστρατευτεί, αφού και οι παραδοσιακές ειδήσεις αναμεταδίδονται μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή. Όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν είχαν μοναδικό σκοπό την αληθοφάνεια της ιστορίας. “Ήθελα να κάνω αυτή την ταινία όσο πιο αληθινή γίνεται. Ήθελα το κοινό να συνδεθεί με την ταινία, γιατί είναι γνήσια” εξηγεί ο σκηνοθέτης.

“Από τότε που έπιασα κάμερα στα χέρια μου, μου άρεσαν οι ταινίες που αφηγούνται ιστορίες με αναπάντεχο τρόπο. Αυτή η ταινία το πάει αυτό σε άλλο επίπεδο. Αλλά στο γύρισμα, δεν σε απασχολεί αν θα κάνεις κάτι πρωτοποριακό, απλώς κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Προσπαθείς να είσαι πιστός στους χαρακτήρες και στην ιστορία. Αλλά κάθε τόσο, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, έκανα ένα βήμα πίσω και σκεφτόμουν ότι δημιουργούσαμε κάτι πραγματικά κουλ!” καταλήγει ο Chaganty.

 

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Aneesh Chaganty

Σενάριο: Aneesh Chaganty, Sev Ohanian

Ηθοποιοί: John Cho, Debra Messing, Joseph Lee, Michelle La

 

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Juan Sebastian Baron

 

Μοντάζ: Will Merrick, Nick Johnson

 

Μουσική: Torin Borrowdale

 

27 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood