Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 ο «πατριάρχης» της οικογένειας Ραξέφσκι που είχε έρθει στην Ελλάδα από την Ρωσία, παραδίδει στους διαδόχους του τα κλειδιά της μικρής βιοτεχνίας ενδυμάτων που ο ίδιος είχε ιδρύσει. Ακόμη κι εκείνος δεν μπορούσε να ονειρευτεί το πόσο ψηλά θα έφτανε αυτή η επιχείρηση όταν θα την αναλάμβανε η εγγονή του Ελένη το 1976, ούτε -φυσικά- την πτώση της «αυτοκρατορίας» που ήρθε κάτι λιγότερο από μισό αιώνα αργότερα.
Η Ελένη Ραξέφσκι με τον σύζυγό της Γιώργο Μουρτζούχο, αρχικά ίδρυσαν μια μικρή εταιρεία η οποία επί της ουσίας παρέμεινε στον χώρο των πωλήσεων χονδρικής, συνεχίζοντας στο μονοπάτι που χάραξαν οι προκάτοχοί της, επεκτείνοντας ωστόσο το πελατολόγιο σε πολλές χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Αυστρία, η Ολλανδία, ενώ σύντομα δραστηριοποιούνται και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με εξαγωγές προϊόντων σε Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αλλά και Καναδά.
Από την επαφή τους με τις αγορές του εξωτερικού αντιλαμβάνονται ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα μεγάλο κενό στον τομέα της λιανικής διάθεσης γυναικείων ενδυμάτων και αποφασίζουν να μεταπηδήσουν επιχειρηματικά σε αυτόν. Τότε ανοίγουν τα πρώτα δύο καταστήματά τους, σε Κολωνάκι και Πατησίων, δημιουργώντας το λογότυπο Raxevski, το οποίο δεν αργεί να γίνει συνώνυμο της γυναικείας μόδας.
Το εγχείρημα αποδεικνύεται απόλυτα επιτυχημένο και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τα δύο καταστήματα ρούχων γίνονται επτά στην Αττική, ενώ μέσα στην δεκαετία του ’90 το brand απογειώνεται με την επέκτασή του σε νησιά και άλλους δημοφιλείς τουριστικούς και… in προορισμούς που έρχονται να δώσουν νέα πνοή και υψηλότατο status στα ρούχα που φέρουν την υπογραφή της εταιρείας. Πρόκειται για τα «χρυσά χρόνια» της Raxevski, τα οποία δεν τελειώνουν ούτε όταν η επάρατη νόσος χτυπά την άτυχη Ελένη… Μετά το θάνατο της πρώτης συζύγου του, ο Γιώργος Μουρτζούχος νυμφεύεται την νεότερή του Ιρέν, η οποία σταδιακά μετατρέπεται σε «πρέσβειρα» της εταιρείας ανά τον κόσμο, την ίδια ώρα που η γνωστή ηθοποιός Ζέτα Μακρυπούλια γίνεται το επίσημο πρόσωπο της διαφημιστικής καμπάνιας του brand, που παράλληλα συνεχίζει να επεκτείνεται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και να δημιουργεί φήμη, πελατεία και υπεραξία στα ανάρπαστα από το γυναικείο κοινό προϊόντα της.
Μέσα στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα οι φωτογραφίσεις και οι επιδείξεις μόδας των εποχικών κολεξιόν δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα εκείνους μεγάλους οίκους του εξωτερικού και λαμβάνουν χώρα σε εξωτικούς προορισμούς όπως το Μπαλί, τις Μαλδίβες ακόμη και το Τόκιο!
Μετά το 2010 το σκηνικό αλλάζει, καθώς βρισκόμαστε προ των πυλών της βαθιάς οικονομικής κρίσης που έρχονταν και μπαίναμε στην εποχή των Μνημονίων, που ήρθαν να δοκιμάσουν τις πραγματικές αντοχές των επιχειρήσεων. Τα αποτελέσματα χρήσης του 2012 μαρτυρούν για πρώτη φορά την εικόνα ενός «γίγαντα με πήλινα πόδια». Ο τζίρος σημειώνει δραματική πτώση στα 14,85 εκατ. ευρώ από 21,3 εκατομμύρια την προηγούμενη χρονιά και με συσσωρευμένες ζημίες 4,61 εκατ. ευρώ. Η κατάσταση δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο καθώς το 2013 οι πωλήσεις πέφτουν στα 13,45 εκατ. ευρώ, οι ζημίες αυξάνονται στα 5,28 εκατ. ευρώ, ενώ ακολούθησε η πλήρης κατάρρευση μέχρι το 2015 που οι πωλήσεις ανήλθαν σε μόλις 3,5 εκατ. ευρώ.
Η έλλειψη ρευστότητας λόγω του χαμηλού τζίρου και των λανθασμένων επιχειρηματικών επιλογών αφήνουν έκθετη την εταιρεία που πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις παραγγελίες, με συνέπεια την περαιτέρω αμαύρωση του brand name. Η τελευταία πράξη της δραματικής πορείας της Raxevski από το ζενίθ στο ναδίρ παίχτηκε λίγο καιρό αργότερα. Σε μια προσπάθεια εξυγίανσης επήλθε συμφωνία με τραπεζικούς ομίλους, όμως η εκταμίευση της ενδιάμεσης χρηματοδότησης καθυστέρησε λόγω του γεγονότος ότι οι τράπεζες περίμεναν ως εγγύηση την κατάθεση επιταγών από πελάτες της εταιρείας.
Εκείνη όμως, μη διαθέτοντας επαρκές εμπόρευμα, φυσικά δεν είχε στα χέρια της και επιταγές, με αποτέλεσμα το λουκέτο στην δραστηριότητα να καταστεί αναπόφευκτο την ίδια ώρα που παραμένει σε λειτουργία Mini Raxevsky A.E, που είναι ένα εντελώς διαφορετικό επιχειρηματικό εγχείρημα, το οποίο φέρει την υπογραφή της Δήμητρας Ραξέφσκι, αδελφής της αδικοχαμένης Ελένης…
