Τον Οκτώβριο του 1933 το νησί Αλκατράζ στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο σταμάτησε να λειτουργεί σαν οχυρό του αμερικανικού στρατού και επελέγη ως τόπος εγκατάστασης φυλακών.
Την ίδια χρονιά το ”Γραφείο Φυλακών”(Bureau of Prisons) ,διέθεσε περίπου 250.000$ σε σύγχρονα συστήματα ασφαλείας ώστε να καταστεί αδύνατη η οποιαδήποτε απόπειρα απόδρασης.
Παρόλα αυτά, στα χρόνια που ακολούθησαν,τουλάχιστον 36 κατάδικοι επιχείρησαν να αποδράσουν χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν(23 συνελήφθησαν,6 σκοτώθηκαν από τα πυρά των φρουρών και 3 χάθηκαν στα παγωμένα νερά του Ειρηνικού).
Η μεγάλη ανατροπή όμως έρχεται τον Ιούνιο του 1962.
Ο Φρανκ Λι Μόρις,τα αδέρφια Τζον και Κλάρενς Άγκλιν, βαρυποινίτες ληστές τραπεζών,πέτυχαν το κατά τα φαινόμενα ακατόρθωτο..Να αποδράσουν από τον ‘Βράχο’..
Το καλοστημένο τους σχέδιο ξεπερνά κάθε φαντασία..Χρησιμοποιώντας συνηθισμένα αυτοσχέδια ”εργαλεία” (μεταλλικό κουτάλι και μαχαίρι για βούτυρο)λάξευαν για πολλούς μήνες το κατεστραμμένο σκυρόδεμα γύρω από έναν αεραγωγό ο οποίος επικοινωνούσε με τα κελιά τους.Έτσι κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν διάδρομο 90 εκατοστών όπου και κατάφεραν να μπουν.
Ο θόρυβος από τα εργαλεία ”καλυπτόταν” από τον ήχο ενός ακορντεόν καθότι επιτρεπόταν στους κρατούμενους να παίζουν.
Από τον στενό διάδρομο του εξαερισμού έφτασαν σε μία από τις καμινάδες της φυλακής,όπου και σκαρφάλωσαν, πέρασαν τον τοίχο και διέφυγαν με πλαστικές λέμβους κατασκευασμένες από τους ίδιους με κλεμμένα αδιάβροχα από τον χώρο των φυλακών.
Φρόντισαν και την παραμικρή λεπτομέρεια,αφού είχαν κατασκευάσει μέχρι και ομοιώματα των προσώπων τους με μείγμα από σαπούνι,χαρτί υγείας και αληθινές τρίχες! Στη συνέχεια τα τοποθέτησαν στα κρεβάτια τους ώστε να μη γίνουν αντιληπτοί από τους φρουρούς που επιθεωρούσαν τη νύχτα τα κελιά.
Το επόμενο πρωί της 12ης Ιουνίου του 1962 συναγερμός σήμανε αφού οι φρουροί αντιλήφθηκαν τελικά τι είχε συμβεί..
Ανθρωποκυνηγητό εξαπολύθηκε για τον εντοπισμό τους από γη,αέρα και θάλασσα χωρίς ωστόσο να βρεθεί το παραμικρό ίχνος.
Το FBI κράτησε την υπόθεση ανοιχτή για 17 χρόνια, ώσπου την έθεσε στο αρχείο χωρίς να έχει καταφέρει να δώσει κάποια σαφή απάντηση.
Στις αρχές του 2013 μία απρόσμενη εξέλιξη δίνει μία νέα τροπή στην υπόθεση..Το FBI λαμβάνει μία χειρόγραφη επιστολή από τον ένα από τους δραπέτες,τον Τζον Άνγκλιν.. Η επιστολή αυτή δόθηκε στη δημοσιότητα μόλις τον περασμένο Ιανουάριο.
Η επιστολή έγραφε τα εξής:
«Το όνομά μου είναι Τζον Άνγκλιν. Δραπέτευσα από το Αλκατράζ τον Ιούνιο του 1962 με τον αδελφό του Κλάρενς και τον Φρανκ Μόρις. Είμαι 83 ετών και σε κακή κατάσταση. Έχω καρκίνο. Ναι, τα καταφέραμε εκείνο το βράδυ αλλά μόλις και μετά βίας. Ο Φρανκ πέθανε τον Οκτώβριο του 2005. Ο τάφος του είναι στην Αλεξάντρια αλλά γράφει άλλο όνομα. Ο αδελφός μου πέθανε το 2011. Αν βγάλετε ανακοίνωση στην τηλεόραση και δεσμευτείτε ότι θα πάω στη φυλακή όχι πάνω από ένα χρόνο και ότι θα λάβω ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα σας ξαναγράψω και θα σας πω πού είμαι. Δεν πρόκειται για πλάκα, λέω αλήθεια. Μπορώ να σας πω ότι για επτά χρόνια ζούσα στην πόλη Μινό στη Βόρεια Ντακότα –[…] στο Φάργκο από το 1990 έως το 2005! Αλλά έκανε πάρα πολύ κρύο και έπρεπε να φύγω. Έζησα στο Σιάτλ τα περισσότερα χρόνια μετά την απόδρασή μου. Τώρα είμαι στη Νότια Καλιφόρνια».
Το 1979 η ‘μεγαλειώδης’ αυτή απόδραση έγινε ταινία με τίτλο «Απόδραση από το Αλκατράζ» με πρωταγωνιστές τον Κλιντ Ίστγουντ στο ρόλο του Φρανκ, τον Τζακ Θιμπό στον ρόλο του Κλάρενς Άνγκλιν και τον Φρεντ Γουόρντ στο ρόλο του Τζον.
