Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 η όλο και αυξανόμενη γοητεία της τηλεόρασης είχε ορατές αρνητικές επιπτώσεις για τον κινηματογράφο, επιφέροντας πτώση στα εισιτήρια και τις παραγωγές.

 

Από 117 ταινίες π .χ. που γυρίστηκαν τη σεζόν 1966-1967, μειώθηκαν σε 87 τη σεζόν 1970-1971. Υπήρξαν όμως δύο που κράτησαν ψηλά το κύρος του ελληνικού κινηματογράφου, καταγράφοντας αλλεπάλληλα ιστορικά ρεκόρ. Η «δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ προβλήθηκε από τη Φίνος Φιλμ το 1969 και έσπασε τα ταμεία, με 739.001 εισιτήρια Α’ προβολής.

Από τα γυρίσματα κιόλας της ταινίας, ο Νίκος Φώσκολος είχε ήδη συλλάβει την ιδέα του επόμενου μεγάλου blockbuster. Για να την υλοποιήσει χρειάστηκε να επενδύσει και αυτός σε ένα «άχαστο» δίδυμο, την μεγαλύτερη Ελληνίδα σταρ όλων των εποχών και τον παρτενέρ της σε κινηματογράφο και ζωή. Υπό την αιγίδα ξανά της Φίνος Φιλμ, η «Υπολοχαγός Νατάσα» βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 21 Δεκεμβρίου του 1970, δίνοντας (εις μάτην πάντως) ελπίδες για ανάκαμψη της εγχώριας παραγωγής. Κατέρριψε ως γνωστόν την προηγούμενη επίδοση, «κόβοντας» 751.000 εισιτήρια στην πρώτη προβολή, ρεκόρ που κράτησε έως το 1999 και το «Safe Sex» των Ρέππα και Παπαθανασίου.

Σε σκηνοθεσία και σενάριο του μεγαλύτερου «παραμυθά» που έδρασε ποτέ στην Ελλάδα στο χώρο του θεάματος, η ταινία αποσπά ακόμα και σήμερα σημαντικά ποσοστά τηλεθέασης. Ήταν η μεγαλύτερη ελληνική κινηματογραφική παραγωγή – για την ακρίβεια υπερπαραγωγή για τα δεδομένα της εποχής – με γυρίσματα σε Ελλάδα, Κύπρο, Αίγυπτο και Γερμανία και συμπρωταγωνιστές τους Κώστα Καρρά, Σπύρο Καλογήρου, Ελένη Ζαφειρίου, Κάκια Παναγιώτου, Ντίνο Καρύδη, Ανδρέα Φιλιππίδη, Μαλαίνα Ανουσάκη και Αγγέλα Καζακίδου.

Το «Υπολοχαγός Νατάσα» (που θα ήταν «Ναυσικά» αν δεν είχε επέμβει η ίδια η Αλίκη) έχει κάποιες σκηνές που δεν έχουμε δει ποτέ στις τηλεοπτικές προβολές, εκτός από την πρώτη, στις 26 Οκτωβρίου του 1977. Αφορούν πρόσθετα γυρίσματα από τα βασανιστήρια στο στρατόπεδο Νταχάου και κάποιες σκηνές που είχαν γυριστεί στην έρημο της Αιγύπτου (συνολικά 14 λεπτών), οι οποίες δε δεύτερο χρόνο κόπηκαν περίπου ως περιττές στη δομή του σεναρίου. «Σουβενίρ» από τις κομμένες σκηνές της ερήμου είναι μια φωτογραφία που έφερε στη δημοσιότητα το RespectNews.gr και απεικονίζει την Αλίκη πάνω σε μια καμήλα. Η συγκεκριμένη σκηνή δεν είχε βγει ούτε στην κινηματογραφική εκδοχή.

 

 

Πέραν της αλλαγής του τίτλου της ταινίας, η Βουγιουκλάκη είχε επέμβει και σεναριακά. Στο αρχικό σενάριο, υπήρχε σκηνή όπου οι Γερμανοί κρεμούν το παιδί της Νατάσας μπροστά στα μάτια της, κάτι στο οποίο διαφώνησε η ίδια.

Η ταινία προβλήθηκε και στο εξωτερικό με τους τίτλους «Lieutenant Natassa» και «Battlefield Constantipole». Όταν έπαιξε στο αγγλικό BBC2 στις αρχές της δεκαετίας του ’80, την είδαν και οι παραγωγοί του διάσημου μιούζικαλ «Εβίτα», με αποτέλεσμα να δώσουν στη Βουγιουκλάκη τα πνευματικά δικαιώματα ώστε να το ανεβάσει στην Αθήνα.

Για τον Νίκο Φώσκολο η ταινία ήταν το διαβατήριο για τη μεγάλη τηλεοπτική καριέρα που ακολούθησε. Το ντεμπούτο έγινε με το σενάριο για τη σειρά «Το 13ο ανακριτικό γραφείο», που προβλήθηκε το Φεβρουάριο του 1971 και είχε διάρκεια 15 επεισοδίων. Η δεύτερη δουλειά αποτέλεσε μια σαρωτική επιτυχία και ήταν η τριετής προβολή του σίριαλ «Άγνωστος Πόλεμος», που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1971 και ολοκληρώθηκε το Φεβρουάριο του 1974.