Χορεύτρια και ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, η Λίντα Άλμα (κατά κόσμον Ελένη Μαλιούφα) με είχε μαγέψει, παιδί ακόμα, στο χορευτικό της στο πολεμικό δράμα του Ντίνου Δημόπουλου “Κοντσέρτο για Πολυβόλα”. Λίγο αργότερα την ανακάλυψα και στα φιλμ: “Καλημέρα Αθήνα”, “2000 Ναύτες κι ένα Κορίτσι” και “Γάμος Αλά Ελληνικά”.
Ψάχνοντας ανακάλυψα ότι η απίστευτα μαγική χορεύτρια, που με είχε γοητεύσει όσο καμία άλλη, υπήρξε καλλιτεχνικό ζευγάρι με το Γιάννη Φλερύ. Λένε μάλιστα πως με την παρουσία τους είχαν γοητεύσει ακόμη και την Εντίθ Πιάφ, η οποία τους πήρε μαζί της σε μεγάλη παγκόσμια τουρνέ. Ποια όμως ήταν η Λίντα Άλμα;
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ορφάνεψε από πολύ μικρή ηλικία, από πατέρα. Ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν μωρό και τα οικογενειακά χρέη ανέλαβε πλήρως η μητέρα της, φροντίζοντας για τις δύο κόρες της οι οποίες παραδόξως στράφηκαν και οι δυο από νωρίς σε καλλιτεχνικά επαγγέλματα.
Η νεαρή Λίντα (τότε ακόμη Ελένη) επέλεξε το χορό, φροντίζοντας να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή κλασικού χορού Μαριάνοβ (θα ακολουθούσαν αργότερα σπουδές στη σχολή Πρεομπραζένσκα στο Παρίσι αλλά και στην Αμερική). Η αδελφή της Ιώ στράφηκε στην υποκριτική αρχίζοντας τις εμφανίσεις της από τη Μάντρα του Αττίκ, ο οποίος φρόντισε να τις δώσει το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Κίττυ Άλμα.
Ωστόσο η καριέρα της θα τελειώσει πολύ σύντομα για οικογενειακούς λόγους, ενώ το ψευδώνυμο Άλμα θα το «δανειζόταν» η Ελένη, ακολουθώντας το δικό της καλλιτεχνικό δρόμο ως Λίντα Άλμα.
Το ξεκίνημα της Λίντας θα γίνει στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, συγκεκριμένα το 1943 στο βαριετέ του Ορέστη Λάσκου, στο Αλκαζάρ, ιδιοκτησίας του Γιάννη Φίνου (πατέρα του Φιλοποίμενα). Η γνωριμία της με το Γιάννη Φλερύ θα τη σημαδέψει αφού θα συνεργαστούν για 30 περίπου χρόνια.
Ως χορευτικό ζευγάρι θα βρεθούν δίπλα στην Πιάφ, τον Αζναβούρ, τον Ιβ Μοντάν και άλλους. Οι εμφανίσεις τους στα μεγάλα μουσικά θέατρα των Αθηνών αλλά και σε πίστες νυχτερινών κέντρων αφήνουν εποχή. Το ίδιο και οι κινηματογραφικές τους παρουσίες.
Ο μεγάλος σταθμός στην προσωπική της ζωή υπήρξε η γνωριμία της και η σχέση της με τον κορυφαίο Έλληνα ηθοποιό Μάνο Κατράκη. Η Λίντα ταυτίζεται μαζί του και αποδέχεται και τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις, για τις οποίες, όπως είναι γνωστό, ο Κατράκης είχε ταλαιπωρηθεί ιδιαίτερα.
Έμειναν μαζί για τριάντα ολόκληρα χρόνια (παντρεύτηκαν το 1979) και τους χώρισε ο θάνατος του ηθοποιού, το φθινόπωρο του 1984. Η Λίντα έφυγε από τη ζωή στις 2 Αυγούστου του 1999, με τα τελευταία χρόνια της ζωής της να τα αφιερώνει σε έναν αγώνα να οργανώσει το αρχείο του αγαπημένου της Μάνου. Η τελευταία της έγνοια ήταν μάλιστα η αξιοποίηση όλου αυτού του θεατρικού υλικού που άφησε ο Μάνος Κατράκης (σκηνικά, κοστούμια, αφίσες, μαγνητοταινίες κι άλλα αντικείμενα από τις θεατρικές του παραστάσεις).
