Στην πιο ανέμελη, αλλά και πιο κακόγουστη δεκαετία της σύγχρονης ιστορίας, στα 80ς γεννήθηκαν πολλά είδωλα. Μια ολόκληρη βιομηχανία στήθηκε τότε με επίκεντρο τα νέα είδωλα της νεολαίας που πουλούσαν στα εξώφυλλα και στις αφίσες. Σταμάτης Γαρδέλης, Πάνος Μιχαλόπουλος, Έφη Πίκουλα, Καίτη Φίνου, Παύλος Ευαγγελόπουλος, Στάθης Ψάλτης, Σοφία Αλιμπέρτη, Μάκης Δελαπόρτας, Βάσια Παναγοπούλου και ο Κώστας Ευριπιώτης.
Ο Κώστας Ευριπιώτης μπήκε στις ζωές μας με ρόλους στις ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη “Οι Επικίνδυνοι” και “Έλα να γυμνωθούμε ντάρλινγκ” και σχεδόν ταυτόχρονα πέρασε και από την οικογενειακή σειρά “Τα Λιονταράκια του κυρ – Ηλία“. Ποιος όμως ήταν ο Κώστας Ευριπιώτης που έφυγε από τη ζωή τόσο νωρίς, στερώντας το Ελληνικό Θέατρο από ένα τόσο μεγάλο ταλέντο;
Τα φτωχά παιδικά χρόνια και η μεγάλη αγάπη στο τραγούδι
Ο Κώστας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ηλιούπολη. Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα αφού ο πατέρας του έκανε κάθε είδους δουλειά προκειμένου να μη λείψει τίποτα στα τρία παιδιά του. Η μεγάλη του αγάπη ήταν το τραγούδι και το όνειρο του ήταν να γίνει τραγουδιστής, αφού όλοι του έλεγαν ότι έχει ωραία, μελωδική και μπάσα φωνή.
Η υποκριτική ούτε που περνούσε από τη σκέψη του και θέατρο μέχρι τα 20 του είχε δει μόλις μία φορά. Την εποχή εκείνη θα χάσει το μεγαλύτερο αδελφό του, από καρκίνο και τότε μπαίνει στη ζωή του το θέατρο. Προσπαθώντας να ξεπεράσει αυτή τη τραγική απώλεια βρίσκει καταφύγιο σε κάποιες θεατρικές ερασιτεχνικές ομάδες στην Ηλιούπολη.
Η γνωριμία με το Νάσο Κεδράκα
Η ενασχόληση του με την υποκριτική θα του φέρει στο δρόμο του έναν από τους πιο σπουδαίους δευτεραγωνιστές του Ελληνικού κινηματογράφου, το Νάσο Κεδράκα. Ο καρατερίστας του σινεμά θα το συμβουλέψει να δώσει εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη.
Ο Κώστας ακολουθεί τις οδηγίες του και παράλληλα με τις σπουδές του ξεκινά να παίζει. Είναι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 80, που ο Ελληνικός κινηματογράφος γνωρίζει μια μικρή άνθηση. H νεολαία της εποχής διψώντας για είδωλα γοητεύεται από τους ηθοποιούς των ταινιών, οι οποίοι πέρα από το πανί της μεγάλης οθόνης γίνονται εξώφυλλα στα νεανικά περιοδικά όπως η «Μανίνα» και η «Κατερίνα». Φυσικά πλασάρονται όχι μόνο ως ηθοποιοί αλλά και ως μοντέλα. Ανάμεσα τους και ο Κώστας Ευριπιώτης.
Και το παραμύθι αρχίζει!!!
Στα θρυλικά εκείνα χρόνια το όνειρο κάθε νέου ηθοποιού ήταν ένας ρόλος ή ακόμα και ένα πέρασμα σε ταινία ή σίριαλ του Δαλιανίδη. Ο Κώστας το καταφέρνει παίζοντας ένα “παλιόπαιδο” στην ταινία του κορυφαίου Έλληνα σκηνοθέτη “Οι Επικίνδυνοι“. Αυτό ήταν η αρχή του παραμυθιού. Οι φωτογραφίες του αρχίζουν να κοσμούν τα εξώφυλλα αλλά και τα δωμάτια του κοριτσόκοσμου.
Ωστόσο ο Κώστας γνώριζε πολύ καλά ότι όλο αυτό κάποια στιγμή θα τελείωνε, δε ζούσε με ψευδαίσθησεις. Σιγά σιγά χτίζει την καριέρα του με εμφανίσεις στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Η μικρή οθόνη θα του χαρίσει μια τεράστια δημοτικότητα αφού θα παίξει ως πρωταγωνιστής πλέον, σε πολλές σειρές αλλά και με πολλές γκεστ εμφανίσεις σε μερικά από τα καλύτερα σίριαλ. Ενδεικτικά αναφέρω “Της Ελλάδος τα Παιδιά” και το “Τμήμα ηθών“.
Στη δεκαετία του 90 θα βρεθεί για δυο τηλεοπτικές σεζόν στο πλευρό της Ελένης Μενεγάκη, παρουσιάζοντας το “Πρωινό Καφέ“. Ενώ τα τελευταία χρόνια έπαιξε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ριμέικ παλιών κλασικών ταινιών: “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο Κοντός“(2015), “Οι Γαμπροί της Ευτυχίας“(2015) και “Μαζί τα Φάγαμε“(2018, ριμέικ του φιλμ “Η Κυρία του Κυρίου“).
Ελάχιστοι γνωρίζουν την ενασχόληση του με τα κοινά. Το 2006 εξελέγει δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αγίου Δημητρίου, όπου και υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Πολιτιστικού οργανισμού της περιοχής. Ανήσυχο άτομο από τη φύση του, παράλληλα με την ενασχόληση του με τη επιθεώρηση (θεατρικό είδος το οποίο και υπηρέτησε πιστά) αγαπούσε πολύ την ιστορία και τη φιλοσοφία. Κατάφερε να διατηρήσει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Απέκτησε δύο γιους από το γάμο του με τη Βάλια Κωστοπούλου.
Ο Κώστας Ευριπιώτης έφυγε από τη ζωή στις 30 Μαΐου αφού ταλαιπωρήθηκε από τον καρκίνο. Προσωπικά πονάω πολύ για τη απώλεια αυτή αν και είμαι σίγουρος ότι θα τον ανταμώσω πολλές φορές μέσα από τις ταινίες και τα σίριαλ, ενώ η μελωδική και μπάσα φωνή του θα ηχεί για πάντα στα αυτιά μου.
Καλό ταξίδι Κώστα…
