Ο Πασχάλης Τόνιος μελοποιεί και ερμηνεύει ποιήματα του Γιώργου Σουρή κι έρχεται με τους συνεργάτες του την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου, ώρα 20.30, στο Άλσος Ν. Σμύρνης, όπου θα στηθεί μια λαϊκή γιορτή γεμάτη εκπλήξεις, με ελεύθερη είσοδο.
Ο γνωστός συνθέτης και ερμηνευτής Πασχάλης Τόνιος θα παρουσιάσει ένα μουσικό αφιέρωμα με τίτλο: «Σουρής ο Σατυρικός, ο Προφητικός» που τα έχει όλα: Μουσική, αφήγηση, σάτυρα και τραγούδι! Με έμπνευση από το σατυρικό έργο του Σουρή, το οποίο μελέτησε μια ολόκληρη πενταετία, ο Πασχάλης Τόνιος δημιούργησε τραγούδια που παρόλο που οι στίχοι τους γράφτηκαν 120 χρόνια πριν, αποδεικνύονται προφητικά γιατί ο «Ρωμηός» δεν αλλάζει! Η χώρα πτωχεύει ξανά καθώς «Δυστυχία σου Ελλάς με τα τέκνα που γεννάς ω Ελλάς ηρώων χώρα τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα!» («Κράτος λιγοστό» Γ. Σουρής 1909) Ή γιατί ζούμε τις ίδιες καταστάσεις που μας έχουν γονατίσει, όπως συνέβαινε και τότε: «Βάλετε φόρους, βάλετε εις την πτωχήν μας ράχη, ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα… σεις το κρασί και τον καπνό που πίνετε μονάχοι κι εμείς να σας κοιτάζομε με μάτι σαν…γαρίδα» («Φόροι» Γ. Σουρή 1883)
Το αφιέρωμα θα ανοίξει με ομιλία για τον Σουρή ο καθηγητής-κριτικός θεάτρου-συγγραφέας Κώστας Γεωργουσόπουλος ενώ ο Νικήτας Τσακίρογλου με την απαγγελία του θα μας γνωρίσει τον λόγο του σύγχρονου Αριστοφάνη που κατάφερε να σκιαγραφήσει τον «Ρωμηό» και να τον κάνει διαχρονικό.
Ο Πασχάλης Τόνιος, η Βασιλική Καρακώστα και η Νικολέττα Καρρά θα ερμηνεύσουν τα τραγούδια, μέσα στα οποία ο Νεοέλληνας θα αναγνωρίσει κάτι από τον εαυτό του ή από τον διπλανό του… Άλλωστε στην τελευταία του δισκογραφική δουλειά ο Πασχάλης Τόνιος έκανε… «ΕΥΘΕΩΣ» μια πρώτη προσέγγιση στο έργο του Σουρή, ερμηνεύοντας τα μελοποιημένα ποιήματα μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα, τη Γλυκερία και τον Γιάννη Ζουγανέλη. Η υποδοχή του κόσμου στο μουσικό έργο «Σουρής ο Σατυρικός, ο Προφητικός» όταν παρουσιάστηκε στον Ιανό και στην Βιβλιοθήκη του Δήμου Αγ. Παρασκευής ήταν ενθουσιώδης. Έτσι ο Πασχάλης Τόνιος αποφάσισε να το παρουσιάσει και στις Ιωνικές Γιορτές του Δήμου Νέας Σμύρνης, έχοντας την συμπαράσταση της ΕΡΤ ως Χορηγού Επικοινωνίας.
Δίπλα στον συνθέτη-ερμηνευτή που παίζει και τρία όργανα στην παράσταση (μπαγλαμά-κιθάρα- λαούτο)είναι οι πολύτιμοι συνεργάτες μουσικοί του: Στο πιάνο ο Γιώργος Παγιάτης, στο βιολί ο Κυριάκος Γουβέντας, στο μπουζούκι-κλαρίνο και μαντολίνο ο Νίκος Κρέτσης και στην κιθάρα ο Χρήστος Ζούμπος. Συμμετέχουν η Χορωδία του Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας Παρασκευής, με μουσική διεύθυνση της Λώρας Πετροπούλου και η Χορωδία Νότες του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Σμύρνης, υπό την διεύθυνση της Ειρήνης Φλωροπούλου.
Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Πασχάλης Τόνιος που είναι ενθουσιασμένος γιατί πραγματοποιεί άλλο ένα μεγάλο καλλιτεχνικό του όνειρο: «Ο Σουρής είναι ένας σύγχρονος Αριστοφάνης, ένας σατυρικός ποιητής-δημοσιογράφος που επί 33 συναπτά έτη έβγαζε την εφημερίδα «Ο Ρωμηός» με μεγάλη επιτυχία, χρησιμοποιώντας έμμετρο σατυρικό στίχο στα γεγονότα της εποχής που δυστυχώς επαναλαμβάνονται και σήμερα! Αν και δεν είμαι ο πρώτος που μελοποιώ στίχους του, με έχει συνεπάρει η αμεσότητα του και ο προφητικός του λόγος καθώς είναι σαν να τα έγραψε σήμερα! …. «Γι’ αυτό το κράτος που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!» («Κράτος λιγοστό» Γ. Σουρής 1909») Ή … «Να τρέφει όλους τους αργούς ν’ αχεί επτά πρωθυπουργούς , ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα!» Πόσο πιο σύγχρονος και πιο προφητικός; Μιλάει για μια Ελλάδα που κάνει κύκλους στα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα και μένει στάσιμη…
Μας βάζει σε έναν προβληματισμό ότι κάτι συμβαίνει με εμάς τους κατά τα άλλα υπέροχους Έλληνες! Είναι τραγούδια που μπορείς να τα ακούσεις και ν’ αναγνωρίσεις κάτι από τον «Ρωμηό» που κρύβεις μέσα σου, να τα τραγουδήσεις ακόμα και αν σε πονάει αυτό που λες και γιατί όχι και να χορέψεις γιατί οι Έλληνες στα δύσκολα θέλουν και το «ώπα» τους! Άλλωστε εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τον κόσμο χωρίς τραγούδι και μουσική. Θα ήταν ένα πολύ μεγάλο φάλτσο… Τα τραγούδια και η μουσική, αυτά είναι που μας σώζουν και στις δύσκολες εποχές μαζί με την λεβεντιά και το χιούμορ μας».
