Από το 430 π.Χ., όταν ο “Λοιμός των Αθηνών” σκότωσε και τον Περικλή, συμβαίνουν παρόμοια με τον SARS2-COVID-19 καταστάσεις στον κόσμο.

Βεβαίως κάθε φορά η ανθρωπότητα μαθαίνει από τα λάθη της ή κάνει περισσότερα ή ακόμα έχει περισσότερες παραμέτρους να διαχειριστεί, αφού πλέον συζητάμε εκτός από την απλή υγεία για τη Δημόσια Υγεία.

Η Δημόσια Υγεία, από την πλευρά της, έχει πλέον να αντιμετωπίσει μια διαφορετική προσαρμογή κοινωνικότητας όπως είναι η παγκοσμιοποίηση, η οποία μέχρι τα πολύ πρόσφατα χρόνια δεν αφορούσε ιδιαίτερα το αντικείμενό της. Διότι στην παγκοσμιοποίηση, εμφανίζονται ή επανεμφανίζονται λοιμώδεις καταστάσεις όπου καταργούνται τα σύνορα. Εννοούμε κατάργηση συνόρων και την δυηνατότητα εισαγωγής και κατανάλωσης τροφίμων. Διότι κάτι που παράγεται στην Κίνα π.χ. και έχει ευρεία κατανάλωση στην Ελλάδα, σε ένα πολύ εύλογο χρονικό διάστημα κι αφού έχουν τακτοποιηθεί όλες οι διατυπώσεις εισαγωγής προϊόντων, έρχεται και καταναλώνεται. Θα μου πείτε δεν ισχύουν διαδικασίες υγείας; Φυσικά ισχύουν, αλλά επιτρέψτε μου την παρατήρηση ότι έχει προστεθεί πλέον μια διαφορετική κατάσταση και προσέγγιση σε αυτό που ονομάζεται Δημόσια Υγεία. Και είναι ζητούμενο πλέον αν θα ισχύσουν οι λογικές της παγκοσμιοποίησης μετά…

Μόλις σήμερα η Άνγκελα Μέρκελ, Παρασκευή και 13 Μαρτίου του 2020, σε διάγγελμά της, τόνιζε ότι σημασία έχουν πλέον οι ζωές και όχι τα λεφτά της Παγκόσμιας Οικονομίας, δίνοντας ένα στίγμα του τι σημαίνει για την Ανθρωπότητα οικονομικά αυτή η κατάσταση. Η επόμενη είδηση έδινε την πληροφορία ότι οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο (Google, Facebook, Amazon κλπ.), έχασαν περίπου 40 δις σε μια μέρα. Φαντάζομαι ότι δεν είναι δικό τους πρόβλημα ακριβώς, αλλά οι μικροεπενδυτές κάτω από αυτούς έχουν χάσει ότι είχαν και δεν είχαν, σε μια εβδομάδα με 10 μέρες. Το αγκάθι της οικονομίας, θα δείξει αμέσως μετά τη “λήξη συναγερμού” ότι μάλλον η Ανθρωπότητα πέρασε έναν Παγκόσμιο Πόλεμο που την αναγκάζει να αναθεωρήσει σκέψεις και ιδέες. Ίσως να ενωθεί πιο ουσιαστικά για σκέψεις και ιδέες, ταυτόχρονα να διαφυλάξει τα “Τείχη που έχει κτίσει ο καθένας για να ζήσει τις μεγάλες του στιγμές”. Σε μια περίπτωση του παρελθόντος, η ηγεμονία του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιουστινιανού Α’ επλήγη σημαντικά από ένα ξέσπασμα βουβωνικής πανώλης. Η επιδημία, που έμεινε στην ιστορία ως η «Πανώλη του Ιουστινιανού» ξεκίνησε το 543 π.Χ. εκτιμάται ότι ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο 30 έως και 50 εκατομμυρίων ανθρώπων -κοντά στο 50% του πληθυσμού της Γης κατά εκείνη την εποχή. Η πανδημία της πανώλης επί Ιουστινιανού ζημίωσε σημαντικά το εμπόριο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ έδωσε τη δυνατότητα σε άλλους πολιτισμούς να επανακτήσουν Βυζαντινές περιοχές στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και σε τμήματα της Ασίας. Η ιστορία είναι εκεί να μας δείχνει…

Η αναθεώρηση των σχεδίων “περί Υγείας”, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους, όταν θα έχουμε συνηθίσει π.χ. να χρησιμοποιούμε περισσότερο τα αντισηπτικά, στην επόμενη φάση που το φαινόμενο θα εξασθενεί, αλλά και τους καθαρισμούς των χώρων που κινούμαστε. Ενδεχόμενα, σε κακή αντιδιαστολή, θα έχουμε μάθει να στεκόμαστε καχύποπτα ο ένας απέναντι στον άλλον διότι αυτή θα είναι η ψυχολογία μας αρχικά. Θα καθόμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον, διότι μαθαίνουμε μόλις τώρα ότι ο δρόμος προς την εξομάλυνση της Υγείας είναι να… αποφευγόμαστε, αλλά ξέρετε κάτι; Τα πράγματα είναι πιο απλά, όταν ο /η απέναντί μας δεν είναι εν δυνάμει εχθρός στο μυαλό μας και μάλιστα της Υγείας μας. Αναρωτιέμαι πως θα εξελιχθούν οι σχέσεις των ανθρώπων, μετά από αυτό. Ποια θα είναι η θέση του έρωτα π.χ. και ποια ήδη εξελίσσεται να είναι.

Ταυτόχρονα, άλλα επαγγέλματα θα εξαφανιστούν και άλλα θα ευδοκιμήσουν ή θα παρουσιαστούν. Ανάμεσα στο 1348 και το 1353 ξέσπασε μια από τις πλέον καταστροφικές πανδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Πρόκειται για την πανώλη που πήρε τον τίτλο «Μαύρος Θάνατος», από την οποία έχασαν τις ζωές τους περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι μόνο στην Ευρώπη. Μαζί με την Ασία, εκτιμάται ότι οι νεκροί ανήλθαν τελικά ανάμεσα σε 100 και 200 εκατομμύρια. Σύμφωνα με αναλυτές, ο πληθυσμός της Ευρώπης χρειάστηκε περίπου 200 χρόνια για να επανέλθει σε επίπεδα προ της μαύρης πανώλης. Στον «Μαύρο Θάνατο» αποδίδεται και το «χτύπημα» που δέχθηκε η δουλεία, καθώς λόγω των τεράστιων απωλειών προέκυψαν πολλές θέσεις εργασίας, με καλές απολαβές. Κατά το ξέσπασμα της μαύρης πανώλης καταγράφηκαν αιματηρά πογκρόμ σε βάρος μειονοτήτων, όπως οι Εβραίοι και οι Ρομά. Παράλληλα όμως, σύμφωνα με ιατρκές μελέτες που αφορούσαν το “μετά” της καταστροφικής πανώλης, οι άνθρωποι έζησαν καλύτερα αφού βλτίωσαν και τη διατροφή τους και τον τρόπο ζωής τους, κυρίως όσον αφορούσε την καθαριότητα.

Φαντάζομαι ότι στον 21ο αιώνα, ότι η άνοδος της τεχνολογίας θα είναι ιδιαίτερα ραγδαία και σε μεγαλύτερες ηλικίες, αφού μέχρι και τα home-based (από το σπίτι) μαθήματα θα βρουν οπαδούς. Το ίδιο και η home based εργασία σε πολλούς κλάδους. Η μελέτη μεγάλων ομίλων στις αρχές του Millenium, έδειχνε ότι η από το σπίτι εργασία, ήταν πιο οικονομική μέθοδος, μείωνε την έκθεση των εργαζομένων σε θέματα υγείας (!), αύξανε εποικοδομητικά τον χρόνο εργασίας, προσβλέποντας σε στόχους με χρονοδιάγραμμα και όχι σε χρόνο τύπου οκτάωρο και άρα έκανε όλο τον χρόνο “ωφέλιμο”, ενώ ακόμα μείωνε τις ανάγκες μιας επιχείρησης σε τετραγωνικά διαθέσιμου εργάσιμου χώρου! Είπατε κάτι; Αν αποδειχθεί ότι οι νέοι προσαρμόζονται ικανότερα και καλύτερα στη μάθηση μέσω υπολογιστών, αντίο σχολεία (σε πολύ μεγάλο βαθμό) και επομένως αντίο έξοδα τύπου κτιριακών εγκαταστάσεων, τουλάχιστον στο μέγιστο βαθμό. Κι αφού έχει μπορέσει να γίνει σε ηλικιωμένους με επιτυχία η μάθηση μέσω υπολογιστών, γίνεται πιο εύκολα στα παιδιά που άγαπούν τους υπολογιστές. “Βλέπουν” πολλά πράγματα και δεν τα “ακούν”, συμπεριλαμβανομένου ενός δάσκαλου ή καθηγητή. Επομένως αυτό το επάγγελμα μπορεί και να γνωρίσει μια είδους αμφισβήτηση. Όπως άνθιση θα γνωρίσει ο βιολογικός καθαρισμός, τα φαρμακευτικά σκευάσματα αλλά και οτιδήποτε αφορά πρόληψη ή προστασία. Μέχρι του σημείου να βλέπουμε με συμπάθεια τον περίφημο “Κωνσταντίνο Κατακουζηνό” και τη μανία του για καθαριότητα με Betadine ή οινόπνευμα. Κι από τα κακά της τεχνολογίας; η επαφή των ανθρώπων που θα εξελιχθεί περισσότερο μέσω υπολογιστών παρά με τη φυσική παρουσία, κάτι μάλλον αναπόφευκτο.

Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά την Ισπανική πανδημία, «γεννήθηκε» ένας νέος ιός γρίπης, αυτός του Χονγκ Κονγκ σε ανθρώπινες ζωές. Ο ιός της γρίπης του Χονγκ Κονγκ θεωρείται ως ένας από τους πιο μεταδοτικούς καθώς το 1968, σε διάστημα δυο εβδομάδων, προσέβαλε 500.000 ανθρώπους. Η συγκεκριμένη πανδημία ανέδειξε για πρώτη φορά τη σημασία δημιουργίας εμβολίων κατά των επικίνδυνων ιών. Εξάλλου, ο πιο επικίνδυνος ιός που βρέθηκε στη σημερινή εποχή, ο ιός του AIDS, έχει βρεθεί τρόπος να ελέγχεται. Όπως και να ‘χει, η επιστήμη έχει πολλά περισσότερα όπλα στα χέρια της για να δημιουργήσει άμυνες, αλλά χρειάζεται κι άλλα.

Αρκεί να της δώσουν όλα αυτά τα χρήματα που αδίκως σήμερα σπαταλώνται στη βιομηχανία όπλων και να γίνουν “όπλα” κατά ενός κοινού παγκόσμιου εχθρού.