Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου στο The Look.Gr καταθέτουν τις σκέψεις τους μια μουσική παρέα που ξεχειλίζει από συναίσθημα και αποπνέει νοσταλγικές μυρωδιές της παράδοσης μας. Οι Ετερόνημισυ, το μουσικό συγκρότημα που μας έχει κερδίσει με την πρωτοτυπία της δουλείας τους, μας αποκαλύπτονται.
Συνέντευξη : Μιχάλης Λεωτσάκος
Την 1η Νοεμβρίου παρουσιάσατε στον Σταυρό του Νότου τον νέο σας δίσκο που κυκλοφορεί από την panik records, 2 μήνες μετά ξανασυναντηθηκάτε στην σκηνή του. Τι απόπνέει σε σας αυτός ο χώρος;
Για εμάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένος αυτός ο χώρος με τα φοιτητικά μας χρόνια, όταν πηγαίναμε να ακούσουμε Χαρούλη, Μουζουράκη και πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες που έκαναν τα πρώτα τους βήματα. Κατά τα άλλα, είναι τόσο άρτια μουσική σκηνή σε όλα τα επίπεδα, που είναι μεγάλη τιμή για εμάς η εμπιστοσύνη και η φιλοξενία των ανθρώπων του Σταυρού.
Στο πρώτο σας cd ηταν έντονοι οι κρητικοί ήχοι, στο νέο σας άλμπουμ τι να περιμένει ο ακροατής;
Έως τώρα, οι δουλειές μας απέχουν πολύ μεταξύ τους. Το πρώτο μας cd (Η Στράτα που βαδίζω) είχε κρητικές αναφορές και καταβολές. Η δεύτερη δουλειά μας ήταν το παιδικό παραμύθι «Όταν αρρώστησε ο Ήλιος» που έγραψε η Γωγώ Σούρλα και περιείχε πολλά μουσικά είδη. Στο τρίτο μας cd, με τίτλο «Έτερονήμισυ», επιδίωξή μας ήταν να ταξιδέψουμε σε ελληνικά τοπία των παιδικών μας χρόνων, μέσα από τη μουσική μας. Να ζωντανέψουμε, όσο το δυνατόν, τις αναμνήσεις μας και τις εικόνες που στάθηκαν αφορμή για να γράψουμε τα τραγούδια μας, καθώς τα περισσότερα εξ αυτών, υπάρχουν έως και 20 χρόνια πίσω.
Πώς είναι το δημιουργικό κομμάτι σε ένα τόσο πολυπληθές συγκρότημα; Υπάρχει σύμπνοια απόψεων ή συμφωνείτε μέσα από δημιουργικές εντάσσεις;
Σε μεγάλο βαθμό απλώς διαφωνούμε. Προσπαθούμε όμως, να χειριστούμε τις διαφωνίες μας για το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα. Είναι λογικό, όταν ακούγονται πολλές φωνές, να υπάρχουν και πολλές απόψεις. Έχουμε μάθει να υπάρχουμε μέσα σε αυτή τη συνθήκη και όσο περνάει ο καιρός, γίνεται ακόμα ευκολότερη η διαχείριση όλων των απόψεων καθώς υπάρχει κοινή στόχευση.
Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε στην μουσική μια στροφή από τα μουσικά καθιερωμένα και ξενόφερτα δεκαετιών σε πιο αμιγείς ελληνικές επιρροές και ο κόσμος το αγκαλιάζει, ειδικά η νέα γενιά. Τι συναισθήματα σας δημιουργεί όλη αυτή η επιστροφή στις μουσικές μας ρίζες;
Νομίζω όλα τα παιδιά που αποτελούμε τους “έτερονήμισυ”, έχουμε μεγαλώσει ή τουλάχιστον ζήσει στην επαρχία μεγάλο μέρος της ζωής μας. Κατ’ επέκταση, ήμασταν πάντα κοντά στην παραδοσιακή μουσική και μόνο εντύπωση δε μας προκαλεί η τάση που περιγράφετε. Η παραδοσιακή μουσική αποτελεί συστατικό του γενετικού υλικού του κάθε λαού και μοιραία βγαίνει στην επιφάνεια αν και δεν υπήρξε ποτέ στην αφάνεια καθώς ακόμα και πιο σύγχρονα μουσική είδη, τακτικά αναμειγνύουν παραδοσιακά στοιχεία, ως συνταγή εμπορικής επιτυχίας, γεγονός που αναδεικνύει τη βαθύτερη υπόστασή της.
«Τώρα που ήρθε η Άνοιξη κι η γάτα μου διψάει το δροσερό το “σ’ αγαπώ”, στο στόμα της γυρνάει.», όταν το πρωτο -άκουσα μου έκανε τόσο εντύπωση, πόσο γλυκά ηχεί!. Φυσικά αναφέρομαι στο δίστιχο από το τραγούδι «στα σύννεφα», θα μας πείτε τι κρύβεται πίσω από αυτόν τον ωραίο στίχο;
Η γάτα συμβολίζει την ανεξαρτησία και ταυτόχρονα την μοναξιά, το θέμα, δηλαδή, που πραγματεύεται όλο το κομμάτι. Αλλά μάλλον όλο αυτό έγινε υποσυνείδητα γιατί η στιχουργός (Μαρίτα Αλημίση) αγαπάει τις γάτες και απλώς της άρεσε πολύ σαν εικόνα.
Μάλιστα, κατά την διάρκεια της ηχογράφησης, σκεφτήκαμε να τον αλλάξουμε γιατί είναι ιδιαίτερος σαν στίχος σε σχέση με τους υπόλοιπους του τραγουδιού, αλλά ο Σταύρος μας ενθάρρυνε να τον κρατήσουμε.
Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια; Κάποια συνεργασία; Συναυλίες;
Πριν από λίγο καιρό, παίξαμε σε κεντρική μουσική σκηνή των Αθηνών (Σφίγγα) μαζί με τον Θοδωρή Κοτονιά, την Σαββέρια Μαργιολά και τον Χρήστο Νινιό, ενώ λίγο πιο πριν είχαμε ολοκληρώσει τις εμφανίσεις μας με τον Σταύρο Σιόλα και καλεσμένους την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, τον Μανώλη Μητσιά και τον Γιάννη Κότσιρα. Όπως καταλαβαίνετε δηλαδή, ήταν ένα εξαιρετικά φορτωμένο από πρόβες τρίμηνο και τώρα θέλουμε λίγο να πάρουμε δυο ανάσες βαθιές ώστε να ξαναμπούμε στις πρόβες για νέες παραστάσεις.
