ΠΩΛΙΝΑ «ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ» | Συνέντευξη και αφιέρωμα στη δισκογραφία της

Ήμουν μόλις 6 ετών παιδάκι, όταν ανακάλυψα την Πωλίνα. Ήταν το 1988, όπου τα τραγούδια της παίζανε ασταμάτητα παντού, και η ίδια είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα κανάλια. Και από τότε την ξεχώρισα. Διότι καμία άλλη τραγουδίστρια δε μπορούσε να συγκριθεί μαζί της.

Ναι, η Πωλίνα, είναι ο ορισμός του “μια κατηγορία μόνη μου”.

Σε τι άλλωστε θα μπορούσε να συγκριθεί, ειδικά με τις κοπέλες που ήταν ,φαινομενικά, πιο κοντά στο ρεπερτόριο;

Στο σατυρικό-κοινωνικό ρεπερτόριο; Στα shows που έκανε από τις πρώτες;

Στη θεατρικότητα; Στο δυναμισμό; Ακόμα και στην υπέροχη “τρέλλα” της, που ποτέ δεν έκρυψε και την έκανε πιο αγαπητή στον κόσμο; Ένα δικό μας κορίτσι, μια δυναμική λιονταρίνα, μια αληθινή καλλιτέχνης, που πάνω στο peak της καριέρας της, προτίμησε να στραφεί σε πιο δύσκολα μονοπάτια, παρά να αναλώνεται σε πράγματα που δε γεμίζαν την ψυχάρα της. Μαζί θα κάνουμε μια αναδρομή στη δισκογραφία της, αποκαλύπτοντας μας ιστορίες, που δεν έχει ξαναπεί, θα θυμηθούμε κλασσικές επιτυχίες της αλλά και τραγούδια, που τόσο η ίδια όσο και εγώ, θεωρούμε αδικημένα.

Η πρώτα φορά που θα δισκογραφήσει, θα είναι ως τραγουδίστρια, του συγκροτήματος Sunset, το 1975, στο δισκάκι “Γυρνώ και ζητάω”.

Η εμφάνιση της στη δισκογραφία ως σόλο τραγουδίστρια, θα γίνει το 1977, με αφορμή τη συμμετοχή της, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Η Πωλίνα συμμετείχε με το τραγούδι “ΖΕΙ”, και τότε τα τραγούδια κυκλοφορούσαν σε δίσκους 45 στροφών. Στη β’πλευρά του δίσκου, υπήρχε το τραγούδι “Φοβάμαι την αγάπη”.

Θα ήθελα να μου πεις για την είσοδο του στη δισκογραφία. Η πρώτη σου κυκλοφορία, έγινε το 1977, με το 45αρι “ΖΕΙ/φοβάμαι την αγάπη” από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Έκτοτε πέρασαν 9 χρόνια, μέχρι την κυκλοφορία της “Μπιρίμπας” που ήταν ο πρώτος προσωπικός σου δίσκος. Υπήρξαν εμπόδια, μέχρι να γίνει αυτός ο δίσκος;

Το 1977 ήταν ένα στοίχημα ως πιτσιρίκι ,το φεστιβάλ και όταν πήρα την πέμπτη θέση,όπως συνήθιζαν τότε, βγήκε το τραγούδι σε 45αρι. Όχι πέρασαν 9 χρόνια, γιατί ήταν δική μου επιλογή. Λάτρευα το show, τα μιούζικαλ και ότι έστηνα καθώς και τα χρόνια στη Μέδουσα. Είχα μυαλό μόνο σε αυτό το δύσκολο είδος. Το 1986 το αποφάσισα και το κυνήγησα, βλέποντας ότι η διασκέδαση είχε αρχίσει να αλλάζει πρόσωπο και για να συνεχίσω όπως ήθελα, έπρεπε να κάνω δισκογραφία.Και όντως έτσι έγινε.

Η “Μπιρίμπα”, των Χάρη Χαλκίτη στη μουσική και Σταμάτη Κραουνάκη στο στίχο, γίνεται αμέσως μεγάλη -και κλασσική πια- επιτυχία. Από το δίσκο ξεχωρίζουν επίσης και γίνονται μεγάλες επιτυχίες τα: “ΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ”, “Πάλι βρέχει” αλλά και το “wagon lit”, το οποίο είχε επιλεγεί να μας εκπροσωπήσει στο διαγωνισμό της Eurovision το 1986.

Ωστόσο, εκείνη τη χρονιά, η ερτ δεν έστειλε συμμετοχή, μιας ο διαγωνισμός θα πραγματοποιούνταν, Μέγαλο Σάββατο. Η παραγωγή του δίσκου άνηκε στον Αντώνη Βαρδή και ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια, παραμένει το “ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ”

Ένα χρόνο μετά, η Πωλίνα θα κάνει δύο συμμετοχές.

Η πρώτη, ήταν και μια έκπληξη, καθώς δε ξέρω πόσο αναμενόμενη ήταν η συμμετοχή στο δίσκο των…Στρουμφ “Στρουμφ σας αγαπώ”.

Η δεύτερη, θα είναι στη συλλογή “Τα δέκα δεκάρια”, όπου θα ερμηνεύσει άλλη μια τεράστια επιτυχία, το “Ροζ μπικίνι”.

Και έρχεται η ώρα, που όλη η Ελλάδα, ξεκινά να κάνει τρέλλες…στις Σευχέλλες.

Σε παλαιότερη σου συνέντευξη, είχες δηλώσει πως το “Πάμε για τρέλλες στις Σευχέλλες”, ξεκίνησε ως μια ατάκα που τραγουδούσες στους διαδρόμους της -τότε- cbs και ο Γιώργος Πολυχρονίου εκνευριζόταν. Πως είχε ξεκινήσει η ιδέα για αυτό το τραγούδι τελικά;

(Γέλια) Δεν εκνευριζόταν ο καλός μου, απλά τον πρήζαμε και μας έδιωχνε. Μέχρι που ήρθε η στιγμή, που ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος, μου ανακοίνωσε ότι βρήκε τη μουσική που ταιριάζει στη φράση. Το καλοκαίρι του 1987, στο Πόρτο Ύδρα, γράψαμε σχεδόν όλο το Lp.

Θα κυκλοφορήσει λοιπόν ο δίσκος, ο οποίος έχει διαφημιστεί με τον καλύτερο τρόπο, με μια εκπληκτική φωτογράφιση στις Σευχέλλες,με τηλεοπτικά σποτ και σύντομα η Πωλίνα θα κατακτήσει τον πρώτο της χρυσό δίσκο (πωλήσεις άνω των 50.000). Το τι ακολούθησε είναι γνωστό, μιας και ειδική αερογραμμή δημιουργήθηκε, για πτήσεις Αθήνας-Σευχελλών.

“Τα’χω παίξει”, “Από τα fm”, “video, “Ο μηχανόβιος” συμπληρώνουν το παζλ των επιτυχιών, ενός δίσκου που η επιτυχία, οδήγησε την τότε cbs, να γυριστεί και ταινία, με τα τραγούδια του δίσκου.

Θα ξεχωρίσω από τον δίσκο, το τραγούδι “ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΥΜΠΙ” που ως ένα τραγούδι, που μιλάει για σεξουαλικές προτιμήσεις, στην Ελλάδα του 1987, θεωρώ εξαιρετικά προχωρημένο.

Η ώρα για το επόμενο δισκογραφικό βήμα πλησιάζει.

Οι “Σευχέλλες”, καθώς και το “ροζ μπικίνι” αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου φέρανε ένα θρίαμβο σε κάθε επίπεδο. Πωλήσεις, αναγνωρισιμότητα, επιτυχίες. Το επόμενο βήμα πόσο μπορεί τότε να σε άγχωνε; Πόσο εύκολο ή δύσκολο φαινότανε να βρεθούν τραγούδια ανάλογης δυναμικής;

Πάντα πίστευα, ότι μετά τη “Μπιρίμπα”, τα “δέκα δεκάρια” και την τρέλλα που εισπράξαμε από τις Σευχέλλες, έπρεπε να μπει νέο αίμα στην ομάδα. Όλοι φοβόντουσαν αλλά με ένστικτο παραγωγού, έκανα πρόταση στον υπερταλαντούχο Γιάννη Καραλή. Ίσως η πιο επιτυχημένη κίνηση και συνύπαρξη.

Και η επιτυχία συνεχίζεται, με “ΚΟΝΤΡΕΣ” το 1988. “Ανατολίτισσα”, “χορεύω”, “κόντρες”, “ράδιο αγάπη μου”, “όλοι τα παίρνουνε” προστείθενται στον κατάλογο επιτυχιών, ενώ το “ΌΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ” πάντα το ξεχώριζα, ως πιο αδικημένο.

Την εποχή της ακμής σου στη δισκογραφία, συνήθως λέγανε ότι το Α1 του δίσκου ήταν το “μεγάλο σουξέ”. Στον επόμενο δίσκο από τις “Σευχέλλες”, τις “κόντρες” Α1 ήταν το “Σαφάρι”. Υπέροχο τραγούδι, αλλά θεωρώ πιο δύσκολο και ιδιαίτερο. Είχατε την προσδοκία από αυτό, ότι θα ήταν η νέα μεγάλη επιτυχία ή θυμάσαι να “ποντάρετε” σε κάποιο άλλο περισσότερο;

Αυτό μόνο εσύ θα το έθιγες (γέλια). Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πίστεψα στο Α1 και το Β1. Πίστευα στο ένστικτο του κόσμου και στους ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Εκτός από την εταιρία, εμείς ως ομάδα, ποτέ δεν υποδεικνύαμε τι να παίξουν.

Έχεις εντυπωθεί στη συνείδηση του κόσμου, ως μία από τις πιο επιτυχημένες pop τραγουδίστριες. Προσέχοντας όμως το ρεπερτόριο σου ουσιαστικότερα, διαπιστώνει κανείς πως πέρα από τις κλασσικές pop στιγμές, στο στίχο σου θίγονταν από τότε και πολλά κοινωνικά θέματα. “Βαρέθηκα…τους γάμους, τους παπάδες, τα κουφέτα..”. “‘Ολοι τα παίρνουνε”, “ότι δηλώσεις” “φοβερό” ή και το τραγούδι της σεξουαλικής απελευθέρωσης “όλοι έχουνε κάποιο κουμπί”. Θεωρείς τελικά ότι ο χαρακτηρισμός Pop Icon σε αδικεί;

Δε μπήκα ποτέ στη διαδικασία να υποστηρίξω κάποιον τίτλο, γιατί ως χαμαιλέων, δοκιμάστηκα σε πολλά επίπεδα.
Υπήρξα τραγουδίστρια σε γκρουπ, που ήταν μεγάλο σχολείο. Μετά σε μεγάλες πίστες, με υπέροχες ορχήστρες, λέγοντας classic ρεπερτόριο, σε μιούζικαλ, σε πολύ εμπορικές πίστες , όπως ο Διογένης με κορυφαία σχήματα, σε show σε σκηνές και τηλεοπτικά με την Κατιάνα Μπαλανίκα και τη Σόφη Ζαννίνου και φυσικά το πρώτο σχολείο, στη Μέδουσα, με τον ένα και μοναδικό Γιώργο Μαρίνο. Εδώ μπορώ, να μιλάω ώρες ατέλειωτες, οπότε συνεχίζω με τη δισκογραφία και το αποκορύφωμα, τη συνεργασία μέσα στα χρόνια με τον Σταμάτη Κραουνάκη. Θεατρικοί μονόλογοι,με την ομάδα της “Σπείρα σπείρα”, κερδίζοντας το δυσκολότερο στοίχημα στην καριέρα μου.

Θέλω να σταθώ όμως στο κοινωνικό ή σατυρικό περιεχόμενων των στίχων και να μου πεις, αν θυμάσαι αντιδράσεις τότε, σε μια Ελλάδα, σαφώς πιο συντηρητική.

‘Οπως αναφέρθηκες πιο πάνω, σε ορισμένα κομμάτια που είχαν σατυρικό-κοινωνικό χαρακτήρα, θέλω αρχικά να πω, ότι πάντα έκανα τέτοιες επιλογές, γιατί πόσα ερωτικά τραγούδια πια? Οι αντιδράσεις του κόσμου, ήταν πάντα θετικές, γιατί έχει σημασία, αυτός που τα λέει, να βγάζει αλήθεια και η στάση ζωής του, να είναι σε αρμονία με το στίχο. Ακόμα και να έρχεται σε κόντρα με την εξωτερική του εικόνα.

Αν τελικά αποδεχτούμε τον χαρακτηρισμό “ποπ τραγουδίστρια”, για εκείνη την εποχή δε μπορούσες να συγκριθείς με τις υπόλοιπες κοπέλες, που φαινομενικά ήσασταν πιο κοντά ρεπερτοριακά. Υπήρξες πιο sexy στις εμφανίσεις σου, και σαφώς με πιο τολμηρό στίχο. Θυμάσαι να σε αντιμετωπίζει ο κόσμος, ως κάτι ξεχωριστό; Μια κατηγορία μόνη σου;

Νομίζω ότι δεν ήμουνα sexy ή τουλάχιστον δεν πούλησα ποτέ κάτι τέτοιο. Το κλειδί, ήταν ότι ήμουν ο εαυτός μου και σίγουρα το κορίτσι της διπλανής πόρτας, που όλοι με άνεση αγκάλιαζαν και χαιρετούσαν, σαν να με ήξεραν από πάντα.Εδώ λοιπόν, θέλω να σου πω, πως ένα μεγάλο μου προσόν ήταν και είναι η επικοινωνία με τον κόσμο. Μεγάλο δώρο όμως και η αγάπη του.

Το 1989, παρέα με το Δάκη, θα κυκλοφορήσει το ντουέτο “Βάλ’ το δίσκο”, όπου κυριολεκτικά, σαρώνει.

Φτάνουμε στο 1990.

Πρώτη στάση, στο μοναδικό ξενόγλωσσο maxi single της Πωλίνας, “Your Body”.

Η δεύτερη θα είναι στη συμμετοχή της Πωλίνας, στο δίσκο του Σταμάτη Κραουνάκη, με βασική ερμηνεύτρια τη Βίκυ Μοσχολιού “ΕΦΗΜΕΡΙΑ 13 ΜΑΙΟΥ 1990”, όπου συμμετέχει με ένα ιδιαίτερο τραγούδι, το “Dabrulia!!! Dance”.

H τρίτη θα είναι γεμάτη από “ΚΑΛΗ” και μεγάλη ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Αναφέρομαι λοιπόν, στον τέταρτο προσωπικό της δίσκο, όπου τα περισσότερα τραγούδια υπογράφει ο Γιάννης Καραλής και 3, ο Νίκος Καρβέλας.

“Καλή επιτυχία”, “Κυκλοφόρησε”, “push ups”, “Ότι καλύτερο”, “Ε και τι μ αυτό”, “Ποτέ δε θα σου δωθώ” μερικές από τις μεγάλες επιτυχίες, που οδήγησαν και πάλι σε υψηλές πωλήσεις.
Η ίδια η Πωλίνα, θεωρεί πως από αυτόν το δίσκο αδικήθηκαν πολύ, οι 2 μπαλάντες του. Το “Δέκα χρόνια μετά”. και το “ΘΥΜΗΣΟΥ”.

Μπαίνουμε στη δεκαετία 90 και τη διανύουμε. Είσαι μια καταξιωμένη ερμηνεύτρια, ποπ ρεπερτορίου, με show στις πίστες, ροκιά στη φωνή και σάτυρα στο στίχο. Η εποχή επιβάλλει όλο και περισσότερο το λεγόμενο τότε “λαϊκόποπ. Πόσο δυσκολεύτηκες στην τότε νέα συνθήκη? Με δεδομένο πως όλοι οι τραγουδιστές της ποπ σκηνής, κάνανε κάποια στιγμή, έστω και για ένα δίσκο, λαϊκά τραγούδια; Σε άγχωνε αυτή η στροφή της εποχής;

Χαμπάρι δεν πήρα. Εγώ ψαχνόμουν για την επόμενη κίνηση, γιατί είχα ήδη κουραστεί με την ανακύκλωση του τι έπρεπε να γίνεται κάθε φορά,που είχαμε νέα κυκλοφορία.

1991, και “ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΤΗ ΒΑΒΟΟ” και νέος κύκλος μεγάλων επιτυχιών. “Στην πολυθρόνα τη Baboo”,”Επανάληψη”, “Πολύ μιλάς λίγο φιλάς”, “Κοίτα που θα ξενυχτήσω πάλι”, “Κάτι δεν πάει καλά”, ενώ η ίδια θεωρεί πιο αδικημένο, το τραγούδι “Μόνιμα”.

1992 και….ΦΟΒΕΡΟ!

Το συγκεκριμένο τραγούδι, που παραμένει εώς σήμερα τόσο επίκαιρο, και μαζί με ένα εξαιρετικό video clip, προκαλεί αίσθηση και γίνεται μεγάλη επιτυχία. Το ίδιο θα συμβεί και με το ντουέτο με τον Κώστα Μπίγαλη, “Ανησυχώ”, αλλά και με τραγούδια “Τα αντίθετα έλκονται, σωστός” ενώ θα ξεχωρίσω ως πιο…αδικημένη την υπέροχη μπαλλάντα “ΕΙΠΑ ΚΙ ΕΓΩ”.

Το 1993, θα πάρει μέρος στον κύκλο τραγουδιών του Αλέξη Παπαδημητρίου, “Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ”, οπου θα ερμηνεύσει τα τραγούδια “ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΕΛΟΣ”, “ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ”.

Μια μικρή δισκογραφική αποχή, δύο ετών, μιας και πρόεκυψε ένας “ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ”, για την Πωλίνα.

Αναφέρομαι στο γιο της, Απόστολο, που την κράτησε για λίγο μακριά από τα φώτα.

Στο συγκεκριμένο δίσκο θα συνεργαστεί για πρώτη φορά με τον Γιώργο Αλκαίο, τον Θάνο Καλλίρη αλλά και τον Φοίβο, στα πρώτα του βήματα.

Το ομώνυμο τραγούδι ξεχωρίζει, όπως και τα “Τώρα”, “δε με θες”, “δήθεν”, “για μένα εγώ”, αλλά η έκπληξη θα έρθει με το “Ωχ τι καλά”, που θα είναι μέχρι τότε το πιο λαϊκό τραγούδι της. Ένα χασαποσέρβικο, με άρωμα Θεσσαλονίκης, κάνει πραγματικά μεγάλη αίσθηση. Δικό μου αγαπημένο, μέχρι σήμερα το “ΠΕΤΑ ΜΕ ΨΗΛΑ”

Με το Φοίβο, θα συνεργαστούν, και στον προσωπικό δίσκο του συνθέτη “Για σένα και για μένα”, όπου θα ερμηνεύσει το τραγούδι “Προηγούνται οι κυρίες”.

Συνεργάστηκες με όλα τα μεγάλα ονόματα, που οι υπογραφές τους ήταν εγγύηση για καλό αλλά πετυχημένο τραγούδι. Καραλής, Καρβέλας, Χαριτοδιπλωμένος, Δουλάμης, Χαλκίτης, Φοίβος, Αλκαίος, Τουρνάς. Ποια πιστεύεις ότι ήταν η πιο “ταιριαστή” σου συνεργασία, δεδομένου ότι όλες ήταν πετυχημένες;

Ο Κραουνάκης με τον Χάρη Χαλκίτη, μου χάρισαν την αρχή, με την Μπιρίμπα. Ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος με ταξίδεψε μέχρι και σήμερα, τρεις γενιές στις Σευχέλλες. Ο Καραλής, ότι πιο πρωτοποριακό, κοινωνικό ,σατυρικό, το πέρναγε μέσω εμού, με έναν τρόπο μαγικό. Διαλέξτε!

Βρισκόμαστε στο 1996 “ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ” την “Μπιρίμπα” και έχουμε την αποχώρηση της Πωλίνας από την Sony Music. To “αντίο” θα δοθεί με έναν δίσκο, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, αλλά και 3 νέα τραγούδια. Τα 2 του Φοίβου και 1 του Κώστα Τουρνά.

“Δέκα χρόνια μετά…” τη “μπιρίμπα”, κλείνει ο κύκλος συνεργασίας με τη Sony music. Μια συνεργασία που χάρισε μεγάλες επιτυχίες και στις 2 πλευρές. Τι μπορεί να οδήγησε τότε σε αυτό το “διαζύγιο”; Αισθάνθηκες πως θα μπορούσατε να συνεχίζατε μαζί;

Τέλος εποχής με την δισκογραφία. Δεν ήταν διαζύγιο, ήταν ένας κύκλος που έκλεινε, καθώς κι η αρχή του τέλους για τις δισκογραφικές που είχε ξεκινήσει. Εγώ ήδη ονειρευόμουν την επόμενη κίνηση, ώριμη να δοκιμάσω σε καινούργια, δύσκολα καλλιτεχνικά μονοπάτια, όπως σου είπα και πριν. Και ναι, όλοι θέλουμε να κερδίζουμε το στοίχημα και να κατακτάμε νέους στόχους, απλά εγώ είμαι και πολύ πεισματάρα (γέλια).

1997 και “ΤΩΡΑ ΓΡΑΦΩ ΙΣΤΟΡΙΑ”.

Το λαϊκό τραγούδι είναι πλέον θεσμός και σχεδόν όλοι, τον ακολουθούν τυφλά.

Η Πωλίνα θα βρεθεί στην νέα της εταιρία, την ΕΜΙ, και θα αναγκαστεί να ακολουθήσει και αυτήν την προσταγή της εποχής. Έτσι θα κυκλοφορήσει ο δίσκος, “Τώρα γράφω ιστορία”. Ένας λαϊκός δίσκος, που δεν ήταν κακός σε καμία περίπτωση, αλλά σίγουρα δεν ήταν για την Πωλίνα.

Ακούστηκαν αρκετά τα τραγούδια “Δίπλα σου να μαι”, “Παλιοέρωτα μου”. ενώ στις καλύτερες στιγμές είναι τα “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΟΥ”, “ΠΑΛΙ ΕΔΩ”

Τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική κυκλοφορία. “Τώρα γράφω ιστορία”. Ένας δίσκος, λαϊκός. Ζεϊμπέκικα,χασάπικα, τσιφτετέλια. Με το χέρι στην καρδιά, ήθελες ένα τέτοιο άνοιγμα ή έγινε για τις ανάγκες της εποχής? Στην δεύτερη περίπτωση, θεωρείς ότι το κοινό μπορούσε να δεχθεί μια τέτοια αλλαγή;

Αυτή λοιπόν ήταν μια ολοκληρωμένη δουλειά της Μαριάννας Σάκαρη και η μοναδική μου, μετά τη μεταγραφή στη ΜINOS/EMI. Δύο ή τρία τραγούδια, μου άρεσαν πολύ. ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ.

Ακριβώς δέκα χρόνια μετά, η Sony Music, θα κυκλοφορήσει, ακόμα μια συλλογή επιτυχιών της Πωλίνας, με τίτλο “Back to the 80s. The very best of Polina”

Στη συλλογή, υπάρχει και ένα νέο τραγούδι, το “SHAM SHAM”, καθώς και μια νέα εκτέλεση της “Μπιρίμπας”, με τη συμμετοχή του Μιθριδάτη.

Η Πωλίνα είχε κλείσει πια το κεφάλαιο “Ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά”, και αν υπολογίσουμε το τι ακολούθησε λίγο μετά, θα πρέπει να δικαιώσουμε το ένστικτο της.

Όλοι ξέρουμε πως η δισκογραφία, όπως τη μάθαμε, δεν υπάρχει πλέον. Αν ερχόταν μια εταιρία και σου έλεγε “Πωλίνα, θέλω να κάνεις νέο δίσκο, όλα τα καλύπτουμε εμείς, διάλεξε 12 τραγούδια και πάμε”. πως θα μπορούσες να φανταστείς αυτόν το δίσκο, για την Πωλίνα του 2023;

Σε μια τέτοια δουλειά θα ξεκίναγα από τον στίχο. Ένας δίσκος, που εκτός από διασκέδαση θα έλεγε σκληρά , αναρχικά, αληθινά πράγματα. Ένας δίσκος ροκ με όλη τη σημασία της λέξης.

Από το 2010 μέχρι και πρόσφατα, έχει κυκλοφορήσει ελάχιστα digital singles.

Θα ξεχώριζα τα τραγούδια “ΦΛΕΒΑ”. Και το πιο πρόσφατο “SAMBA CARIOCA”.

Ασφαλώς δε γίνεται να λησμονήσουμε, το τραγούδι τίτλων της σειράς “ΕΠΤΑ ΘΑΝΑΣΙΜΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ”.

Λίγο πριν το τέλος αυτού του αναδρομικού αφιερώματος, δείτε στο παρακάτω playlist τους σημαντικούς σταθμούς, κι όχι μόνο, της ξεχωριστής δισκογραφικής της πορείας.

Αυτή είναι η δισκογραφική διαδρομή της Πωλίνας. Γεμάτη επιτυχίες, χρυσούς δίσκους, και διαχρονικής αξίας τραγούδια. Τόσο διαχρονικής, που εδώ και δέκα χρόνια, είναι γνωστό σε όλους, το τι ακριβώς συμβαίνει σε κάθε live της εμφάνιση. Απανωτά sold out, ξέφρενα πάρτυ και ένα κοινό που ανανεώνεται χρόνο με το χρόνο και ανακαλύπτει.