Με τον αέρα της φρεσκιας πνοής δεμένης με τις μυρωδιές του παρελθόντος, η Κωνσταντίνα Πάλλα έρχεται σε μια αφοπλιστική συνέντευξη στο The Look.Gr.
Γεννημένη στα όμορφα Τρίκαλα νιώθει την αύρα του ποταμού Ληθαίου, όπως η ίδια μας εξομολογείται, να κυλάει μέσα της, λειτουργώντας «ως κάθαρση και ως ταξίδι». Βάση αυτού έμαθε να κυλάει και να μην μένει στάσιμη. Ο δίσκος της «Όνειρα» (MINOS EMI) είναι το πρώτο της παιδί που χρωμάτισε την μουσική της οντότητα.
1. Η άνοιξη του 2019 πως βρίσκει την Κωνσταντίνα Πάλλα;
Η άνοιξη με βρίσκει αρχικά πολύ χαρούμενη γιατί είχαμε μια πολύ γεμάτη χειμερινή σεζόν αμέσως μετά την προηγούμενη καλοκαιρινή. Οι εμφανίσεις μας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και επαρχία ήταν συνεχείς και αυτό με κάνει ευτυχισμένη. Θα περίμενα να είμαι κουρασμένη μετά από όλα αυτά αλλά τελικά είμαι γεμάτη ενέργεια για τα επόμενα βήματα που ετοιμάζω. Επιπλέον, μόλις κυκλοφόρησε το τραγούδι μου που είχα τη τιμή να ερμηνεύσει η εξαιρετική Φωτεινή Βελεσιώτου και αυτό δυνάμωσε πολύ τα φτερά μου.
2. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πρώτο σημείο συνάντησης με τα «Όνειρά» σας;
Η ιδέα ενός δίσκου ξεκινάει από τα παιδικά μου χρόνια, ήταν δηλαδή ένας στόχος ζωής για εμένα. Αλλά η καθοριστική στιγμή για την αρχή της υλοποίησης της ιδέας ήταν η στιγμή της συνάντησής μου με τον Γιάννη Δίσκο. Ο Γιάννης είναι ένας εξαιρετικός μουσικός, από τους σημαντικότερους πνευστούς που έχουμε στη χώρα μας και ένας από τους ενορχηστρωτές των «Ονείρων» μας. Όταν στη συνέχεια ήρθε και η MINOS EMI στο πλευρό μας ,τα «Όνειρα» έγιναν πιο ξεκάθαρα και μπήκαμε στην τελική ευθεία.
3. Οι μνήμες πλάι στον Ληθαίο ποταμό πόσο χρωμάτισαν τη ζωή σας;
Οι μνήμες από την πατρίδα μου , τα Τρίκαλα, είναι τόσο έντονες που χρωματίζουν ακόμα τη ζωή μου. Πρόλαβα να ζήσω τα ξένοιαστα παιδικά χρόνια , μεγάλωσα σε μια ασφαλή πόλη-γειτονιά. Το ποτάμι επιπλέον, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των τρικαλινών και φυσικά και στη δική μου. Αυτό το ποτάμι κυλάει πάντα μέσα μου, λειτουργεί ως κάθαρση και ως ταξίδι. Το πιο σημαντικό είναι ότι μου έμαθε κι εμένα να κυλάω πάντα, να μη μένω στάσιμη.
4. Σε ποιο βαθμό οι γονείς σας στάθηκαν αρωγοί στα όνειρά σας;
Όταν μιλάω για τους γονείς μου και τον αδερφό μου είναι δύσκολο να βάλω σε μια σειρά τις λέξεις. Ξέρω πως σε εκείνους χρωστάω τα πάντα. Κάθε φορά που βρισκόμουν σε μονόδρομο μου άνοιγαν νέους ορίζοντες, μου δημιουργούσαν μέσα μου επιλογές. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε βοηθούν να εξελιχθείς να γίνεις η καλύτερη εκδοχή σου, να σου λένε «κοίτα κι αυτό, μπορεί να σε ενδιαφέρει». Φαίνεται τόσο απλό , όταν ήμουν παιδί δεν το αναγνώριζα, τώρα βέβαια τους ευγνωμονώ. Είναι πάντα στο πλευρό μου και με στηρίζουν στα όνειρά μου, όπως κι εγώ εκείνους.
5. Υπήρχουν στιγμές που ο ερμηνευτής να δυστροπεί μπροστά στο συνθετικό σας ταλέντο? Πως επιτυγχάνεται η τέλεια ισορροπία-αρμονία;
Αρχικά δεν μπορώ να μιλήσω για κάποιο συνθετικό ταλέντο, δηλαδή δεν μπορώ να κρίνω την δυσκολία σε κάτι δικό μου γιατί δε θεωρώ πως είναι θέμα δυσκολίας. Θεωρώ πως το ζήτημα είναι κατά πόσο ένα τραγούδι μου μπορεί να ταιριάξει στη φωνή του ερμηνευτή. Είναι θέμα χημείας περισσότερο. Τα κομμάτια σε πρώτη φάση , γράφονται για μένα, δηλαδή ικανοποιώ την ανάγκη μου να εκφραστώ μέσα από ένα τραγούδι, όλες οι υπόλοιπες σκέψεις έρχονται μετά. Όταν το τραγούδι θα βρεθεί στα χέρια κάποιου άλλου ερμηνευτή τότε προσαρμόζεται. Όπως κι εγώ προσαρμόζω τα κομμάτια άλλων στα δικά μου μέτρα. Αν νιώσω όμως πως ένα κομμάτι δεν ταιριάζει στη φωνή μου , δε θα το ερμηνεύσω, οπότε αντίστοιχα αν νιώσω ότι δεν ταιριάζει το δικό μου τραγούδι στη φωνή κάποιου άλλου τότε πάμε παρακάτω. Είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι φωνές στην Ελλάδα που μπορούν να τραγουδήσουν τα πάντα.
6. Ένα από τα πρώτα σας τραγούδια είχε το τίτλο «Αν δεν ήσουν εδώ». Υπάρχει κάποιο άτομο που θα ευχόσασταν να ήταν κοντά σας;
Θα ήθελα να γύριζαν πίσω έστω και για λίγο όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα που έχουν φύγει. Υπάρχει τραγούδι στο δίσκο που έχει γραφτεί για αυτό το σκοπό. Έτσι είναι όμως η ζωή, ίσως ξαναβρεθούμε υπό άλλες συνθήκες.
7. Στο ρεπερτόρίο σας εντάσσονται τραγούδια απο Τσιτσάνη μέχρι Μάλαμα. Πόσο έχει αλλάξει η διαφορετικότητα της ελληνικής ψυχής? Τι έχει χαθεί και τι έχει κερδηθεί μέσα σε αυτές τις δεκαετίες;
Ακόμα και στην εποχή του Τσιτσάνη ο Έλληνας δεχόταν μουσικές επιρροές από το εξωτερικό και αυτό συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Αλλοίμονό μας αν δε συνέβαινε, μέσα από αυτό εξελίσσεται και η δική μας μουσική. Όλες αυτές τις επιρροές όμως τις φιλτράρει πάντα μέσα από το δικό του ταπεραμέντο το οποίο έχει άμεση σχέση με το περιβάλλον μας. Υπάρχει τόση φύση και ισορροπία φύσης σε αυτή τη χώρα που πιστεύω δύσκολα κάποιος Έλληνας μουσικός να συνέθετε κάτι άναρχο και θορυβώδες. Έχει μείνει δηλαδή ένα βαθύ γήινο στοιχείο μέσα μας, ένα στοιχείο που μπορούμε να το νιώσουμε πιο έντονα σε ένα ζεϊμπέκικο. Το στοιχείο που χάθηκε , κατά τη γνώμη μου, είναι εκείνο των αξιών. Στα τραγούδια σήμερα , εντοπίζω έντονα θυμό και απαξίωση, ενώ στα παλιότερα τραγούδια εντοπίζεις περισσότερη ανιδιοτέλεια και σεβασμό. Νομίζω όμως, πως θα επιστρέψουμε στις αξίες μας, το διαπιστώνω σε κάθε live στη στάση του κόσμου απέναντι σε κάποια τραγούδια.
8. Οι εμφανίσεις σας σε ιστορικές μουσικές σκηνές όπως η Σφίγγα τι αισθήματα σας δημιουργούν;
Υπάρχει ένα άγχος παραπάνω κάθε φορά σε αυτές τις περιπτώσεις λόγω της σημαντικότητας του χώρου και κυρίως λόγω της μεγάλης έκθεσης που παίρνει ότι γίνεται εκείνο το βράδυ. Όμως, αυτό είναι που με κάνει να γίνομαι καλύτερη ώστε να φανώ αντάξια των περιστάσεων.
9. Τα επόμενα σχέδια σας πέρα από μουσικές προτάσεις τι περιλαμβάνουν;
Τα τελευταία χρόνια είμαι πλήρως αφοσιωμένη στη δουλειά μου, οπότε τα σχέδια μου είναι σχετικά με τις καλοκαιρινές μου εμφανίσεις και τα επόμενα τραγούδια που ετοιμάζουμε. Ελπίζω , όμως , να βρω λίγο χρόνο για τους δικούς μου ανθρώπους που έχω παραμελήσει τελευταία .
10. Οι επικείμενες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση πόσο σας αγγίζουν? Θεωρείτε πως η νέα γενιά εχει αποκτήσει σημείο επαφής με τις πολιτικές συνισταμένες;
Οι εκλογές με αφορούν άμεσα , είτε ως πολίτη αυτής της χώρας, είτε ως πολίτη της Ευρώπης, είτε ως πολίτη του κόσμου. Παρακολουθώ όσο μπορώ δηλαδή όλες τις εξελίξεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φέτος, υπάρχει ένα περισσότερο ενδιαφέρον καθώς έχει γίνει ένα πολύ μεγάλο άνοιγμα από τα κόμματα στους νέους αλλά και απλούς πολίτες στο επίπεδο του δημοτικού συμβούλου. Κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές βέβαια και μένει να δούμε πως θα το χειριστούν αυτό μετά τις εκλογές τόσο τα κόμματα όσο και οι πολίτες που θα εκλεγούν. Η νέα γενιά πέρασε μια μεγάλη περίοδο απαξίωσης, τα τελευταία χρόνια άλλωστε τα ποσοστά της αποχής και των αναποφάσιστων είναι επικίνδυνα υψηλά. Πλέον όμως, αντιλαμβάνεται την τεράστια ευθύνη που έχει και αρχίζει να ασχολείται ενεργά με το πολιτικό σύστημα . Είναι ελπιδοφόρος ο αριθμός των φετινών νέων υποψηφίων , ας ελπίσουμε να αντισταθούν σε ότι απαρχαιωμένο και ξεπερασμένο υπάρχει ακόμα και πάνω από όλα να έχουν πληροφόρηση, γνώσεις και να πορεύονται χωρίς παρωπίδες.
11. Ο αφορισμός του Ευριπιδη «… μη ζώην μετ’ αμουσίας» πόσο επίκαιρος φαντάζει στο σημερινό νοσηρό περιβάλλον της Ελλάδας;
Η μουσική αποτελούσε πάντα καταφύγιο για τον Έλληνα. Σε κάθε δύσκολη περίοδο η μουσική ήταν πάντα ισχυρός σύμμαχος του λαού. Ο Έλληνας έμαθε να τα τραγουδάει τα βάσανα και έτσι να τα ξεπερνάει. Ακόμα και τώρα συγκινούμαι κάθε φορά όταν ασυναίσθητα αγκαλιάζονται οι άνθρωποι τα βράδια και τραγουδάνε με ένα χαμόγελο ελπίδας «εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί». Αυτός είναι ο λαός μας και θα τα καταφέρουμε και αυτή τη φορά να σταθούμε στα πόδια μας. Τα τελευταία χρόνια κάθε μορφή τέχνης δίνει τη δική της μάχη όπως έκανε σε κάθε δύσκολη περίοδο.