Συνέντευξη : Μυρσίνη Δόξα -“Είμαστε φτιαγμένοι να είμαστε “μαζί”.

Στις περίεργες μέρες που ζούμε , εμείς κάνουμε κουβέντες με ωραίους ανθρώπους της τέχνης . 

 

Πριν από λίγες η Μυρσίνη Δόξα , ναι αυτό το αέρινο πλάσμα με την αγγελική φωνή , ανέβασε στο προσωπικό της προφίλ ένα παιχνιδάκι . Κάντε μου ερωτήσεις να σας απαντήσω . Της έστειλα λοιπόν μήνυμα ζητώντας να κάνουμε μια κουβέντα για τη μουσική , το θέατρο και όλα αυτά που κάνουν τη Μυρσίνη ταλαντούχα . Εκείνη με την αμεσότητα της, ανταποκρίθηκε αμέσως και το αποτέλεσμα είναι αυτή η υπέροχη συνέντευξη . 

 

• Καλώς ήρθες Μυρσίνη στο TheLook.Gr . Θα σε ρωτούσα να μου περιγράψεις με λίγα λόγια τον εαυτό σου αλλά νομίζω , το από πότε ξεκίνησε το ” μικρόβιο ” της Τέχνης για εσένα θα μου τα πείς όλα .

Μαρία μου σε ευχαριστώ ιδιαίτερα και τοThelook.gr για την συνέντευξη και τον χρόνο σας. Η Μυρσίνη λοιπόν σαν πολλά άλλα πλάσματα μεγάλωσε σε μια φτωχή οικογένεια με πολλές δυσκολίες. Επίσης υπήρξε ένα παχουλό κορίτσι, ψηλό και με γυαλιά. Α χα χα χα … Καταλαβαίνετε… Η μουσική ήταν η εκκλησία μου, η κολλητή μου, τα όνειρά μου και η μεγάλη μου αγάπη. Η μουσική κι η μάνα μου με έκαναν ατρόμητη!!! Και μετά το θέατρο άρχισε να τρέχει κυριολεκτικά από τις φλέβες μου. Πολλές γενιές θεατρανθρώπων. 3 χρόνων έδωσα το πρώτο μου Show όπως μαρτυρούν οι συγγενείς κι οι φίλοι! Στα καθημερινά μας ψώνια…Ανέβαινα στους πάγκους και τραγουδούσα.. Και δεν σταμάτησα ποτέ. Υπήρξαμε οικονομικοί μετανάστες. Έζησα κάποια από τα καλύτερά μου χρόνια στη Νεα Υόρκη. Στη Ν.Υ του breakdance. Πολύς χορός στους δρόμους. Και η καθολική εκκλησία δίπλα στο σπίτι. Αποκάλυψη. Εορτασμός. Μου έλειπε η χώρα μου όμως. Οι άνθρωποι μου. Σε όλους μας. Και επιλέξαμε την φτώχεια με καλή παρέα. Επιστρέψαμε. Μη με ρωτήσεις χρονολογίες. Δεν το’χω. Με κερδίζουν οι λεπτομέρειες.Επιστρέψαμε αλλά πήρα μαζί μου συναισθήματα, σκέψεις, βιώματα και έτσι ξεκίνησα να γράφω στίχους αρχικά και μετά μουσική. Και δεν σταμάτησα ποτέ.

• Μουσική … ένα τεράστιο και ατελείωτο κεφάλαιο στην Τέχνη . Είναι η θεραπεία της ψυχής ?

Η Μουσική και το θέατρο είναι ψυχαγωγία. Αγωγός προς και απο την ψυχή. Το πιο ειλικρινές δούναι και λαβείν. Η αλήθεια αφιλτράριστη. Η απόλυτη αποδοχή του εαυτού μας και η επικοινωνία της ουσίας μας με τον κόσμο. Θα έπρεπε να είναι στα σχολεία όπως τα μαθηματικά . Θα έπρεπε να είναι στους δήμους. Θα έπρεπε να είναι για όλους!!! Η μουσική δεν είναι για τους μουσικούς μόνο. Η μουσική δεν επιτρέπεται να είναι πολυτέλεια. Προτρέπω τον κόσμο να κάνει μουσική, τραγούδι, musical, θέατρο. Να ενωθεί με το μέσα του.

• Είναι ευλογία να εμπνέεις νέα παιδιά να προοδεύουν . Σαν δασκάλα μουσικής βλέπεις κομμάτια του εαυτού σου σε εκείνα ?

Σε ευχαριστώ για αυτή την ερώτηση. Η πιο όμορφη δουλειά του κόσμου είναι η δικη μας. Η διδασκαλία. Ευλογία πραγματικά. Εγώ είμαι και λίγο ιδιαίτερη σαν δασκάλα. Δένομαι. Για μένα είναι φίλοι, οικογένεια, συνοδοιπόροι. Το κάνω προσωπική υπόθεση να βοηθήσω τους μαθητές μου. Να βρουν τη φωνή τους αρχικά γιατί έρχονται με ένα σωρό φοβίες: μη φωνάξω, μην ακούγομαι άσχημα, μην κάνω λάθος, μην ακούγομαι τσιριχτά,μη μη μη… Και στην ουσία τους έχουν φορτώσει όλοι οι άλλοι τα κόμπλεξ τους, τις ανασφάλειες τους, την άγνοιά τους. Να φωνάξεις παιδί μου! Να τσιρίξεις! Να κάνεις λάθη! Πολλά λάθη! No λάθη no σωστά… Κανόνας! Αφού λοιπόν προετοιμάσουμε τη φωνή και την ψυχή να εκφραστεί μετά έρχεται το πιο δημιουργικό μέρος της δουλειά μου : ποιός-ποιά είσαι; τι θες να πεις; Είναι πολυδιάστατη η δουλειά μου. Η ευλογία αυτή. Επηρεάζω τα παιδιά μου μικρά και μεγάλα και με επηρεάζουν. Γι’αυτό πρώτα με ενδιαφέρει να είναι καλά και μετά να τραγουδάνε καλά. Ναι βλέπω τον εαυτό μου πολλές φορές. Αλλά αποφεύγω να κάνω προβολή. Είναι ξεχωριστές οντότητες και αν έχω το φίλτρο του εαυτού μου μπροστά στους μαθητές μου δεν θα τους δώσω αυτό που χρειάζονται αλλά αυτό που χρειαζόμουν εγώ σαν μαθήτρια . Είναι πολύ συχνό λάθος αυτό των δασκάλων. Θέλει προσοχή. Κάθε ένα πλάσμα είναι ξεχωριστό με μοναδικές ικανότητες και ταλέντα.

• Το Μιούζικαλ είναι πλέον αποδεκτό στη χώρα μας από μια πολύ μεγάλη μερίδα κόσμου . Είσαι από τους ανθρώπους που έχουν δουλέψει πολύ .Τ ι δυσκολίες αντιμετώπισες στην αρχή και τι πιστεύεις ότι συντέλεσε στην επιτυχία σε μια χώρα που η οικονομική κρίση ήταν και ακόμα είναι ανασταλτικός παράγοντας στη διασκέδαση.

Το musical στην Ελλάδα ευτυχώς μεγαλώνει και γίνεται αποδεκτό! Χαίρομαι ιδιαίτερα γι’αυτό. Βέβαια έχουμε πολλά θέματα να λύσουμε ακόμη για να κάνουμε musical επιπέδου εξωτερικού και σε αυτό είναι συν υπεύθυνοι πολλοί παράγοντες. Σίγουρα δεν μας λείπουν τα ταλέντα σε όλους τους τομείς. Σιγά σιγά. Είμαι αισιόδοξη. Προσπαθούμε όλοι να βελτιωνόμαστε και προχωράμε. Αν συνάντησα εμπόδια … Ναι. Κυρίως από αυτούς που αναγνώριζαν την αξία μου……χα χα χα ….Είσαι φωνάρα αλλά….Δεν με πειράζει όμως Καταλαβαίνω. Πάμε γι’άλλα. Δεν κρατάω υπόλοιπα. Θα πω ένα παράπονο που έχω απ’ο συναδέλφους όμως, όχι για εμένα αλλά για το musical . Πολλοί άνθρωποι του θεάτρου μειώνουν το μουσικό θέατρο γιατί το θεωρούν υποδεέστερο. Πόσο κρίμα και πόσο λάθος. Μη το κάνετε παρακαλώ. Είναι και ανακριβές και “Κακό”. Με ρώτησες και τι θεωρώ ότι συντέλεσε στην επιτυχία εν καιρώ κρίσης.θα σου πω. Δουλεύω σκληρά και σε ότι δουλειά χρειάζονταν από 16 χρόνων. Δεν με φόβισε η κρίση. Συνέχισα να δουλεύω με αφοσίωση,επιμονή, αγάπη και πάθος.

• Μια ερώτηση που κάνω σχεδόν πάντα σε καλλιτέχνες . Τα social media είναι τρόπος ζωής. Πόσο πιστεύεις ότι έχουν δύναμη στην προώθηση μιας δουλειάς ή στην επικοινωνία ενός καλλιτέχνη με το κοινό του ?

Τα social media είναι μεγάλη υπόθεση όπως και η τηλεόραση και οι σταθμοί. Δυστυχώς κι εκεί περνάει το χρήμα και η δηθενιά. Ούτε το ταλέντο, ούτε η αφοσίωση, ούτε η ικανότητα. Το στήθος, ο κώλος, οι κοιλιακοί, το σουφλέ και η μπούκλα… Νιώθω πως ενώ έχει τόσες δυνατότητες να αλλάξει τα πάντα ελέγχεται από ανθρώπους που δεν αγαπάνε τη μουσική, τις τέχνες, την επιστήμη, την πραγματική ομορφιά.Και αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολο πρέπει να είναι και για τους πραγματικούς δημοσιογράφους να κάνουν τη δουλειά τους.Εμένα προσωπικά δεν μου έχουν δείξει το “καλό τους πρόσωπο” ακόμη…

• Ηθοποιός , μουσικός , δασκάλα και μαμά . Η Μυρσίνη είναι παντού . Πως τα καταφέρνεις να μοιράζεις τον χρόνο σου ?

Η Μυρσίνη παντού! Χα χα χα! Τι ωραία που το έθεσες! Τα καταφέρνω επειδή έχω πολλούς ανθρώπους δίπλα μου που με αγαπάνε, με στηρίζουν και καταλαβαίνουν την ανάγκη μου να είναι πάνω απ’ολα η κόρη μου πλέον. Ο άντρας μου πρώτα απ’ όλα και η μητέρα μου. Ο Χρήστος και το prova studio που έχει κάνει τη δουλειά μου δεύτερο σπίτι. Ο Ορέστης και ο Αλεξ που έχουμε το τμήμα musical και είναι οικογένειά μου πλέον, συνοδοιπόροι, αδέρφια. Οι μαθητές μου που με θαυμάζουν και με αγαπάνε και μου θυμίζουν “Ποιά ειμαι” όταν οι δυσκολίες με λυγίζουν. Οι μουσικοί μου, τα φιλαράκια μου, που είναι με υπομονή δίπλα μου, στηρίζουν τις επιλογές μου και με το ταλέντο τους αναδεικνύουν τη μουσική μου, τη φωνή μου την ψυχή μου. Τα καταφέρνω γιατί δεν είμαι μόνη μου. Και κανείς δεν θα έπρεπε να είναι. Είμαστε φτιαγμένοι να είμαστε “μαζί”.

• Ζούμε περίεργες και πρωτόγνωρες μέρες για την γενιά μας . Μοιράσου μερικές σκέψεις σου μαζί μας

Αυτό που ζούμε είναι πόλεμος όπως προφητικά έλεγε ο Σταμάτης Κραουνάκης σε ένα τραγούδι από την παράσταση “Αριστοφάνους 11” που είχα την τιμή να συμμετέχω. Δεν θα επεκταθώ γιατί είναι νωρίς να μιλήσω παραπάνω.Ο χρόνος θα δώσει τις σωστές απαντήσεις σε όλα. Θα πω μόνο το εξής : Ας μην μας διασπάσει πιο πολύ όλο αυτό. Μαζί θα μπορέσουμε. Μόνοι όχι.

• Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε , οπότε ναι θα σε ρωτήσω για τα επόμενα σχέδια σου

Τα σχέδια μου προς το παρόν τα έχω με άνω τελεία. Δεν μπορώ να επικεντρωθώ αυτή τη στιγμή εκεί. Ας περάσει όλο αυτό που ζούμε και μετά. Ο κόσμος είναι σε άνω τελεία… Κι Εγώ μαζί.