Ο Νίκος Αποστολάκος σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο The Look!
Το φετινό καλοκαίρι ο Νίκος Αποστολάκος, με τη ¨Λολίτα” του, μας ξεσήκωσε φέρνοντας ρυθμό, εικόνες και κινηματογραφικές μνήμες. Ένα τραγούδι που αιχμαλώτισε τις νύχτες, αλλά και τις μέρες μας σαγηνεύοντας με την απλότητα των ήχων. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της γέννησης του τραγουδιού, ενώ μοιράζεται με τους αναγνώστες του The Look προσωπικές του απόψεις για τη ζωή και την καριέρα του.
-
“ΛΟΛΙΤΑ”, νέο τραγούδι, νέες συγκινήσεις. Πείτε μας την ιστορία της γέννησης αυτής της νέας σας επιτυχίας.
Παρακολουθώντας πρόσφατα τις δύο κινηματογραφικές εκδοχές της Λολίτας, τόσο από τον Stanley Kubrick το 1962, όσο και από τον Adrian Lyne το 1997, μου γεννήθηκε η επιθυμία να προσεγγίσω περισσότερο τη φιγούρα αυτή και να ψάξω τα συναισθήματα που μπορεί να σου δημιουργήσει μια γυναίκα-παιδί. Έτσι γεννήθηκε η δική μου Λολίτα, που εκπέμπει αγάπη και έρωτα από το πρώτο φως της ημέρας, τραβώντας τη σκέψη και τη ματιά σου μόνιμα πάνω της. Αυτή η υπέροχα μοναδική, γυναίκα-παιδί…
-
Πιστεύετε στη μουσική εξέλιξη του καλλιτέχνη; ποια η στάση σας;
Ποιος δεν θα μπορούσε να το πιστέψει αυτό! Οι άνθρωποι αναμφισβήτητα εξελίσσονται με τα χρόνια, πόσο μάλλον οι καλλιτέχνες που πλημμυρίζουν από αισθήματα και σκέψεις και ζουν σχεδόν μόνιμα σε ένα χείμαρρο σκέψεων και ονείρων δίχως τελειωμό! Μεγαλώνουμε, μεστώνουμε, γράφουμε άλλα πράγματα, σκεφτόμαστε διαφορετικά. Εξακολουθούμε να θέλουμε να διασκεδάσουμε, να συγκινηθούμε, να κλάψουμε, αλλά το κάνουμε με έναν άλλο τρόπο πια, απολαμβάνουμε και ρουφάμε τη ζωή μέσα από μια καινούργια πραγματικότητα, αυτή του καινούργιου μας εαυτού! Έτσι κάπως πορεύμαι κι εγώ και ψάχνω συνεχώς να βρω που βρίσκομαι σε κάθε νέα μου περίοδο.
-
Σε αυτά τα χρόνια μουσικής πορείας, έχετε κάνει αληθινές φιλίες μέσα στον χώρο;
Ναι. Πάντα θα βρεις ανθρώπους των οποίων τα χνώτα είναι κοντά στα δικά σου, πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα σε αντιλαμβάνονται με μία μόνη ματιά, οι φιγούρες που όταν πρωτοαντικρίσεις θα ξέρεις ότι σου πάνε και έχεις να πεις αυτές τις παραπάνω κουβέντες που χρειάζονται για να ξεκινήσει κάτι νέο, μέσα σε ένα περιβάλλον καλλιτεχνίας που σου πάει! Έτσι κι εγώ με τη σειρά μου συνάντησα τέτοιους ανθρώπους και συνεχίζουμε ακόμη μαζί, σε ένα άλλο πλαίσιο, αυτό της αληθινής επαφής.
-
Στη μουσική σας διαδρομή υπήρξε συνεργασία που δεν ευοδώθηκε ή να χάλασε στο παρά πέντε εξαιτίας δυσμενών παραγόντων; Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες εμπειρίες σας σ’ αυτό;
Υπήρξε δυστυχώς μία τέτοια στιγμή, γιατί όλα δεν μπορούν πάντα να κυλούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει ο πιο ισχυρός σε όλων των ειδών τις συνεργασίες. Είμαστε άνθρωποι, όχι ρομπότ! Και έχουμε μέσα μας όλα εκείνα τα καλά, αλλά και τα κακά στοιχεία που αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα μας κοστίσουν μια διάλυση, μια διαφωνία, ένα οριστικό τέλος ενός ονείρου που κάποτε ζήσαμε όλοι μαζί τόσο δυνατά! Έτσι λοιπόν κάποτε διέκοψα με πόνο ψυχής μια συνεργασία, αφού θεώρησα ότι η ημερομηνία λήξης είχε πλησιάσει επικίνδυνα. Συνεχίζουμε όλοι διαφορετικές πορείες και νομίζω ότι είμαστε πραγματικά πολύ καλύτερα.
-
Πέρα από τη μουσική τι είναι αυτό που γεμίζει τον καθημερινό χρόνο σας;
Πέρα από τη δουλειά μου; Οι ταινίες! Ο κινηματογράφος! Αυτή η άλλη τεράστια ψυχική κινητήρια δύναμη, αφετηρία καταιγισμού συναισθημάτων και αναζητήσεων. Μ’ αρέσει να ψάχνω παλαιότερες ταινίες, ηθοποιούς, σκηνοθέτες. Φυσικά τις καταχωρώ, τις αρχειοθετώ και πλουτίζω συνεχώς το σκληρό δίσκο που τις φιλοξενεί. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πως μπορεί να φύγει ένας άνθρωπος από μία αίθουσα προβολής, γεμάτος σκέψεις και ιδέες, γεμάτος δίψα για ζωή! Άλλη ζωή! Αλλά αυτό κάνει η τέχνη…
-
Σε μια χώρα διάψευσης πολλών πραγμάτων ο αθλητισμός παραμένει μια σταθερή αξία. Παρακολουθείτε αθλητικά events; Ποια η σχέση σας με αυτό το κομμάτι;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι τόσο κοντά στον αθλητισμό. Και δεν ήμουν πραγματικά ποτέ. Θέλησα να τον διερευνήσω κάποια εποχή, να τον πλησιάσω, να προσπαθήσω να αφουγκραστώ το κοινό του, την αλήθεια του. Έτρεξα έξι μαραθώνιους, μπήκα για λίγο σε ένα άλλο πετσί, ξένο, δεν κράτησε. Έζησα και εκεί συγκινητικές στιγμές αναμφίβολα, αλλά όχι αυτές τις στιγμές που θα με ταξίδευαν και θα μου άνοιγαν ορίζοντες καινούργιους, ουρανούς που θα είχαν έρθει για να μείνουν. Έχω τον δικό μου ουρανό εδώ και πολλά χρόνια και δεν είναι πάντα γαλάζιος. Έχει και τις γκρι μέρες του, ψάχνοντας κάτι λονδρέζικο στα σύννεφά του.
-
Αν σας ζητούσα ένα στίχο τραγουδιού ή ποιήματος, ποιος θα ήταν αυτός;
Σ’ άναψα ένα λιβανάκι
μύρισε Θεός…
-
Τα social media πιστεύετε πως βοηθούν την καριέρα ενός νέου ειδικά καλλιτέχνη;
Εννοείται! Το κάνουν και το κάνουν καλά! Ζούμε στην εποχή τους! Αναμφισβήτητα! Υπάρχει αυτή αμεσότητα, η ευκαιρία που έχει κανείς να δείξει τη δουλειά του και να γνωστοποιήσει στον κόσμο τις απόψεις του, καλλιτεχνικές, προσωπικές, κοινωνικές. Αλλά ποτέ δεν πρέπει να παραβλέπουμε το προϊόν και να το φέρνουμε σε δεύτερη μοίρα και το προϊόν όσο και άσχημα και αν ακούγεται αυτή η λέξη για κάτι καλλιτεχνικό, είναι αυτό που έχει τη μέγιστη σημασία. Αυτός είναι ο καθρέφτης του καλλιτέχνη, ο εσωτερικός ακριβός του καθρέφτης, το έργο του! Μικρό, μέτριο, μεγάλο, τα social πρέπει να μένουν στην υπηρεσία του και να μην ξεπερνούν ποτέ το ρόλο που έχουν και αυτός είναι απλά η δημοσιοποίηση των τραγουδιών μας, των στίχων μας, του ποταμού των συναισθημάτων μας.
-
Επόμενα σας σχέδια; Κάποια νέα συνεργασία ίσως; Συναυλίες;
Το φθινόπωρο επιστρέφω με τα καινούργια τραγούδια μου και συζητάω ήδη κάποια live με το σχήμα που ετοιμάζω. Νέα εποχή, νέα διάθεση, αιώνιο rock and roll!
-
Τελειώνοντας και παρατηρώντας το αστυνομικό δελτίο τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο όπου η ενδοοικογενειακή βία καλπάζει (γυναικοκτονίες, ξυλοδαρμοί ανηλικων λόγω διαφορετικού σεξουαλιακού προσανατολισμού κτλ.) θα ήθελα την τοποθέτηση σας επ’ αυτών, αλλα και μια ευχή για τους σναγνώστες του The Look.
Όλοι ξέρουμε ότι αυτό πρέπει να σταματήσει, όλοι το συζητάμε χρόνια τώρα, όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό θα τελειώσει μια για πάντα με την ενεργή εμπλοκή των παθόντων πρωταγωνιστών. Αυτή την σχεδόν αδύνατη δημόσια εμπλοκή-ομολογία-καταγγελία. Αλλά αυτό πρέπει να αλλάξει! Το αδύνατο να γίναι δυνατό! Ο φόβος, είναι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα που καλείται να ξεπεράσει ο άνθρωπος στη ζωή του, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το φόβο της ζωής του και των οικείων του. Τη γραμμή τερματισμού για το φόβο ψάχνουμε! Αυτή!
Εύχομαι στους αναγνώστες του thelook καλό καλοκαίρι, γεμάτο νέες ή δοκιμασμένες όμορφες εμπειρίες, υπέροχο όπως μόνο ο ελληνικός ήλιος μπορεί να μας το χαρίσει!
– Καλό καλοκαίρι και σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία!
– Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ για όσα μοιραστήκατε μαζί μου.
