Ένας καλλιτέχνης με πολλά και διαφορετικά ακούσματα που έχει καταφέρει να προσαρμόσει αρμονικά μέσα από τους δύο ολοκληρωμένους δίσκους του .
Σε αναμονή για τον τρίτο βρήκαμε την ευκαιρία να τα πούμε . Η τιμή μεγάλη για εμένα προσωπικά αλλά και για το TheLook ,είναι όταν μας χάρισε ένα cover αποκλειστικά για εμάς ! Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη για όλα !!!!
Αυτή η συνέντευξη ακούγεται και διαβάζεται !!!!!
⦁ Σε καλωσορίζουμε Βασίλη στο TheLook.Gr.
Καλώς σας βρήκα!
⦁ Πάμε από την αρχή. Εκεί πίσω στην παιδική ηλικία. Πότε κατάλαβες ότι θέλεις να ασχοληθείς με τη μουσική ?
Στην ηλικία των 5-6 ετών είδα τον Κώστα Χατζή σε ένα από τα ρεσιτάλ που έδινε σε κινηματογράφους στη δεκαετία του 80 όπως επίσης μια συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου την ίδια εποχή. Δε θυμάμαι πολλά από αυτά τα δύο γεγονότα, η εμπειρία όμως αυτή λειτούργησε υπόγεια και υποσυνείδητα αφήνοντας μέσα μου το σπόρο ο οποίος άρχισε να «ποτίζεται» λίγο αργότερα όταν ξεκίνησα μαθήματα θεωρίας της μουσικής, πνευστών οργάνων και κιθάρας παράλληλα, στη φιλαρμονική του τόπου μου.
⦁ Ποιά είναι τα μουσικά ακούσματα που πιστεύεις ότι σε καθόρισαν μετέπειτα ως ενήλικα μουσικό ?
Από παιδί με έλκυαν μουσικές φαινομενικά ετερόκλητες μεταξύ τους. Αγάπησα την κρητική μουσική μέσα από τις συνθέσεις του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Σταύρου Ξαρχάκου με τη φωνή του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη, ανακάλυψα τα ηπειρώτικα από τον Πετρολούκα Χαλκιά και παράλληλα στην εφηβεία μου, η ροκ μουσική με πήρε από το χέρι και με έσωσε από όλα αυτά που θα είχα γίνει αν δεν βρισκόταν να μου δώσει την πιο όμορφη αγκαλιά. Pink Floyd, Doors, Led Zeppelin, Bruce Springsteen, Παύλος Σιδηρόπουλος και πολλοί άλλοι αγαπημένοι καλλιτέχνες. Με επηρέασαν επίσης οι μουσικές των Τσιτσάνη, Χατζιδάκι, Λοίζου και του Θανάση Παπακωνσταντίνου, έχω πάντα ένα playlist στο κινητό μου με μουσικές όλων αυτών των ονομάτων που προανέφερα (και όχι μόνο).
⦁ Γράφεις τη μουσική, τους στίχους και ερμηνεύεις τα τραγούδια σου. Νιώθεις την ολοκλήρωση συμβάλλοντας στην δημιουργία από την αρχή μέχρι το τέλος ?
Είναι απλά μια βαθιά εσωτερική μου ανάγκη. Ποτέ δε μου έφτανε να εκφράζομαι μέσα από μια ιδιότητα, αυτή του συνθέτη για παράδειγμα, θέλω να εκφράζω ότι νιώθω μέσα από νότες, λέξεις ακόμα και μέσα από διαφορετικά όργανα : κιθάρα, φυσαρμόνικα, ιρλανδέζικο μπουζούκι, μαντολίνο, τζουρά, νταούλι, τα χρησιμοποιώ στα τραγούδια μου και κυρίως στις ζωντανές εμφανίσεις και έτσι καταφέρνω τελικά να νιώσω ολοκληρωμένος.
⦁ Πηγή έμπνευσης για να γράφεις τα τραγούδια σου? Καθημερινότητα, κοινωνικοί προβληματισμοί, έρωτας? Τι σου δίνει ώθηση πιο πολύ για να γράψεις?
Ότι με πνίγει προσπαθώ να το δαμάσω μέσα από ένα τραγούδι που θα γράψω. Έτσι βρίσκω και την ισορροπία μου, είναι ένα είδος ψυχανάλυσης για μένα. Έχω τα μάτια μου και τα αυτιά μου ορθάνοιχτα και μέσα από την καθημερινότητα θεωρώ ότι μπορεί να βρει κάποιος όλες αυτές τις μικρές και μεγάλες ιστορίες που αναζητά για την έμπνευση. Στο τέλος, όλα φιλτράρονται μέσα από τον έρωτα.
⦁ Είναι εύκολο το βιοπορίζειν μέσα από την μουσική στην Ελλάδα του 2020? Πως αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες αν υπάρχουν .
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που γκρινιάζουν (αν και ήμουν για αρκετά χρόνια) αντιθέτως προσπαθώ να βρίσκω λύσεις, ειδικά σε ό,τι αγαπάω. Ζούμε όμως και σε μια κοινωνία όπου η λέξη και κυρίως η έννοια «καλλιτέχνης» δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη «artist» των αγγλικών, αφού εδώ στην χώρα μας όποιος ασχολείται με την τέχνη θεωρείται (στην κοινή συνείδηση και σιωπηλά) αιθεροβάμων, αλλοπαρμένος και χομπίστας. Και η απρόσμενη αυτή κατάσταση με τον εγκλεισμό μας το τελευταίο δίμηνο, μεγέθυνε το γεγονός αυτό και έδειξε ξεκάθαρα τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι κυβερνώντες όσους βιοποριζόμαστε μέσω της τέχνης, σε αυτή τη χώρα που έχει δώσει τα φώτα της παγκόσμια μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό. Προσωπικά δε βλέπω κανένα ίχνος πολιτισμού από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση.
⦁ Πόσο εύκολα πιστεύεις είναι τα πράγματα ώστε να μπορέσουν νέοι άνθρωποι να μπουν στον χώρο της δισκογραφίας?
Δισκογραφία πλέον δεν υπάρχει όπως κι εσείς γνωρίζετε, οπότε αν κάποιος το θέλει πραγματικά θα πρέπει να ξεκινήσει βρίσκοντας διαφορετικά μέσα προβολής της τέχνης του (social media και κυρίως ζωντανές εμφανίσεις). Αυτή τη διαδικασία δεν τη θεωρώ αναγκαστικά αρνητική μιας και ο καλλιτέχνης πλέον καθορίζει ανα πάσα στιγμή τον τρόπο που θα εκφραστεί δίχως να του επιβληθεί από κάποια εταιρία ό,τι δεν ταιριάζει με την προσωπικότητά του. Είναι στο χέρι του καθενός από εμάς λοιπόν να ανακαλύψει νέους δρόμους και είναι επίσης πολύ σημαντικό το πόσο πιστεύεις σε αυτό που θες να καταφέρεις.
⦁ Έχουν όραμα πιστεύεις τα νέα παιδιά ή τα θυσιάζουν στον βωμό του εύκολου χρήματος και της γρήγορης προβολής ?
Συμβαίνει αυτό, έχουμε μάθει στα εύκολα αλλά δεν κατηγορώ κανένα παιδί που ονειρεύεται να καταξιωθεί και να βιοποριστεί μέσα από την τέχνη. Κατηγορώ όμως το σύστημα στο οποίο ζούμε το οποίο είναι δομημένο με βάση την υπερκατανάλωση, το «γρήγορο» το «φτηνό» και το «εύκολο». Και ίσως το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να μη πέσει σε αυτή την παγίδα είναι η παιδεία και η κρίση που διαθέτει και που έχει διαμορφωθεί κυρίως από το οικογενειακό του περιβάλλον.
⦁ Καινούργιο τραγούδι “Ο Κήπος της Γεσθημανής”. Εξαιρετική η έμπνευση θέλω να σου πω να παντρέψεις την ροκ μπαλάντα με την Κρητική παράδοση. Δώσε μου λόγια σε αυτή την ιδέα σου.
Δε θεωρώ ότι είναι ένας ήχος που δεν έχει ακουστεί ξανά, είναι όμως καθαρά η ανάγκη μου όπως προανέφερα να εκφραστώ μέσα από διαφορετικά ηχοχρώματα. Και σίγουρα, η ανάμιξη της παραδοσιακής με την μοντέρνα μουσική αναπόφευκτα οδηγεί στην εξέλιξη, με σεβασμό και αγάπη πάντα στην παράδοση μας.
⦁ Πότε να περιμένουμε τον τρίτο ολοκληρωμένο σου δίσκο ?
Τα τραγούδια είναι σχεδόν έτοιμα και μέχρι το φθινόπωρο θεωρώ ότι θα κυκλοφορήσει το τρίτο μου album με τίτλο «Η Γέφυρα».
⦁ Αναγκαστικός εγκλεισμός για σχεδόν δύο μήνες. Σκέψεις, συναισθήματα, απολογισμός…Τι κρατάει από όλα αυτά ο Βασίλης ?
Ο καλλιτέχνης είναι εκ φύσεως ένα ον μοναχικό που αναζητά αυτή την απομόνωση αρκετές φορές. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν δεν πιστεύω ότι άλλαξαν και πολλά στη ζωή μου εκτός βέβαια από την ανάγκη του να μοιράζομαι τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα με τους ανθρώπους γύρω μου. Ευτυχώς που η τεχνολογία μας έφερε κοντά έστω και μέσα από τις οθόνες μας, δίνοντας μας μια ψευδαίσθηση της κανονικής μας ζωής. Ήταν όμως και μια ευκαιρία να εκτιμήσουμε το αξίωμα του να είσαι ελεύθερος.
⦁ Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Να κλείσουμε με μια ευχή από εσένα.
Να ζούμε αρμονικά με το περιβάλλον μας και κυρίως να αμφισβητούμε ότι θεωρείται «αναμφισβήτητο» ώστε να παραμένουμε ελεύθεροι.
Υ.Γ. 1 Μεγάλη μου τιμή να συνομιλώ με ωραίους ανθρώπους ! Ευχαριστώ ξανά και ξανά Βασίλη !!!!
Υ.Γ.2 Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Χρήστο Καρυώτη που με τη πολύτιμη βοήθεια του πραγματοποιήθηκε αυτή η συζήτηση .
Το βίντεο που έφτιαξε Ο Βασίλης Μπαμπανιάρης αποκλειστικά για το TheLook.Gr το βλέπετε εδώ :
Είναι το “Ρόδες ” από τα Ξύλινα Σπαθιά
