Δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής. Αποτελεί έναν καλλιτέχνη πρότυπο, αφού τα συνδυάζει όλα. Γεννημένος καλλιτέχνης από «κούνια» που λέμε, από μικρός ανακάλυψε, ότι η τέχνη, σε διάφορες μορφές της, κυλάει στο αίμα του.
Η αγάπη του για τη μουσική και το τραγούδι, παράλληλα με την ολοκλήρωση των σπουδών του ως φυσιοθεραπευτής, ήταν μονόδρομος. Ερμηνευτής, στιχουργός, μουσικοσυνθέτης, γράφοντας μόνος του τα τραγούδια του, ο Στέλιος Βραχιόλογλου, με καταγωγή από την Αλεξανδρούπολη, είναι ένας σύγχρονος «επαναστάτης» της μουσικής, που παρά τις δυσκολίες που έχει συναντήσει στη μέχρι σήμερα πορεία του, δεν το βάζει κάτω, αφού οι όμορφες καλλιτεχνικές στιγμές, τον πεισμώνουν, να συνεχίσει δυναμικά.
Αποτέλεσμα αυτού, και το νέο του τραγούδι, με τίτλο «Σταγόνα στη Βροχή», μία βιωματική μπαλάντα, που γεννήθηκε στην καραντίνα, και αποδεικνύει πώς δύο άνθρωποι, σε δύσκολες καταστάσεις, μπορούν να φτάσουν στον χωρισμό. Ο Στέλιος Βραχιόλογλου, αρέσκεται να πειραματίζεται χρόνια τώρα, με το μουσικό στιλ του, ενώ ανυπομονεί να περάσει η Covid 19 εποχή, για να ανοίξει πάλι τα «φτερά» του μαζί με την μπάντα του, να ξεκινήσουν ξανά τις live εμφανίσεις τους σε μουσικά στέκια, για να δώσει απλόχερα την αγάπη του στον κόσμο, μετά μουσικής.
«Μια σταγόνα στη βροχή». Τι σημαίνει για εσένα το νέο σου τραγούδι;
«Σημαίνει πολλά γιατί είναι ένα τραγούδι το οποίο αντικατοπτρίζει την δουλειά και την πρόοδο που έχω κάνει με την ομάδα μου στο επίπεδο παραγωγής και ενορχήστρωσης .
Επίσης, ο στίχος περιγράφει το τέλος μιας σχέσης, το οποίο προήλθε από την ανασφάλεια και τον φόβο που δημιούργησε η καραντίνα και η επιδημία . Κάποιες φορές, όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, φαίνεται πραγματικά αν σε μια σχέση αυτό που δένει τους ανθρώπους είναι η συνήθεια , το πάθος , ο έρωτας , η βόλεψη μας ή η αληθινή αγάπη . Στην προκειμένη περίπτωση νίκησε ο φόβος και η ανασφάλεια , και έτσι είχα την ευκαιρία να δω πως αντιδρούν κάποιοι άνθρωποι σε αυτές τις περιπτώσεις, μιας και πρόκειται για αληθινή ιστορία . Οπότε το τραγούδι ΣΤΑΓΟΝΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ σημαίνει πολλά πράγματα για μένα .
Σε ποια μουσικά μονοπάτια κινείσαι;
«Ο χώρος που ανήκω, είναι το ελαφρολαϊκό τραγούδι, αλλά και η pop καθώς και rock σκηνή .Βέβαια, πάντα με εξιτάρει το σενάριο να πειραματίζομαι σε όλα τα μουσικά μονοπάτια, που μου δημιουργούν συναισθήματα και εικόνες».
Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το τραγούδι; Τι σταθμούς περιλαμβάνει η μουσική σου διαδρομή;
«20 χρόνια έχω την τύχη να τραγουδάω και να ταξιδεύω στον κόσμο της μουσικής .Ο πρώτος μου σταθμός, είναι το πατρικό μου σπίτι, όπου υπήρχε το πιάνο με το οποίο άρχισα να φλερτάρω τη μουσική στα πρώτα χρόνια του Δημοτικού Σχολείου . Επόμενος σταθμός το Δημοτικό Ωδείο Αλεξανδρούπολης και τα πρώτα βήματα στη κιθάρα είναι γεγονός . Η Θεσσαλονίκη αποτελεί το επόμενο σταθμό της διαδρομής, μιας και είχα την τύχη να σπουδάσω εκεί στο ΤΕΙ Φυσικοθεραπείας . Στην Θεσσαλονίκη ενηλικιώθηκα στην μουσική με τις πρώτες μπάντες , πρόβες , ξενύχτια , μελέτη και υπομονή. Τραγούδησα σε πολλούς χώρους στην Θεσσαλονίκη , έζησα μαγικές στιγμές και άρχισα να συνθέτω τα πρώτα μου τραγούδια. Έκτοτε, η Αλεξανδρούπολη ήταν ο επόμενος μουσικός και βιοποριστικός μου σταθμός . Με ικανούς συνεργάτες ξεκίνησε η δισκογραφία και μέχρι σήμερα με επιμονή και υπομονή σε κόντρα των καιρών παράγουμε μουσική και το ταξίδι συνεχίζεται» .
Γεννημένος τραγουδιστής από «κούνια» ή σε οδήγησε η ζωή σε αυτό;
«Ξεκάθαρα από κούνια ! Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου με θυμάμαι πάντα να τραγουδάω και να ασχολούμαι με την μουσική» .
Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις τη φυσιοθεραπεία και το τραγούδι;
«Καλή ερώτηση ! Είμαι πολύ δοτικός άνθρωπος και θέλω να βλέπω γύρω μου χαρούμενα πρόσωπα και ήρεμα βλέμματα . Η μουσική και η φυσιοθεραπεία, έχουν τον ίδιο παρονομαστή , τον άνθρωπο ! Όταν τραγουδάω χαρίζω απλόχερα συναισθήματα αλλά και όταν κάνω θεραπεία σε κάποιον ασθενή, ο στόχος είναι να τον απαλλάξω από τον πόνο του και να τον κάνω χαρούμενο . Βλέπετε λοιπόν, πόσο συγκοινωνούντα δοχεία είναι η τέχνη και η επιστήμη» .
Τι σου λείπει περισσότερο στη μετά covid 19 εποχή που διανύουμε;
«Οι LIVE εμφανίσεις αδιαμφισβήτητα μου λείπουν όλο αυτό το διάστημα .Σε όλους τους καλλιτέχνες, η επαφή με το κοινό, αποτελεί την σωτηρία της ψυχής, αν μπορώ να επικαλεστώ τους στίχους της κυρίας Νικολακοπούλου» .
Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που έχεις βιώσει στον χώρο και ποια η πιο ευτυχισμένη;
«Η πιο δύσκολη στιγμή που έχω βιώσει στον χώρο, ήταν όταν μετά από την επιλογή μου, στην τελική ομάδα που θα συμμετείχε σε ένα μουσικό reality , όπου την δεδομένη στιγμή θα με βοηθούσε την πορεία μου , τελευταία στιγμή η παραγωγή μου ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχω στην διάρκεια του παιχνιδιού και όχι από την έναρξη . Όπως καταλαβαίνετε, ποτέ δεν μπήκα στο παιχνίδι και προτιμήθηκε παίχτης που είχε κοπεί στις οντισιόν . Άσχημη στιγμή, πολύ παραγωγική όμως, για να καταλάβω πως λειτουργεί το σύστημα και να με κάνει πιο δυνατό και αποφασισμένο .
Από τις πιο ευχάριστες στιγμές ήταν όταν τραγούδησα σε μια παράσταση στο πλευρό του μεγάλου Γιώργου Χατζηνάσιου, σε ένα αφιέρωμα στο τεράστιο έργο του . Μεγάλη μου τιμή και χαρά» .
Πόσο εύκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να πραγματοποιήσει τα όνειρά του στο πεντάγραμμο;
«Μόνο εύκολο δεν είναι πλέον !Ο καλλιτέχνης, θα έπρεπε να περνά τον περισσότερο χρόνο του κλεισμένος στο στούντιο , στις νότες του , χαμένος στους στίχους του , σε γέφυρες και συγχορδίες .
Αυτό που συμβαίνει σήμερα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετο .Ο σημερινός καλλιτέχνης πρέπει να είναι παράλληλα , φωτογράφος , στυλίστας , γραφίστας , μακιγιέρ , σκηνοθέτης , media manager , social manager , radio manager , υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων , παραγωγός και διανομέας .Οι εταιρείες έχουν ένα διαφορετικό ρόλο, από αυτόν που είχαν κάποτε , τώρα πρέπει να έχεις πνευμόνια και να τα κάνεις όλα μόνος σου .Ναι είναι δύσκολα, αλλά ο κόσμος έχει τον τελευταίο λόγο , αν του αρέσει η μουσική σου θα σε αγαπήσει και θα σε ακολουθεί . Θέλει δουλειά και πολλά χρήματα για να καταφέρεις να φτάσεις στα αυτιά των ακροατών τα τραγούδια σου» .
Υπήρξαν φορές που σκέφτηκες να τα εγκαταλείψεις όλα;
«Όχι ποτέ. Απογοητεύομαι , στεναχωριέμαι , πέφτω, αλλά σηκώνομαι πιο δυνατός , πιο συγκροτημένος , πιο ρεαλιστής και πιο ώριμος .Πως να εγκαταλείψω αυτό που με κρατάει ζωντανό και δημιουργικό;»
Τι σου δίνει έμπνευση να γράφεις; Μίλησέ μας για το κάθε τραγούδι σου ξεχωριστά. Πώς «γεννήθηκε»;
«Για το κάθε μου τραγούδι, εμπνέομαι από διαφορετικά ερεθίσματα και κίνητρα . Έχω τραγούδια στα οποία έχω επηρεαστεί, από κοινωνικά φαινόμενα και προβλήματα , τραγούδια που επηρεάζομαι από τον έρωτα , την αγάπη , τον χωρισμό , την μοναξιά , την φιλία , την απώλεια , τις ανθρώπινες σχέσεις και οτιδήποτε ακουμπά στην ψυχή μου».
Ποιοι καλλιτέχνες αποτέλεσαν πρότυπό σου;
«Από ξένους καλλιτέχνες θαυμάζω τους : Sting , U2 , Frank Sinatra , Robbie Williams, ενώ απο Έλληνες :Γιάννη Πάριο , Πουλόπουλο Γιάννη , Γιώργο Νταλάρα , Αντώνη Ρέμο , Στέλιο Ρόκκο Χαρούλα Αλεξίου , Άλκηστις Πρωτοψάλτη κ.α.».
Ποιοι συνάδελφοί σου, θα ήθελες να ερμηνεύσουν τραγούδια σου και με ποιον ονειρεύεσαι ένα ντουέτο;
«Ο Αντώνης Ρέμος, θα ήθελα να πεί ένα από τα τραγούδια μου και θα ήθελα να κάνω ένα ντουέτο με τον Στέλιο Ρόκκο».
Που φτάνει ο μουσικός πήχης του Στέλιου;
«Ο μουσικός μου πήχης φτάνει εκεί που ξεκινάει το όνειρο. Έχω δουλέψει πολύ και θα πάρω αυτό που μου αξίζει . Αν δεν το πάρω, θα έχω τουλάχιστον προσπαθήσει» !
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μουσικό σου όνειρο;
«Να καταφέρω να βγω στον κόσμο να κάνω εμφανίσεις ζωντανές , να έχω το δικό μου στούντιο και να γράφω τραγούδια που θα μείνουν στο χρόνο» .
Ευχαριστείς τον Θεό γιατί….
«Κάθε μέρα ευχαριστώ τον Θεό και νιώθω ευγνώμων, για όλα αυτά που μου δίνει απλόχερα . Να είμαι υγιής και εγώ και η οικογένεια μου , να μου δίνει δικαίωμα στην εργασία , να μου έχει φέρει στη ζωή μου σπουδαίους ανθρώπους, που με πάνε ένα βήμα παρακάτω και να μπορώ να ονειρεύομαι όσο κι αν μεγαλώνω» .
Τελευταία φορά που είπες σ’ αγαπώ…
«Το σ’ αγαπω τελευταία, το νιώθω και περισσότερο και το λέω και πιο εύκολα στους ανθρώπους που το αξίζουν. Ναι, έχω πει πρόσφατα το σ αγαπώ, γιατί είναι, η πιο όμορφη λέξη στον κόσμο» .
Τελευταία φορά που έκλαψες…
«Το προηγούμενο Σάββατο, με ένα υπέροχο τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα, σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, με τίτλο ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΑΤΗΛΟ».
Τελευταία φορά που είχες «ευχαριστώ» στον εαυτό σου και γιατί.
«Λέω συχνά πια ευχαριστώ στον εαυτό μου, γιατί καταφέραμε, να δείξουμε την αγάπη μας, ο ένας προς τον άλλον, μετά από πολύ καιρό, και από εκεί αρχίζουν όλα. Όταν αρχίσεις, να αγαπάς τον εαυτό σου πιο πολύ, τα πάντα γίνονται πιο ουσιαστικά»!
Πώς θα περιέγραφες τον Στέλιο με τρεις λέξεις;
«Ευαίσθητος , φιλότιμος και ονειροπόλος» !
Ακούστε το νέο του τραγούδι “Σταγόνα στη Βροχή”:
