Οι Puressence είναι το συγκρότημα που συνδύασε μοναδικά την εναλλακτική ροκ μουσική με έναν πιο συναισθηματικό, μελωδικό ήχο που ξεχώριζε από τη μουσική σκηνή του Μάντσεστερ τη δεκαετία του 1990. Η μελαγχολική ατμόσφαιρα των τραγουδιών τους, η εκφραστική φωνή του James Mudriczki και οι δυναμικές τους ενορχηστρώσεις δημιούργησαν ένα χαρακτηριστικό μουσικό αποτύπωμα που συνεχίζει να συγκινεί…
Για εμένα το συγκρότημα των Puressence, είναι η επιστροφή στην αθωότητα και ας το συνδυάζω με μνήμες που έπαιζα τα τραγούδια τους στο repeat…. Στο πατρικό μου σπίτι, κάναμε ” διαγωνισμό¨με την αδελφή μου ποια θα πρωτομάθει την καινούργια κυκλοφορία για να μεταφέρει την είδηση στην άλλη … Φυσικά το λατρεμένο μας ήταν το ” Don’t Know Any Better” γιατί άρεσε και στη μαμά και μας επέτρεπε να το παίζουμε αρκετά δυνατά….. Σήμερα σχεδόν 30 χρόνια μετά, είναι το αδελφικό συναισθηματικό δέσιμο που επιτέλους θα καταφέρουμε να τους δούμε Live στο Floyd στις 14 Δεκεμβρίου…. Και που ξέρεις…. Μπορεί να το παίξουν για εμάς…..
Η μίνι συνέντευξη που είχα την ευτυχία να συνομιλήσω μαζί τους, λίγο πριν την μεγάλη επιστροφή τους στην Αθήνα.
Είναι πάντα και στις δύο γλώσσες για να μην χάνεται στην μετάφραση τίποτα από τα λόγια τους…..
Μετά από 11 χρόνια, επιστρέφετε στην Ελλάδα για μια συναυλία, σε ένα κοινό που σας ακολουθεί πιστά σχεδόν από την αρχή της καριέρας σας. Πώς νιώθετε για αυτό;
Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τόσο πιστούς οπαδούς… η συναυλία του Μάντσεστερ εξαντλήθηκε σε λίγα λεπτά. Δεν ήταν ποτέ κάτι που θεωρούμε δεδομένο και ποτέ κάτι για το οποίο εφησυχάζουμε. Έτσι, νιώθεις ταπεινότητα και σου δίνει την ώθηση να επιστρέψεις σε αυτή τη «σύνδεση»… αυτή τη φορά στο Floyd.
Στο παρελθόν, έχετε εμφανιστεί σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει κάποια στην οποίαθα θέλατε να επιστρέψετε;
Εγώ και ο Jimmy κάναμε μια ακουστική περιοδεία πριν από μερικά χρόνια και σταματήσαμε στην Κεφαλονιά… ήταν υπέροχο, φτάσαμε εκεί νωρίς και φάγαμε σε έναν χώρο, που ήταν ακριβώς πάνω στην παραλία… κολυμπήσαμε, κάναμε το soundcheck, κάναμε τη συναυλία . Μεγάλη μέρα. Όχι πόλη… αλλά κάτι που θα ήθελα να ξανακάνω….
Ποιο κομμάτι ή άλμπουμ σας πιστεύετε ότι αντιπροσωπεύει καλύτερα το συγκρότημα και γιατί;
Έχω 2, ζωντανά νομίζω ότι το “India” μας αντιπροσωπεύει καλά… ήρεμοι στίχοι και δυνατές μπάλες στα ρεφρέν.. έχει επίσης χάος στο τέλος όπου μπορούμε να αφήσουμε τα μαλλιά μας λίγο κάτω. Το δεύτερο μου είναι το “Sold unseen”… καθαρά για το πώς γράφτηκε και πώς δημιουργήθηκε στο στούντιο… όχι το πιο δημοφιλές τραγούδι μας ίσως, αλλά για το συναίσθημα που νιώσαμε όταν το γράψαμε και το ηχογραφήσαμε.
Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το single, “I Suppose”, το 1995. Κοιτάζοντας πίσω, τι αγαπάς, τι αφήνεις πίσω σου και ποιες είναι οι ελπίδες σου για τα επόμενα χρόνια;
Το να μπορώ να αφιερώνω χρόνο δημιουργώντας και παίζοντας μουσική με φίλους είναι κάτι που αναπολώ… οι 4 ώρες οδήγηση με βαν δεν φαίνονται τόσο άσχημες τώρα, ειδικά εκείνες που βρίσκονται στο σπίτι! Υποθέτω ότι αφήνουμε πίσω μας τις ηχογραφήσεις, ώρες demo, κομμάτια ιδεών σε φωνητικά σημειώματα, παλιά cd….εμφανίζονται ακόμα και τώρα. Δεν ξέρω για το μέλλον. Ποτέ δεν ήμουν καλός στο να κάνω σχέδια και αυτό έχει λειτουργήσει μέχρι τώρα.
Έχετε ετοιμάσει κάτι ιδιαίτερο για το κοινό της Αθήνας, όπως ένα μοναδικό setlist ή εκπλήξεις;
Θα πρέπει να έρθετε και να δείτε… δεν θα ήταν μεγάλη έκπληξη αν έλεγα κάτι εδώ!! Θα πρέπει να είναι κάτι για όλους όμως.
Τέλος, θα λέγατε ότι η μουσική είναι πραγματικά η θεραπεία της ψυχής;
Ναι, υποθέτω… ως ακροατής σίγουρα. Μπορεί να είναι το αντίθετο της θεραπείας όταν γράφεις… αλλά ναι, υποθέτω ότι ναι…
After 11 years, you’re back in Greece for a concert, performing to an audience that has faithfully followed you almost since the start of your career. How does that feel?
We’re very lucky to have such loyal fans…the Manchester gig sold out in minutes. It’s never been something we take for granted and never something we are complacent about. So it feels humbling and gives you the drive to give that ‘connection’ back….this time at Floyd.
In the past, you’ve performed in many cities across Greece. Are there any of them you’d particularly like to return to?
Me and jimmy did an acoustic tour a few years back and stopped at kefalonia…that was great, we got there early and had a meal at the venue, which was right on the beach…had a swim, did the soundcheck, did the gig. Great day. Not a city… but something I’d love to do again….
Which track or album of yours do you feel best represents the band, and why?
I’ve got 2, live I think India represents us well….quiet pensive verses and balls to the wall choruses….it also has chaos at the end where we can let our hair down a bit. My second would be sold unseen….purely of how it was written and how it came together in the studio…not the most popular song maybe but it came together so well when we wrote and recorded it.
It’s been almost 30 years since you released your first single, “I Suppose,” back in 1995. Looking back, what do you cherish, what do you leave behind, and what are your hopes for the years to come?
Being able to spend time creating and playing music with friends is something I look back on…the 4 hour van drives don’t seem so bad now, especially the ones home! I suppose we leave the recordings behind, hours of demos, bits of ideas in voice memos, old cds….they appear even now. I don’t know about the future. I’ve never been great at making plans and that’s worked so far.
Have you prepared anything special for your Athens audience, such as a unique setlist or surprises?
You’ll have to come down and see…it wouldn’t be much of a surprise if I said anything here!! Should be something for everyone though.
Lastly, would you say that music is truly the therapy of the soul?
Yeah, I suppose….as a listener definitely. It can be the opposite of therapy when you’re writing….but yeah, I suppose so
Ιστορία του συγκροτήματος
Το συγκρότημα σχηματίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στο Failsworth, ένα προάστιο του Μάντσεστερ. Από την αρχή, οι Puressence ήθελαν να διαφοροποιηθούν από τον τυπικό «Madchester» ήχο που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή (όπως οι Stone Roses και οι Happy Mondays). Εμπνεύστηκαν από μπάντες όπως οι U2, οι Echo & the Bunnymen και οι Joy Division, φέρνοντας όμως έναν πιο προσωπικό και μελαγχολικό τόνο στη μουσική τους.
Έκαναν το ντεμπούτο τους με μικρές ανεξάρτητες κυκλοφορίες και απέκτησαν φήμη για τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Το 1996, υπέγραψαν με τη δισκογραφική Island Records και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ.
Δισκογραφία
Puressence (1996)
Το ντεμπούτο άλμπουμ τους χαρακτηρίζεται από σκοτεινές μελωδίες και έντονη συναισθηματική φόρτιση. Κομμάτια όπως το “Near Distance”, το “I Suppose” και το “India” αναδεικνύουν τη μοναδική φωνή του Mudriczki και την ικανότητα της μπάντας να συνδυάζει δυναμικές κιθάρες με συναισθηματικούς στίχους. Το άλμπουμ έλαβε θερμή υποδοχή από το κοινό και τους κριτικούς.
Only Forever (1998)
Το δεύτερο άλμπουμ, τους εδραίωσε στη μουσική σκηνή. Περιλαμβάνει το εμβληματικό “It Doesn’t Matter Anymore”, το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα, αλλά και τα “This Feeling” και “All I Want.”
Planet Helpless (2002)
Ένα πιο «φιλόδοξο» άλμπουμ που συνδυάζει pop και rock στοιχεία με πιο φωτεινές ενορχηστρώσεις, χωρίς να χάσουν τη μελαγχολία τους. Ξεχωρίζουν τα κομμάτια “Walking Dead”, “How Does It Feel?” και “Prodigal Song.”
Don’t Forget to Remember (2007)
Στο τέταρτο άλμπουμ, οι Puressence επιστρέφουν στις ρίζες τους, με πιο προσωπικούς και λιτούς στίχους. Το “Drop Down to Earth” και το “Don’t Forget to Remember” ξεχώρισαν. Είναι ίσως το πιο συναισθηματικά φορτισμένο άλμπουμ τους.
Solid State Recital (2011)
Το τελευταίο τους άλμπουμ, περιέχει τραγούδια όπως το “Burma” και το “When Your Eyes Close.” Μια πιο ώριμη μπάντα που εξερευνά νέους ήχους, διατηρώντας όμως τον κεντρικό χαρακτήρα της.
Η Σχέση των Puressence με την Ελλάδα
Η Ελλάδα υπήρξε μια «δεύτερη πατρίδα» για τους Puressence, καθώς το ελληνικό κοινό τους αγκάλιασε από νωρίς. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, έπαιζαν και συνεχίζουν ακόμα, να παίζουν τατραγούδια τους… Το κομμάτι “It Doesn’t Matter Anymore” έγινε ύμνος, και οι συναυλίες τους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ήταν πάντα sold-out.
Στα live τους στην Ελλάδα, οι Puressence δημιουργούσαν μια μοναδική ατμόσφαιρα, γεμάτη συναισθηματική ένταση, που ενίσχυε ακόμα περισσότερο την αγάπη των Ελλήνων για το συγκρότημα. Ο ίδιος ο Mudriczki έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι λατρεύει να παίζει μπροστά στο ελληνικό κοινό.
Περισσότερες πληροφορίες για τη συναυλία δείτε εδώ:
