Πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα το Σάββατο 15 Μαρτίου, η Αθήνα έγινε μάρτυρας μιας ανεπανάληπτης συναυλιακής εμπειρίας, καθώς οι θρυλικοί Alphaville  ανέβηκαν στη σκηνή, αναβιώνοντας τις χρυσές εποχές της synth-pop των ’80s. 

Από την πρώτη κιόλας στιγμή, η ενέργεια ήταν εκρηκτική. Οι συνομιλίες των παρευρισκόμενων περιστρέφονταν γύρω από τις παλιές δόξες των Alphaville, με ιστορίες από το μακρινό 1984 όταν το album “Forever Young” έκανε το ντεμπούτο του στην Παγκόσμια Δισκογραφία. Η σκηνή φωτίστηκε με έναν υπέροχο συνδυασμό από νέον φωτισμούς, δίνοντας την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε ένα vintage dance club των 80s.

Ο Marian Gold, ο μόνος που έχει μείνει από τα αρχικά μέλη τις μπάντας*, με την χαρακτηριστική του φωνή που παραμένει αναλλοίωτη στον χρόνο, απέδειξε γιατί οι Alphaville έχουν διαρκέσει τόσες δεκαετίες. Τα κομμάτια όπως το “Big in Japan”, “Sounds Like a Melody” και φυσικά το θρυλικό “Forever Young” ακούστηκαν σχεδόν μαγικά.

Η πιο συναισθηματική στιγμή της βραδιάς ήταν αδιαμφισβήτητα όταν ο Gold αφιέρωσε το “Forever Young” στους «ρομαντικούς ονειροπόλους» που εξακολουθούν να αναζητούν την αιώνια νιότη. Το πλήθος έγινε μια μεγάλη χορωδία, τραγουδώντας με όλη του την καρδιά, ενώ τα κινητά τηλέφωνα υψώθηκαν στον αέρα δημιουργώντας ένα μαγευτικό φωτεινό κύμα. 

Προς το τέλος  της συναυλίας ανέβηκε στη σκηνή προς μεγάλη  έκπληξη  του κοινού και η κόρη του Lily Becker και τραγούδησαν μαζί το Red Rose. Οι δυο τους, πατέρας και κόρη, στάθηκαν δίπλα δίπλα σε μια μοναδικά συγκινητική στιγμή, δίνοντας νέα διάσταση στο τραγούδι.

Ήταν μια βραδιά γεμάτη νοσταλγία, χορό και συγκίνηση. Οι Alphaville απέδειξαν ότι τα πραγματικά διαχρονικά κομμάτια δεν γερνούν ποτέ… όπως και η επιθυμία μας να ζήσουμε «για πάντα νέοι». Μια μοναδική συναυλιακή εμπειρία που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη των παρευρισκόμενων.

Εάν ήσουν εκεί, σίγουρα θα νιώθεις ακόμα το ρίγος. Αν όχι, σίγουρα έχασες μια ιστορική στιγμή!

*Οι Alphaville σχηματίστηκαν το 1982 στη Γερμανία από τον Marian Gold (φωνητικά), τον Bernhard Lloyd (πλήκτρα) και τον Frank Mertens (πλήκτρα). Ωστόσο, ο Frank Mertens αποχώρησε ήδη το 1984, λίγο μετά την κυκλοφορία του θρυλικού άλμπουμ Forever Young. Ο Bernhard Lloyd έμεινε περισσότερο, αλλά και αυτός αποχώρησε το 2003. Ο Marian Gold είναι ο πυρήνας και η ψυχή του συγκροτήματος, συνεχίζοντας να ηγείται των Alphaville και να κρατά ζωντανή τη μουσική τους κληρονομιά. Η χαρακτηριστική του φωνή παραμένει το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος, ακόμα και μετά από τόσες δεκαετίες.

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες του κειμένου είναι από το κινητό μου. Μπορεί να μην έχουν την καλύτερη ποιότητα, έχουν όμως “βουτιά” στην παιδική ηλικία γεμάτη μουσικές αναμνήσεις. Τότε που έπαιζε η κασέτα στο repeat και αν κολλούσε η καφέ τανια της ηχογράφησης, τη διορθώναμε με ένα στυλό Bic…Σαν το Big in Japan….