Η παράσταση «Η σημασία να είσαι σοβαρός» του Όσκαρ Ουάιλντ, σε σκηνοθεσία του Max Webster, που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής μέσω του National Theatre Live, αποτελεί μια τολμηρή και ανανεωμένη προσέγγιση του κλασικού έργου. Μια παράσταση γεμάτη ζωντάνια και πνεύμα, που ξεχώρισε για την ευρηματική της σκηνοθεσία, τις εξαιρετικές ερμηνείες και την αισθητική της, προσφέροντας μια φρέσκια ματιά στο αριστούργημα του Ουάιλντ.
Ο Max Webster (γνωστός για τη δουλειά του στο Life of Pi) παρέδωσε μια εκδοχή του έργου που ήταν ταυτόχρονα πιστή στο πνεύμα του Ουάιλντ και ανατρεπτική. Η σκηνοθετική του προσέγγιση γέμισε με νέα ενέργεια, γρήγορους ρυθμούς και μια πιο παιχνιδιάρικη διάθεση, χωρίς να χάνει τη λεπτότητα του χιούμορ του Ουάιλντ. Οι σκηνές είχαν μια ροή που έμοιαζε φυσική, ενώ οι διάλογοι παρέμειναν κοφτεροί και γεμάτοι πνευματώδη ειρωνεία. Τόνισε τις κωμικές πτυχές του έργου, ενώ παράλληλα ανέδειξε τις κοινωνικές και ηθικές υποκρισίες της εποχής, κάνοντας το έργο επίκαιρο και διαχρονικό.
Η διανομή των ρόλων υπήρξε ένα από τα μεγάλα ατού της παράστασης. Το καστ, με επικεφαλής τον Ncuti Gatwa (Doctor Who, Sex Education) στον ρόλο του Αλτζέρνον και την Sharon D Clarke (Caroline, or Change) στον ρόλο της ακαταμάχητης Λαίδης Μπράκνελ, έδωσε μια μοναδική ζωντάνια στο έργο.
-
Ncuti Gatwa (Αλτζέρνον Μονκρίεφ)
Ο Gatwa έφερε μια απίστευτη ενέργεια στον χαρακτήρα του, αποδίδοντας τον Αλτζέρνον ως έναν γοητευτικό, άτακτο και ευφυή μπον βιβέρ. Με αυτοπεποίθηση, φυσικότητα έδωσε ιδιαίτερο βάρος στις διάσημες ατάκες του Ουάιλντ. -
Sharon D Clarke (Λαίδη Μπράκνελ)
Η Clarke ήταν μια μεγαλοπρεπής και επιβλητική παρουσία. Χωρίς υπερβολές, ενσάρκωσε την αυστηρότητα και την κοινωνική ακαμψία της Λαίδης Μπράκνελ με μια δόση ειρωνικής μεγαλοπρέπειας, χαρίζοντας στην παράσταση μερικές από τις πιο απολαυστικές της στιγμές. -
Eliza Scanlen (Σέσιλι Κάρντιου) & Ronkẹ Adékọluẹ́jọ́ (Γκουέντολεν Φέρφαξ)
Οι δύο ηθοποιοί απέδωσαν εξαιρετικά την αντιπαράθεση των ηρωίδων τους. Η Scanlen με νεανική αφέλεια αλλά και μια υπόγεια δυναμική στον ρόλο της Σέσιλι, ενώ η Adékọluẹ́jọ́ ενσάρκωσε τη Γκουέντολεν ως μια γυναίκα με έντονο πνεύμα, φέρνοντας χιούμορ και συναίσθημα στις σκηνές τους. -
Abdul Salis (Τζακ Γουόρδινγκ)
Ως ο σοβαρός και παράλληλα αφελής Τζακ, ο Salis είχε μια γλυκιά ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία. Οι σκηνές του με τον Gatwa είχαν εξαιρετική χημεία, δημιουργώντας μερικές από τις πιο διασκεδαστικές στιγμές της παράστασης.
Η σκηνογραφία και τα κοστούμια ήταν ανάμεσα σε παραδοσιακό και μοντέρνο ύφος. Διατηρώντας τη βικτωριανή αισθητική, αλλά με μικρές ανατροπές στις γραμμές και τα χρώματα, δίνοντας μια πιο σύγχρονη αίσθηση. Το σκηνικό ήταν μινιμαλιστικά λειτουργικό, επιτρέποντας στους ηθοποιούς να κινούνται με άνεση και να εστιάσουν στο γρήγορο ρυθμό των διαλόγων.
Η μετάδοση της παράστασης μέσω του National Theatre Live επέτρεψε στο ελληνικό κοινό να απολαύσει μια υψηλής ποιότητας παραγωγή, φέρνοντας την εμπειρία του λονδρέζικου θεάτρου στην αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής. Η πρωτοβουλία αυτή, αποδεικνύει τη δύναμη της τεχνολογίας να γεφυρώνει αποστάσεις και να καθιστά το θέατρο προσβάσιμο σε ένα ευρύτερο κοινό.
Η παράσταση αποτέλεσε μια αξέχαστη εμπειρία, συνδυάζοντας την κλασική γοητεία του Ουάιλντ με μια σύγχρονη και δυναμική προσέγγιση, επιβεβαιώνοντας την διαχρονικότητα και την ευελιξία του έργου. Μια απόδειξη, πως το κλασικό μπορεί να γίνει καινούργιο, με το κατάλληλο όραμα και τους σωστούς συντελεστές.
Εις το επανιδείν λοιπόν σε επόμενες παραστάσεις..
Δείτε το trailer:
