Πρόκειται για ένα ιδανικό κράμα αντιπολεμικής, φεμινιστικής και πατρογονικής καλλιτεχνικής αντίληψης, η οποία αναγεννιέται εν εξελίξει από τις διαδεχόμενες αντιφάσεις της. Επιπλέον, περιπλέκει με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία τον ωμό ρεαλισμό στις κοινωνικοϊστορικές βάσεις της, την λυρική εικονοποίηση στην ουσιωδώς εμπλουτισμένη θέασή της, καθώς και την εν δυνάμει τρομακτική συγκατοίκηση στη χώρα του Μυστηρίου και του Φανταστικού! Διαβάστε τη συνέχειαRead More →

By:
On:

Από τον Eretiko κριτικό Γιάννη Κρουσίνσκυ Τούτη η κινηματογραφική μεταπολεμική οπτική του Βιτόριο Ντε Σίκα έχει σαν κύριο σκοπό να αναδείξει έναν κοινό, πανίσχυρο εχθρό στις ζωές των πολιτών. Την Αμείλικτη Φτώχεια. Το κινηματογραφικό του σχέδιο ορίζεται από μια υπομονετική παρουσίαση, με μεθοδικές στιγμές ισορροπημένης κοινωνιολογικής αποκρυπτογράφησης ανάμεσα σε fiction περιβάλλον και καθρεπτισμό πραγματικότητας, οι οποίες διαπερνούν ειρωνικά και με πικρία το φάσμα απτής καθημερινότητας και επί της ουσίας εύστοχου ψυχισμού της τότε ιταλικής κοινωνίας. Διαβάστε τη συνέχειαRead More →

By:
On:

Από τον Eretiko κριτικό Γιάννη Κρουσίνσκυ Πραγματική σπαζοκεφαλιά, το να αξιολογήσεις προσεκτικά, εάν η Μαριάμ Τουζανί σε τούτη την ταινία είναι περισσότερο αφοσιωμένη σκηνοθέτρια ή μεθοδική σεναριογράφος. Δίνει σεβαστή προσοχή στον τελετουργικής σημασίας Χορό για τη Λύτρωση των Ανθρώπων! Η δημιουργός, μέσα από τις ρίζες του Σινεμά της, πιστεύει πολύ στον παράγοντα της Ανθρώπινης Αλληλεγγύης, από λίγους, μα ενσυναισθητικά δεμένους ανθρώπους. Για την ακρίβεια, ηRead More →

By:
On: