“Έτσι είναι… Έρχεται η ζωή με τα λογής-λογής μηχανήματα -φτώχεια, αναποδιές, χρόνια, θάνατοι, έχθρες, κακίες, γεράματα, αρρώστιες- και μας κάνει λειώμα. Στο τέλος τι μένει από τόση φρεσκάδα κι από τόσα όνειρα; Ένα κορμί αγνώριστο και παιδεμένο μένει…”Read More →

By:
On:

“Τρίτη μέρα κι έχουν ξεχάσει την ύπαρξη της Φελίτσια στο υπόγειο. Ο κύριος διοικητής δεν ξέρει καν ότι η μαμά της πέθανε, Την πυροβόλησε ένας γιατρός απ’ αυτούς που τους βοηθούσε στα πειράματά τους. Την έπιασε να κάνει ένεση μορφίνης σε κρατούμενη που ήταν στο πρόγραμμα στείρωσης και ούρλιαζε απόRead More →

By:
On:

“Συμβαίνει καμιά φορά ο ήλιος να λάμπει, κι όμως να ξεκινά η βροχή. Παλεύει κι ο ουρανός να ισορροπήσει τη μοίρα του, όπως κι ο άνθρωπος. Μια σιγαλή, ποτιστική βροχή άρχισε να ραντίζει τα πάντα ολόγυρα του. Ακατάπαυστα, αλλά ψιθυριστά. Ο Ανέστης δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Του άρεσεRead More →

By:
On: