Στην έκθεση συμμετέχουν εβδομήντα πέντε (75) σύγχρονοι καλλιτέχνες με ποικιλία εικαστικών μέσων και γραφών, περιηγούνται στην Αθήνα, το φυσικό και αστικό της τοπίο, καταγράφοντας θεατές και αθέατες όψεις του δομημένου και αδόμητού της περιβάλλοντος, της καθημερινότητας και της ιστορίας της σε έναν τριώροφο φιλόξενο χώρο στο κέντρο της πόλης.
Η επιμελήτρια σημειώνει για την έκθεση:
Λεπτόγεω ονομάζει την Αθήνα ο Θουκυδίδης στην «Αρχαιολογία» του, για να ερμηνεύσει τον λόγο για τον οποίον οι κάτοικοί της στράφηκαν από νωρίς στη θάλασσα και τις πνευματικές αναζητήσεις. Παραμένει όμως απορίας άξιο πώς σε αυτή την άγονη λεκάνη γης με την ιδιαίτερη γεωμορφολογία άνθισε ο σπόρος των τόσων επιτευγμάτων της. Ίσως σε αυτό το πρωταρχικό ερώτημα εμφιλοχωρεί και η μαγεία μιας πόλης για την οποία ακόμη και Ολύμπιοι Θεοί έρισαν, μιας πόλης που -μαγικά και πάλι- συμφιλιώνει το «ωραίο» και το «υψηλό» του αρχαίου της κλέους με τα θραύσματα της ύστερης της παρακμής και τον βερισμό της σύγχρονής της πραγματικότητας.
Αθήνα και πάλι Αθήνα, λοιπόν. Του τόπου του ισχνού και άγονου, του υπεργόνιμου, ωστόσο, σε σημεία και αναφορές. Της ουτοπίας, αλλά και της δυστοπίας. Μια πόλη, πολυάνθρωπη, ελκυστική και ενίοτε απωστική, που δεν προσφέρεται αμαχητί στις αισθήσεις και στα κλικ των φωτογραφικών μηχανών, αλλά καλεί τον επισκέπτη συναισθητικά να την ανακαλύψει μέσα από τις τόσες υπαρκτές και νοερές της διαδρομές, μέσα από τις οπτικές εντυπώσεις, τις μυρωδιές και τα ακούσματά της. Αιδ εισίν το «κλεινόν αστύ» του Θησέα και αιδέ η κοσμοπολίτικη μητρόπολη του Αδριανού. Η μεσαιωνική επαρχία με τους κομψούς ναϊσκους και τους ραδινούς τρούλους, η Αθήνα του χρωστήρα του Dowell και των λυρικών στίχων του Βύρωνα για την ωραία Κόρη που περιδιάβαινε σαν τη λυγερόκορμη νεραϊδα των θρύλων στα παριλίσια. Η Αθήνα της Τριλογίας, αλλά και η Αθήνα της αντιπαροχής και της βάρβαρης αστικοποίησης. Με τον ορυμαγδό των χαλασμένων εξατμίσεων να οχλούν στα στενά της, αλλά και τις λατέρνες ακόμη να κουρδίζονται με νεύρο στις ανηφοριές της Πλάκας, δίνοντας γραναρισμένες νότες από τα «Χαμένα όνειρα» του Χατζιδάκη. Διπολική, λοιπόν, μέσα στις αντιθέσεις της, συνθετική από σπαράγματα της ιστορίας της, ενα σιμπίλημα από τοπόσημα και μνήμες η Αθήνα με τον βράχο της Ακρόπολης αιώνια να δεσπόζει πάνω από το αέτωμα της ρωμαϊκής αγοράς, τον τρούλο του τζαμιού του Τζισταράκη, τους ναούς του Καυτατζόγλου και τα νεοκλασικά του Τσίλερ, τις αρτιφισιέλ προσόψεις της αρ ντεκώ αρχιτεκτονικής με τα γεράνια στα έρκερ της, αλλά και τα μπαουχάουζ μπετονένια κτήρια του Γκρόπιους και του Σακελλαρίου. Και άγρυπνη προστάτιδα την Αθηνά Πολιάδα να στέργει με τον μανδύα της τους αυτόχθονες, τους μετοίκους και τους εραστές της. Και πόσοι -δε- την πόθησαν, επήλυδες και “αναμορφωτές”, πολλοί στον ρου του χρόνου..
Άχρονοι πλάνητες στην πράσινη κιμηλιά του φυσικού της βράχου οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της, ακολουθώντας στην αρχαία Μελίτη τα βήματα του Σωκράτη και του Αποστόλου Παύλου, ιχνηλάτες στα πλακόστρωτα του Πικιώνη, στα αποτυπώματα των Φράγκων ιπποτών και των Οθωμανών βοεβοδών.
Νοτισμένη πάντα η αττική γη- όπου αποκαλύπτεται- από τις δροσοσταλίδες της αυγής, με πυλώνες τις Ουασινγκτονίες που φύτευσε η Αμαλία στον βοτανικό της κήπο, σαν στύλους ενός βιόμορφου μνημείου συλλογικής μνήμης υπό το βλέμμα του Εϋνάρδου και τον Βαλαωρίτη, με τις παπαρούνες ακόμη να ανθίζουν στη νότια κλιτύ από το αίμα του Αδώνιδος και του Εσταυρωμένου, τις γαζίες, τις βιολέτες και τα κρίνα να μοσχοβολούν από τις πρασιές στους εαρινούς περιπάτους, μαζί με το αγιόκλημα στις πλακιώτικες αυλές, τους λεμονανθούς και τις νερατζιές στα κράσπεδα και τους ακάλυπτους. Μια ζαφειρόπετρα, που λέει και ο Παλαμάς, κρυμμένη σε ιστορημένα βραχώδη εξάρματα η Αθήνα με το αττικό φως πρώτα να αντανακλά στον σχιστόλιθο του λεπτογεω τοπίου της, να αναπηδά ακόλουθα στα ασημένια φύλλα του Ελαιώνα της και από εκεί να ακτινοβολεί ανέσπερο στην οικουμένη…
Συμμετέχουν αλφαβητικά οι εικαστικοί:
Janos Lipovics/Christina Pancess/ Αχιλλέας Αϊβάζογλου/ Γιάννης Αϊτινίδης/ Χρήστος Αλατσάκης / Κωνσταντίνα Αλεξοπούλου/ Αντώνης Αντζουλίδης / Γιάννης Αντωνακέας/ Μαρία Αργυρακοπούλου/ Έλενα Αρσενίδου/ Δήμητρα Βάντζου/ Δημήτρης Βρανάς/ Κώστας Γαρύφαλλος / Αντώνης Γιακουμάκης/ Αγγελική Γκιώνη/ Βασίλης Γκούμας/ Δημοσθένης Δαββέτας / Σοφία Δαμαλά/ Αλέξανδρος Δημόπουλος/ Έλενα Δημοπούλου/ Γιάννης Δημουλάς / Μάνος Διαμαντής-Στάγγεσερ/ Αργυρώ Δρίβα/ Μαρία Ζυγομαλά/ Βίβιαν Ζώταλη/ Κρυσταλλία Ιωαννίδου/ Θέτις Ιωάννου/Ελένη-Στεφανία Καλαποδά / Έλενα Καλαποθάκου /Αθηνά Κανελλοπούλου/ Νίκος Κανόγλου/Στέλλα Κατεργιαννάκη/ Χριστίνα Κατεργιαννάκη/Σπύρος Κοϊκας/ Χριστίνα Κοντογεώργου / Καλλιόπη Κουκλινού/ Φίλιππος Κούτρικας / Φωτεινή Κυτιάνη/ Κώστας Λαλές/ Έφη Λάσκαρη /Ελένη Μαρκάκη/ Ελεάννα Μαρτίνου/ Αδάμ Ματθαίος/ Ευστρατία Μαχαιρίδη/ Σταυρούλα Μητσάκου / Ορφέας Μπάτσιος/ Λίνα Μπέμπη/ Λαμπρινή Μποβιάτσου / Ισμήνη Μπονάτσου /Κρίστη Μπουτσάι / Δέσποινα Πανταζή / Ελένη Παπαγιαννοπούλου / Αγγελική Παπαδάκη/ Χρίστος Παπαδάκης/ Έλενη Παπανικολάου/ Ρόζα Παππά -Βεζυρτζή / Νότα Πατεριμού/ Αφροδίτη Πατίκα / Θωμάς Πατιός / Ντίνος Πετράτος / Λία Πέτρου / Μαρίνα Ροβίθη / Σπύρος Ρωμάνος / Στέλλα Σεβαστοπούλου / Δήμητρα Σιγάλα/ Άγγελος Σκούρτης / Κώστας Σπυρόπουλος / Κυριακή Τζίμου / Κωνσταντίνος Τόλης/ Μάρθα Τσιάρα / Κωστής Τσιριντουλάκης/ Νικόλας Τσιώτας / Δήμητρα Φακάρου / Κατερίνα Χατζή / Βαγγέλης Χατζής / Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου / Νίκος Χιωτίνης/Γιώργος Χουντάλας.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή 4 Δεκέμβριου, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Ταυτότητα έκθεσης:
Ομαδική εικαστική έκθεση: «Λεπτόγεως»
Οργάνωση & επιμέλεια έκθεσης: Ευαγγελία Θ. Καϊράκη.
Εγκαίνια: Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου (18.00-21.00).
Διάρκεια: Από 25 Νοεμβρίου έως 4 Δεκεμβρίου 2022.
Ημέρες και ώρες: Τετάρτη έως Κυριακή, 12.00 – 19.00.
Χώρος: The European Centre/Contemporary Space Athens, Μητροπόλεως 74, Αθήνα.
