Δυο πίνακες του κοσμούν το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή στο πλαίσιο της έκθεσης με τίτλο: “Ονειρευτείτε μέσα απ’ την Τέχνη ή dream of”. Ο Λάμπρος Γιώτης δημιουργεί μέσα από τη ψυχή του έργα που μαγνητίζουν αυτοστιγμεί τον επισκέπτη της έκθεσης. Έμπνευση του κάθε έντονη ζωντανή εικόνα γύρω του που όταν τη συλλάβει, καιροφυλακτεί η ανάγκη για έκφραση που βγαίνει αυτούσια από μέσα του και ξεχύνεται στον καμβά, όπως μας εξομολογείτε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο The Look.Gr με αφορμή την εν λόγω έκθεση.

 

 

Ο αναγνώστης αυτής της συνέντευξης τι θα πρέπει να γνωρίζει για τον Λάμπρο Γιώτη; Ένα σύντομο βιογραφικό σας, τι θα περιλάμβανε;

Πριν, αναφερθώ σε εμένα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τόσο εσάς κ. Δανιήλ, όσο το ηλεκτρονικό περιοδικό The Look, για αυτήν τη συνέντευξη- συνάντησή μας. Η ιστορία μου αρχίζει το 1977. Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου έζησα τα πρώτα παιδικά μου χρόνια και στα μέσα της δεκαετίας του ’80 μετακομίσαμε με την οικογένεια μου στην πόλη των Ιωαννίνων, όπου και ζω έως σήμερα. Είμαι πολιτικός μηχανικός και μηχανολόγος μηχανικός και αυτή τη στιγμή και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στο πρόγραμμα Διαχείριση τεχνικών έργων. Παράλληλα με την εργασία μου ως μηχανικός, τα τελευταία πέντε χρόνια, διατηρώ ένα κατάστημα στο Ιστορικό κέντρο των Ιωαννίνων, με την επωνυμία Κρύπτη. Η Κρύπτη, είναι ένας μικρόκοσμος χειροποίητων αντικειμένων Ελλήνων δημιουργών, δηλαδή ένα μικρό art shop θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, με μία αρκετά πλούσια συλλογή, από μικρά και μεγάλα αντικείμενα τέχνης, είδη δώρων καθώς και εικαστικό κόσμημα, όλα δημιουργίες Ελλήνων εικαστικών που ανανεώνονται συνεχώς.

 

Το ταξίδι σας στο χώρο των εικαστικών μετρά λίγα χρόνια. Με ποιες λέξεις θα παρουσιάζατε τη μέχρι τώρα πορεία σας;

Το ταξίδι μου, στον εικαστικό κόσμο μόλις άρχισε, ακόμα βλέπω το λιμάνι που άφησα πίσω μου, μα o ορίζοντας απλώνεται μπροστά μου. Οι λέξεις, είναι πολλές που θα μπορούσα να αναφέρω….λέξεις όπως έκφραση, εσωτερική αναζήτηση, συναίσθημα, λύτρωση ψυχής, εκτόνωση, χρώμα, πολύ χρώμα, ένταση, φαντασία, δημιουργία , ικανοποίηση, είναι μερικές από αυτές που έχω νιώσει στο μέχρι τώρα ταξίδι στη ζωγραφική.

 

 

 

Κάποια έργα σας παρουσιάζονται σε έκθεση  στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή. Μιλήστε μας για τη συμμετοχή σας αυτή;

Όπως γνωρίζετε κ. Δανιήλ, το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή (ΙΕΤΤ) ιδρύθηκε το 1999 από τον δικηγόρο και συλλέκτη Φίλιππο Τσιχριτζή με κύριο σκοπό την υποστήριξη και προώθηση των εικαστικών τεχνών. Προσωπικά, αποτελεί για εμένα, ιδιαίτερη τιμή και ευθύνη ταυτόχρονα, να συμμετάσχω με δύο μου έργα, το πρώτο με τίτλο “Αντικατοπτρισμός” και το δεύτερο, με τίτλο “Ψαράς στην Αστυπάλαια”. Πρώτη φορά σε ομαδική εικαστική έκθεση, ανάμεσα σε σημαντικούς Έλληνες εικαστικούς που θα εκτεθούν, σε αυτό τον σπουδαίο και άρτιο από άποψη αρχιτεκτονικής, χώρο. Τόσο ο εσωτερικός χώρος με τα εκθέματα, σε συνδυασμό με τη διαφυγή προς τον εξωτερικό χώρο, δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη, απ’ τα πρώτα κιόλας βήματα να νιώθει πως θα ταξιδέψει μέσα απ τα έργα των δημιουργών.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Δημήτρη Λαζάρου για την άψογη οργάνωση της έκθεσης με τίτλο: “Ονειρευτείτε μέσα απ την Τέχνη ή dream of” , καθώς και την κα Τώνια Νυσωτάκη για την επιμέλεια της έκθεσης.

 

Από τη στιγμή της έμπνευσης ως το τελικό αποτέλεσμα, ποια είναι τα στάδια που ακολουθείτε σε ένα έργο σας;

Εμπνέομαι από κάθε έντονη ζωντανή εικόνα γύρω μου. Όταν τη συλλάβω, την επεξεργάζομαι και ύστερα έχω την ανάγκη για έκφραση που βγαίνει αυτούσια από μέσα μου και ξεχύνεται στον καμβά. Με αφαιρετική σχεδίαση, ενεργητικό χαρακτήρα χρωμάτων και γραμμών, με απλή και ακατέργαστη γρήγορη πινελιά, δημιουργείται συνήθως η οριοθέτηση των όγκων προσδίδοντας τους μία αρμονία και ανάδειξη της δικής μου αισθητικής και αλήθειας. Είναι πέρα από εμένα το σχέδιο και το χρώμα…

 

 

«Ίσως η ζωή να είναι μόνο αυτό… ένας φόβος και ένα όνειρο» έλεγε ο Βρετανοπολωνός συγγραφέας Joseph Conrad. Βάση της νέας συνθήκης που βιώσαμε και συνεχίζουμε να διάγουμε, θα ήθελα να σας ρωτήσω σε ποιο βαθμό οι φόβοι σας κινητοποιούν; Πως συλλαμβάνετε, επίσης, το όνειρο;

Ο φόβος μπορεί να δημιουργήσει μόνο φόβο. Έτσι δεν στέκομαι στο φόβο… ονειρεύομαι και συλλαμβάνω το όνειρο της τέχνης… Ένα μεγάλο εργαστήριο, λουσμένο στο φως, γεμάτο χρώματα και έργα μου, να κατακλύζουν τον χρόνο και τις ψυχές των επισκεπτών…