Η θεατρολογία, είναι μια πολύ χρήσιμη και παλιά στην Ευρώπη επιστήμη, που ερευνά και αναλύει τη θεατρική δράση γενικότερα.
Αυτό αφορά τόσο το θεατρικό κείμενο γενικά, όσο και τον τρόπο ανεβάσματος του ακόμα και τις κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες συντελείται η θεατρική δράση.
Είναι, όπως προείπαμε, μια πολύ χρήσιμη επιστήμη για το θέατρο, που στην Ελλάδα καθιερώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες.
Εδώ όμως αρχίζουν τα παρατράγουδα. Αντί οι νεαροί θεατρολόγοι μας να ασχοληθούν με τον τομέα της επιστήμη τους, δηλαδή, να διδάξουν θέατρο στα σχολεία, δραματολογία στις δραματικές σχολές,να γίνουν εισηγητές δραματολογίου στα κρατικά και περιφερειακά θέατρα κ.λ.π, βρίσκουν την εύκολη λύση: γίνονται σκηνοθέτες και ηθοποιοί.
Π ρ ο σ ο χ η ! Καμία αντίρρηση αν έχουν το ταλέντο και τις σπουδές (και κάποιοι τα έχουν.)
Αλλά να το ξεκαθαρίσουμε: Άλλο θεατρολόγος άλλο σκηνοθέτης ή ηθοποιός
Αυτά τα λέω γιατί δεν είναι λίγες οι παραστάσεις που σκηνοθετούν ή παίζουν θεατρολόγοι και το θέατρο υπόκειται άγριο βιασμό.
Και για να τελειώνω. Μεγαλύτερος θεατρολόγος από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Κι όμως ποτέ του, δεν σκηνοθέτησε. Κι έχει και δίπλωμα της σχολής του Δημήτρη Ροντήρη.
