Με αφορμή την σημερινή ημέρα γέννησης του Κοσμά Πολίτη, επιλέξαμε ένα όμορφο απόσπασμα από το πιο πληρές βιβλίο του, την “Eroica”. Η περιγραφή της αναγέννησης της φύσης συναρπάζει.
“Το καλοκαίρι έστελνε μηνύματα σημαδιακά. Στην ράχη του Άκορφου, προς το μέρος του βοριά, λοξόκοβαν τα χιόνια εκεί που χτύπαγε ο ήλιος το βουνό και ήταν σα διάφανα πάνω στην πέτρα. Πιο κάτω πρασίνιζε η πλαγιά κι όσο κατέβαινε γινόταν μαλακή σαν χώμα πάνω στους λόφους και στα χαμηλά διάσελα- έτσι την καταλάβαινε το μάτι. Και φούντωνε πυκνό το πράσινο, λογής λογής, μεταξωτό, βελούδινο, χνουδάτο ή ασημένιο, αλλού πιο σκούρο, αλλού πιο ανοιχτό σαν να ‘ταν πρώτο χέρι. Πίσω από τη γραμμή του σιδερόδρομου άνθιζαν πρώιμα κάτι δέντρα με λευκά λουλούδια. Και πλάι μας εκεί, στο πλατύ αυλάκι κάτω από την επιχωμάτωση, η δρακοντιά καβάλησε τα γαϊδουράγκαθα και την τσουκνίδα. Φρεσκοδίπλωνε ολούθε τα καινουργιοβαμμένα φύλλα της. Στριμώχνονταν και μπλέκανε όλα μαζί, ποδοπατούσανε το ένα τ’ άλλο κι ο τόπος έδειχνε στενός για την μεγάλη άνοιξη που ερχόταν. Τα γαϊδουράγκαθα μπουμπούκιαζαν ακόμα. Δυο-τρια λουλουδάκια, τόσα δα μικρά πάνω στο μίσχο τους, στέκονταν σαστισμένα μπροστά στους θάμνους της ασφάκας.”
