Με αφορμή τη σημερινή ημέρα γέννησης του μεγάλου ποιητή Νίκου Καρούζου παρουσιάζουμε ένα ποίημα που εκδόθηκε το 1969 στη συλλογή «Πενθήματα», που μαρτυρεί το καθεστώς ανελευθερίας και καταπίεσης της περιόδου της δικτατορίας.
Το ποίημα «Ρομαντικός επίλογος» κλείνει τη συλλογή και παρουσιάζει μέσα από συνεχείς αρνητικές δηλώσεις τις ποιότητες που οφείλουν να έχουν οι ιδανικοί αναγνώστες του. Ποιοι όμως είναι οι ιδανικοί αναγνώστες του;
Οι άνθρωποι με ελεύθερο πνεύμα, που δεν υποτάσσουν τη ζωή τους στο πλήθος των κοινωνικών κανόνων∙ άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την ως προς όλα καλά ρυθμισμένη ζωή του μικροαστισμού. Να είναι γενικά άνθρωποι που δεν ακολουθούν τις συμβάσεις!
Ο ποιητής αποκόπτει τις γέφυρες με τους αναγνώστες που βλέπουν την ποίηση ως μια συμβατική ασχολία. Ο ίδιος τρέφεται από την ποίηση, από την ασκητικότητα και τις καθημερινές εικόνες που αυτή παρέχει. Το ίδιο επιζητεί και για τον αναγνώστη του. Έναν αναγνώστη που θα ‘ναι απαλλαγμένος από τη χρησιμοθηρία και τον ανταγωνισμό, λέξεις που δεν συνάδουν με την ποιότητα της ποίησης και που θα χαίρονται να απολαμβάνουν μικρές καθημερινές χαρές.
Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε
παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων
ή έστω μνημόσυνα.
Όταν δεν έχετε
μαντέψει τη δύναμη
που κάνει την αγάπη
εφάμιλλη του θανάτου.
Όταν δεν αμολήσατε αϊτό την Καθαρή Δευτέρα
χωρίς να τον βασανίζετε
τραβώντας ολοένα το σπάγγο.
Όταν δεν ξέρετε πότε μύριζε τα λουλούδια
Ο Νοστράδαμος.
Όταν δεν πήγατε τουλάχιστο μια φορά
Στην Αποκαθήλωση.
Όταν δεν ξέρετε κανέναν υπερσυντέλικο.
Αν δεν αγαπάτε τα ζώα
και μάλιστα τις νυφίτσες.
Αν δεν ακούτε τους κεραυνούς ευχάριστα
οπουδήποτε.
Όταν δεν ξέρετε πως ο ωραίος Modigliani
τρεις η ώρα τη νύχτα μεθυσμένος
χτυπούσε βίαια την πόρτα ενός φίλου του
γυρεύοντας τα ποιήματα του Βιγιόν
κι άρχισε να διαβάζει ώρες δυνατά
ενοχλώντας το σύμπαν.
Όταν λέτε τη φύση μητέρα μας και όχι θεία μας.
Όταν δεν πίνετε χαρούμενα το αθώο νεράκι.
Αν δεν καταλάβατε πως η Ανθούσα
είναι μάλλον η εποχή μας.
ΠΡΟΣΟΧΗ
ΧΡΩΜΑΤΑ.
Μη με διαβάζετε
όταν
έχετε
δίκιο.
Μη με διαβάζετε όταν
δεν ήρθατε σε ρήξη με το σώμα…
Ώρα να πηγαίνω
δεν έχω άλλο στήθος.
