Δύο αριστουργήματα του 21ου αιώνα ζωντανεύουν  στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη.

 

 

 

 

 

 

 

 

Μικρά πράγματα σαν κι αυτά της Claire Keegan
Μην πεις λέξη του Patrick Radden Keefe
 

 
Δύο αγαπημένα βιβλία των εκδόσεων Μεταίχμιο που βρέθηκαν το 2024 στη λίστα των NY Times με τα καλύτερα βιβλία του 21ου αιώνα εξακολουθούν να κατακτούν το ενδιαφέρον χιλιάδων αναγνωστών και δημιουργών, εδραιώνοντας τη θέση τους ως σύγχρονα κλασικά – βιβλία που αφήνουν ανεξίτηλο αποτύπωμα έμπνευσης στις ζωές μας.
 
Πρεμιέρα έκανε πριν μερικές εβδομάδες στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες σε διανομή της Spentzos Film το Μικρά πράγματα σαν κι αυτά της βασίλισσας της μικρής φόρμας Claire Keegan, ενώ το Μην πεις λέξη του πολυβραβευμένου αρθρογράφου του περιοδικού The New Yorker Patrick Radden Keefe έχει μεταφερθεί στη μικρή οθόνη σε σειρά 9 επεισοδίων που έχει ήδη ξεκινήσει να προβάλλεται στο Dinsey+. Δύο εξαιρετικές διασκευές βιβλίων που έχουν ήδη γράψει τη δική τους ιστορία.
Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι και τα δύο έργα εστιάζουν σε σκοτεινές πτυχές της ιρλανδικής Ιστορίας, ιδιαίτερα στην περίοδο των Ταραχών και στις ανοιχτές πληγές τους στην ιρλανδική κοινωνία. Σε μια εποχή όπου οι συσσωρευμένες ιστορικές ανισότητες προκαλούν αλλεπάλληλες μικρές εκρήξεις κάτω από τον φλοιό της κρίσης, η δύναμη των αφηγήσεων αυτών μπορεί να είναι άκρως επουλωτική.
 
Η Ιρλανδία, για πολλά χρόνια, αποτελεί πεδίο συγκρούσεων, όπου σημειώνεται η μεγαλύτερη συνεχόμενη στρατιωτική ανάπτυξη στην ιστορία της Βρετανικής κυριαρχίας. Στα έργα της Ιρλανδής Claire Keegan και του Αμερικανού Patrick Radden Keefe, αν και συναντάμε διαφορετικές μορφές συστημικής καταπίεσης κατά τη διάρκεια της ίδιας σκοτεινής περιόδου, ο αναγνώστης ανακαλύπτει μια εκτενή τοιχογραφία της κοινωνικής ζωής υπό στρατιωτικό καθεστώς και τον ρόλο της σιωπής στη διαιώνιση του τραύματος.
 
Με τις διασκευές των έργων, οι ιστορίες αποκτούν σάρκα και οστά, δίνοντας μια μοναδική ευκαιρία στις αφηγήσεις αυτές να αναπνεύσουν εκ νέου και να συνεχίσουν έναν σημαντικό διάλογο.
 
ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΑ 
 
 
Το πολυβραβευμένο Μικρά πράγματα σαν κι αυτά της Claire Keegan, της Ιρλανδής συγγραφέα που προσέχει όσο καμία τις λέξεις της και αποδεικνύει ότι η ουσία κρύβεται στην απλότητα των πραγμάτων, μια βαθιά συγκινητική ιστορία ελπίδας, σιωπηλού ηρωισμού και καλοσύνης ζωντανεύει στη μεγάλη οθόνη από τις 21 Νοεμβρίου σε διανομή της Spentzos Film.
 
Yπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Tim Mielants, ο βραβευμένος με Όσκαρ Cillian Murphy, ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ευσπλαχνικού Μπιλ Φέρλονγκ, πλαισιωμένος από τις εξαιρετικές Emily Watson και Michelle Fairley. Οι ηθοποιοί, οι οποίοι δέθηκαν μοναδικά με την πλοκή του έργου, παραδίδουν μια συγκινητική ερμηνεία που έχει ήδη αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές, και φωτίζει τα «Πλυντήρια της Μαγδαληνής», μια αληθινή ιστορία συστηματικής καταπίεσης των Ιρλανδών γυναικών.
 

 
Το βιβλίο
Μικρά πράγματα σαν κι αυτά

ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER 2022

Σε μια μικρή πόλη της ιρλανδικής επαρχίας του 1985, η φτώχεια, οι κακουχίες και οι κοινωνικές αναταραχές είναι η μόνη πραγματικότητα του οικογενειάρχη Μπιλ Φέρλονγκ. Τα μικρά πράγματα γύρω από τα οποία περιφερόταν η ύπαρξή του, ξαφνικά όχι μόνο δεν του αρκούν, αλλά μάλλον συντηρούν αυτή ακριβώς την πραγματικότητα που τον πνίγει και τον πληγώνει. Τι θα γινόταν όμως αν επιλέγαμε να σπάσουμε τη σιωπή; Ένα κομψοτέχνημα όπου κάθε λέξη είναι τοποθετημένη ακριβώς εκεί που πρέπει, για να γαντζώνεται γερά στην ψυχή μας.

«Το σύντομο αυτό έργο σε κερδίζει με την οικονομία και την πειστικότητά του. Η Κίγκαν δεν μας λέει τίποτα περιττό, η κάθε λέξη είναι στη θέση της, τα μικρά πράγματα αναδίδουν τη δύναμή τους και ωστόσο η έννοια της ηθικής ευθύνης αναδίδεται πεντακάθαρη».
Μιχάλης Μοδινός, ΤΑ ΝΕΑ (Βιβλιοδρόμιο)
 

ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΛΕΞΗ

Στις 14 Νοεμβρίου έκανε πρεμιέρα στην πλατφόρμα Disney+ το «Μην πεις λέξη», μια μίνι σειρά 9 επεισοδίων βασισμένη στο διάσημο ομότιτλο έργο του Patrick Radden Keefe.
 
Η σειρά, μια δημιουργία των Joshua Zetumer, Patrick Radden Keefe, Edward McDonnell και Monica Levinson, καλύπτει τέσσερις δεκαετίες και ξεκινά με τη συγκλονιστική εξαφάνιση της Τζιν Μακόνβιλ (την οποία ενσαρκώνει η Ιρλανδή ηθοποιός Lola Petticrew), μιας ανύπαντρης μητέρας δέκα παιδιών, η οποία απήχθη από το σπίτι της το 1972 και έκτοτε δεν την ξαναείδε κανείς. Ως ένα μη μυθοπλαστικό αφήγημα, το Μην πεις λέξη σκιαγραφεί επίσης σημαντικά ιστορικά πρόσωπα όπως τον Τζέρι Άνταμς, ο οποίος αρνείται κάθε εμπλοκή με τον IRA, και την Ντολόρς Πράις, «το κορίτσι με τις βόμβες», μια εθελόντρια του IRA που μίλησε ανοιχτά για τις εμπειρίες της.
 
Μέσα από το αριστουργηματικό του έργο, ο Radden Keefe φωτίζει το αντιδραστικό τέρας που γέννησε η βρετανική αποικιοκρατία με τη μορφή του IRA, αναδεικνύοντας τα ανεπούλωτα τραύματα της ιρλανδικής κοινωνίας, καθώς και τις ψευδαισθήσεις συμφιλίωσης που πρόσφερε η Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής, ενώ παράλληλα η σειρά αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα στην εποχή του Brexit, όπου τα αιτήματα αμνηστίας του βρετανικού κράτους για τα εγκλήματα των συγκρούσεων επανέρχονται με ένταση.
 

 
Το βιβλίο
Μην πεις λέξη
Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία – Η κρυφή ιστορία του IRA

ΒΡΑΒΕΙΟ ORWELL
NATIONAL BOOK CRITICS CIRCLE AWARD
ARTHUR ROSS BOOK AWARD

Η τραγωδία μιας οικογένειας και μιας ολόκληρης χώρας. Με τον ρυθμό ενός θρίλερ, και με περίτεχνη αλλά καλογραμμένη δομή, η έρευνα σε βάθος του Patrick Radden Keefe αποκαλύπτει τον τρόμο, την απώλεια και τη σπαρακτική ματαιότητα ενός ανταρτοπόλεμου, οι συνέπειες του οποίου δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ, ενώ θίγει σημαντικά ερωτήματα για τη μνήμη, τη δικαιοσύνη και την αλήθεια.
 
«Η εξαιρετική αφήγηση του Patrick Radden Keefe για τις Ταραχές είναι ένα μυστήριο, μια ιστορία και μια τραγωδία ταυτόχρονα. Η έρευνα σε βάθος του Keefe αποκαλύπτει τις κρυφές συνέπειες των Ταραχών, διαφωτίζοντας τόσο τον φρικτό φόρο αίματος της σύγκρουσης αλλά και το πώς συνεχίζει να επηρεάζει το σήμερα. Το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε».
Gillian Flynn

Ο Keefe εξηγεί τι τον μαγνήτισε για να γράψει το Μην πεις λέξη: 
«Πάντα με ενδιέφεραν οι ριζοσπάστες και η πολιτική βία. Αλλά και το πώς οι άνθρωποι επιστρέφουν στις πολιτικές απόψεις της νιότης τους και βλέπουν τα πράγματα με άλλο μάτι. Δεν ξέρω τι πιστεύετε στην Ελλάδα για το ζήτημα, μπορώ να πω με βεβαιότητα πάντως ότι στις ΗΠΑ θεωρούν ότι η εκεχειρία του 1998 τα έλυσε όλα. Δεν είναι καθόλου έτσι. Υπάρχουν πράγματα που ακόμα παραμονεύουν στις σκιές».