Το βιβλίο «Οι Ειδοί του Μαρτίου» του Βαγγέλη Παπαδήμα στην αγγλική γλώσσα και σε γραφή Braille

Για τους Ρωμαίους, η 15^η Μαρτίου ήταν γνωστή ως Οι Ειδοί του Μαρτίου και ήταν ημέρα στρατιωτικής παρέλασης αφιερωμένης στον θεό Άρη. Αποφράδα μέρα για τον Ιούλιο Καίσαρα, καθώς στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ. δολοφονήθηκε, επιβεβαιώνοντας τους κακούς οιωνούς που είχε επιλέξει να αγνοήσει.  Έτσι, ενώ οι Ειδοί του Μαρτίου συμβόλιζαν αρχικά το ήμισυ, σήμερα μεταφορικά υπονοούν το τέλος.

Οι Ειδοί του Μαρτίου, το βιβλίο του Βαγγέλη Παπαδήμα, διαβάζονται κι από τα δύο εξώφυλλα, προς τη μέση, συμβολίζοντας ίσως την αναπόφευκτη πορεία μας προς τις δικές μας Ειδούς του Μαρτίου. Την ευκαιρία να ακούσουμε τους οιωνούς ή να τους αγνοήσουμε. Να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να σωθούμε, ή να παραμείνουμε ίδιοι και να βαδίσουμε προς το τέλος. Να τραβήξουμε προς την άνοιξη ή να βυθιστούμε στον χειμώνα. Να βρεθούμε στα μέσα ή να αντικρίσουμε το τέλος.

Μια διήγηση που μέσα από την αφηγηματική της λιτότητα και τη διττή δομή της έρχεται να μας ψιθυρίσει πότε από το ένα αυτί και πότε από το άλλο να μην ξεχνάμε να κοιτάμε τη ζωή μας στα μάτια και να θυμόμαστε πως από τα μέσα έως το τέλος ο χρόνος μπορεί να πετά τόσο γρήγορα όσο ένα χελιδόνι τον Μάρτη…

The Ides of March by Vangelis Papadimas can be read from both covers, towards the middle, perhaps symbolizing our inevitable path towards our own Ides of March, our own opportunity to listen to the omens or to ignore them. To change our way of life and be saved, or to remain unchanged and march to the end. To decisevely walk towards spring or to sink into winter. To meet halfway and continue beyond it or to face the end.

A story that, through its narrative simplicity and dual structure, feels like a whisper, sometimes from one ear and sometimes from the other, telling us not to forget to reflect on our lives and to remember that from the middle to the end, time can go by (too) fast…