Χαρούλα Α. Βερίγου “Λασίθι, τόπος Μέγας” από τις εκδόσεις Φίλντισι

Από τις εκδόσεις Φίλντισι κυκλοφορεί το βιβλίο της Χαρούλας Α. Βερίγου “Λασίθι, τόπος Μέγας”.

 

Το Βιβλίο

Χαρούλα Α. Βερίγου

Λασίθι, τόπος Μέγας

Η κούπα των θεών

Αφήγημα

Λασίθι, το απάνω δώμα της γης

Ποίηση

Λιανική τιμή: 15 ευρώ +ΦΠΑ

Σελ. 396

ISBN: 978-618-5456-32-0

 

Απέναντι στο μυστήριο του κόσμου και στη συγκίνηση του αποβροχάρη ήλιου, ένα κλαδάκι γιασεμί δευτέρωσε τον όρκο του στο φως. Μαζί δεν θ’ αφήσουμε τον κόσμο μας να χαλάσει. Ούτε μου περισσεύει η ζωή, μα μήτε και μου φτάνει. Ό,τι μοιράζομαι αγαπώ, αυτό μετρά η καρδιά μου στην κλεψύδρα της ευτυχίας, το «εμείς». Ώρα που κρεμάστηκε ο καιρός της μνήμης στην κορφή με λέξεις άλλες, για να ξυπνήσει ο πηλός και να φωνάξει: «Κρήτη, Λασίθι, γη ιερή, μάνα αθάνατη…» Δεν είναι όλες οι μικρές πατρίδες «μητριές». Η κακοτράχαλη στράτα γνωρίζει το βήμα μου. Δικός μου ο τόπος κι ο καιρός, ας σβήσουνε τα φώτα. Σώμα και χώμα του Λασιθιού, μία χαραμάδα φως της Δίκτης κρατώ ανοικτή για να ονειρεύομαι όσα η αγάπη ορίζει ως εντολή και ως εκπλήρωση. Κι όσο υφαίνει όμορφα, καινούργια ρούχα η μοναξιά στον αργαλειό τής λασιθιώτικης φύσης, πριν η ανάγνωση της απειρίας συλλαβίσει βιαστικά τη χαρά, καθρέφτης γίνεται ο μικρός Μέγας τόπος, για να συνεχίσει να ασκείται η ψυχή και να εναντιώνεται σ’ εκείνους που λατρεύουν το είδωλό τους, διαλαλώντας πως είναι αυτοί οι σωτήρες και οι φανοστάτες του κόσμου. Φωτογραφίζοντας την παιδική μου ηλικία και το άμεσο περιβάλλον της τότε καθημερινότητάς μου, αισθάνθηκα ότι είχα μια αξόφλητη επιταγή, ένα χρέος ν’ αναστήσω ό,τι κινδύνευε να χαθεί, να του δώσω πνοή.  Στο Οροπέδιο δεν κατοίκησαν και δεν θα κατοικήσουν ποτέ σκοτεινές σκιές. Δεν τις αντέχει ο τόπος. Το δικό μου  Λασίθι είναι το τελευταίο ζωντανό τοπίο που κρατά την ομορφιά και την αξία του καλού παραμυθιού. Στο Λασίθι κανένα δάκρυ δεν πάει χαμένο. Γίνεται άστρο και νερό και σώζει την ψυχή μας. Χαρούλα Α. Βερίγου

 

Φτερούγες ανοίγει η Χαρούλα Βερίγου, πάνω από την Κρήτη και το Λασίθι, μα η πτήση τής γραφής της αγκαλιάζει ολάκερη την Ελλάδα. Τόπο γόνιμο κάνει τη σελίδα – χώμα, ρίζα και δεντρί που βλασταίνει καρπούς.

Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης

 

Διακρίβωσα εκείνο το «Duente», όπως το έλεγε  ο Federico Garcia Lorca, που διακατέχει τη συγγραφέα. Αυτή, δηλαδή, την ακριβή ιερή πρωτόγονη ορμή της γραφής, που τη βλέπεις σπάνια πια στους χαλεπούς καιρούς μας.

Νίκος Ε. Μακαρώνας

 

Η Χαρούλα Βερίγου δεν είναι συγγραφέας, είναι φωνή. Είναι ο ψίθυρος και η κραυγή αυτού του κόσμου…

Όλγα Τσούρτη

 

Η γραφή της Χαρούλας σε προ(σ)καλεί να δεις το μαγικό πυρήνα της ζωής, όπως διαφεντεύεται στο Λασίθι, να θυμηθείς κι εσύ το ξεχασμένο κομμάτι του κυττάρου σου.

Γεωργία Βεληβασάκη

 

Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί, όχι μόνο απ’ τους Λασιθιώτες, αλλά από όλους!

Αδαμάντιος (Μάκης) Κρασανάκης

 

Το βιβλίο της Χαρούλας Βερίγου είναι ένα ταξίδι στη γενέθλια γη, φορτωμένο με θύμησες παλιές, αναμνήσεις από πρόσωπα και γεγονότα, νοσταλγία, αγάπη, πάθος.

Δονατέλλα Κομίνη

 

Με εξομολογητικό ύφος, με λυρικότητα και φαντασία συνθέτει ένα προσκύνημα, που δεν απελευθερώνει μόνο την ίδια, αλλά και τον αναγνώστη.

Μανόλης Τσιχλάκης

 

Η Συγγραφέας

Γεννήθηκα στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962 και μεγάλωσα στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Εκεί έμαθα τα πρώτα μου γράμματα. Η ζωή με έφερε στην Κέρκυρα, όπου για πολλά χρόνια εργάστηκα ως Διοικητικός Υπάλληλος στη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης.

Με γοητεύουν τα γιασεμιά, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες το παλιού καιρού. Όπως αναπνέω, μιλάω, ονειρεύομαι, συμφιλιώνομαι με τη ζωή και τον θάνατο, έτσι και γράφω. Ακουμπώ στο παρελθόν κι όμως η λέξη που με ορίζει είναι το «Αύριο». Πιστεύω στην αγάπη.

Αγαπώ τον πεζό λόγο κι ας επιστρέφω πάντοτε στην ποίηση.

Ως «Χαρούλα Βερίγου» γοητεύομαι από τη μνήμη της Όστριας και την περηφάνια της Κρήτης.

Ως «Ζωή Δικταίου» επιστρέφω την ευγνωμοσύνη μου στο Ιόνιο φως και στη βροχή.

Στίχοι μου έχουν μελοποιηθεί από τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γιώργη Κοντογιάννη, τον Ανδρέα Ζιάκα, τον Γιάννη Νικολάου, τον Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και τον Θοδωρή Καστρινό.

 

Εργογραφία

Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, εκδόσεις Φίλντισι, Νοέμβριος 2020.

Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, εκδόσεις Φίλντισι, Νοέμβριος 2019.

Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, εκδόσεις  Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018.

Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, εκδόσεις Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018.

Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, εκδόσεις Φίλντισι, Μάιος 2017.

Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015.

Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, εκδόσεις Έψιλον, 1996.

 

Συμμετοχές σε συλλογικά έργα

«Γράμματα της ποίησης», Ποιητική ανθολογία, εκδόσεις Ατέχνως, 2020.

«Μονόλογοι», Ποιητική ανθολογία, εκδόσεις το βιβλίο, 2017.