Οι Εκδόσεις Κάκτος αναγγέλλουν την συνεργασία τους με τον Θάνο Αλεξανδρή και το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει μια συλλογή κειμένων από άρθρα παλιά αλλά και νέα του ιδίου.
Πορτρέτα ανθρώπων των γραμμάτων, των τεχνών, της τηλεόρασης και του περιθωρίου συνυπάρχουν εδώ και μας διηγούνται εξαίσιες ιστορίες. Αβανγκάρντ χώροι, καλλιτεχνικά στέκια, ήρωες της Down town και τα πρώτα ντεκαντάνς drag show της Αθήνας περασμένων δεκαετιών αναδεικνύουν μια Ελλάδα που μεταλλάσσεται διαρκώς κάτω απ’ το φορτίο της παγκοσμιοποίησης, ενώ φίλοι και διανοούμενοι αναζητούν απεγνωσμένα τα χρόνια εκείνα της χαράς, της μέθεξης, του έρωτα και των εκκρηκτικών συναισθημάτων.
Αυτοσχέδια επιθεωρησιακά νούμερα από ραδιοφωνικές εκπομπές, αναμνήσεις φίλων συναγωνιστών που έζησαν συγκλονιστικά χρόνια ευτυχίας στα σκυλάδικα της παραμεθορίου και γενικά ό,τι περίσσεψε απ’ το ηρωικό έπος του «Αυτή η νύχτα μένει».
Ένα μεγάλο μέρος αφορά δημοσιευμένα κείμενα πριν από μια δεκαπενταετία στο Penthouse αλλά και στην Athens Voice, όπου παρουσιάζονται οι συνήθειες, τα πάθη και τα ήθη των τηλεοπτικών μας αστεριών, που –δόξα τω Θεώ– υπάρχουν και αναφύονται διαρκώς. Φυσικά, υπάρχουν και καινούργια κείμενα για τη βασιλεία των μαγείρων, των ηλεκτρολόγων, του Ντάνου και όλων των υδραυλικών που ξαφνικά σαν τη Γαλλική Επανάσταση ξεχύθηκαν στο τηλεοπτικό πεδίο να αρπάξουν αυτό που δικαιωματικά τούς ανήκει.…
Το βιβλίο θα συνοδεύεται από δεκάδες φωτογραφίες των πραγματικών ηρώων που συνάντησε ο συγγραφέας. Το σύμπαν αυτό, το σχεδόν αλμοδοβαρικό, ένα παλίμψηστο καψούρας και άνομων πράξεων του γλεντιού της νύχτας και του πάθους.
Βιογραφικό
Γεννήθηκα στην Αρτάκη, σε ένα χωριό έξω από τη Χαλκίδα, και το μόνο που θυμάμαι από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια είναι ότι δεν μπόρεσα να αποκτήσω έστω κι έναν φίλο. Μέχρι να περάσω στο πανεπιστήμιο, δεν βγήκα ποτέ από την αυλή μας για κοινωνικές συναναστροφές, αφού όλη μου η ζωή ήταν στα ιερατεία, με διακαή πόθο σαν ιεραπόστολος ή και σαν αρχιμανδρίτης να αναζητήσω τη σωτηρία μου.
Η Νομική έγινε το άλλοθι για να ξεφύγω, αλλά, όταν ανακοίνωσα τα καλλιτεχνικά μου όνειρα, ακολούθησαν ομηρικοί καβγάδες. Όπως είπε και ο Κοέλιο, «όταν θέλεις κάτι, το σύμπαν συνωμοτεί» – επιτέλους λέω κι εγώ αυτή την ατάκα, γιατί τόσο καιρό την άκουγα από τα μοντέλα και τον Στράτο Τζώρτζογλου και έσκαγα από τη ζήλεια μου, γιατί δεν έβρισκα πρόταση να την στριμώξω. Ακολουθεί Θέατρο Τέχνης, Γιώργος Μαρίνος, όμως μια θεϊκή συγκυρία με οδηγεί στον μαγικό κόσμο των σκυλάδικων, αλλάζοντας ουσιαστικά τη ζωή μου. Έζησα τη νύχτα στην παραμεθόριο χωρίς ενοχές και αποστασιοποιημένος από πανεπιστημιακές περγαμηνές, ένιωσα πως ένας θεός με επέλεξε να ανοίξω μόνος μου τις πύλες της Κολάσεως και να γευτώ με πάθος το όνειρο.
Ακολουθεί μακρόχρονη συνεργασία με την λατρεμένη παιδική μου φίλη Μαλβίνα, για ένα μεγάλο διάστημα μόνιμη στήλη στην Athens Voice και μια ενδιαφέρουσα συμμετοχή σε εκπομπές της Σεμίνας, από τα πιο γενναιόδωρα πλάσματα. Υπερήφανος για τις εκπομπές μας «Trash TV» και «Καρακορτάδα», όπου σημαντικοί άνθρωποι τις αποθέωσαν, όμως για το κανάλι θεωρήθηκαν το όνειδος του σταθμού. Το βιβλίο μου Αυτή η νύχτα μένει έγινε ταινία με τον Παναγιωτόπουλο και θεατρική παράσταση με την Κίρκη Καραλή, όμως ακόμη προσδοκώ να γίνει και χορόδραμα από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Αν ξαναγεννιόμουνα, θα ήθελα να αρχίσω από τη νύχτα, να ξαναζήσω πάλι αυτό το ξέφρενο πανηγύρι της χαράς και των αισθήσεων. Γλέντησα, αποθεώθηκα, τρελάθηκα στην κυριολεξία και πέρασα μαγικά, ακυρώνοντας στην ουσία την ατάκα του Χορν στην «Οδό Ονείρων»: «Κανείς δεν ζει αληθινά αυτό που θα ’θελε να ζήσει».
