Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί το βιβλίο “Από που κι ως που όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι;” των Σταύρου Τσακυράκη και Απόστολου Δοξιάδη. Μια συζήτηση για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

O Σταύρος Τσακυράκης, καθηγητής Συνταγματικού ∆ικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, καλεσμένος της ελληνικής κοινότητας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, συζητά με τον συγγραφέα Απόστολο ∆οξιάδη για τη ∆ημοκρατία στη Μεταπολίτευση. Μερικά από τα θέματα που τους απασχολούν:

  • Είναι η αντίσταση στη δικτατορία μυθοποιημένη;
  • Πώς μας καθόρισαν τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια;
  • Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Ο ρόλος του συνδικαλισμού στην ελληνική κοινωνία.
  • Τι είναι το κράτος; Είμαστε όλοι εμείς;
  • Η λειτουργία των ελληνικών πανεπιστημίων, ο φοιτητικός συνδικαλισμός και η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.
  • Συγκρούεται η αρχή της ισότητας με την ελευθερία;
  • Υπάρχει πρόβλημα ελευθερίας λόγου στην Ελλάδα;
  • Ποιος ο ρόλος της δικαιοσύνης στη σύγχρονη δημοκρατία;

 
«Το μεθυστικό κλίμα νοήματος που έδινε η αντίσταση σε όσους έδρασαν κατά της δικτατορίας εκείνα τα χρόνια δεν μπορείς να το μεταδώσεις αν δεν το έχεις νιώσει ο ίδιος. Αυτό το αίσθημα βαθύτατου νοήματος δεν μπορείς να το εγκαταλείψεις εύκολα. Την απώλειά του, μεταδικτατορικά, μπορώ να την περιγράψω πιο ευαίσθητα ως απώλεια αγαπημένου προσώπου ή, σκληρότερα, με την απώλεια που νιώθει κάποιος τοξικομανής όταν του παίρνουν τα ναρκωτικά του. Πολλοί από όσους έζησαν σε αυτό το κλίμα δεν χειρίστηκαν καλά την απώλεια, δηλαδή δεν την πένθησαν».
Απόστολος Δοξιάδης

 
«Έχετε ακούσει εσείς στις μέρες μας κανέναν αγώνα που να θεωρείται άδικος; Βγήκαν ας πούμε οι αγρότες και έκλεισαν τους δρόμους. Τι θέλουν; Λεφτά. Από ποιον τα θέλουν τα λεφτά; Από μένα. “Δίκαιος ο αγώνας!” Γιατί; Αν τα θέλουν πρέπει να με πείσουν, όχι με το ζόρι. Έτσι δεν είναι; Έχετε ακούσει εσείς κανέναν να λέει για κάποια κινητοποίηση ότι είναι άδικη; Ότι δεν συμφωνεί μαζί της; Εγώ δεν ξέρω, δεν έχω στο μυαλό μου καμία. Όλοι αγωνίζονται. Για τι αγωνίζονται; Για να πάρουν παραπάνω λεφτά. Σοβαρά; Αυτοί είναι οι αγώνες που υποτίθεται ότι κάνουν; Και όποιος αγωνίζεται είναι καλός, ακόμα και άμα καθαρίζει ανθρώπους; Αλλά θέλω να ρωτήσω:  
Από πού κι ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι; Η πεποίθηση ότι είναι δίκαιοι είναι παιδί της δικτατορίας».
Σταύρος Τσακυράκης


 
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.