Συναντήσαμε τη συγγραφέα Ιωάννα Νοταρά με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο “Παράλληλες νύχτες” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Μιλήσαμε για την ενασχόλησή της με τη συγγραφή, τις πηγές… έμπνευσης, αλλά και για τον αξιακό χάρτη της ζωή της, όπως ακόμη και για τις προσδοκίες της. Η συγγραφέας Ιωάννα Νοταρά έρχεται στο The Look.Gr
1. Ποιες είναι οι «Παράλληλες νύχτες» του τελευταίου σας βιβλίου και πως γεννήθηκε η ιδέα συγγραφής τους;
Ποιές είναι οι “Παράλληλες νύχτες” του τελευταίου βιβλίου μου; Είναι οι νύχτες της κοπέλας της διπλανής μας πόρτας, του νέου που οδηγεί πλάι μας στο μποτιλιάρισμα των δρόμων, της περιποιημένης κυρίας που περιμένει ταξί. Με λίγα λόγια είναι οι δικές μας παράλληλες νύχτες, οι ζωές μας, η θλιμμένη ή ευτυχισμένη καθημερινότητά μας… Τώρα όσον αφορά πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτής της διήγησης; Μια βραδιά με γυναικοπαρέα κάπου στην εξοχή, με λίγο κρασάκι παραπάνω, καθαρό αέρα και την αλμύρα της θάλασσας. Τότε που η διάθεση αλλάζει και οι αλήθειες μας γίνονται μια ευχάριστη κατάθεση ψυχής.
2 «Η θλίψη έγινε νοσταλγία για εκείνα τα υπέροχα χρόνια κι η νοσταλγία έγινε δάκρυα». Οι ήρωες σας πονούν. Βουτηγμένοι μες στη καθημερινότητα χάνουν τη μαγεία στις σχέσεις τους. Τελικά η καθημερινότητα, ως φθοροποιό στοιχείο, δαμάζεται κι αν ναι με ποιο τρόπο;
Η καθημερινότητα δαμάζεται όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας. Προσέξτε όμως… όχι να μη βιώσουμε πάθη και αδυναμίες, αλλά να βρούμε χώρο και για τη λογική.
3. Οι ήρωες σας βιώνουν εσωτερικά την καταστροφή των ονείρων τους κι αυτό το εκλαμβάνει ο αναγνώστης. Αυτή η μετάδοση, η ειλικρινής επικοινωνία συγγραφέα-αναγνώστη είναι απόρροια των ψυχολογικών σας σπουδών ή απλά χαρακτηριστικό της συγγραφικής σας ικανότητας;
Είναι νομίζω η απόρροια της συγγραφικής μου, όχι ικανότητας, αλλά επιλογής.
4. Οι άνθρωποι του βιβλίου σας είναι σταχυολογημένοι με τέτοιο τρόπο ώστε φαίνεται ότι αφουγκράζεστε την καθημερινότητα. Γενικά παρατηρείτε κινήσεις και συμπεριφορές ανθρώπων;
Από παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να παρατηρώ σιωπηλά τους ανθρώπους. Μεγαλώνοντας συνέχιζα να προσέχω τις συμπεριφορές τους ή τις αποφάσεις τους, αλλά και τις δικές μου, συχνά έκπληκτη. Έτσι άρχισα την επιδίωξη εισχώρησης, πιθανόν και λόγω των σπουδών μου, στις σκέψεις τους μέσα από το βλέμμα τους. Παράλληλα εμβάθυνα με αυστηρότητα και στις δικές μου επιλογές, αλλά και αποφάσεις ανάλογα με την ηλικία κάθε φορά. Ομολογώ ότι λατρεύω να ψάχνω τους λόγους που μας οδηγούν σε λάθη και που συχνά μας βγάζουν στο αντίθετο ρεύμα. Θαυμάζω δε, όταν έγκαιρα αλλάζουμε πορεία που, τουλάχιστον, ελπίζουμε να μας οδηγήσει σε πιο ευθείες διαδρομές. Ωστόσο, δίχως τα λάθη που έχουν ως αποτέλεσμα να μας πικραίνουν, θεωρώ ότι η ζωή θα ήταν εξαιρετικά μονότονη.
5. Κατά πόσο πιστεύετε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις στην Ελλάδα δοκιμάστηκαν τη δεκαετία της κρίσης
Στην Ελλάδα της κρίσης πιστεύω ότι δοκιμάστηκαν οι “ρηχές” σχέσεις.
6. Αγωνιώδη ερωτήματα για τη πορεία της σχέσης τους κατατρώγουν τους πρωταγωνιστές του βιβλίου σας. Πιστεύετε πως οι απαντήσεις όταν έρθουν είναι λυτρωτικές ή καμιά φορά το safe box της άγνοιας είναι ο πιο ασφαλής δρόμος;
Ναι, πιστεύω ότι οι απαντήσεις, όταν έρθουν, είναι λυτρωτικές. Ας μη ξεχνάμε ότι τα αναπάντητα ερωτήματα προκαλούν φόβο και ο φόβος μας οδηγεί σε λάθη. Έτσι, προσπαθώ μέσα από την ιστορία να δώσω απαντήσεις ελπίζοντας κάποιοι αναγνώστες να βρουν τους εαυτούς ανάμεσα στους ήρωες και άρα απαντήσεις που θα τους βοηθήσουν.
7. Τα βιβλία σας έχουν αποδέκτες και τους άντρες, μολονότι το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα κατά πλειοψηφία είναι γυναικοκρατούμενο. Θεωρείτε πως φταίνε οι αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας ή είναι κάτι πιο βαθύ;
Ελπίζω να είναι κάτι πιο βαθύ…
8. Ποιο στάδιο κατά τη συγγραφή εντοπίζετε ως το πιο σημαντικό που οριοθετεί το άρτιο αποτέλεσμα της τελικής μορφής του βιβλίου;
Το στάδιο που με παρακινεί είναι η σύλληψη του μηνύματος που θέλω να προκύψει μέσα από την ιστορία που διηγούμαι.
9. Στην ιστορία της λογοτεχνίας, ελληνικής και παγκόσμιας, συγγραφείς αναπροσαρμόζουν ή ακόμα και ξαναγράφουν από την αρχή τα ήδη εκδοθέντα βιβλία τους. Θα μπαίνατε ποτέ σε αυτή τη διαδικασία αναπροσαρμογής ή ακόμα και αλλαγής στόχευσης ή το βλέπετε ως ασυνέπεια στη συγγραφική σας παραγωγή;
Ως ασυνέπεια, όχι δεν θα το θεωρούσα. Όσον αφορά ωστόσο τα βιβλία που έχω γράψει έως τώρα, είναι τόσο σύγχρονα που δεν βρίσκω λόγο αναπροσαρμογής.
10. Ως άλλος κυβερνήτης του «ελυτικού» Μικρού Ναυτίλου, θα μπορούσατε να μας πείτε ο δικός σας ταξιδιωτικός σάκος τι θα περιείχε;
Πολλά μηνύματα και ελπίδες. Περισσότερη αυτογνωσία, λιγότερο εγωισμό και πολλά πολλά ειλικρινή συναισθήματα σε κάθε είδους σχέση.
11. Θα ήθελα να μας εκμυστηρευτείτε 2 βιβλία στα οποία επιστρέφετε και σας συνδέουν μ’ αυτά μνήμες του παρελθόντος ή πιθανώς να κρατούν δέσμιες στιγμές της παιδικής σας -ίσως- ηλικίας.
Το: “Πριν χαράξει” και το: “Μια συγγνώμη για την Εύα”.
12. Ένα βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε. Το επόμενο έχει δρομολογηθεί έστω και νοερά στο μυαλό σας ή περνάτε ένα μικρό στάδιο «ανακωχής» με τη πένα σας;
Διανύω ένα μικρό διάστημα συγγραφικής “ανακωχής” μαζεύοντας εμπειρίες-υλικό .
13. Στα επόμενα 3 χρόνια πως φαντάζεστε να κυλούν οι παράλληλες μέρες και νύχτες της κας Νοταρά;
Ελπίζω ήρεμα, δίχως άγχος και… με αναζητήσεις για κάτι ίσως πιο συγκλονιστικό απ’ ό,τι έχω γράψει έως τώρα.
– Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Εύχομαι κάθε σας συγγραφικό βήμα να στέφεται σε απόλυτη επιτυχία.
– Σας ευχαριστώ πολύ για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη!
