Το The Look.Gr υποδέχεται τη συγγραφέα Σοφία Πολυχρονοπούλου με αφορμή  το πρώτο της βιβλίο με τίτλο “Γράμματα στον Α.”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις, το οποίο σημειώνει ιδιαίτερη επιτυχία. Μιλήσαμε για το χάος του έρωτα, την ελπίδα και την απόγνωση στην οποία περιέρχεται η ηρωίδα του βιβλίου, αλλά και ο καθένας μας όταν πέσει στη γλυκιά του δίνη.  Το  οδοιπορικό του έρωτα  κάθε ύπαρξης άλλωστε είναι μοναδικό και συνάδει με τη παρουσία ή την απουσία της αμφότερης αγάπης. Μια συνέντευξη, όπου ο έρωτας παίζει ξεχωριστό ρόλο!

1.  «Γράμματα στον Α.», μια ιστορία αγάπης μέσα από ανεπίδοτες επιστολές. Πως προέκυψε η ιδέα ενός τέτοιου συγγραφικού εγχειρήματος;

Είναι ένα είδος το οποίο αγαπώ πολύ. Μου αρέσει να καταλαβαίνεις μια ιστορία έρωτα και τους χαρακτήρες των ερωτευμένων, μέσα από όλα όσα λέει ή γράφει ο ένας στον άλλον. Το βρισκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. Έτσι λοιπόν προέκυψε αυτό το βιβλίο.

 

 

2.«Έρωτας ένας μικρός θάνατος». Που νομίζετε ότι «αγγίζονται» ένα τόσο υψηλό αίσθημα με ένα φρικτό επεισόδιο όπως ο θάνατος; Υπάρχουν σημεία επαφής-επικοινωνίας;

Όπως γράφω και στο βιβλίο, αυτή είναι μια γνωστή Γαλλική έκφραση η οποία παρομοιάζει τον οργασμό με ένα μικρό θάνατο. Δεν πεθαίνεις, δεν ξέρω καν αν όλοι οι θάνατοι είναι ένα φρικτό επεισόδιο για εκείνον που το βιώνει, δεν ξέρω καν τι βιώνεις όταν πεθαίνεις, αλλά ένας μικρός θάνατος από τον οποίο επανέρχεσαι ευτυχισμένα ολοζώντανος είναι ένα σίγουρα ευχάριστο επεισόδιο.

 

Πιστεύω ότι ο έρωτας και όλα τα παράλογά του οδηγούν στην ευτυχία και στην ισορροπία, όχι στην παράνοια.

 

3.«Έρωτας, μια κινητήρια δύναμη που μας κάνει πρώτα απ’ όλα να αγαπάμε τον εαυτό μας και μετά τους γύρω μας». Τι νομίζετε ότι έχει αλλάξει στις μέρες μας και υπάρχει μια εμμονή στη μοναξιά;

Υπάρχει εμμονή στη μοναξιά; Εγώ βλέπω ότι ο κόσμος συνεχίζει να θέλει να παντρεύεται, να κάνει σχέσεις, να έχει συντροφιά. Δεν πιστεύω ότι μέσα στα χρόνια οι συναισθηματικές ανάγκες των ανθρώπων έχουν αλλάξει και τόσο πολύ. Οι δυνατότητες επιλογών έχουν αλλάξει, ίσως είμαστε πλέον περισσότερο κακομαθημένοι, κάνοντας λιγότερες υποχωρήσεις και προσπάθειες για τις σχέσεις μας, αλλά εμμονή στη μοναξιά δεν βλέπω.

Συναντώ πολλά αγαπημένα ζευγάρια γύρω μου και νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς επιθυμούμε να βρούμε κάποιον με τον οποίο ταιριάζουμε και είμαστε μαζί ευτυχισμένοι.

 

 

4.Η επιστολογράφος οδηγείται στην παράκρουση μετά το τέλος της σχέσης της. Αλήθεια το παράλογο του έρωτα οδηγεί πάντα στην παράνοια;

Το να σου λείπει κάποιος τόσο πολύ, όσο λείπει στην ηρωίδα του βιβλίου ο έρωτάς της, είναι όντως μια παράκρουση. Είναι παράλογο να είσαι ερωτευμένος; Εγώ νομίζω ότι είναι υπέροχο! Όπως υπέροχο είναι, όταν μια ιστορία έρωτα δεν έχει το τέλος που επιθυμούσαμε να καταφέρνεις να το ξεπερνάς και να μπορείς να ξαναερωτευτείς. Πιστεύω στο happy end , στο έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Πιστεύω ότι ο έρωτας και όλα τα παράλογά του οδηγούν στην ευτυχία και στην ισορροπία, όχι στην παράνοια.

 

 

5.«Η σιωπή είπε όσα υπάρχουν να ζήσεις», εξαιρετικός στοχασμός που μου φέρνει στο νου το στίχο του Βρεττάκου για τη δύναμη της σιωπής. Τελικά μετά από έναν άδοξο μεγάλο έρωτα η σιωπή είναι το καταφύγιο;

Οι σιωπές είναι ωραίες όταν τις ζεις μαζί με το αντικείμενο του έρωτά σου. Όταν εσύ πεθαίνεις για μια κουβέντα και το μόνο που υπάρχει από την άλλη μεριά είναι σιωπή, σιωπώντας αλλά ουρλιάζοντας μέσα σου ή έξω σου , ανάλογα με την ψυχοσύνθεση σου, υποφέρεις. Μετά σταματάς κάποια στιγμή να υποφέρεις κι η ζωή συνεχίζεται αλλά και πάλι εξαρτάται από το χαρακτήρα που έχει ο καθένας. Άλλοι βρίσκουν καταφύγιο στη σιωπή κι άλλοι στη φασαρία. Εμένα η σιωπή όταν βιώνεις απουσία, με τρομάζει.

 

 

6.Στο βιβλίο σας κάνετε αναφορά για τα λάθη και τα ψέματα. Μέσα στη λαίλαπα του έρωτα τα λάθη γίνονται ίσως κάτω από συναισθηματικό παροξυσμό. Το ψέμα που δεν διορθώνεται, όπως αναφέρετε, πού έχει τις απαρχές του;

Δεν γνωρίζω. Δεν συμπαθώ τα ψέματα, συγχωρώ όμως μερικά είδη λαθών. Νομίζω ότι με την αλήθεια κερδίζεις περισσότερα. Είναι ωραιότερο να σε θέλει κάποιος γι αυτό που ισχύει και είσαι παρά για ένα ψέμα. Κάποια στιγμή θα φανεί η αλήθεια και κανένας από τους δύο δεν θα νιώσει ευχάριστα.

 

 

7.«Μερικές φορές δεν γίνεται να κλάψεις δάκρυα μόνο η καρδιά κλαίει». Αναλύστε μας λίγο παραπάνω τη φράση αυτή.

Κάποια στιγμή τελειώνουν τα δάκρυα και νιώθεις την καρδιά σου να κλαίει μόνο. Είναι η στιγμή που περνάς σε μία κατάσταση πένθους για όσα δεν έζησες, για όσα σου λείπουν.

 

 

8.Σε ένα σημείο η ηρωίδα αναφέρεται στη λογοτεχνία η οποία είναι υπαίτιος στη διαμόρφωση συναισθήματος. Θεωρείτε πως ένας άνθρωπος με μικρότερο πνευματικό υπόβαθρο ίσως βγει πιο αλώβητος από την ερωτική ζάλη;

Ο κάθε άνθρωπος ερωτεύεται και βιώνει την όποια ερωτική ζάλη διαφορετικά. Και αυτό είναι ωραίο, το να είμαστε όλοι διαφορετικοί. Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που βγαίνουν αλώβητοι από οποιαδήποτε ζάλη, συνθήκη, κατάσταση. Είναι συναισθηματικά και πνευματικά δυνατοί. Ίσως είναι και περισσότερο αυτάρκεις.

 

 

9.Αν κάτι μένει ανεξίτηλο είναι «οι μυρωδιές» στον έρωτα. Τελικά οι μυρωδιές ενός έρωτα σε αντίθεση με τις εικόνες, που ο χρόνος ξεθωριάζει, είναι η κληρονομιά που κρατάμε; Τι πιστεύετε πάνω σ’ αυτό;

Ναι, είναι η κληρονομιά που κρατάμε. Αν δεν ξέρεις πώς μυρίζει κάποιος δεν τον ξέρεις. Η βιολογική συμβατότητα είναι αήττητη και πολύ δυνατά ζωντανή στη μνήμη.

 

 

10.Μιλήστε μας λίγο για τα «πρέπει» στον έρωτα. Υπάρχουν τελικά δεσμευτικοί κανόνες που οριοθετούν μια σχέση;

Τα <<πρέπει>> του έρωτα είναι εντελώς υποκειμενικά και είναι τόσα όσοι είμαστε εμείς. Ο καθένας έχει τις δικές του ανάγκες, τα δικά του γούστα, τα δικά του πρέπει. Η κάθε σχέση έχει τους δικούς της μοναδικούς κανόνες και όταν ένας από τους δύο ή και οι δύο τους παραβούν, τότε νομίζω χαλάει.

 

 

11.Οι ανεπίδοτες επιστολές γράφτηκαν -όπως αναφέρετε στον επίλογο- όχι για να διαβαστούν. Εν τέλει οι λέξεις τι αντάλλαγμα ζητάνε σε μια σχέση;

Οι λέξεις δεν ζητάνε κανένα αντάλλαγμα. Τα συναισθήματα ζητάνε, τα οποία πρώτα ικανοποιούνται ή πιο σωστά αρχίζουν να εκτιμούν το αν θα ικανοποιηθούν, ακούγοντας λέξεις και περιμένοντας πράξεις. Είναι ωραίο να είμαστε γλυκομίλητοι, να ευχαριστούμε τον άλλον με τα λόγια μας και με τις πράξεις μας. Αν μας ενδιαφέρει ο άλλος, αν τον αγαπάμε, προσέχουμε και τα δύο.

 

 

12.Το βιβλίο σας «Γράμματα στον Α.» είναι ένα πρωτότυπο σε σύλληψη «αφήγημα», ο επόμενος συγγραφικός σταθμός έχει φτάσει έστω και σαν σκέψη στο μυαλό σας; Μιλήστε μας για επόμενα σας συγγραφικά σχέδια.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον καλό σας λόγο. Προς το παρόν δεν έχω κανένα επόμενο συγγραφικό σχέδιο.

 

-Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση

-Να ‘στε καλά, σας ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου