Με την αίσθηση των κανόνων της σκηνής και της παράστασης εν γένει, ο Παναγιώτης Μέντης ένας από τους πιο σημαντικούς θεατρικούς συγγραφείς της χώρας μας έρχεται σε μια ξεχωριστή συνέντευξη στο The Book.Gr
Γεννημένος στον Πειραιά το 1953 με σπουδές στη Δραματική σχολή Πέλου Κατσέλη, ο Παναγιώτης Μέντης πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή θεατρικών έργων εργάζεται από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, ως ηθοποιός θεάτρου έχοντας πολλές επιτυχημένες συνεργασίες στο ενεργητικό του. Αποτέλεσμα αυτής της θητείας είναι ότι “…γνώρισε από μέσα την έννοια του ρυθμού που οφείλει να έχει το κείμενο που θα γίνει προφορικός λόγος”, όπως εξομολογείται στη συνέντευξη που μου παραχώρησε με αφορμή τη συμμετοχή του στο Διεθνές Φεστιβάλ Αναλόγιο με το θεατρικό του μονόπρακτο «Αναπαράσταση» σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη. Διακρίσεις, βραβεία, έργα που τα συνοδεύουν διθυραμβικές κριτικές σηματοδοτούν μια επιτυχημένη πορεία που είναι σαφώς αποτέλεσμα ενός ανήσυχου νου που η εναργή του ματιά μαζί με τον βαθύ του προβληματισμό δημιουργούν έργα σταθμούς στη ελληνική θεατρική πραγματικότητα.
Ένας θεατρικός συγγραφέας στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να είναι και τίτλος ενός έργου, ποια θα ήταν η υπόθεσή του;
Περιπετειώδης. Υπάρχουν και σήμερα στον τόπο μας νέοι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν σε τι ακριβώς χρησιμεύει ο θεατρικός συγγραφέας, στο θέατρο. Πάντως από γνωστούς, συγγενείς και φίλους, αυτός που δηλώνει αυτή την επαγγελματική ιδιότητα είναι κάτι σαν πειραματόζωο, με την έννοια του στάσου να δούμε πόσο θα αντέξει; Επίσης αν η συγγραφή δεν είναι απλά ένα πάρεργο, ο συγγραφέας είναι μια κακή συναναστροφή γιατί ενδέχεται να βάζει στον περίγυρο ιδέες που φουσκώνουν ανεπίτρεπτα τα μυαλά των νεαρών γόνων. Ως ήρωας σε υπόθεση θεατρικού έργου καλά θα κάνει στο φινάλε να πεθαίνει στην ψάθα, άνευ σύνταξης και περίθαλψης, προς παραδειγματισμό όσων νομίζουν πως μπορούν να ζήσουν γράφοντας.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο The Book.Gr πατώντας εδώ
