Τον Νοέμβρη του 2015 ήταν η πρώτη παρουσίαση σε μορφή θεατρικού μονολόγου στο Studio Μαυρομιχάλη του μοναδικού μυθιστορήματος του Άρη Αλεξάνδρου σε ερμηνεία και σκηνοθεσία Φώτη Μακρή με τη συνεργασία της Κλεοπάτρας Τολόγκου.
Η παράσταση εκτός από την Αθήνα, έχει παρουσιαστεί σε 28 πόλεις σε όλη την Ελλάδα, ενώ πρόσφατα εκπροσώπησε τη χώρα μας στην διοργάνωση : «Πάφος – Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης 2017»
Την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου ξεκίνησε η 4η σεζόν αποδεικνύοντας δύο πράγματα: την εμβληματικότητα του κειμένου που συνεχίζει να αγγίζει τις ψυχές μας 45 χρόνια μετά την 1η έκδοση και την άρτια θεατρική της απόδοση από τον κ. Μακρή όπως καταμαρτυρούσε η αθρόα προσέλευση των θεατών.
Γιατί όμως αυτό το κείμενο να απασχολεί καταρχήν τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Φώτη Μακρή και εν συνεχεία τους θεατές; Πέρα από τη δυναμική της πολιτικής χροιάς που αποπνέει, υπάρχουν και αθέατες πλευρές;
Η κριτική έχει από χρόνια αποφανθεί ότι το πολιτικό ένδυμα είναι ένα μόνο στίγμα του βιβλίου καθώς λειτουργεί ως ένα μεταμοντέρνο κείμενο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πέρα από την απογοήτευση του συγγραφέα για το Κ.Κ.Ε, αποτελεί και μια μαρτυρία για τη διάψευση του Σκοπού. Ένα αλληγορικό κείμενο που συγγενεύει με τον Κάφκα και τον Χάξλεϋ. Άλλωστε ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, Σ.Ν. Φιλιππίδης χαρακτηρίζει «Το κιβώτιο» μετακαφκικό ιστορικό μυθιστόρημα. Ο Άλκης Γούναρης, από την πλευρά του, πρώτος καλεσμένος της φετινής σεζόν μίλησε για ένα έργο μεταμοντέρνο βυθισμένο σε ένα υπαρξιακό δράμα.
Ο διδάκτωρ Φιλοσοφίας και διδάσκων σε μεταπτυχιακά και εκπαιδευτικά πρόγραμμα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Άλκης Γούναρης προσέγγισε το κείμενο του Αλεξάνδρου, στο περιθώριο του κύκλου συζητήσεων μετά το τέλος της παράστασης, από τη φιλοσοφική του διάσταση και δη του υπαρξισμού. Κατά πόσο μπορούμε να δούμε το κιβώτιο χωρίς την ιστορική του διάσταση; Πως κοιτάει κάποιος που γνωρίζει την ελληνική ιστορία και πως κάποιος που την αγνοεί, για παράδειγμα ένας Ευρωπαίος;
Ο καθηγητής κ. Γούναρης ξεδιπλώνοντας την σκέψη του τοποθέτησε τον στόχο του Αλεξάνδρου στην Ύπαρξη, όπου ο άνθρωπος είναι πιο σημαντικός από το έργο. Δηλαδή η ύπαρξη προηγείται του νοήματος, των ιδεών εν γένει. Πως επιδρά όμως πάνω στον ήρωα; Ο ήρωας είναι ρηγμένος σε μια εμπόλεμη κατάσταση αγωνίας που του επιβάλλει το καθήκον και κουβαλά το σύνολο των αποφάσεων του. Διαπιστώνοντας ότι το κιβώτιο είναι άδειο, αναποδογυρίζει ό,τι πίστευε, κι εδώ έγκειται η αξία του ανθρώπου που επισύρει το δραματικό τέλος του βιβλίου.
Οι ερωτοαποκρίσεις προς τον φιλόσοφο από το κοινό με συντονίστρια την φιλόλογο και υποψήφια Διδάκτωρ Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ, Γεωργία Πίσπα προσέβλεπαν στην πολύπλευρη διάσταση του έργου, ενώ η συζήτηση απέδωσε νέες εξηγήσεις στις ήδη υπάρχουσες. Άλλωστε αυτή δεν είναι η αξία ενός λογοτεχνικού βιβλίου, να προβληματίζει τις επόμενες γενιές με την ζωντανή του διάσταση;
Στο Studio Μαυρομιχάλη,λοιπόν, ο θεατής θα μπορέσει να αποκομίσει και συμπεράσματα γύρω από το βιβλίο, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι γίνεται κι ο ίδιος κομμάτι της λογοτεχνικής κριτικής του. Οι 100 περίπου καλεσμένοι από τον πολιτικό, καλλιτεχνικό, και γενικότερα του πνεύματος, χώρο λειτουργούν ως «μεταφορείς» που «αποκαθάρουν» τη ψυχή του θεατή και την εναποθέτουν στις καθ’ ημάς δομές. Λειτουργούν ως ένα μέσο επιστροφής και προβληματισμού.
Μια άρτια παράσταση σε έναν απόλυτα θεατρικό χώρο που διεγείρει τη ψυχή του θεατή. Από την υποδοχή μέχρι την αποχώριση όλα είναι συντονισμένα με τη δέουσα φροντίδα.
Η παράσταση θα ρίξει αυλαία στις αρχές του επόμενου χρόνου. Όσοι δεν γίνατε κοινωνοί της έχετε ακόμα χρόνο να θαυμάσετε μια ωραία ερμηνεία στον ανάλογό της χώρο και να συμμετέχετε ενεργά σε επόμενες συζητήσεις, που θα λάβουν χώρα ως αναπόσπαστο τμήμα της όλης θεατρικής ατμόσφαιρας.
