Ο Μίνως Θεοχάρης σε μια ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη στο The Look.Gr

 

 

 

 

 

 

 

Αυτή την άνοιξη ο Μίνως Θεοχάρης μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα του πιο punk rock musical του Broadway.  Στη σκηνή του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου υποδύεται την γοητευτικά απόκοσμη Hedwig, την πιο εμβληματική gender queer περσόνα του σύγχρονου μουσικού θεάτρου παγκοσμίως. Στα πλαίσια αυτών την εμφανίσεων έγινε και η παρακάτω συνέντευξη. Τον ευχαριστώ πολύ για όσα σημαντικά μοιράστηκε μαζί μου.

 

 

Πώς ανακάλυψες το “Hedwig and the Angry Inch” και τι σε έκανε να θέλεις να το φέρεις στη σκηνή ,πώς περιγράφει την ιστορία της Hedwig και ποιο είναι το κύριο μήνυμα που μεταφέρει;

Πρώτη φορά μου το είχε αναφέρει ο αγαπημένος συνάδελφος Μιχάλης Οικονόμου. Δεν είχα δώσει τόση βάση αρχικά. Ήμασταν ακόμα στη σχολή του Εθνικού. Άρχισα να το ψάχνω περισσότερο μετά το 2013 όταν έγινε περίπου και το revival της παράστασης στο Broadway.

Αυτό που με συγκίνησε περισσότερο και με έκανε να θέλω να μεταφέρω την ιστορία αυτή μέσα από την ματιά μου, είναι ότι ήταν το πρώτο μιούζικαλ που διαπραγματεύτηκε θεματικές όπως η ταυτότητα φύλου και αυτό που σήμερα λέμε gender queer πριν καν να υπάρχει η ορολογία για να παρουσιάσεις κάτι τέτοιο. Είχα δει και μελετήσει αρκετά μιούζικαλ αλλά μιούζικαλ με πανκ μουσική, που να πραγματεύεται κάτι πυρηνικά επαναστατικό, ανθρώπινο και υπαρξιακό δεν είχα συναντήσει. Οπότε μοιραία το ερωτεύτηκα.

Η ιστορία της HEDWIG είναι μια υπαρξιακή ιστορία που όλοι μπορούν να δουν τον εαυτό τους. Αυτό είναι το μαγικό.

Το μήνυμα της παράστασης έχει να κάνει με αυτό το ταξίδι που ο καθένας μας κάνει για να νιώσει ολοκλήρωση, λύτρωση, αγάπη.

Πώς η προσέγγισή σου στον ρόλο της Hedwig έχει εξελιχθεί και πως επηρεάστηκε κατά τη διάρκεια της παράστασης; Ήταν πρόκληση για εσένα αυτός ο ρόλος;

Κάθε βράδυ όταν είναι να παίξω τη HEDWIG είναι διαφορετικό. Την αφήνω να με κάνει ό,τι θέλει και αυτό για εμένα είναι το κέρδος. Γιατί δοκιμάζω. Ταξιδεύω μαζί της σε αχαρτογράφητες δικές μου ερμηνευτικές περιοχές και ανακαλύπτω πράγματα συνεχώς.

Έχει ένα δικό της κοινό η HEDWIG και κάθε φορά που το συναντώ εκπλήσσομαι και με εκείνους και με τον εαυτό μου κάποιες φορές. Ο ρόλος ήταν μεγάλη πρόκληση μεγάλο στοίχημα και χαίρομαι που νιώθω ότι ακόμα μπορώ να το βάζω κάθε βραδιά που παίζω αυτόν τον ρόλο.

 

Πώς η παράσταση αντανακλά την κοινωνική πραγματικότητα και πολιτική στο παρόν; Τι προσδοκάς από το κοινό και πώς ελπίζεις να τους επηρεάσετε;

Η παράσταση είναι ανθρώπινη ως εκ τούτου είναι και διαχρονική κατά τη γνώμη μου. Δεν έχει να κάνει με επικαιρότητα έχει να κάνει με την ύπαρξη. Για εμένα το ότι μπορεί να παρουσιάζεται αυτή η παράσταση το 2024 στην Αθήνα είναι μια πολιτική πράξη από μόνο του. Δε χρειάζεται επιπλέον μήνυμα. Το μήνυμα είναι εκεί και περιμένει τον κόσμο που θέλει να το λάβει.

Νιώθω ότι οι άνθρωποι που έρχονται να δουν το έργο αυτό, έρχονται για να νιώσουν λιγότερο μόνοι. Να ακούσουν πράγματα που και οι ίδιοι σκέφτονται να τα λέμε φωναχτά. Αν καταφέρνουμε μέσα από μια παράσταση να κάνουμε αυτό. Έχουμε ήδη πετύχει. Ελπίζω αυτό να το έχουμε καταφέρει

Ποιες είναι οι προκλήσεις της εκτέλεσης ενός τέτοιου μοναδικού και πολυεπίπεδου ρόλου όπως η Hedwig;

Έχει υψηλές απαιτήσεις ο ρόλος. Θέλει σώμα, φωνή και ψυχή. Απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, φωνητική προετοιμασία, προπόνηση, διατροφή και παράλληλα ψυχική και ερμηνευτική ετοιμότητα. Το έργο αυτό σε ανατινάζει. Παίρνει τις ρωγμές σου και τις «ξηλώνει» μια- μια οπότε από προκλήσεις είμαστε υπερπλήρεις.

Έχει επηρεάσει την προσωπική  αντίληψη για το φύλο, την ταυτότητα και την αυτοαποδοχή;

Με έχει βοηθήσει πολύ μπορώ να πω. Έχει λειτουργήσει θεραπευτικά, ιαματικά και έχει δικαιώσει μέσα μου κάποιες πεποιθήσεις που υπήρχαν έτσι κι αλλιώς όμως όταν ξαφνικά τις βλέπεις γραμμένες σε χαρτί από κάποιον άλλο είναι βαθειά συγκινητικό και αποκαλυπτικό.

Τι θα έλεγες σε έναν θεατή που ετοιμάζεται να παρακολουθήσει την παράσταση για πρώτη φορά;

Καλή διασκέδαση και να έρθει και δεύτερη φορά γιατί μία δεν είναι σίγουρα αρκετή. Έτσι τουλάχιστον μας λένε όλοι.

 

Μίλησέ μου για τη συνεργασία σας με την Κατερίνα Ντούσκα.

Είμαι ευγνώμων που μοιράστηκα την παράσταση αυτή με την Κατερίνα. Ήταν ένας άνθρωπος που αγκάλιασε και εμένα και την ιδέα που είχα. Με βοήθησε πολύ, ελπίζω να τη βοήθησα και εγώ και το πιο βασικό είναι ότι εμπιστευτήκαμε ο ένας τον άλλον και δημιουργήσαμε παρέα μια σχέση πολύ δεμένη και ουσιαστική. Η Κατερίνα είναι σπουδαία μουσικός αλλά είναι και σπουδαίος συνεργάτης γι αυτό και «βούτηξε» στην παράσταση με γενναιότητα αποστομώνοντας τους πάντες με την ερμηνεία της. Είμαι πολύ τυχερός που συναντηθήκαμε.

Είναι η δουλειά τελικά ένα είδος ψυχοθεραπείας;

Έτσι νομίζουμε αλλά δεν ισχύει. Η ψυχοθεραπεία είναι άλλη διαδικασία και η εργασία άλλη.
Ότι βοηθάει η εργασία στην ψυχική μας υγεία, ναι. Μέχρι εκεί όμως.

Ηθοποιός, σκηνοθέτης Τι σε εμπνέει να δημιουργήσεις.

Η ζωή. Η ανθρώπινη φύση. Τα ερωτηματικά. Ο έρωτας. Κάποιες ιστορίες

 

Τι σκέφτεσαι όταν ξυπνάς το πρωί και τί πριν κοιμηθείς.

Πριν κοιμηθώ σκέφτομαι όλα όσα πάνε λάθος. Όταν ξυπνάω σκέφτομαι ότι όλα θα πάνε καλά!

 Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την κουβέντα. Κλείσε με τον δικό σου τρόπο. Ότι θες να μοιραστείς μαζί μας.

«Για να πας μπροστά – πρέπει να αφήσεις κάτι πίσω»

(Είναι μια φράση από το έργο)