Η Κατερίνα Σιγάλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Με πτυχίο Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, διαθέτει πτυχίο free style, r’n’b, belly dance και reggaeton από το International Dance Teachers Association, καθώς και τίτλο σπουδών υποκριτικής από τον Πειραϊκό Σύνδεσμο.
- «Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο», έλεγε ο μεγάλος θεατράνθρωπος Κάρολος Κουν. Η ποίηση λοιπόν πόσο σας βοήθησε στην θεατρική σας πορεία;
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον αείμνηστο.Η ποίηση ουσιαστικά για μένα ήταν κυριολεκτικά η αφετηρία μου.Το 2015 εκδόθηκε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με το όνομα “Αφετηρία” από τις εκδόσεις Ιωλκός.Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφει στιχάκια για να εκτονωθεί.Δεν υφίσταται τέχνη,θέατρο,ζωή χωρίς ποίηση.Η ποίηση λοιπόν για μένα ήταν ένα μεγάλο σκαλί για την θεατρική μου πορεία.Με γνώρισαν σημαντικοί άνθρωποι του χώρου μέσα από τις λέξεις μου,κοίταξαν και διάβασαν την ψυχή μου κι έτσι μ εμπιστεύθηκαν και προχώρησα.
- Σε σημαντικές στιγμές της ζωή σας βρέθηκε ενίοτε ο από μηχανής θεός;
Φυσικά.Όλοι σε κάποιες πτυχές της ζωής μας βρισκόμαστε σε αδιέξοδο,έτσι συνέβη και μ εμένα.Εκεί λοιπόν που ήμουν έτοιμη να εκραγώ εμφανιζόταν ο από μηχανής Θεός,ένας άνθρωπος,μια έμπνευση…ανάλογα!Πάντως πάντα θα υπάρξει(Μπορεί να ναι και ο ίδιος ο εαυτός,δε ξέρεις!)!
- Σε παλιότερη σας συνέντευξη είχατε δηλώσει ότι «…οι άνθρωποι προτιμούν να παίζουν τον ρόλο του «κριτή» παρά τον ρόλο του συνανθρώπου μας». Γιατί πάντα γινόμαστε κριτές όταν ο εαυτός μας εγείρει πολλές κακοτοπιές;
Ναι,όντως.Το είχα πει σε μία συνέντευξη για την ταινία “Γιατί?”.Να σου πω την αλήθεια για τον άνθρωπο είναι πιο εύκολο να πάρει τον ρόλο του κριτή γιατί θα του είναι ευκολότερο ν αντικρίσει τα ελαττώματα των άλλων παρά τα δικά του.Τον κυριεύει ο φόβος,μήπως δει τον καθρέφτη της ψυχής του,τον σπάσει και κοπεί με τα ίδια του κομμάτια.
- «Γιατί?», λεγόταν μια ταινία μικρού μήκους σας. Με πόση ευκολία βρίσκετε απαντήσεις στα ΓΙΑΤΙ που ενσκήπτουν στη ζωή σας;
Καθόλου εύκολα.Ήταν και ο λόγος που έκανα αυτή την ταινία,για να πείσω τον ίδιο μου τον εαυτό,αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο.Είναι όπως σου δίνουν να παίξει τον “κακό” και να πρέπει να αγαπήσεις αυτόν τον χαρακτήρα και να τον κατανοήσεις “ΓΙΑΤΙ?” κατέληξε έτσι.Αν το κάναμε και στη ζωή μας ο κόσμος θα άγγιζε τον παράδεισο.
- Ποια είναι η «Αφετηρία» της ζωής σας;
Η θέληση για ζωή και όνειρα!(Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το πόσο μικρή είναι και πόση ανεκτίμητη αξία έχει!)
- «Το Οβαλ πρόσωπο» στο θέατρο Παραμυθιας. Μιλήστε μας γι’ αυτή την παράσταση.
Έχουμε ανεπίσημη πρεμιέρα στις 15 Νοεμβρίου και ώρα 9 το βράδυ.Πρόκειτε για ένα ερωτικό τρίγωνο της λογικής και του παράλογου.Ο Δάμωνας ο πρωταγωνιστής μας ζει ανάμεσα στην πραγματικότητα (Αγγελική) και τη φαντασία(Βαλέρια).Ένας φόνος που καλείται να εξιχνιάσει ο αστυνόμος Λιμιός,ένας ακόμη ανεκπλήρωτος έρωτας του Σταύρου.5 χαρακτήρες πρωταγωνιστές στους εφιάλτες του Δάμωνα,του ζωγράφου που ζωντανεύει κάτι από το παρελθόν.Το χει γράψει ο Γιώργος ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ,σε σκηνοθεσία Βίβιαν ΙΩΑΝΝΟΥ η οποία πρωταγωνιστεί κι όλας.Παίζουν οι ηθοποιοί Γιάννης ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΑΚΗΣ Γιάννης ΛΕΒΕΝΤΗΣ, Κατερίνα ΣΙΓΑΛΑ, Μιχάλης ΚΟΥΤΣΟΥΡΗΣ.Θα σας περιμένουμε λοιπόν κάθε Πέμπτη για να μας απολαύσετε!
- Οι αποχωρισμοί στη ζωή σας, τι γεύση αφήνουν στη σκέψη σας;
Γλυκόπικρη.Εξαρτάται φυσικά και για τι αποχωρισμό πρόκειται.Αν αποχαιρετήσω άνθρωπο δικό μου που έφυγε από τη ζωή,ή το ζωάκι μου θ αφήσει πόνο,θλίψη αλλά θα με παρηγορούν οι όμορφες στιγμές.Τώρα αν είναι ένας ερωτικός ή επαγγελματικός αποχωρισμός…πάλι εξαρτάται.Μπορεί να μου φέρει τρομερή ανακούφιση,στεναχώρια(για πολύ λίγο!) αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι όποιος φευγει από τη ζωή σου ή τον διώξεις(εκτός θανάτου φυσικά) για κάποιο λόγο συμβαίνει και δε τους θέλουμε στο παρόν μας.Οπότε η γλυκόπικρη γεύση καλό είναι να γίνεται στην πορεία μόνο γλυκιά.Άλλωστε και η ζωή η ίδια ένα περασμα είναι!
- Αν σας ζητούσα να ξεχωρίσετε 3 συγκινήσεις της ζωή σας, ποιες θα ήταν αυτές;
Όταν έχασα τον παππού μου,τον Νώε μου (το κουνελάκι μου) κι όταν κατακάηκε το Μάτι η Ελλάδα μας και μαζί η ψυχή όλων!
- Η Σαντορίνη των παιδικών σας χρόνων πιστεύετε πως έχει χάσει κάτι από εκείνη την αλλοτινή μαγεία;
Η μαγεία αυτού του νησιού δε θα χαθεί ποτέ,για πάντα αναλύωτη!Το μόνο που έχει φθαρεί δυστυχώς είναι ότι επειδή η Σαντορίνη μας είναι ένα διαμάντι και προορισμός για ανθρώπους ανά τον κόσμο,που αυτό σημαίνει χρήμα,και το χρήμα σημαίνει φθορά ανθρωπίνων σχέσεων.Φυσικά αυτό είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο,ο άνθρωπος να θεοποιεί το χρήμα.Αν κι ένα πασίγνωστο νησί μπορείς να γευτείς την άγρια ομορφιά της,να συνάντήσεις ανθρώπους που ακόμα σέβονται τον καλεσμένο του νησιού μας και είναι φιλόξενοι!Δε το χορταίνεις αυτό το νησί όσα χρόνια κι αν περάσουν!
- Ο χώρος του βιβλίου με τα όποια προβλήματά του, εξακολουθεί να μαγεύει και να συγκαταλέγει στους καταλόγους του συνεχώς νέους δημιουργούς. Είναι ανάγκη ή απλά δημιουργία;
Όχι απλά δημιουργία…είναι ΤΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΜΑΣ.Σίγουρα και συνάδελφοι που γράφουν,που γεννούν κόσμους θα με καταλάβουν.Έχουμε κραυγές μέσα μας και πρέπει κάπου να τις εξωτερικεύσουμε γι αυτό και άλλωστε γράφουμε,τα λέμε πρώτα στο χαρτί και μετά σε όλους εσάς!Είναι η έξοδος μας,η διαφυγή μας…μια ανάγκη που γεννά δημιουργία!
- Ένα όνειρο που δεν εχει πραγματοποιηθεί και διακαώς ποθείτε.
Να βιοπορίζομαι ΜΟΝΟ από την τέχνη μου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,και στη χώρα μου…όχι να μεταναστεύσω!Να βγαζω λεφτά στην Ελλάδα μου!Αυτό!
- Ποιες οι άμεσες συγγραφικές σας «εξορμήσεις»;
Προς το παρόν τελείωσα το σενάριο της επόμενης μικρού μήκους ταινίας μου το «Κουράστηκα» και ξεκινάμε γυρίσματα το καλοκαίρι,η «Αφετηρία» θα ταξιδέψει και στη Σαντορίνη την άνοιξη και τα υπόλοιπα είναι ακόμα στην κουβέντα.Αναμένουμε στην πορεία.Σας ευχαριστώ!
