Μαζί μας σήμερα η Κατερίνα Κόρου, μια σπουδαία ερμηνεύτρια του παραδοσιακού και λαϊκού τραγουδιού που με την εκφραστική φωνή της υποστήριξε στην καριέρα της την παράδοση του ονόματος της, μιας και είναι η κόρη του Γιώργου Κόρου, ενός από τους σπουδαιότερος εκφραστές της ελληνικής μουσικής παράδοσης στο βιολί.
Συνέντευξη στον Γιάννη Ζαμπατή
Η Κατερίνα Κόρου σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παράλληλα έκανε σπουδές ξένης γλώσσας και σπουδές στο πιάνο. Την ίδια εποχή ασχολείται με την σύνθεση, μπαίνει δημιουργικά στο χώρο του τραγουδιού και γίνεται γνωστή κάνοντας επιτυχίες, ενώ τελευταία εμφανίζεται και στο θεατρικό σανίδι σε δυο ιστορικές παραστάσεις.
Με αφορμή την παράσταση «Το δάκρυ της Παναγίας…ένας ύμνος για τη Σμύρνη» του Θανάση Σταυρόπουλου σε σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα, που παρουσιάζεται με αφορμή την θύμηση της θλιβερής επετείου των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής και συμπρωταγωνιστεί δίπλα στην Γεωργία Ζώη που ενσαρκώνει την Παναγία για πρώτη φορά στην θεατρική σκηνή, η Κατερίνα Κόρου μας μιλάει για το έργο και τον ρόλο της, αλλά και για την νέα της δισκογραφική δουλειά και όχι μόνο.
Στο «Δάκρυ της Παναγίας» αναμενόμενο το ότι μια φωνή σαν της Κατερίνας Κόρου να ερμηνεύει σμυρναίικα τραγούδια και βυζαντινούς ύμνους, αλλά θα θέλαμε να μας πείτε πως συνδυάζεται με το ερμηνευτικό κομμάτι και ποιος ο ρόλος σας στην παράσταση.
Το έργο εξελίσσεται σε δύο διαφορετικούς ιστορικούς χρόνους. Στην Σμύρνη κατά την διάρκεια της δραματικής Καταστροφής της, όπου εγώ υποδύομαι την Αρούς, μια Αρμένισσα. Έτσι έχω την δυνατότητα να τραγουδήσω Σμυρνέικους αμανέδες. Ο άλλος χρόνος είναι το Θείο Δράμα και είμαι η ακόλουθος της Παναγίας ψέλνοντας βυζαντινούς ύμνους. Αυτά που έχω μάθει από τον παππού μου που ήταν ιεροψάλτης και καθηγητής Βυζαντινής μουσικής. Και στους δύο ρόλους είμαι στο στοιχείο μου.
Θα θέλαμε να μας πείτε τις εντυπώσεις σας και τα συναισθήματα σας από αυτήν την παράσταση και για ποιον λόγο πιστεύετε ότι πρέπει να την δει ο θεατής.
Ο συγγραφέας κατορθώνει και παραλληλίζει τα δύο δράματα και δίνει μια πνευματικότητα στα δεινά της Σμύρνης. Για μένα ήταν μια μεγάλη συγκίνηση να βυθιστώ σε αυτούς τους ρόλους και να βγάλω από μέσα μου του παππού μου την βυζαντινή κατήχηση αλλά και να χρησιμοποιήσω κομμάτια από του πατέρα μου τον μουσικό πλούτο στους Σμυρνέικους αμανέδες.
Πιστεύω ότι είναι ψυχωφελές να βλέπουμε έργα για τις ιστορικές μας μνήμες πόσο μάλλον «Το δάκρυ της Παναγίας» που ενσωματώνει και το Θείο Δράμα..
Την περασμένη σεζόν παίξατε και σε μια άλλη θεατρική παράσταση την «Κάντω Τζαβέλλα». Ποιες οι εντυπώσεις σας από την θεατρική σας αυτή συμμετοχή και τι είναι αυτό που σας έκανε να στραφείτε στο θέατρο.
Αλήθεια είναι η δεύτερη θεατρική μου σύμπραξη. Δεν ήταν κάτι που το επεδίωξα. Ήταν κάτι που ήρθε και με βρήκε. Έχοντας υπηρετήσει τόσα χρόνια την παράδοση τώρα έρχεται πάλι το τραγούδι και με καλεί να το υπηρετήσω και μέσα από την τέχνη του θεάτρου. Στην αρχή με ξάφνιασε και με φόβισε, αλλά μετά είδα πως οι εμπειρίες αυτές μόνον καλό μπορούν να μου δώσουν. Με βοηθούν να διευρύνω τα εκφραστικά μου μέσα. Βλέπω πως λειτουργεί το ωραίο και το αληθινό σε μια άλλη έκφραση. Μαθαίνω από τους καινούριους συναδέλφους. Στο τραγούδι δεν είχαμε σκηνοθέτη είχαμε μαέστρο. Τώρα ακολουθώ τις οδηγίες του σκηνοθέτη.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή τότε που φοιτήσατε στη Νομική Σχολή. Ήταν προσωπική επιλογή ή οικογενειακή επιταγή όπως συνηθιζόταν ειδικά τα παλιότερα χρόνια;
Ήταν μια οικογενειακή επιθυμία. Εγώ φιλόλογος ήθελα να γίνω. Αλλά δεν υπήρξε επιταγή. Δεν με πίεσαν οι δικοί μου. Ο σεβασμός μου και η αγάπη μου προς τους γονείς μου με οδήγησαν στα σκαλιά της Νομικής. Να μην τους χαλάσω το χατίρι. Τελικά με απορρόφησε η μουσική και η φιλολογία με βοήθησε στην στιχουργική.
Οπότε να υποθέσουμε ότι η στροφή στο καλλιτεχνικό στερέωμα οφειλόταν σε επίκτητο ταλέντο, αγάπη για την μουσική, αλλά και γονίδια αφού μεγαλώσατε σε μια οικογένεια με μουσική παράδοση.
Σε ένα σπίτι με παππού ψάλτη, με πατέρα τον Κόρο, με πρόβες, ηχογραφήσεις, πανηγύρια, συναυλίες, τραγουδιστές να μπαινοβγαίνουν. Πιστέψτε με πέρα από την φυσική έλξη ή τα γονίδια που λέτε δεν είχα και πολλές επιλογές. Χαιρόμουν κι εγώ όπως έμαθα ότι είναι η χαρά στο σπί μας. Τραγούδι. Ο Κόρος έχει πει στο παρελθόν «Υπάρχει κίνδυνος να πεθάνουμε άκεφοι»!
Πόσο σημαντική ώθηση για έναν νέο καλλιτέχνη θεωρείτε ένα επαγγελματικό ξεκίνημα όπως το δικό σας με τον Γιώργο Νταλάρα και πως στη συνέχεια ήρθε η καθιέρωση και καταξίωση σας στον συγκεκριμένο χώρο;
Είναι ένα πολύ μεγάλο βοήθημα. Τα άλλα έρχονται σιγά σιγά. Να σε αναγνωρίσει «το συνάφι». Δεν φτάνει το γενεαλογικό δέντρο. Πρέπει να είσαι ικανός να σταθείς στο πόστο που σου δίνουνε. Πρέπει να συγκινήσεις τον κόσμο που σε ακολουθεί. Πρέπει να μελετάς και να εξελίσσεσαι.
Ίσως πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η συνεισφορά σας σαν τραγουδοποιός ήταν πολύ μεγάλη αφού τραγούδια σας ερμήνευσαν καταξιωμένοι τραγουδιστές. Τι αποκομίσατε από αυτές τις συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια;
Εμπειρίες και χαρά. Όταν γράφω ένα τραγούδι φαντάζομαι και τον ερμηνευτή. Αυτό συμβαίνει γιατί είμαι τραγουδίστρια και ξέρω τις σχολές και τα «γυρίσματα» του καθένα. Έτσι φτιάχνω και μουσικά τις φράσεις να ταιριάζουν στον τραγουδιστή που φαντάζομαι.
Στη συνέχεια βάζετε πίσω την καριέρα σας για χάρη της οικογένειας σας. Πιστεύετε ότι γυναίκα καριέρας και μητέρα δεν συνδυάζεται;
Νομίζω ότι όλα ταιριάζουν αν υπάρχει αγάπη και κατανόηση. Εγώ στάθηκα σαν κόρη, σαν μάνα και σαν δημιουργός. Πολλές φορές λύγισα αλλά πάντα κάτι ερχόταν να μου δώσει δύναμη να συνεχίσω.
Έχετε μιλήσει για τις εκπομπές ταλέντων και την εφήμερη προσδοκία αναγνώρισης. Πιστεύετε ότι υπήρχε διαφορά με τα παλιότερα talent shows όπως το «Να η ευκαιρία» που ως γνωστόν έβγαλε και κάποιους διαχρονικούς καλλιτέχνες που άντεξαν στον χρόνο όπως ο Θέμης Αδαμαντίδης, η Γλυκερία, ο Μανώλης Λιδάκης, ο Ηλίας Κλωναρίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Βασίλης Παϊτέρης, ο Στάθης Αγγελόπουλος, η Νένα Βενετσάνου, η Αθηναϊκή Κομπανία κ.ά.;
Θυμηθείτε η εμφάνιση στο «Να η Ευκαρία» ήταν μία. Δεν γινόταν αυτό το σήριαλ. Οι διαγωνιζόμενοι έβγαιναν με τα ρουχαλάκια τους. Απλοί. Δεν τους «έντυναν» δεν τους «προπονούσαν» δεν τους έριχναν στην αρένα του ανταγωνισμού. Ψήφιζε η έγκριτη επιτροπή και όχι το «χωριό» ή η «καταγωγή» του διαγωνιζόμενου.
Παλιά ο καλλιτέχνης ήθελε περίπου 10 χρόνια να τον κοσκινίσει ο χρόνος και η «πιάτσα» για να φτάσει στην δημοσιότητα. Τώρα με τις συνεχείς εμφανίσεις και με τις πολλαπλές ερμηνείες έχει γίνει «ρόλος» ο τραγουδιστής. Έχει γίνει συγκάτοικος στα σπίτια του κοινού. Τον συμπαθούν, τον αγαπούν και συμπάσχουν μαζί του. Και την επόμενη χρονιά θα έρθουν άλλοι για να τους συμπαθήσεις και πάει λέγοντας.
Πως πιστεύετε ότι μπορεί να συνεχιστεί η διάδοση του παραδοσιακού τραγουδιού όταν λιγότεροι νέοι το ακολουθούν και ελάχιστες οι εκπομπές που το υποστηρίζουν, αφού και τα μαγαζιά πλέον είναι λιγότερα και δεν έχουν την αίγλη παλιότερων εποχών;
Και όμως. Ενώ ισχύουν όλα αυτά που λέτε παράλληλα συντελείται ένα «μικρό θαύμα». Έχουν δημιουργηθεί Μουσικά σχολεία και διδάσκουν παραδοσιακά όργανα. Έχουν οργανώσει την διδασκαλία έτσι που να μην είναι μόνο «πρακτική». Υπάρχει και το θεωρητικό κομμάτι. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα νέα κανονάκια, ούτια, βιολιά, κλαρίνα, κρουστά έχουν εμφανιστεί. Μουσικοί υψηλού επιπέδου τεχνικά αλλά και με ακέραιο ήθος. Είμαι αισιόδοξη ότι κάτι καλό θα προκύψει.
Έχετε κάνει αρκετές δισκογραφικές επιτυχίες όμως η δισκογραφία σήμερα βρίσκεται σε ύφεση για πολλούς λόγους, οπότε να υποθέσω ότι ένας καλλιτέχνης αναζητά και άλλες εναλλακτικές, όπως η στροφή σας στο θέατρο μέσα από το οποίο αναδεικνύετε και το τραγούδι;
Η δισκογραφία δεν υπάρχει όπως την γνωρίζαμε. Έχει νέες μορφές τώρα που ακούει ο κόσμος μουσική. Έχει ευτελιστεί το ηχογράφημα. Ο ακροατής δεν το αγοράζει. Ή το ζητάει τσάμπα (You Tube) ή το νοικιάζει. (Spotify). Μέχρι να οργανωθεί και η Ελλάδα στα νομικά πλαίσια της ΕΕ θα περάσει καιρός. Όμως οι εμφανίσεις είναι ολοζώντανες. Τα μαγαζιά έχουν γίνει μικρότερα αλλά υπάρχουν πολλά. Το θέατρο είναι μια διέξοδος μιας και ακόμα και οι θαμώνες άλλαξαν. Ας πούμε δεν καπνίζουν. Δεν ξενυχτάνε τόσο όσο παλαιά. Το θέατρο δίνει την δυνατότητα σε μια κόσμια ψυχαγωγία. Μπορεί να χάνεις τον Διονυσιασμό της παλιάς σχολής αλλά απολαμβάνεις άλλα χαρίσματα.
Ετοιμάζετε όμως κάποια καινούργια δισκογραφική δουλειά παρόλα αυτά μέρος της οποίας έχει ήδη κυκλοφορήσει όπως το τραγούδι «Θα ζήσω». Θα θέλατε να μας μιλήσετε γι’ αυτήν την νέα σας δουλειά;
Προς το παρόν θα στηρίξω τη νέα μου κυκλοφορία. Οι ηχογραφήσεις μάκρυναν γιατί μας καθήλωσε η «πανδημία». Εν μέσω περιοριστικών μέτρων με μάσκες και με αντισηπτικά. Τα τραγούδια είναι δικά μου, στίχος και μουσική. Αναθεώρησα πολλά πράγματα ώσπου κατέληξα σε αυτά. Με βοήθησε ο έμπειρος παραγωγός Άγγελος Σφακιανάκης. Έχει βγει ένας ήχος που φλερτάρει με το έντεχνο και την παράδοση. Ο τίτλος είναι «Το τραγούδι μου αλήθεια». Θα εκδοθεί από το Όγδοο μια ελληνική εταιρεία που σέβεται το ποιοτικό τραγούδι
Αφού σας ευχαριστήσουμε πολύ για την όμορφη κουβέντα μας να σας ευχηθούμε καλή επιτυχία στην θεατρική σας παράσταση και την νέα σας δισκογραφική δουλειά και από εσάς μια ευχή για τα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το τραγούδι στις δύσκολες αυτές εποχές.
Αντεύχομαι καλές γιορτές και η χαρά και η αλήθεια να μας φωτίζουν τον δρόμο μας.
Σύντομο βιογραφικό
Η Κατερίνα Κόρου γεννήθηκε στην Αθήνα. Πατέρας της ο μοναδικός Γιώργος Κόρος, ο γνωστός λαϊκός και παραδοσιακός βιολιστής. Παππούς της ο Νίκος Κόρος, ιεροψάλτης και δάσκαλος Βυζαντινής μουσικής.
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παράλληλα έκανε σπουδές ξένης γλώσσας και σπουδές στο πιάνο. Την ίδια εποχή ασχολείται με την σύνθεση, μπαίνει δημιουργικά στο χώρο του τραγουδιού και γίνεται γνωστή κάνοντας επιτυχίες.
Οι δισκογραφικές δουλειές της Κατερίνας Κόρου είναι αρκετές, με σταθμούς στην καλλιτεχνική της πορεία τον 1ο της δίσκο με τη Ρεμπέτικη Κομπανία, το «Αμαρτωλό Φιλάκι», τα «Καρέλια» του Χρήστου Νικολόπουλου και της Τασούλας θωμαϊδου και τελευταία το «Ράγισα στους δρόμους».
Πολλοί τραγουδιστές έχουν πει τραγούδια της Κατερίνας Κόρου, μερικοί από αυτούς είναι: Πασχάλης Τερζής, Λευτέρης Πανταζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Τζένη Βάνου, Χαρούλα Λαμπράκη, Μάκης Χριστοδουλόπουλος, Αντύπας, Γιώργος Γερολυμάτος, Γλυκερία, Αθηναϊκή Κομπανία κ.α.
Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει από το Ogdoo music group ο νέος της δίσκος με τίτλο «Το τραγούδι μου αλήθεια», σε στίχους και μουσική της Κατερίνας Κόρου.
Στο δίσκο αυτό συμμετέχει και ο Γιώργος Νταλάρας. Ήδη έχει κυκλοφορήσει το πρώτο τραγούδι με τίτλο «Θα ζήσω».
