Συνέντευξη με τον Βαλεντίνο Τσίλογλου: «Σε όλα μου τα θεατρικά έργα κεντρικοί χαρακτήρες είναι οι γυναίκες. Αυτές ξεδιπλώνουν και κινούν τα νήματα.»

Με αφορμή τη νέα του θεατρική παράσταση «ΚΩΔΙΚΑΣ…ΓΥΝΑΙΚΑ», σε απόδοση, σύλληψη και σκηνοθεσία του ίδιου, η οποία παίζεται ήδη κάθε Πέμπτη στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής, ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας Βαλεντίνος Τσίλογλου μας μιλάει για την νέα του αυτή δουλειά και όχι μόνο…

 

 

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Ζαμπατή

 

Βαλεντίνε χαίρομαι που είσαι και πάλι μαζί μας ένα χρόνο μετά και σε βρίσκουμε για μια ακόμα φορά στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής με το νέο σου έργο «Κώδικας… γυναίκα» και θα ήθελα αρχικά να μας πεις πότε και πως προέκυψε η ιδέα για την δημιουργία και την πραγματοποίηση του.

Σε όλα μου τα θεατρικά έργα κεντρικοί χαρακτήρες είναι οι γυναίκες. Αυτές ξεδιπλώνουν και κινούν τα νήματα. Ο Κώδικας… γυναίκα είναι μια διασκευή, στο σήμερα, κειμένων του Άλαν Μπένετ και συνεντεύξεων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Κεντρική θεματική και στους τέσσερις μονολόγους είναι η μοναξιά. Η μοναξιά που βιώσαμε όλοι άνθρωποι, ανεξαρτήτου φύλλου και εθνικότητας κατά την περίοδο της καραντίνας.

Τα τελευταία χρόνια έχουν στιγματισθεί περισσότερο από ποτέ άλλοτε από γυναικοκτονίες, κακοποιήσεις γυναικών, αδιανόητα βάρβαρες επιθέσεις εναντίον τους. Όλα αυτά με ώθησαν στο να γράψω έναν ύπνο στις γυναίκες και έτσι αποφάσισα το ανέβασμα αυτής της παράστασης.

Κάθε Πέμπτη στις 21:15 στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής.

 

Μίλησέ μας λίγο για την παράσταση και τους τέσσερεις γυναικείους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν σε αυτήν.

Τέσσερις γυναίκες , Έλσα, Λίλα, Ρόζα και Σόνια, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και για κάποιο λόγο βρίσκονται σε προσωπικό αδιέξοδο, αναζητούν τη λύτρωση. Πρόσωπα της διπλανής πόρτας, ξεπηδούν από διαφορετικές δεκαετίες και κάνουν αναφορά στη ζωή τους.

Κωμικές εκ πρώτης όψεως φιγούρες, παλεύουν να παραμείνουν αναλλοίωτες μέσα σε ένα κόσμο εχθρικό. Σε μια κοινωνία που τις γυναίκες αυτές τις χαρακτηρίζει ως «περιθωριακές», οι ίδιες παραμένουν εκτεθειμένες και ευάλωτες μπροστά μας, με την ελπίδα να μην γίνουμε επικριτικοί μαζί τους αλλά να τις αγκαλιάσουμε και να τις αγαπήσουμε. Μας κλείνουν το μάτι και ακροβατούν ανάμεσα στην αλήθεια τους.

 

Τέσσερεις γυναίκες από διαφορετικές δεκαετίες με την δική της ιστορία η καθεμιά τους. Τι διαφορετικό ή τι κοινό έχουν αυτές οι γυναικείες ιστορίες με το σήμερα;

Οι τέσσερις γυναίκες του Κώδικα… γυναίκα είναι, η Έλσα, η Λίλα, η Ρόζα και η Σόνια. Η Ρόζα και η Σόνια είναι εγκλωβισμένες στη ζωή τους. Θέλουν να ζήσουν και να ελευθερωθούν. Η Έλσα και η Λίλα πασχίζουν να αποκτήσουν τη ζωή που δεν έχουν, με τρόπο που στο δικό τους μυαλό, είναι ο σωστός.

Η Έλσα αντιπροσωπεύει τη γυναίκα που έμεινε μόνη της στη ζωή χωρίς να έχει δημιουργήσει δική της οικογένεια και χωρίς να έχει φίλους και δικό της κοινωνικό περίγυρο. Είναι ένα πρόσωπο που ασχολείται με τις ζωές των άλλων.

Η Λίλα είναι μια ηθοποιός που τη χαρακτηρίζει η αφέλεια να πιστεύει ό,τι της υπόσχονται και που κυνηγά απεγνωσμένα το όνειρο «της πρωταγωνίστριας» που πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει.

Η Ρόζα μια γυναίκα – σύζυγός και αλκοολική που ερωτεύεται κάποιον άλλο άνδρα μέσα στο γάμο της και αποφασίζει να ζήσει τον έρωτά της, χωρίς να χωρίσει, είναι μια γυναίκα που την συναντάμε και σήμερα αλλά και παλαιότερα.

Και τέλος η Σόνια είναι μια διεμφυλική γυναίκα, που παλιότερα ήταν περισσότερο «απαγορευμένο» από την κοινωνία από ότι είναι σήμερα. Η κοινωνία μας εξελίσσεται και βλέπει τον άνθρωπο ως οντότητα και ως προσωπικότητα ανεξάρτητα με αυτό που ο καθένας επιθυμεί και κάνει στη ζωή του. Οι γυναίκες του σήμερα  είναι οι γυναίκες του ΠΑΝΤΑ! Σε όποια εποχή και να βρίσκεται μια γυναίκα μπορεί να γράψει ιστορία.

 

 

Με τι κριτήρια επέλεξες τις τρεις ηθοποιούς σου για τους συγκεκριμένους ρόλους και γιατί αποφάσισες να ερμηνεύσεις εσύ τον τέταρτο γυναικείο χαρακτήρα;

Δεν ήταν δύσκολη η επιλογή. Με την Χριστιάννα Ανανιάδου μας συνδέει μια χρόνια φιλία και κατά καιρούς έχουμε συνεργαστεί στο θέατρο σε διάφορες παραγωγές, όπως το Δείπνο Βασιλισσών. Έχουμε κοινές αναφορές και κοινή αισθητική.

Με την Κατερίνα Παπαθανασιάδη συνεργαστήκαμε πέρυσι στο Μοναστήρι και είχαμε μια όμορφη συνεργασία και ο ρόλος της Λίλας κούμπωνε άψογα πάνω της.

Την Έφη Χαντζούλη τη γνώρισα καλύτερα όταν μου έκανε τη πρόταση να σκηνοθετήσω τη Φρέγια, που υπογράφει ο Νεκτάριος Παλαιολόγος και νομίζω πως γνώρισα ένα άτομο που μπορώ να επικοινωνήσω και να εμπιστευτώ πάνω της οποιοδήποτε ρόλο.

Εγώ υποδύομαι τη Σόνια μια διεμφυλική γυναίκα που ουσιαστικά δεν έχει καμία διαφορά από τις υπόλοιπες γυναίκες του έργου αλλά και όλου του κόσμου. Είναι μια γυναίκα που όπως όλες διεκδικεί τη θέση της στη κοινωνία, προσπαθεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί, εξιστορεί ιστορίες από τη ζωή της, κάνει αναφορά στους έρωτες και στην αλήθεια της.

Σίγουρα υπήρχε μια τεράστια δυσκολία στη προσέγγιση του ρόλου αυτού, στο να μην γίνει καρικατούρα. Μελέτησα αρκετά τις κινήσεις της, τις εντάσεις της φωνής  και τη διακύμανση της ψυχικής της διάθεσης. Θέλησα να δώσω μεγάλη βαρύτητα ως προς την ψυχοσύνθεση της και θεωρώ πως θα χρειαζόταν περισσότερος χρόνος στο να το επικοινωνήσω – κουμπώσω πάνω σε μια ή έναν άλλο ηθοποιό. Έχω γνωρίσει στη ζωή μου τέτοιες γυναίκες και γνωρίζω πως είναι, οι μικρές διαφορές βρίσκονται στα σημεία και όχι στα εξωτερικά τους γνωρίσματα.

 

 

Τι πιστεύεις ότι μπορεί να εισπράξει ο θεατής από αυτήν την παράσταση πέρα από το να περάσει καλά;

Θα ήθελα να βγεί από τα κουτάκια του, τα δικά του μέτρα και σταθμά και να προσπαθήσει να μπεί στα κουτάκια του άλλου, εκεί θα διαπιστώσει ότι είτε είσαι γυναίκα, είτε άντρας ή ότι επέλεξες εσύ να είσαι, είναι κάτι που το ζητούν και το αξίζουν όλοι άνθρωποι και είναι ένα… η αποδοχή.

Κεντρική ιδέα του έργου είναι η μοναξιά, είτε από επιλογή, είτε κατά συνθήκη. Σε κανέναν δεν αξίζει να είναι μόνος του και τώρα που έρχονται οι γιορτές καλό θα ήταν να συγχωρέσουμε, να αγαπήσουμε και να αγκαλιάσουμε ξανά τους ανθρώπους.

 

Πρόσφατα έκανες και κάποια ενδιαφέροντα πράγματα που δεν έγιναν και τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό όπως η σκηνοθεσία της «Φρέγια» ενός θεατρικού μονόλογου που μετείχε στο 5ο Φεστιβάλ μονολόγων. Μίλησέ μας γι’ αυτό το project και τι απέγινε με αυτό.

Η Φρέγια ήταν ένας μονολογος – ψυχόδραμα με στοχαστικό ύφος, ένα κείμενο αφηγηματικό με φιλοσοφικό υπόβαθρο. Δύσκολο έργο που υπογράφει ο Νεκτάριος Παλαιολόγος και ερμηνεύει το ρόλο η Έφη Χαντζούλη. Πέρα από την εξωτερίκευση της συναισθηματικής τρικυμίας, στοχάζεται πάνω στη ζωή, στον έρωτα, στις οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις, η ηρωίδα μας. Ο θεατής παρακολουθεί την πορεία μιας γυναίκας προς τη σχιζοφρένεια. Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη λογική και στη παραφροσύνη είναι πολύ λεπτή και ο καθένας μπορεί να την υπερβεί.

Ο μονόλογος αυτός ανέβηκε όπως είπατε στο πλαίσιο του 5^ου Φεστιβάλ θεατρικών μονολόγων στο πολυχώρο ΕυΠολις. Μπορεί να γίνει ξανά σε κάποιον άλλον χώρο, αλλά δεν είμαι ο αρμόδιος να το πει αυτό.

 

 

Υπάρχει μια τάση να επαναλαμβάνονται κάποια έργα που είχαν παιχτεί στο παρελθόν. Αν σου δινόταν η δυνατότητα θα ξαναανέβαζες κάποιο από τα έργα σου και ποιο θα ήταν αυτό.

Θα έλεγα ξανά και ξανά το «Δείπνο Βασιλισσών» καθότι είναι μια κωμωδία που περνάει πολλά μηνύματα αλλά περάσαμε και εμείς υπέροχα, όλες τις σεζόν που ανέβηκε και ήταν αρκετές. Ωστόσο θα ήθελα κάποια στιγμή να ανεβάσω το «Ύποπτη για το φόνο μου» το αστυνομικό θρίλερ που ανέβασα το 2018 στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής και είχε προκαλέσει τρομερή αίσθηση και στο κοινό και σε εμάς τους ίδιους .

 

«Δε δουλεύεις ένα ρόλο, δουλεύεις τον εαυτό σου» έχει πει η Ιζαμπέλ Ιπέρ. Εσύ πως διαχειρίζεσαι κάθε ρόλο που αναλαμβάνεις είτε υποκριτικά είτε σκηνοθετικά;

Δουλεύω το χαρακτήρα που θέλω να δημιουργήσω, προσθέτω κομμάτια δικά μου ή του ηθοποιού που θέλω να τον ενδυθεί και σύμφωνα με το αλισβερίσι ηθοποιού – σκηνοθέτη διαμορφώνουμε τον εκάστοτε ήρωα. Ο ηθοποιός κλείνει το μάτι στο θεατή και πάντα είναι ο εαυτός του. Ενδύεται έναν ρόλο, δεν κοροϊδεύει. Κανείς δεν κάνει για όλα. Πρέπει να έχει ο ηθοποιός την αίσθηση και την επίγνωση τι του ταιριάζει και τι όχι. Τι μπορεί να κάνει και τι δεν μπορεί.

 

 

Επανέρχομαι στο θέμα της τηλεόρασης η οποία ως γνωστόν απαιτεί διαφορετική στάση και ξεδίπλωμα της υποκριτικής αλλά προσφέρει και μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Δεδομένου το ότι έχει δώσει τελευταία κάποια ποιοτικότερα δείγματα θα επέστρεφες σε αυτήν μιας και έχεις περάσει από τα πλατό της στο παρελθόν;

Προφανώς και θα έκανα τηλεόραση αν και μεγαλύτερη αγάπη έχω στο θέατρο. Έχω κάνει γυρίσματα από το καλοκαίρι για ένα σίριαλ που δεν έχουν προβληθεί τα επεισόδια ακόμα.

 

Έχεις μετανιώσει για κάτι που έκανες ή δεν έκανες στην μέχρι τώρα καριέρα σου και τι θα έκανες διαφορετικά, αν είχες αυτή την δυνατότητα;

Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πλέον καριέρες. Υπάρχουν απλά δουλείες. Δεν νομίζω να άλλαζα κάτι γιατί έτσι δεν θα ήμουν ο εαυτός μου. Όταν πω ότι θα κάνω κάτι, δίνω το 100% του εαυτού μου και προσπαθώ να το κάνω καλά. Όταν δεν θέλω να κάνω κάτι απλά δεν το κάνω.

 

 

Εσύ έχεις κάποιο απωθημένο όπως ας πούμε πολλοί ηθοποιοί που θα ήθελαν να παίξουν στην Επίδαυρο ή να συνεργαστούν με κάποιο συγκεκριμένο όνομα στο χώρο της Τέχνης;

Θα ήθελα να σκηνοθετήσω την Μελίνα Μερκούρη  στο έργο του Φασμπίντερ, «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ. Γίνεται; Νομίζω πως όχι!

 

Έχεις έρθει ή θα ερχόσουνα ποτέ σε ρήξη με τα καλλιτεχνικά σου όνειρα για χάρη της πραγματικότητας;

Βεβαίως όπως και έχει γίνει στο παρελθόν. Εκεί ή συμβιβάζονται όλες οι πλευρές ή κάποιος αποχωρεί.

 

Και να κλείσουμε με την κλασική ερώτηση σχετικά με τα μελλοντικά σου σχέδια αν έχεις κάτι ανακοινώσιμο να μας πεις και αν ισχύει αυτό που ακούστηκε ότι έχεις στα σκαριά ένα αγαπημένο έργο που έχει ανέβει αρκετές φορές το «Vincent River» του Φίλιπ Ρίντλει.

Βρισκόμαστε σε συζητήσεις γι’ αυτό. Προς το παρόν θα πω ναι! Αλλά στο τέλος θα κάνω κάτι άλλο. Πάντα έτσι γίνεται.

 

Βαλεντίνε σ’ ευχαριστούμε και πάλι για τον χρόνο σου και την όμορφη κουβέντα μας και να σου ευχηθούμε καλή επιτυχία στη συνέχεια.

 

 

 

Βιογραφικό Σημείωμα:

Ο Βαλεντίνος Τσίλογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Eίναι ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με το θέατρο και τη ζωγραφική. Η πρώτη επαφή με το θεατρικό σανίδι ήταν ο Ηρώδης σε σχολική χριστουγεννιάτικη εκδήλωση.

Για να πραγματοποιήσει την επιθυμία των γονέων του πέρασε στο τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Φοίτησε στη ανωτέρα δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου – Ίασμος. Παράλληλα, ασχολήθηκε με το stand up comedy και τη μίμηση. Ανέβασε το πρώτο του θεατρικό έργο το 2010, «Σκοτεινός Προβολέας».

 

Σεµινάρια

Σεµινάριο Υποκριτικής µε την Αθηνά Παππά (2013)

Σεµινάριο Υποκριτικής Πειθαρχίας µε το Θωµά Διάφα (2013)

Σεµινάριο ενδυµατολογίας µε το Μάκη Καρρά (2014)

Μαθήµατα φωνητικής µε τον Κωνσταντίνο Καραγεωργίου (2013-2014)

Μαθήµατα φωνητικής µε τον Γιώργο Χριστοδούλου (2016)

Ειδίκευση στο film noir (6 µήνες) στα πλαίσια του πανευρωπαϊκου project «See you in Athens» µέσω του
erasmus+ (2017)

Στα masterclass εισηγητές ήταν Σταµάτης Κραουνάκης, Νίκος Τρανός, Νίκος Τουλιάτος, Βαγγέλης Ρασσιάς, Φένια Αποστόλου, Γαλήνη Γυρτάτου, Βασιλική Σύρµα, Κάρολος Ζωναράς, Ορέστης Γούµενος, Richard Konig, Adelaide Adam, PatricePVK (αρχηγός της Γαλλικής οµάδας UTOPPP) Roy Karoll (αρχηγός της Γερµανικής οµάδας AYTPAC), Αθηνά Παππά και η Marilissa Rendl.

Σεµινάριο «Ο ηθοποιός µπροστά στην κάµερα» µε την Ρέινα Εσκενάζυ. (2018)

Σεµινάριο musical (4 µήνες) µε τον Αναστάσιο Δεληγιάννη (2018)

 

ΘΕΑΤΡΟ

«ΚΩΔΙΚΑΣ…ΓΥΝΑΙΚΑ» Απόδοση, σύλληψη και σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής (Σόνια) (2022)

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ Απόδοση, Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής (Αδελφή Γαλήνη) (2021-2022)

ΔΕΙΠΝΟ ΒΑΣΙΛΙΣΣΩΝ Κείµενο, Σκηνοθεσία, Δραµατουργική επεξεργασία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο Θέατρο ΠΚ. (Ζάν), (2019-20)

ΥΠΟΠΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΜΟΥ Κείµενο, Σκηνοθεσία, Μουσική επιµέλεια: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής, (2018-19)

ΔΕΙΠΝΟ ΒΑΣΙΛΙΣΣΩΝ Κείµενο, Σκηνοθεσία, Δραµατουργική επεξεργασία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο L.A Theater. (Ζάν), (2017-18)

ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ Κείµενο: Γιώργος Αγγελίδης, Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής (2017)

Η ψευτοϋπηρέτρια Κείµενο: Πιερ ντε Μαριβώ, Σκνηοθεσία: Ζαχαρία Ρόχα. Στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής. (Αρλεκέν) (2016-2017).

Oµοερωτική ποίηση Σκηνοθεσία – Κείµενο: Θωµάς Δίαφας στον Προσωρινό. (2016) (Αγόρι)

H Συγκατοίκηση της Συµφοράς Σκηνοθεσία – Κείµενο: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο L.A Theater. (Σωτήρης), (2016)

Οικογενειακά Μπουκώµατα Σκηνοθεσία:Αθηνά Παππά, Κείµενα: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο L.A Theater. (Σωτήρης), (2015-2016)

QUEEN H Κείµενο – Σκηνοθεσία : Βαλεντίνος Τσίλογλου , Ερµηνεία : Γιώτα Ζερδεβά στα πλαίσια του OPEN

SEPTEMBER 4 στο Vault theatre plus (2015)

Οικογενειακά Μπουκώµατα Κείµενα, Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο L.A Theater. (Σωτήρης) (2014-2015)

The QUEEN lIVE Κείµενα, Σκηνοθεσία : Αναστάσιος Παπαλέξης (συµµετοχή Μίκυ) στο Θέατρο Τσαί Στη Σαχάρα. (2015)

Not now…on Saturday Κείµενα – Ερµηνεία: Βαλεντίνος Τσίλογλου, σκηνοθεσία: Θωµάς Διάφας στο Θέατρο Τσάι Στη Σαχάρα. (2015)

Αlaloum Κείµενα,Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στο LALUK bar (αφηγητής), (2014)

Not now…on Saturday Κείµενα, Σκηνοθεσία, Ερµηνεία : Βαλεντίνος Τσίλογλου στα πλαίσια του Οpen September 3 στο Θέατρο Βικτώρια και στο πλαίσιο του 1ο φεστιβάλ µικρόυ θεάτρου στο Θέατρο Άβατον (Μονόλογος), (2014)

Μ.Α.Ν.Ι.Α SOS Κείµενο: Βαλεντίνου Τσίλογλου-Αννα Στέλλα Τριχινά, Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου στον Τεχνοχώρο CARTEL (στο πλαίσιο του 1o scratch festival), (2014)

Mήδεια ως Αδόλφος Κείµενο-Σκηνοθεσία: Θωµάς Διάφας. (Βοηθός σκηνοθέτη) στο Θέατρο Εµπρός (2014)

Μιλώντας επιγραµµατικά για την ανάγκη δηµιουργίας του νέου ανθρώπου Κείµενο-Σκηνοθεσία: Θωµάς Διάφας στο θέατρο Βυρσοδεψείο (Σκύλος), (2013)

PROSTIBULO POETICO II θεατρική performance στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ στη συµµετοχή του Θωµά Διάφα (Ενδυµατολογία-Σκηνογραφία), (2013)

ΥΨΗΛΗ ΤΑΣΗ Κείµενο: Βενετία Μακρυνιώρη, Σκηνοθεσία : Αθηνά Παππά στα Αισχύλεια – Παλαιό Ελαιουργείο (2012) (Μακιγιάζ)

ΑΝΤΕΧΕΙΣ 2_αλήθειες ζωής Κείµενο: Βαλεντίνος Τσίλογλου , Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου ,στο Θέατρο Βαφείο (Ζ), (2012)

ANTEXEIΣ _To παιχνίδι αντοχής Κείµενο: Βαλεντίνος Τσίλογλου, Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Τσίλογλου,Θωµάς Δίαφα , στο θέατρο Παραµυθίας (Α), (2012)

NOBODY LOVES ME Κείµενο: Χρήστος Γεωργοπάλης, Σκηνοθέσια: Ναταλία Δραγούµη, στο Θέατρο Αλκµήνη (Θοδωρής), (2011)

ΣΚΑΤΑ! Κείµενο: Θωµάς Διάφας, Σκηνοθέσια: Θωµάς Διάφας, στο Θέατρο Contact Art (Άντρας), (2011)

EYTYXIΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ Κείµενο: Σάµουελ Μπέκετ, Σκηνοθέσια: Ζαχαρία Ρόχα, στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ουίννη), (2010)

ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ Κείµενο: Βαλεντίνος Τσίλογλου, Σκηνοθεσία: Βαλεντίνου Τσίλογλου-Θωµά Δίαφα, στο ΜΑDBARTHEATER. (Παλόµα), (2010)

 

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

4 ΕΠΟΧΕΣ, ΜΕGA (συµµετοχή)

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗ ΝΕΝΑ (εκποµπή), ΝΕΟ ΕΨΙΛΟΝ (συµπαρουσίαση) 2018.

 

WEBSERIAL

PIPISTHECOUSIN Κείµενα, Σκηνοθεσία: Θάνος Μπίρκος (Ντίνος) (2010-2011)

 

KINHMATOΓΡΑΦΟΣ

Le fort des fous Σενάριο – Σκηνοθεσία: Narimane Mari, παρουσιάστηκε σε πρώτη παγκόσμια στα πλαίσια της Documenta 14 (2016)

Δεύτερες ευκαιρίες Σενάριο – Σκηνοθεσία: Μαρίνα Σηµαντηράκη (µεσαίου µήκους – 2016) (πρωταγωνιστικό).

5 never hide Σενάρια: Αµαλία Τσίπα, Σκηνοθεσία: Σόνια Κουλέπη (µικρού µήκους- 2013) (συµµετοχή).

ΜΑΜΑ2 Σενάριο: Βαλεντίνος Τσίλογλου , Σκηνοθεσία: Θώµας Διάφας(µεσαίου µήκους – 2013) (πρωταγωνιστικό).

«Μας Καθάρισε!» Σενάριο: Χριστίνα Θωµαίδου – Κωσταντίνα Τάτση, Σκηνοθεσία: Πάνος Ηλιακόπουλος (µικρού µήκους – 2012) (συµµετοχή).

PERHAPS WE BECAME STARS Σενάριο: Βαλεντίνος Τσίλογλου, Σκηνοθεσία: Θώµας Διάφας (µεσαίου µήκους -2010) (πρωταγωνιστικό).

 

Διακρίσεις

Βραβείο κοινού περιοδικού Antivirius για τα Queer theatre awards 2016 µε το θεατρικό έργο, «Η Συγκατοίκηση της Συµφοράς»

Βραβείο κοινού περιοδικού Antivirius για τα Queer theatre awards 2017 µε το θεατρικό έργο, «ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ» σε σκηνοθεσία Βαλεντίνου Τσίλογλου