Σωτήρης Χατζάκης και Δημήτρης Μυλωνάς στη συνέντευξη τύπου στο «Χυτήριο»

Μια συνέντευξη τύπου σε «οικογενειακό περιβάλλον» θα έλεγε κανείς, πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο του θεάτρου «Χυτήριο», στις 30 Ιουνίου. Στο πάνελ παρευρίσκονταν οι συντελεστές των δύο παραστάσεων που θα παιχτούν αυτό το καλοκαίρι, Δημήτρης Μυλωνάς, Σωτήρης Χατζάκης, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, καθώς και η βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Μυλωνά και η Μαρία Χατζηεμμανουήλ, μέλος της μεταφραστικής Ομάδας Els de Paros.

Η φιλική αυτή συνέντευξη τύπου ξεκίνησε με την παρουσίαση των δύο καλοκαιρινών θεατρικών παραστάσεων, το «Δάνειο» του Τζόρντι Γκαλθεράν και το «Υπέροχό μου διαζύγιο» της Τζεραλντίν Άρον, που στη συνέχεια εξελίχθηκε σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα προβλήματα του θεάτρου και τη «νέα τάξη πραγμάτων» που έφερε στο θέατρο και στη ζωή μας η πανδημία του κορονοιού.

Ο Δημήτρης Μυλωνάς, με γλαφυρό τρόπο ξεκινάει με τη παρουσίαση του έργου του Γκαλθεράν και τον ρόλο που κρατάει σε αυτό…

«Ένας άνθρωπος που έχει μεγάλη ανάγκη από λεφτά εναγωνίως, πηγαίνει στην τράπεζα να βρει τον διευθυντή και του ζητάει ένα δάνειο. Όμως, όπως οι περισσότεροι, δεν πληροί τις προϋποθέσεις και τις εγγυήσεις που απαιτούν οι τράπεζες και ο τραπεζίτης του λέει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να του δώσει το δάνειο.

«Μέσα στην απελπισία του ο άνθρωπος του λέει, ότι αν δεν μου δώσετε το δάνειο θα σας πηδήξω τη γυναίκα»

Και έτσι ξεκινάει μια κωμικοτραγική κατάσταση σε σχέση με τους τρόπους που βρίσκουν οι άνθρωποι για να επιβιώσουν. Υπάρχει σύγκρουση μιας ευνοιοκρατικής αντίληψης που εκφράζεται μέσα από τον διευθυντή και μιας ανάγκης επιβίωσης του σημερινού ανθρώπου να βιώσει την οικονομική κρίση».

«Από την άλλη, έχουμε το «Υπέροχό μου διαζύγιο» με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου που συνεργαζόμαστε για πρώτη φορά. Με τον Σωτήρη Χατζάκη έχουμε μια προϊστορία, αφού ήταν και ο πρώτος σκηνοθέτης μετά την Δραματική Σχολή, όταν έπαιζα στον «Τελευταίο πειρασμό» του Καζαντζάκη. Ένας άνθρωπος με μεγάλη ιστορία, που έχει αφήσει το στίγμα του στο ελληνικό θέατρο».

Για το «Υπέροχό μου διαζύγιο» μας λέει…

«Είναι μια γυναίκα σε μια ηλικία των 50 που χωρίζει μετά από 20 χρόνια γάμου. Δεν είχε ποτέ άλλον άνδρα στη ζωή της, δεν δουλεύει, η κόρη της φεύγει αφού παντρεύεται και ξαφνικά μένει μόνη. Οπότε βλέπουμε μια γυναίκα μόνη να αντιμετωπίζει μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και πως επιβιώνει»

Στη συνέχεια ο Σωτήρης Χατζάκης, με τη σειρά του μας καλωσόρισε και μίλησε για τον δικό του ρόλο του τραπεζίτη…

«Ξέρει πολύ καλά τα τεχνοκρατικά, τα τεχνολογικά και τα τραπεζικά, αλλά δεν έχει ιδέα από τη ζωή, με αποτέλεσμα ένα μικρό δάνειο που του ζητάει κάποιος, ενώ έχει την δυνατότητα να το δώσει, αρνείται για λόγους τυπικούς, πίσω από την τεχνοκρατική του θωράκιση.

Έτσι, ξεκινάει μια ξέφρενη κωμωδία, σχεδόν στα όρια του μπουρλέσκ. Το έργο ουσιαστικά, είναι μια μύηση ενός τεχνοκράτη, στο πώς να μάθει να ζει μέσα από την οδύνη και την δυστυχία, στην οποία θα φτάσει μαθηματικά με την τεχνολογική και τεχνοκρατική του εμμονή».

«Το επιχειρείν χωρίς την πνευματικότητα είναι ένα μηχανιστικό τέρας, το οποίο θα καταπιεί και τους εμπνευστές του»

Αναφέρει και παραδείγματα από την καθημερινότητα λέγοντας ότι…

«Πολλοί φίλοι μετεωρισμένοι ανάμεσα στον κυνισμό και τον αμοραλισμό της τράπεζας η οποία τους προέτρεπε να πάρουν διάφορα δάνεια και ξαφνικά κλείνει τις στρόφιγγες και πεθαίνει η κοινωνία από ασφυξία, μέσα από ένα παιχνίδι, για να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός, από το ανελέητο τραπεζικό σύστημα.

Αυτό το πράγμα όμως εδώ, ο συγγραφέας το αφήνει κάτω στα ορυκτά, ενώ στην πάνω επιφάνεια είναι μια σειρά από ανατροπές, εξάρσεις και περίεργες εξελίξεις, που συνθέτουν μια έξοχη κωμωδία, και αυτό θα έρθει ο κόσμος να δει».

Στη συνέχεια μίλησε για την ενοχή του σώματος σε σχέση με το θέατρο, λέγοντας χαρακτηριστικά…

«Θέλω να εκφράσω την ωδίνη μου, ως τελευταία σκέψη στην υπόθεση θεάτρου και κορονοϊού. Εκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια, διάφορα δόγματα, πολιτικά, η θρησκεία, η οικονομία, ακόμα και οικογένεια, συντόνισαν με σφοδρότητα μια επίθεση εναντίον του σώματος, ενοχοποιώντας το. Το σώμα ενοχοποιείται για αμαρτία, ιδιαιτερότητα, για απόκλιση, για πράξεις θλιβερές, απαίσιες, έσχατες, κλπ.

Ξαφνικά, εκεί που δίνουμε αγώνα για να υπάρχει διάθεση και απενεχοποίηση του σώματος, έρχεται μια παγκόσμια δικτατορία του ιού για να μας πει ότι το έτερον, η ετερότητα δεν μας συμπληρώνει αλλά μας απειλεί, ο άλλος είναι ο δολοφόνος. Αυτή τη στιγμή η σωματικότητα είναι επικίνδυνη. Αυτό πάει πίσω ολόκληρη την κοινωνία… αν πούμε ότι το σώμα είναι ο κίνδυνος πάμε πίσω την ιστορία.

Γυρίσαμε σε ένα βαθύ συντηρητισμό και ευνοούμε όλες εκείνες τις παραθρησκευτικές και παραοικονομικές τάσεις οι οποίες θέλουν να έχουμε ένα παπά στο κεφάλι και ένα τροχονόμο από τη μέση και κάτω και να ρυθμίζει ποιος εισέρχεται και ποιος εξέρχεται του σώματος.

Δηλαδή η αυτοδιάθεση, η ιδιαιτερότητα ή η ελεύθερη επιλογή η οποία είτε είναι φυλετική, είτε είναι ερωτική, είτε είναι σεξουαλική, ή οτιδήποτε ευνοείται αυτή τη στιγμή από την πανδημία η οποία ίσως φέρει ένα βαρύ πλήγμα σ’ αυτό το πράγμα. Εμείς είμαστε εδώ και κάνουμε αυτήν την παράσταση αυτό το καλοκαίρι και θα κάνουμε και το χειμώνα, πρώτα ο θεός για να δείξουμε αυτό ακριβώς.

Υπάρχει και η περίπτωση του να αγοράσεις ένα εισιτήριο και να δεις την παράσταση από το σπίτι. Όταν γίνει και αυτό, το θέατρο έχει τελειώσει. Μπορεί να γίνει για λόγους επιβίωσης, κυρίως των μικρών θεάτρων.

Αλλά το σώμα και όλη η αρχαιοελληνική, η ηδονιστική αντίληψη έχει υποστεί βαρύ πλήγμα με τον κορονοϊό και μπορεί να μην επιστρέψουμε στην κανονικότητα να επιστρέψουμε όμως, στις ελευθερίες της κανονικότητας, γιατί μπορεί κατά την διάρκεια του κορονοϊού να δομείται μια κανονικότητα εντελώς ολοκληρωτική».

Μίλησε ακόμα για το πλήγμα που υπέστη το θέατρο και τα ανεπαρκή μέτρα του Υπουργείου Πολιτισμού…

«Δεν καταλαβαίνω γιατί στις παραστάσεις στους αρχαιολογικούς χώρους για τους άνεργους και νέους να αποφασίζουν οι υπεύθυνοι των μεγάλων πολιτιστικών Ιδρυμάτων, όπως δεν καταλαβαίνω γιατί να κοπούν από την 1^η Λυκείου τα καλλιτεχνικά μαθήματα. Το Υπουργείο να το πάρει πίσω και να θυμηθεί ότι η παιδεία δεν είναι εκπαίδευση και η εκπαίδευση να πριμοδοτεί μόνο τη χρηστικότητα του ανθρώπου, όχι την ονειρική του και φανταστική του διάσταση. Άρα να το πάρει πίσω γιατί το θέατρο δίνει οξυγόνο και το Υπουργείο να βοηθήσει τον ιδιωτικό τομέα του θεάτρου, όχι μόνο τα κρατικά θέατρα».

Αναφέρθηκε ακόμα στο το πως θα έπρεπε να γίνονται οι επιδοτήσεις ρεπερτορίου καθώς και στην ύπαρξη ανεξέλεγκτων σχολών που βγάζουν μεγάλο αριθμό ηθοποιών και για τον συνδυασμό του ελεύθερου και του κρατικού θεάτρου.

Με τη σειρά της φυσικά, μίλησε και η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου για τον ρόλο της στο «Υπέροχό μου διαζύγιο» και τη συνεργασία της με τον Δημήτρη Μυλωνά, για να δώσει το λόγο στη συνέχεια στην Μαρία Χατζηεμμανουήλ.

Η Μαρία Χατζηεμμανουήλ, παρούσα στο πάνελ ως εκπρόσωπος της μεταφραστικής Ομάδας Els de Paros, που συμπληρώνεται με τους Γιάννη Μαντά, Δημήτρη Ψαρρά και Αλέξανδρο Μπαβέα, μίλησε για το σπουδαίο έργο της Ομάδας αλλά και τη σπουδαία δουλειά που γίνεται από τους Ισπανούς και Καταλανούς συγγραφείς.

«Το Δάνειο γράφτηκε αρχικά σαν συμμετοχή του Τζόρντι Γκαλθεράν σε ένα διαγωνισμό που γίνεται κάθε χρόνο στη Τζιρόνα που ήταν και ο 1^ος διαγωνισμός, τον οποίον και κέρδισε.

Οι συγγραφείς στην Ισπανία, έχουν την δυνατότητα να συμμετάσχουν σε πολλούς διαγωνισμούς και όλοι με μεγάλες χρηματικές αμοιβές. Τα πράγματα στη δραματουργία είναι πολύ καλά και τυγχάνουν τεράστιας στήριξης.

Ο Γκαλθεράν όμως είναι μια τελείως ξεχωριστή περίπτωση. «El rey del mambo» τον αποκαλούν και είναι αυτό που ονειρεύονται όλοι οι ισπανοί συγγραφείς να γίνουν. Μπορεί να συνδυάσει το ποιοτικό με το εμπορικό και το έδειξε και με την μέθοδο Γκρόνχολμ.

Το «Δάνειο» έχει μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Γράφοντας το «Δάνειο» δεν θα χρειαστείς να πάρεις ποτέ δάνειο στη ζωή σου.

Έχει να δώσει όλα αυτά τα σκληρά και πικρά που αναφέρθηκαν αλλά με έναν πολύ χαρίεντα τρόπο. Η συνταγή που προτείνει, είναι να μην γράφεις αν δεν έχεις μια καλή ιδέα».

Έτσι λοιπόν, ο κόσμος έχει την ευκαιρία να απολαύσει τις δύο αυτές παραστάσεις και να γελάσει, που τόσο το χρειάζεται τον τελευταίο καιρό, σε ένα δροσερό χώρο στην καρδιά της Αθήνας, με απόλυτη ασφάλεια και σύμφωνα με τους Υγειονομικούς Κανονισμούς, στον κήπο του θεάτρου «Χυτήριο».

Περισσότερες Πληροφορίες στα Δελτία Τύπου των παραστάσεων “Το Δάνειο” και “Το υπέροχό μου διαζύγιο” αντίστοιχα.

«ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ» του Τζόρντι Γκαλθεράν

ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Χυτήριο και παράλληλες παραστάσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε Φεστιβάλ της Αττικής και της Περιφέρειας

Από τη Δευτέρα 13 Ιουλίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 παρουσιάζεται στον κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» η κωμωδία «Το δάνειο» του Τζόρντι Γκαλθεράν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά.

Στους δύο ήρωες του έργου απολαμβάνουμε τον Σωτήρη Χατζάκη και τον Δημήτρη Μυλωνά που υπογράφει και τη σκηνοθεσία. Δύο καλλιτέχνες με σημαντική διαδρομή στο χώρο της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας οι οποίοι συναντιούνται επί σκηνής σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας που συναρπάζει. Μία θεατρική σύμπραξη που λαμβάνει χώρα στην καρδιά της Αθήνας, σε ανοιχτό χώρο, στον υπέροχο κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» με απόλυτη ασφάλεια και πλήρη τήρηση όλων των υγειονομικών κανονισμών.

Ο Αντόνιο επιθυμεί διακαώς να λάβει ένα τραπεζικό δάνειο όμως ως μοναδική εγγύηση έχει να επιδείξει… το λόγο της τιμής του. Μπροστά στην επίμονη άρνηση του διευθυντή της τράπεζας να εγκρίνει το πολυπόθητο δάνειο, ο επίδοξος αιτών απειλεί τον τραπεζίτη ότι θα «αποπλανήσει» τη γυναίκα του αξιοποιώντας την ακαταμάχητη έλξη που ασκεί στο γυναικείο φύλο!

Ο Αντόνιο, ένας ήρωας της καθημερινότητας, κουβαλάει στην πλάτη του όλη την απελπισία της οικονομικής κρίσης. Μη διαθέτοντας κανένα άλλο μέσο πειθούς και αξιοπιστίας αποφασίζει να τα παίξει όλα για όλα και να μπλοφάρει. Κι ενώ ο τεχνοκράτης και συγκροτημένος τραπεζίτης αρχικά τον υποτιμά, σταδιακά παρασύρεται σε ένα ξεκαρδιστικό “man to man” παιχνίδι δίχως πραγματικό νικητή.

Ξέφρενος ρυθμός, διασκεδαστικές ατάκες, ανατροπές συνθέτουν μια απολαυστική κι επίκαιρη όσο ποτέ κωμωδία που εμπνέεται από το υπαρξιακό αδιέξοδο που γεννά η σύγχρονη χρηματοπιστωτική κρίση ενώ με τρόπο καυστικό κλείνει το μάτι στην «ευρηματικότητα» του ανθρώπου απέναντι στο επείγον της επιβίωσης.

«Το δάνειο» (2103) του σημαντικού σύγχρονου Ισπανού συγγραφέα Τζόρντι Γκαλθεράν, παγκοσμίως γνωστού για το θεατρικό του έργο Η μέθοδος Γκρόνχολμ, κέρδισε το Νοέμβριο 2011 το πρώτο βραβείο στο «Τουρνουά Σύγχρονου Καταλανικού Θεάτρου» της Τζιρόνα κι έχει παιχτεί σε πολλές γλώσσες σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Els de Paros Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς Σκηνικά: Έρση Δρίνη Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αντώνης Παναγιωτόπουλος Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Μυλωνά

Παίζουν:

Σωτήρης Χατζάκης, Δημήτρης Μυλωνάς

INFO:

Παραγωγή της Green Productions

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Διάρκεια: 90΄

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικό: 15 €

Μειωμένο(Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ) :12 €

Ατέλεια : 5 €

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-xytirio/to-daneio/

Τηλέφωνο κρατήσεων : 210 5232097 και 210 3412313

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

Παράλληλα με το Θέατρο «Χυτήριο», θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε Φεστιβάλ της Αττικής και της Περιφέρειας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΟΥΛΙΟΥ

26/07/2020 Αίγιο, Θέατρο «Γεώργιος Παππάς», 21:00

Νικολάου Πλαστήρα 19 & Κανελλοπούλου

Τηλέφωνο: 26910. 61977

29/07/2020 Ηλιούπολη, Θέατρο Άλσους «Δημήτρης Κιντής», 21:00

Γαρδίκη & Σμόλικα

Τηλέφωνο: 210. 9923840

Η περιοδεία βρίσκεται υπό διαμόρφωση

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικό: 15 €

Μειωμένο(Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ) :12 €

Ατέλεια : 5 €

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr

«ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟ» της Τζεραλντίν Άρον

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στο θέατρο Χυτήριο και παράλληλες παραστάσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε Φεστιβάλ της Αττικής και της Περιφέρειας

«H ζωή μιας γυναίκας είναι κάτι σαν γεύμα. Ο άντρας είναι κάτι σαν επιδόρπιο.

Καλό είναι να φας και το επιδόρπιο, αλλά μη ξεχνάτε, όλα τα δυσάρεστα,

π.χ. χοληστερίνη, πάχος, ζάχαρο και εν τέλει τύφλωση,

προκαλούνται συνήθως όχι από το φαΐ, αλλά από τα επιδόρπια»

Από την Τετάρτη 15 Ιουλίου και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 παρουσιάζεται στον κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» η κωμωδία «Το υπέροχό μου διαζύγιο» της Τζεραλντίν Άρον σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά, με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου.

«Το υπέροχό μου διαζύγιο» το πιο επιτυχημένο έργο της Τζεραλντίν Άρον που έχει παιχτεί σε 28 χώρες, παρουσιάζεται στην καρδιά της Αθήνας, σε ανοιχτό χώρο, στον υπέροχο κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» με απόλυτη ασφάλεια και πλήρη τήρηση όλων των υγειονομικών κανονισμών.

Η Άντζελα, μια γυναίκα γύρω στα πενήντα και μητέρα μιας έφηβης κόρης, δέχεται αίτηση διαζυγίου από τον σύζυγό της ο οποίος προτιμά την αγκαλιά νεότερων γυναικών. Εκτεθειμένη στη μοναξιά που δεν είναι δική της επιλογή και με την κρίση της ηλικίας να της χτυπά την πόρτα, η Άντζελα ξεκινά ένα ταξίδι αυτογνωσίας σε μια προσπάθεια να βρει το βηματισμό της μέσα στο αναπάντεχο κενό της ζωής της.

Ένας απολαυστικός μονόλογος που κινείται από το δάκρυ στο γέλιο και φωτίζει με ειλικρίνεια όλες εκείνες τις κωμικές, τρυφερές, γλυκόπικρες και δραματικές ψυχολογικές μεταπτώσεις μιας καθημερινής ηρωίδας, μιας γυναίκας σαν κι εμάς που δεν σταματά να διεκδικεί το δικαίωμα στο όνειρο και την ευτυχία.

Ερμηνεύει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου.