Με επιτυχία συνεχίζονται οι παραστάσεις έως Τρίτη 8 Απριλίου.
«Μην περάσεις το ποτάμι»
Της Βέρας Βασιλείου – Πέτσα
Σκηνοθεσία- Δραματουργική επιμέλεια
Κατερίνα Μαντέλη
Με επιτυχία συνεχίζονται οι παραστάσεις έως Τρίτη 8 / 4
Προπώληση : Ticketservices.gr με γενική είσοδο 13 ευρώ
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 18:30 Θέατρο Αλκμήνη
Ποιος, άραγε, ζει όπως ονειρεύτηκε; Ποιος Για να περάσουμε το ποτάμι, δεν αρκεί μόνο να |
«Μην περάσεις το ποτάμι»
Η ιστορία διαδραματίζεται με φόντο τα Τρίκαλα (Θεσσαλίας) του ’60, όπου γεννιέται ένας μεγάλος Έρωτας που θα δοκιμάσει τις αντοχές του στα σκληρά παιχνίδια της τύχης, του μοιραίου χρόνου και της πολιτικής αναταραχής, προσδοκώντας στην ιδανική ολοκλήρωσή του. Το έργο καταδεικνύει την αιώνια σύγκρουση των κοινωνικών τάξεων και ιδιοσυγκρασιών, το πεπρωμένο του ανθρώπου -που είναι ο θάνατος- και την αντίσταση που αντιμάχεται την επώδυνη αυτή παραδοχή- που είναι το ερωτικό ιδεώδες-.
Λίγα λόγια για το έργο
Ένας ιδεολόγος άντρας και μια ευαίσθητη γυναίκα, που ανταμώνουν άκαιρα στηζωή, θα παλέψουν ο καθένας από το μετερίζι του, για το δικαίωμά τους στην ελευθερία και την αγάπη.
Ενώ η μετεμφυλιακή Ελλάδα κλυδωνίζεται από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις για την ομαλοποίηση της πολιτικής κατάστασης, ετούτη η απαγορευμένη αγάπη προσπαθεί να δραπετεύσει από τον κλοιό μιας ηθικής αναγκαιότητας, από έναν κακοποιητικό έγγαμο βίο της γυναίκας, ενώ παράλληλα βιώνει τη δίωξη των δημοκρατικών ιδεών, μέσα στην ταραγμένη αυτή εποχή, καθώς οραματίζεται έναν κόσμο ελεύθερο. Το έργο θέτει ερωτήματα και διλλήματα, αν τα ‘’πρέπει’’ της ηθικής, η το ‘’χρέος’’ για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι αξίες του ανθρώπου για τις οποίες οφείλει να αγωνίζεται. Πόσο ρόλο παίζουν οι καταβολές του καθενός ανθρώπου στη ζωή του;
Σημείωση: «Μην περάσεις το ποτάμι» είναι το βραβευμένο μυθιστόρημα της Βέρας Βασιλείου- Πέτσα, το οποίο εκδόθηκε το 2006, επανεκδόθηκε το 2020 και ετοιμάζεται για την τρίτη του έκδοση . |
Σημείωμα της Συγγραφέως: Οι ήρωες της μυθοπλασίας μου γεννήθηκαν από πρόσωπα της πατρικής μου οικογένειας, τα οποία κατά την περίοδο της Κατοχής, του Εμφυλίου και της Χούντας των Συνταγματαρχών στη χώρα μας, είχαν ενεργό μέρος στη Αντίσταση, στον Δημοκρατικό Στρατό του Εμφυλίου και διώχτηκαν ανηλεώς από τη Χούντα της επταετίας. Όντας παιδί στη δεκαετία του ’60, τα πρώτα μου ακούσματα για την σύγχρονη ιστορία μας, ήταν από αυτούς τους κοντινούς μου ‘’ήρωες’’. Η γυναίκα πρωταγωνίστρια του μύθου μου, φανερώνει την ανισότητα των δύο φύλλων άντρας-γυναίκα εκείνης της εποχής, βιώνοντας έναν κακοποιητικό γάμο, και προσδοκώντας τον Έρωτα στην πλέρια μορφή του. Το έργο μου καταδεικνύει την αιώνια σύγκρουση των κοινωνικών τάξεων και ιδιοσυγκρασιών, καθώς και το πεπρωμένο του ανθρώπου που είναι ο θάνατος. |
Έγραψαν για την παράσταση:
Τα σκηνικά της Ιωάννας Κατσιαβού είναι κατασκευασμένα πάνω σ΄ αυτό το μοτίβο. Παράδοση και εικαστικότητα. Τα κοστούμια της επίσης είναι ενδεικτικά αυτής της εποχής.
Οι παραδοσιακές μουσικές και τα τραγούδια με την ζεστή φωνή του Κωστή Σαββιδάκη, δίνουν έναν ανάλαφρο τόνο στο βαρύ κλίμα της ιστορίας.
Ενδιαφέρον στοιχείο της παράστασης είναι το χορευτικό δίδυμο των Κωνσταντίνου Κατσούδα κι Ελένης Δήμου που συνοδεύουν την ιστορία…Η παράσταση αυτή του θεάτρου Αλκμήνη ευτυχεί να έχει μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών (Τάσος Σωτηράκης, Κωστής Σαββιδάκης, Αλεξάνδρα Στεργίου, Γιώργος Ζώης κλπ) που την κοσμούν με τις ερμηνείες τους. Όλοι μαζί δεμένοι σαν ένα σύνολο χτίζουν μια παράσταση με ρυθμό, ζωντάνια και σφρίγος, που παρά το δύσκολο θέμα της, κρατάει τον θεατή γιατί είναι καλοφτιαγμένη, προσεγμένη και συνδυάζει υποκριτική, τραγούδι και χορό.
Το Μην περάσεις το ποτάμι είναι μια δουλειά που αξίζει πολύ κι αυτό πρέπει να γνωστοποιηθεί!!!!!!!
Λένα Σάββα | Θέατρο.gr
Η σκηνοθεσία της Κατερίνας Μαντέλη είναι πολυεπίπεδη, αξιοποιώντας τη δραματουργική ένταση του κειμένου και δίνοντας έμφαση όχι μόνο στη ρεαλιστική απόδοση της ταραγμένης εποχής των Τρικάλων της δεκαετίας του ’60, αλλά και σε μια πιο ποιητική διάσταση που καθρεφτίζει το ανεκπλήρωτο όνειρο των πρωταγωνιστών. Η παράσταση συνθέτει ένα πυκνό, συναισθηματικά φορτισμένο θέαμα, όπου η ιστορία, η κοινωνική αδικία και ο έρωτας πλέκονται αξεδιάλυτα, δημιουργώντας ένα έργο βαθιά ανθρώπινο, με χαρακτήρες που παραμένουν χαραγμένοι στη μνήμη του θεατή. Η μουσική συμπληρώνει την ατμόσφαιρα της παράστασης με το πρωτότυπο τραγούδι της Αρετής Κοκκίνου, το οποίο αποτυπώνει τη συναισθηματική ένταση και το ιδεολογικό φορτίο της ιστορίας, ενισχύοντας το δραματικό της βάθος.
Το «Μην περάσεις το ποτάμι» δεν είναι απλώς μια ιστορία αγάπης, αλλά μια στοχαστική αφήγηση για την ελευθερία, το πεπρωμένο και την αέναη αναμέτρηση του ανθρώπου με την ίδια του τη ζωή.
Αλεξία Βλαρά
«Μην περάσεις το ποτάμι»
Ως άκρως σημαντική θα την χαρακτηρίσω. Και το γράφω αυτό γιατί η προσεκτική διασκευή που έγινε από την ίδια τη συγγραφέα και τον Βασίλειο Φλώρο, προσφέρει στον/στην θεατή μια επιτυχημένη “αναδημιουργία” (όπως λέει και η κ. Βέρα Βασιλείου- Πέτσα) στην εκδοτική της μυθοπλασία (Εκδόσεις: 24 Γράμματα). Και θα ήταν τόσο επιβλητική αυτή η παράσταση που παρακολουθήσαμε αν δεν είχε την έντονη σφραγίδα της σκηνοθέτιδας Κατερίνας Μαντέλη που έκανε και την δραματουργική επιμέλεια της; Σαφώς και όχι. Ξεχωριστές και πειστικές ερμηνείες από ηθοποιούς που έχουν σημαντικό βιογραφικό στον χώρο, όσο και νέους ιδιαίτερα ταλαντούχους. ο Τάσος Σωτηράκης σε κόντρα ρόλο, όπως λέει και ο ίδιος (Καρανίκας), η νέα ηθοποιός Αλεξάνδρα Στεργίου (Βάγια), ο πάντα καλός ο Κωστής Σαββιδάκης (Μπαρμπα-Φάνης), ο Βασίλης Τριανταφύλλου (Δημήτρης), ο Γιώργος Ζώης επίσης πειστικός ως αξιωματικός της τότε Χωροφυλακής,, σε κόντρα ρόλο και αυτός (Σερέτης), η Τερέζα Καζιτόρη (Μαρίνα), ο Δημήτρης Τσάκωνας (πατέρας Βάγιας), η Μέμη Αναστασοπούλου (μητέρα Δημήτρη).ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… από τον Γιάννη Γαβρίλη
Πολύ καλό καστ που έχει επιμεληθεί η σκηνοθέτης της παράστασης Κατερίνα Μαντέλη που με την μεγάλη της εμπειρία δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.
Εκτός από τους πολύ καλούς ηθοποιούς σε αυτή την παράσταση, νέους και παλιούς, πολύ καλή και ταιριαστή είναι η μουσική που έχει γραφτεί για το έργο από την Αρετή Κοκκίνου και η πολύ καλή χορογραφία από τον Κωνσταντίνο Κατσούδα, που είδαμε και στην σκηνή μαζί με την Ελένη Δήμου.
Εξαιρετική η Αλεξάνδρα Στεργίου στον ρόλο της Βάγιας· είναι πολύ εκφραστική, μπορείς να δεις τα συναισθήματά της στο πρόσωπό της. Μαζί της, εξαιρετικός ο Τάσος Σωτηράκης στον ρόλο του Καρανίκα που είναι τόσο πειστικός που γρήγορα σε κάνει να τον αντιπαθήσεις.
Ο Κωστής Σαββιδάκης εξαιρετικά γλυκός στον ρόλο του Φάνη κι επίσης ξεχωρίζω τον Γιώργο Ζώη στον ρόλο του κακού Σερέτη – που δείχνει την προσαρμογή του σε διαφορετικούς ρόλους με ευκολία. Φυσικά δεν υστερούν
και οι υπόλοιποι ηθοποιοί.Τα σκηνικά είναι άριστα σχεδιασμένα από την Ιωάννα Κατσιαβού και σε βάζουν αμέσως στο κλίμα καθώς και ο χορός που περιγράφει συναισθήματα με τον τρόπο που παρουσιάζεται.
Γιώργος Κονίδης
Η Κατερίνα Μαντέλη δημιούργησε μια εικαστική παράσταση με πολλούς και ποικίλους συμβολισμούς, υπέροχους φωτισμούς, τρυφερή, με θέμα την πανανθρώπινη έννοια της αγάπης, αλλά παράλληλα έντονα πολιτική και διδακτική με αναφορές στον εμφύλιο και τη δικτατορία. Μια παράσταση που πρέπει να δείτε για να μην ξεχνάμε ποτέ το πολιτικό παρελθόν μας που τόσο κακό δημιούργησε στην πατρίδα μας και άλλα πολλά και καταστροφικά. Η ικανή και πολυσχιδής σκηνοθέτις Κατερίνα Μαντέλη από το Α ως το Ω.
Από τον Βασίλη Παπαβασιλείου | Cosmopoliti
Μια εξαιρετική και καλοδομημένη παράσταση είδαμε μια κρύα νύχτα του Φλεβάρη στο Θέατρο Αλκμήνη!
Μια παράσταση που εκτιμούμε ότι θα αγγίξει κάθε θεατή που θα τη δει και θα τον προβληματίσει για το χθες το σήμερα αλλά και το αύριο των ανθρώπινων κοινωνιών. Κοινωνίες που θέλουμε να πιστεύουμε ότι μας παρέχουν «άνεση
και δημοκρατία!»Η σκηνοθεσία, τα σκηνικά, τα κοστούμια η χορογραφία ανέδειξαν ένα πραγματικά δυνατό κείμενο (βραβευμένο μυθιστόρημα) με συγκινητικό λόγο και στοιχεία αρχαίου δράματος.
Οι ηθοποιοί ανθρώπινοι, αληθινοί, άριστοι τεχνικά, μας έπεισαν με τις ερμηνείες τους ότι πάσχουν χωρίς να ξεπερνούν το όριο, χωρίς ίχνος υπερβολής.
Ο Τάσος Σωτηράκης και ο Γιώργος Ζώης κλέβουν τη παράσταση ως οι «κακοί» του έργου (παρόλο που ο Τάσος Σωτηράκης ως Καρανίκας «κρύβει» έξυπνα τις πιο ευαίσθητες πλευρές του χαρακτήρα που υποδύεται, τις οποίες
διακρίναμε).Το Ecogreennet.gr , ο Χρήστος Νομικός
Συντελεστές
Κείμενο: Βέρα Βασιλείου-Πέτσα
Θεατρική διασκευή : Βέρα Βασιλείου –Πέτσα και Βασίλειος Ρ. Φλώρος
Σκηνοθεσία/ Δραματουργική επιμέλεια : Κατερίνα Μαντέλη
Σκηνικά – Κοστούμια : Ιωάννα Κατσιαβού
Πρωτότυπη μουσική: Αρετή Κοκκίνου
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Χορογραφίες : Κωνσταντίνος Κατσούδας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Τσάκωνας
Φωτογραφίες : Μαριλένα Αναστασιάδου
Επικοινωνία: Κατερίνα Γρυλλάκη
Παραγωγή : 41 street cafe- The Art Concept
Ηθοποιοί
Τάσος Σωτηράκης (Καρανίκας)
Αλεξάνδρα Στεργίου (Βάγια)
Κωστής Σαββιδάκης (Μπάρμπα- Φάνης)
Βασίλης Τριανταφύλλου (Δημήτρης)
Γιώργος Ζώης (Σερέτης)
Τερέζα Καζιτόρη (Μαρίνα)
Δημήτρης Τσάκωνας (πατέρας Βάγιας)
Μέμη Αναστασοπούλου (μητέρα Δημήτρη)
Κωνσταντίνος Κατσούδας (χορευτής)
Ελένη Δήμου (χορεύτρια)
Πληροφορίες
Θέατρο Αλκμήνη | Αλκμήνης 8-12 Πετράλωνα 11854
Από Δευτέρα 3/2 και κάθε Δευτέρα Τρίτη 18:30
Ειδική προσφορά έως το τέλος των παραστάσεων γενική είσοδος : 13 ευρώ
Εισιτήρια https://www.ticketservices.gr/event/theatro-alkmini-min-peraseis-to-potami/?lang=el
Και στο ταμείο του Θεάτρου
Διάρκεια 100’