Παράταση παραστάσεων για τις ακατάλληλες για ανηλίκους «ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ» του Christopher Hampton στον Πολυχώρο Vault

Παράταση παραστάσεων για τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» λόγω επιτυχίας έως και τα τέλη Φεβρουαρίου στον Πολυχώρο Vault για την πολυβραβευμένη διασκευή του Christopher Hampton (βραβεία Olivier και Evening Standard για καλύτερο θεατρικό έργο), που βασίζεται στο διάσημο μυθιστόρημα του Choderlo de Laclos, σε σκηνοθεσία Βίκυς Βολιώτη. H παράσταση είναι ακατάλληλη για ανήλικους.

Έλα! Με το χέρι στην καρδιά!

Εσύ δείχνεις αυτό που πραγματικά είσαι;

Εσύ λες πάντα την αλήθεια;

Εσύ δεν έχεις προσπαθήσει ποτέ να παίξεις με το μυαλό του άλλου;

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Το διάσημο μυθιστόρημα του Choderlos de Laclos «Επικίνδυνες Σχέσεις» όπως και η θεατρική μεταφορά του από τον Christopher Hampton ξεκινούν ως η αφήγηση μιας ίντριγκας, μιας επιχείρησης παραπλάνησης και αποπλάνησης για να καταλήξουν σε μια οξυδερκή μελέτη της αιφνιδιαστικά απρόσμενης ανθρώπινης ψυχής.

Η Μερτέιγ και ο Βαλμόν είναι δύο πανέξυπνοι, πνευματώδεις αλλά αδίστακτοι άνθρωποι που αποφασίζουν να στήσουν ένα παιχνίδι, ένα σχέδιο εκδίκησης, προκειμένου να τιμωρήσουν αυτούς που αμφισβήτησαν την υπεροχή τους. Στη φρενήρη και ερεθιστική πορεία προς την υλοποίηση του σχεδίου τους δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν και να καταστρέψουν αθώους ανθρώπους. Όμως η παρτίδα που παίζουν είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, όχι μόνο για όσους βρίσκονται στο δρόμο τους αλλά και για τους ίδιους.

Οι “Επικίνδυνες σχέσεις” ανιχνεύουν τους βαθύτερους λόγους που μας οδηγούν στις εκάστοτε πράξεις μας, τα ψυχολογικά κίνητρα και τις διαφορετικές εκφάνσεις τους.

Όλα αυτά σε ένα αφάνταστα κομψό περιβάλλον που δεν ταιριάζει καθόλου με τις σκοτεινές και κρυφές σκέψεις των βασικών ηρώων: Ένας κατάφυτος, πανέμορφος κήπος, μέσα στον οποίο μπορεί να χαθεί κανείς, να κρύψει και να κρυφτεί.

Και στο τέλος οι μάσκες βγαίνουν και η αλήθεια αποκαλύπτεται εκκωφαντικά. Σώματα πέφτουν, συνειδήσεις καίγονται κάτω από τις δυνατές ακτίνες του ήλιου, σώματα εξαϋλώνονται όταν έρχονται σε επαφή με το φως, το οξυγόνο και τον αέρα. Όλα, μα όλα φανερώνονται. Tα άσχημα, τα άρρωστα, τα σάπια. Aλλά μαζί τους φανερώνονται και τα όμορφα, τα υγιή, τα δυνατά. Και εμείς πρέπει να τα αντικρίσουμε κατάματα και να τα αναγνωρίσουμε.

Γιατί όλα είναι δικά μας…