Βραβείο Eurodram για το θεατρικό έργο «Το κουδούνι» του Δημήτρη Αλεξίου

Το θεατρικό έργο «Το κουδούνι» του Δημήτρη Αλεξίου που ανέβηκε φέτος σε παγκόσμια πρώτη σε σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα από τη θεατρική ομάδα Αντικλείδι στο θέατρο Μεταξουργείο , σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία με παράταση παραστάσεων και αλλεπάλληλα sold out,  είναι ένα από τα τρία βραβευθέντα πρωτότυπα θεατρικά έργα στα ελληνικά που επιλέχθηκαν για το πανευρωπαϊκό δίκτυο Eurodram για το έτος 2022.

 

Το Eurodram είναι ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο θεατρικών έργων (πρωτότυπων και σε μετάφραση) που κάθε χρονιά επιλέγει και βραβεύει τρία έργα που υποβάλλονται σε κάθε μία από τις γλώσσες των μελών του. Τα πρωτότυπα ελληνικά έργα που επιλέχθηκαν για το 2022 είναι : «Το κουδούνι» (When the bell rings) του Δημήτρη Αλεξίου, «Τελευταία Αναγγελία» (Final Call) του Αλέξανδρου Λαγόπουλου και «Κομμώτριες» (Hairdressers) της Μαριτίνας Πάσσαρη. Το βραβείο δεν έχει χρηματικό έπαθλο.

Μπορείτε να δείτε όλα τα πανευρωπαϊκά διακριθέντα έργα εδώ: http://eurodram.org/2022-selections/

 

Ο Δημήτρης Αλεξίου σπούδασε Νομικές επιστήμες και είναι δικηγόρος. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 2008 με το μυθιστόρημα «Πικρά κεράσια» (εκδόσεις Διόπτρα) που είχε μεγάλη επιτυχία. Έκτοτε εξέδωσε άλλα τρία μυθιστορήματα («Αμαρτωλά θαύματα», εκδόσεις Διόπτρα, 2010, «Αλάτι κόκκινο», εκδόσεις Διόπτρα, 2012 και «Το χρονικό του Ιόλαου», εκδόσεις Υδροπλάνο, 2021) διηγήματα και συμμετοχές σε συλλογικά έργα, καθώς και μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων από τα Αγγλικά. Με το θέατρο άρχισε να ασχολείται συστηματικά από το 2012, ως συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Έχουν παρουσιαστεί στο κοινό τρία θεατρικά του έργα, μία θεατρική διασκευή του στο μυθιστόρημα «Ήλιος με δόντια» του Γιάννη Μακριδάκη (εκδόσεις της Εστίας) και μία σκηνική σύνθεση, τα τελευταία σε δική του σκηνοθεσία.

«Το κουδούνι», αν και γράφτηκε αρχικά το 2014, ανέβηκε για πρώτη φορά στο θέατρο τη σεζόν 2021 – 2022. Απέσπασε διθυραμβικές κριτικές τόσο από τους κριτικούς όσο και από το κοινό και η παράσταση ολοκλήρωσε τις παραστάσεις της εν μέσω πανδημίας με sold out και μετά από παρατάσεις. Αποτελεί μία πραγματεία πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, την αλήθεια και το ψέμα, τις κοινωνικές συμβάσεις που ενίοτε καθορίζουν , συνειδητά ή ασυνείδητα, τη ζωή και τις επιλογές μας και μία καταβύθιση στις οικογενειακές και φιλικές σχέσεις που σφυρηλατούν – ή καταπνίγουν – την προσωπικότητα, τα συναισθήματα, τη σεξουαλική ταυτότητα, τις επιλογές μας.

Μία ακόμα επιτυχία της παράστασης ήταν ότι μετά το τέλος των παραστάσεων, το ομώνυμο τραγούδι που γράφτηκε γι’ αυτή σε στίχους Κατερίνας Ξαναλάτου, μουσική Δημήτρη Αλεξίου και Βαγγέλη Σερίφη και με την ερμηνεία της 18χρονης Αθηνάς Πανταζή, κυκλοφόρησε δισκογραφικά από την 5^th Season Records. Μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=or3gq3fdmso

 

 

ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ

“Μια εφηβική παρέα αγοριών που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου.

 Σαραντάρηδες πια καλούνται να έρθουν αντιμέτωποι με όσα δεν ήξεραν αλλά και όσα ήξεραν και επέλεγαν επιμελώς να καταχωνιάζουν.

Μια μάνα κατάκοιτη με αδυναμία ομιλίας επικοινωνεί τις ανάγκες αλλά και όλες τις επιθυμίες της με ένα ηλεκτρικό κουδούνι κρεμασμένο στο λαιμό.

Πόση δύναμη μπορεί να κρύβεται στην αδυναμία;

Πόση εξουσία στην ανημπόρια;

Πόσο μας επηρεάζουν οι άνθρωποι γύρω μας;

Πόσο μας αλλοιώνουν, μας διαμορφώνουν, μας συνθλίβουν;

Πόσο ελεύθεροι είμαστε πραγματικά στις επιλογές μας;

 

 

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο – σκηνοθεσία: Δημήτρης Αλεξίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Άντα Ανδρούτσου

Σκηνικά: Σταμάτης Ζέρβας

Κατασκευή σκηνικών: Γιώργος Χάιντας, Δημήτρης Μαμάι, Αλέξανδρος Πέτοβας

Φωτισμοί: Δημήτρης Αλεξίου

Φωτογραφίες: Γιώργος Νίκογλου (studio), Ελπίδα Μουμουλίδου (παράσταση)

Βίντεο: Νεκτάριος Θεοδώρου

Graphics design: Δήμητρα Καραγιάννη

Πρωτότυπη μουσική επένδυση: Βαγγέλης Σερίφης

Δημόσιες σχέσεις: Σάντρα Βουτσά

Εκτέλεση παραγωγής:  Κωνσταντίνος Πλατής

 

Το ομώνυμο τραγούδι της παράστασης ερμηνεύει η Αθηνά Πανταζή

σε στίχους Κατερίνας Ξαναλάτου , μελωδία του Δημήτρη Αλεξίου

και παραγωγή- ενορχήστρωση  Βαγγέλη Σερίφη

 

Παίζουν: Απόστολος  Βαρναβέλιας, Κατερίνα Ξαναλάτου,  Βασίλης Λαδικός , Γιώργος Χάιντας , Βαρβάρα Ραμπαούνη,  Γεωργία Προκοπίου.

Φιλική συμμετοχή: Βασίλης Μουτσόπουλος

Δημόσιες σχέσεις & επικοινωνία

Κωνσταντίνος Πλατής

 

 

Έγραψαν για το έργο:

«Είδα λοιπόν στο θέατρο ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ μια αριστουργηματική παράσταση, βασισμένη σε ένα καλογραμμένο κείμενο, που ξεπήδησε λες μέσα από τη ζωή, σαν φέτα νατουραλιστική. Αν δεν ήταν η θεατρική σύμβαση, ειδικά οι αλλαγές του φωτισμού και οι εμφανείς τεχνικές αλλαγής χωροχρονικού πλαισίου, αν το έβλεπα αυτό σε ταινία, με την ίδια απολύτως επιτυχημένη διανομή, θα έκλαιγα μέχρις εξαντλήσεως.» Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, θεατρολόγος, κριτικός.

«Το έργο αποτελεί μία μαθητεία στον τρόπο που «βαδίζουν» οι ήρωες στις διαφορετικές οπτικές της πραγματικότητας, με βασικό στοιχείο το ψέμα– είτε το παρεμβατικό ψέμα στο οποίο μας βυθίζουν οι άλλοι, συνήθως έχοντας καλές προθέσεις, είτε το προστατευτικό ψέμα που «φυτεύουμε» οι ίδιοι στον εαυτό μας μέσω της λειτουργίας της μνήμης. Η ιστορία ξετυλίγεται σαν μια άσκηση ισορροπίας, ξεκινώντας με την εναλλαγή μεταξύ δραματικών και κωμικών στοιχείων για να κορυφωθεί έπειτα σταδιακά στον ρεαλιστικό και σκληρό πυρήνα του δράματος. Αυτή η κινούμενη άμμος είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει στην παράσταση, όπου δίνεται έμφαση στην αμεσότητα των διαλόγων και την παράλληλη αφήγηση των γεγονότων.» Ιωάννα Βαρδαλαχάκη, Clickatlife

«Σκηνοθετημένη από τον ίδιο τον συγγραφέα, η παράσταση διακρίνεται για τη ζωντάνια της και το μεράκι των συντελεστών της. Στα μάτια τους καθρεπτίζεται η αγάπη για το θέατρο αποδεικνύοντας ότι «καλό» θέατρο δεν παρακολουθεί κανείς μόνο σε «μεγάλες» σκηνές από γνωστούς ηθοποιούς. Έργα σαν «ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ» μας επιτρέπουν δικαιωματικά να είμαστε υπερήφανοι για τη σύγχρονη ελληνική δραματουργία.» Μαρίνα Αποστόλου, Λογοτεχνικό Στέκι, δραματολόγος.

«Συνολικά, το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτής της καλοδουλεμένης παράστασης είναι η ικανότητά της να κρατά πάντα στο φόντο, μα πάντα παρούσα, μια φιλοσοφικοκοινωνική ανάλυση κοφτερή σαν μαχαίρι, και να μείνει, συγχρόνως, σε κοντινή απόσταση ασφαλείας από τους χαρακτήρες της , να στέκεται ανάμεσα στον πικρό ρεαλισμό και το καυστικό χιούμορ, την ειρωνεία και τη συγκατάβαση, το σαρκασμό και τη γενναιοδωρία. Δείτε τη» Κάτια Σωτηρίου, Mytheatro, κριτικός, δραματολόγος.

Βαθμολογία κοινού στο Αθηνόραμα: 5/5*