Μετά την επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία, σε κάστρα και φρούρια –Castle version- σε όλη την Ελλάδα, oι δημιουργοί του Ερωφίλη project, παρουσιάζουν τη νέα εκδοχή της δουλειάς τους.
Το Dark version είναι η μεταφορά του έργου σε κλειστό χώρο.
Το θέατρο Σφενδόνη, από τις 26 Οκτωβρίου μετατρέπεται στην αίθουσα του θρόνου του βασιλιά Φιλόγονου. Τα εκατοντάδες κεριά μαζί με άλλα είδη φυσικού φωτισμού και το επιβλητικό σκηνικό, δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα, στην oποια εξελίσσεται το πεντάπρακτο αριστούργημα του ρέθυμνιώτη ποιητή, η διασημότερη τραγωδία της κρητικής αναγέννησης, το χρονικό ενός αιματοβαμμένου έρωτα.
Μια σύγχρονη παράσταση που αναδεικνύει την ομορφιά του ποιητικού λόγου, συνοδευόμενο από ζωντανή μουσική πανδουρίδας, κανονακίου, ηλεκτρικής και κλασσικής κιθάρας, μαντολίνου, κλαρίνου, κρουστών και υψηλού επιπέδου υποκριτικών ερμηνειών. Τα πρωτότυπα κοστούμια και η φρέσκια ερμηνευτική πρόταση ολοκληρώνουν την εικόνα της σύγχρονης τραγωδίας.
Μια μοναδική εμπειρία που μεταφέρει τον θεατή σε έναν άλλο χωροχρόνο και τον κάνει επισκέπτη στο παλάτι του βασιλιά Φιλόγονου, όπου εξελίσσετε μια ερωτική τραγωδία… αυτή της Ερωφίλης και του Πανάρετου.
Οι θεατές δεν είναι πιά απλοί επισκέπτες, αλλά μύστες σε μια θεατρική τελετουργία και μάρτυρες ενός τραγικού περιστατικού.
“Ερωφίλη project”- Σημείωμα σκηνοθέτη.
Το βαθύ πολιτισμικό μας παρελθόν και τα στοιχεία της γνήσιας παράδοσής μας ως λαού, μας προσφέρουν ένα μεγάλο αριθμό λογοτεχνικών αριστουργημάτων. Ένας καλλιτέχνης λοιπόν της εποχής μας, θα έλεγα ότι έχει υποχρέωση να σκύψει με σοβαρότητα και προσοχή πάνω απ’ αυτά τα κείμενα και χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της τέχνης του να τα αναδείξει και να τα ξαναφέρει στο φως. Η έρευνα και η συνεχής αναζήτηση είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχει αυτή η δύσκολη δουλειά, που τόσο ανάγκη έχουν οι νέες γενιές. Η επαφή δηλαδή με τις ρίζες και γνώση του παρελθόντος.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Για μένα λοιπόν, το ταξίδι αυτό της έρευνας και της αναζήτησης στον κόσμο της ελληνικής παράδοσης άρχισε το 2000 στο ΚΘΒΕ με την παράσταση «του Νεκρού Αδερφού» του Σ.Χατσάκη και συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι και σήμερα. Δεκαοκτώ χρόνια λοιπόν έρευνας και εργασίας πάνω στο θέμα, καταλήγουν φέτος στο ανέβασμα της Ερωφίλης, το αριστούργημα του Γεωργίου Χορτάτση.
Θα ήθελα να αναφέρω ίσως το σημαντικότερο κομμάτι της εργασίας της ομάδας μας. Αυτό της δημιουργίας μιας μεθόδου θεατρικής αναπαράστασης τέτοιου είδους κειμένων. Μια πολύ σημαντική δουλειά για τον κόσμο του θεάτρου στην σύγχρονη Ελλάδα , η οποία δίνει την δυνατότητα συνέχισης και εξέλιξης αυτής της αναγκαίας για τους καλλιτέχνες και για το κοινό συνθήκης, της σωστής επαφής δηλαδή με την παράδοση και τις ρίζες.
Για να γίνει κάτι τέτοιο μόνο ένας τρόπος υπάρχει: Να δούμε το έργο σαν ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος εξελίσσετε και αναπτύσσετε συνεχώς. Άρα η εργασία στο θέατρο πρέπει να είναι πάντα υπο την σκέπη της έρευνας η οποία σταδιακά μας δίνει τις λύσεις. Όπως έλεγε κι ένα παλιός δάσκαλός μου: «η τέχνη του θεάτρου δεν είναι τίποτε άλλο από μια συνεχή κάλυψη αναγκών και λύση προβλημάτων.
Μια παράσταση σε συνεχή εξέλιξη λοιπόν. Ένα project με πολλές εκδοχές. Ξεκινήσαμε με το Castle version επισκεπτόμενοι κάστρα και φρούρια σε όλη τη χώρα. Αυτή η βόλτα μας γύμνασε, μας έδειξε τα προβλήματα, μας έδωσε ιδέες, μας εξέλιξε. Τώρα είμαστε έτοιμοι για την επόμενη εκδοχή, το Dark version, σε κλειστό χώρο. Συνεχίζουμε δηλαδή και ακλουθούμε πιστά την πορεία που το ίδιο το έργο χαράζει γιατί πιστευτούμε ότι μόνο έτσι θα καταφέρουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, κάτι νέο για το έργο μας , αλλά και για την τέχνη μας.
Ο σεβασμός στο κείμενο του Χορτάτση ήταν η προτεραιότητα μας από την αρχή του εγχειρήματος. Αντιμετωπίζουμε το κείμενο ως ένα αρχαιολογικό εύρημα, το οποίο με λεπτότητα και τεχνογνωσία το ξαναφέρνουμε επί σκηνής, φρέσκο και ζωντανό. Ο θεατής έχει την αίσθηση ότι το κείμενο που ακούγεται είναι ο καθημερινός λόγος των προσώπων του έργου. Ένα δύσκολο και σημαντικό επίτευγμα της ομάδας μας που προκύπτει μέσα από μακρόχρονη έρευνα και εμπειρία πάνω σε τέτοιου είδους κείμενα.
Σημαντικό στοιχείο να αναφερθεί είναι η μουσική της παράστασης. Επενδύσαμε μουσικά το έργο σε όλη του την επιφάνεια αντιμετωπίζοντας το σαν ένα οπερετικό λιμπρέτο αναδεικνύοντας έτσι την άμεση σχέση του με την αρχαιοελληνική τραγωδία, την οποία γνωρίζουμε ότι ακολουθούσε ζωντανή μουσική σε όλη της την διάρκεια.
Οι ερμηνείες επίσης αποτελούν μια σημαντική σπουδή πάνω στο μέτρο και τον ρυθμό της τραγουδιστικής ομιλίας, συνδυαζόμενης με σύγχρονες υποκριτικές μεθόδους (Meisner, ActorStudio, P. Brook, A. Miuskin). Δημιουργείται έτσι μια νέα μέθοδος αναπαράστασης τέτοιου είδους κειμένων, που θα κληροδοτηθεί στους νέους συναδέλφους – καλλιτέχνες, για να μπορέσουν κι αυτοί με την σειρά τους να συνεχίσουν αυτό το σημαντικό έργο αναβίωσης των αριστουργημάτων του παρελθόντος. Τέλος ο χώρος αναπαράστασης, ο ατμοσφαιρικός φωτισμός τα πρωτότυπα κοστούμια και η ζωντανή μουσική από έγχορδα και κρουστά, ολοκληρώνουν την εικόνα της σύγχρονης τραγωδίας μας.
Θεόδωρος Οικονομίδης
Παραστάσεις
από 26 Οκτώβρη
και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο
Θέατρο Σφενδόνη
Μακρή 4, Αθήνα 117 42
+30 21 5515 8968
Διδασκαλία-σκηνοθεσία, μουσική, σκηνικό :
Θεόδωρος Οικονομίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάρα Μοτάκη.
Θίασος:
Ερωφίλη: Αμαλία Αρσένη
Φιλόγονος: Κωνσταντίνος Τσιομίδης
Νένα / Ασκιά: Δανάη Λουκάκη
Πανάρετος: Ευάγγελος Σαλευρής
Χάρος / Μαντατοφόρος: Θ. Οικονομίδης
Μουσικοί:
ηλεκτρική κιθάρα- μαντολίνο : Αρετή Κοκκίνου
πνευστά : Δημήτρης Πρόκος
κανονάκι: Αμαλία Αρσένη
κλασσική κιθάρα, πανδουρίδα: Θ. Οικονομίδης
Συνεργάτες:
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξαντροπούλου
Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου
Κατασκευές: Δήμητρα Παπαδημητροπούλου
Δημιουργικό- γραφιστικά: Μαίρη Πανδή
Επεξεργασία κειμένου: Θ. Οικονομίδης
Κοστούμια : Βασιλική Σύρμα
Προβολή-Επικοινωνία: Brainco S.A
Υπεύθυνη project Σταυρούλα Κεντιέ
Παραγωγή : Roots – arts org.
υπό την αιγίδα της UNESCO
